آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
هنگامی که ولینا الیزه چارلیه هفته گذشته به خیابان‌های شهر درگیری‌زده خود می‌رفت، با صحنه‌هایی روبرو شد که برای سال‌های آینده او را آزار می‌دهند.
غیرنظامیان مسلح اجساد را در خیابان ها می کشند. اجساد در حال سوختن مردان جوان با قمه در تعقیب گانگسترهای مشکوکی که قصد کشتن آنها را داشتند.
این فعال حقوق بشر هائیتی گفت: «من در طول زندگی به اندازه کافی مرده دیده ام. از دوشنبه، اگر کشته شوی، می سوزی. این کشتن، بسوزاندن، کشتن، سوزاندن است… چیزی نیست که بخواهم کسی شاهد آن باشد. با تو می‌ماند… می‌دانی این جهنم است؟»
وقایع کابوس‌آمیز در پورتو پرنس، پایتخت ساحلی هائیتی، پیش از سپیده‌دم روز دوشنبه، زمانی که اعضای یکی از باندهای بدنام آن تلاش کردند تا کنترل منطقه تورجو شهر را به دست گیرند، آغاز شد.
چارلیه که در این محله کار میکند، گفت: «آنچه روی آن حساب نمی‌کردند، واکنش جمعیت بود.
طی ساعات آینده، غیرنظامیانی که چاقو، سنگ و تفنگ دستی به دست می‌گیرند، علیه جنایتکاران به‌شدت مسلح که بیش از 80 درصد از پایتخت هائیتی را کنترل می‌کنند و فعالیت‌هایشان سازمان ملل را وادار کرده است تا وضعیت آنجا را با جنگ مقایسه کند، قیام کردند.
با طلوع خورشید، خونریزی گسترده شد. در محله Canapé-Vert، 13 گانگستر مظنون پس از توقف مینی‌بوس توسط پلیس مورد ضرب و شتم قرار گرفتند، سنگسار شدند و سوزانده شدند. در تورگو شش مرد دیگر به آتش کشیده شدند.
خشونت ها در روز سه شنبه ادامه یافت زیرا ساکنان کاناپه-ورت تیپ های دفاع شخصی تشکیل دادند و با سنگ و چاقو به خیابان های محصور شده خود آمدند.
جف ازکیل 37 ساله به آسوشیتدپرس گفت: “ما در حال برنامه ریزی برای مبارزه و پاک نگه داشتن محله خود از این وحشی ها هستیم.”
روز چهارشنبه، همزمان با ظهور گروه‌ها در جوامع دیگر، لینچ دیگری گزارش شد: این بار، هشت مجرم مظنون در جامعه دبوسی
چارلیه به یاد آورد که یکی از افراد تورجو به او گفت: «ما قبلاً مرده‌ایم، بنابراین ممکن است در جنگ بمیریم».
این قتل‌ها باعث ایجاد ترکیبی عجیب و نگران‌کننده از وحشت، ترس و خوش‌بینی در جوامع هائیتی شده است که از وحشت باندها به ستوه آمده‌اند.
«دیدن مردم در حال مبارزه – حتی با وجود نقض بسیاری از حقوق بشر، حتی اگر عدالت توسط مردم هرگز راه حلی نیست، زیرا فقط به چرخه‌ای از خشونت تبدیل می‌شود که هرگز متوقف نمی‌شود – به شما این حس را می‌دهد که … چارلیه گفت: مردم مثل شما دیوانه هستند. «آنچه در حال رخ دادن است به مردم امید می‌دهد که بتوانند با آن مقابله کنند.»
مونیک کلسکا، نویسنده و فعال، درباره این قتل‌ها گفت: «این ناپسند است. اما این همان چیزی است که این راهزنان ما را به سمت آن سوق داده اند.
“این بیشتر از ناامیدی است … [Rage] کلسکا افزود، و افزایش عدالت اوباش را به دلیل سال ها فساد سیاسی نخبگان و همدستی با جنایات سازمان یافته مقصر دانست.
“این دلخراش است. وحشیانه است غیر انسانی است اما وقتی این همه سال را در نظر بگیرید که ما تحت آن فشار باندها، مردم اقتصادی قرار گرفته ایم [and] افراد سیاسی… [it is not surprising]”
دانیل فوت، فرستاده ویژه سابق ایالات متحده در این کشور کارائیب، گفت که با توجه به شکست پلیس در به کار انداختن باندها، او نیز از خشونت تعجب نکرده است.
“در مقطعی فکر کردم که آنها می‌خواهند مسائل را به دست خود بگیرند، زیرا آنها چاره‌ای ندارند. آنها هیچ چیز دیگری ندارند.» فوت گفت.
هائیتی‌ها، مانند هر کس دیگری، تنها می‌توانند خیلی چیزها را تحمل کنند. باندها زندگی آنها را از آنها ربوده اند. گری دسروزیر روز چهارشنبه به خبرنگاران گفت: «عدالت را به دست خود نگیرید.
با توجه به مقیاس فاجعه امنیتی که دومین شهر بزرگ کارائیب با زلزله ای در سال 2010 با خاک یکسان شد و از آن زمان تاکنون در تلاش است تا پای خود را پیدا کند، این درخواست ممکن است ناشنوا باشد.
در حالی که مردم در پورتو پرنس برای بازپس گیری جوامع خود می جنگیدند، فرستاده ویژه دبیرکل سازمان ملل متحد در هائیتی مروری وحشتناک از “وضعیت امنیتی به سرعت رو به وخامت” این کشور و بحران انسانی موازی ارائه کرد که تقریباً نیمی از 11 میلیون شهروند هائیتی را برجای گذاشته است. گرسنه شدن
ماریا ایزابل سالوادور به شورای امنیت سازمان ملل گفت که ماه مارس بیشترین آمار قتل، تجاوز، آدم ربایی و قتل را از سال 2005 در هائیتی داشته است. تک تیراندازها غیرنظامیان را به طور غیرمجاز هدف قرار داده بودند. زنان توسط تجاوز جنسی “چند عاملی” وحشت زده شده بودند.
این دیپلمات اکوادوری گزارش داد: «در مواجهه با این باندهای مسلح فزاینده خشونت‌آمیز که برای کنترل محله‌های پایتخت، با حضور محدود یا بدون پلیس، رقابت می‌کنند، برخی از ساکنان شروع به گرفتن امور به دست خود کرده‌اند. «این پویایی ها به طور ناقصی منجر می شوند به فروپاشی بافت اجتماعی با پیامدهای غیرقابل پیش بینی برای کل منطقه.»
روزی آگوست دوسنا، فعال حقوق بشر، این قتل را یک تحول “نگران کننده” خواند. گروه او نتوانسته بود تعداد دقیق کشته شدگان را محاسبه کند. اما برخی مظنون هستند که در روزهای اخیر ده ها، شاید ده ها تن، کشته شده اند.
دوسنا دولت نخست وزیر، آریل هنری – که پس از ترور رئیس جمهور وقت، جوونل مویس در سال 2021 قدرت را به دست گرفت – مسئول این قیام کرد زیرا نتوانست اعضای باند را از بین ببرد و محاکمه کند و بسیاری از مناطق را به حکومت خود تسلیم کند. “همدستی خاصی بین وجود دارد [the gangs] و مقامات ایالتی،” دوسنا گفت، و افزود که “آرامش دائمی” تنها در صورتی حاصل می شود که مقامات از حمایت از گروه های جنایتکار دست بردارند.
کلسکا گفت که سخت است بدانیم قیام نوپای ضد باند به کجا می انجامد. “آنها کوچک هستند [incidents]، اما قابل توجه هستند. آیا آنها چند برابر خواهند شد؟ چه اتفاقی خواهد افتاد؟ من فکر می‌کنم ما باید مراقب باشیم و باید نسبت به آن بسیار حساس باشیم، او گفت که پیش‌بینی میکند که در هفته‌های آتی شاهد این باشیم که «مردم، شهرها و شهرک‌های بیشتری قیام کنند و بگویند: «ما این را قبول نمی‌کنیم. بس است.»
فوت همچنین متعجب شد که آیا این شورش ممکن است نشان دهنده مرحله جدیدی در بحران های سیاسی، بشردوستانه و امنیتی هائیتی باشد، «زیرا این اولین بار است که مردم واقعاً مسائل را به دست خود می گیرند و این همان راهی است که هائیتی ها استقلال را به دست آوردند. [in 1804] و از آن زمان تاکنون چندین بار استقلال خود را حفظ کرده اند.
چشم انداز وخیم درخواست ها برای مداخله بین المللی را برانگیخته است – درخواستی که سالوادور در سازمان ملل تکرار کرد. مردم هائیتی نمی توانند صبر کنند. ما باید هم اکنون اقدام کنیم.» او خواستار استقرار فوری «نیروی تخصصی بین المللی» برای مبارزه با باندها شد.
فوت گفت که با توجه به سابقه بد تلاش های قبلی از جمله ماموریت تثبیت کننده سازمان ملل در سال های 2004-2017، که صلح بانان آن وبا را به هائیتی آوردند و به سوء استفاده و استثمار جنسی متهم شدند، با مداخله خارجی دیگری “از نظر ایدئولوژیک 100٪ مخالف” است.
اما من معتقدم که آنها نیاز به مداخله دارند. این خیلی بد است، صادقانه با شما،” فوت گفت. این دیگر هائیتی نیست. این یک زندان است… مردم در خانه‌هایشان می‌مانند و فقط در صورتی که مجبور باشند می‌روند… این خطرناک است.»
شارلیه درخواست ها برای مداخله خارجی را رد کرد. این فعال گفت: «می‌دانم که پلیس نمی‌تواند به تنهایی با این موضوع کنار بیاید، اما او نمی‌خواست هزاران سرباز خارجی به‌شدت مسلح «برای گذاشتن یک چسب زخم روی سرطان» بازگردند.
چارلیه پس از عبور از 6 سدهای بی‌احتیاط برای رسیدن به محل کار در صبح پنج‌شنبه، ابراز ناامیدی کرد که چگونه خونریزی بر کودکان هائیتی تأثیر می‌گذارد. او با مقایسه بخش‌هایی از شهرش با یک شهرش گفت: «بچه‌ها به مدرسه می‌روند و شاهد اجساد در حال سوختن در کنار جاده هستند… من حتی نمی‌توانم به آسیب‌های روانی جمعی فکر کنم که قرار است در چند سال آینده با آن روبرو شویم». منطقه جنگی.
“راستش، من نمی دانم [how I feel]. من فقط امیدوارم این خیلی زود به پایان برسد، زیرا از نظر ذهنی خسته شده‌ام و خسته هستم.»
او هشدار داد: «آنچه در هائیتی می بینیم به خون و خاکستر ختم خواهد شد. «در کشته شدن مردم و سوزاندن خانه‌ها».
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
