رمان دیده نشده گابریل گارسیا مارکز سال آینده منتشر می شود | گابریل گارسیا مارکز

مدت ها شایعاتی منتشر شده بود مبنی بر اینکه یک شاهکار ادبی کامل که هرگز توسط مردم ندیده است، هنوز در یک گاوصندوق غبارآلود که توسط خانواده نویسنده فقید نگهداری می شود یا در آرشیو او در دانشگاه تگزاس در قفل و کلید قرار دارد.

روز جمعه پنگوئن رندوم هاوس تایید کرد که رمان منتشرنشده گابریل گارسیا مارکز – با عنوان En Agosto Nos Vemos، (ما همدیگر را در ماه اوت خواهیم دید) – نه تنها وجود دارد، بلکه در سال 2024 در قفسه های آمریکای لاتین عرضه خواهد شد.

«نه؟! یک کتاب گابریل گارسیا مارکز؟»، خوان مورنو بلانکو، استاد دانشگاه دل واله در کالی، کلمبیا، که در اخبار گم شده بود، گفت. من شایعاتی در مورد برخی از نسخه های خطی شنیده بودم، اما چیزی بیش از شایعات. یک کتاب کامل؟!»

از سال 1999 که گارسیا مارکز داستان کوتاهی را در مجله کلمبیایی کامبیو منتشر کرد، گمانه‌زنی‌ها پیرامون این عنوان منتشر نشده است.

داستان آنا ماگدالنا باخ، زن میانسالی که هنگام بازدید از یک جزیره گرمسیری برای گذاشتن گل بر روی قبر مادرش، رابطه‌ای اروتیک دارد، ظاهراً اولین فصلی بود که مارکز روی آن کار می‌کرد.

اما پس از مرگ نویسنده مشهور بین‌المللی که با محبت به نام گابو در سال 2014 درگذشت، اعتقاد بر این بود که این اثر دیده نمی‌شود زیرا تصور می‌شد خانواده‌اش از انتشار یک اثر ناتمام ناراحت هستند.

جیمی آبلو، مدیر بنیاد گابو، گفت: «تاکنون موضع این دو کودک این بود که این کتاب منتشر نخواهد شد. “به نظر می رسد آنها پس از خواندن دست نوشته نظر خود را تغییر دادند!”

رودریگو و گونزالو گارسیا بارشا، فرزندان گارسیا مارکز، روز جمعه گفتند که آنها این اثر را بسیار ارزشمند می‌دانند تا از کلمبیا و جهان گسترده‌تر که به شدت تحت تأثیر داستان‌های رئالیسم جادویی مارکز مورد تحسین قرار گرفته است، پنهان بماند.

“ما یکدیگر را در ماه اوت خواهیم دید، نتیجه آخرین تلاش برای ادامه خلق در برابر باد و جزر و مد بود. تقریباً 10 سال پس از مرگش، یک بار دیگر آن را خواندیم، متوجه شدیم که متن مزیت‌های بسیار و بسیار لذت‌بخشی دارد و چیزی مانع از لذت بردن از برجسته‌ترین آثار گابو نمی‌شود: ظرفیت او برای اختراع، شعر زبان، روایت جذاب، درک او از انسان و علاقه‌اش به تجربیات و اتفاقات ناگوارش، به‌ویژه در عشق، احتمالاً موضوع اصلی تمام کارهای اوست.»

از جمله جزئیات معدود منتشر شده این است که کتاب شامل پنج بخش جداگانه با محوریت آنا ماگدالنا است و در مجموع حدود 150 صفحه خواهد داشت. هنوز نسخه انگلیسی آن اعلام نشده است.

گابو مترجم ترین نویسنده اسپانیایی زبان در جهان است و میراث ادبی او الهام بخش آثاری از کودکان نیمه شب تا انکانتوی دیزنی است.

معروف‌ترین رمان او، 100 سال تنهایی، تاریخ خانواده بوئندیا در شهر خیالی ماکوندو را روایت می‌کند و به عنوان یکی از تأثیرگذارترین آثار در قانون زبان اسپانیایی در نظر گرفته می‌شود.

گارسیا مارکز این توانایی را داشت که به وضوح زیبایی بی‌نظیر کلمبیا را در آثارش به تصویر بکشد و در عین حال تاریخ غم‌انگیز و خونین درگیری‌های چرخه‌ای آن را به تصویر بکشد.

با گذشت زمان، اهمیت کار او بیشتر می شود. آریل کاستیلو، استاد دانشگاه دل آتلانتیکو در بارانکیلا و کارشناس برجسته آثار گارسیا مارکز، می‌گوید، مانند داستایوفسکی، جویس و سروانتس، او سبک و دیدگاه منحصربه‌فردی برای دیدن جهان داشت که بر کل جهان تأثیر گذاشته است.

میراث گارسیا مارکز در هیچ کجا به اندازه کشور زادگاهش کلمبیا قابل مشاهده نیست. کاستیلو می گوید که نویسنده ملت آند را در نقشه ادبی قرار داد اما دیدگاه خود را نیز تغییر داد.

گابو با تولید برخی از محبوب‌ترین رمان‌های جهان، عقده حقارت کلمبیا را از بین برد و همچنین تصویر کشور را از دریای کارائیب، جایی که گارسیا مارکز در آن متولد شد، تغییر داد. این منطقه مدت‌هاست که به دلیل پایین بودن از نظر فرهنگی مورد تحقیر قرار می‌گرفت، اما گابو فرهنگ منحصربه‌فرد و زیبایی طبیعی آن را روشن کرد.

کاستیو گفت: «دو فرهنگ کلمبیایی وجود دارد: یکی قبل از گابریل گارسیا مارکز و دیگری بعد از آن.

اگرچه این اعلامیه غیرمنتظره هیجان را برانگیخته است، اما بحث های انتقادی در مورد اینکه آیا کار ناتمام باید پس از مرگ منتشر شود نیز ایجاد کرده است.

بلانکو می‌گوید: مارکز همیشه به افراد نزدیک خود اعتماد می‌کرد و قبل از انتشار هر چیزی با دقت نظر می‌داد، بنابراین ما در منطقه مشکل‌دار هستیم.

خوان گابریل واسکز، نویسنده کلمبیایی تحسین شده، گفت: «برای من این یک خبر عالی است. شما باید بدانید که چگونه آن را بخوانید: این یک کار تمام شده نیست و گارسیا مارکز یک صنعتگر بسیار دقیق بود. اما ما می توانیم از آن به همان اندازه که هست لذت ببریم: یک کار ناتمام از یک هنرمند بزرگ. دلیلی وجود ندارد که ما را از این لذت محروم کنیم.»