طلاق از سوخت های فسیلی پوتین نباید منجر به ازدواج سمی بارون های گاز اتحادیه اروپا و ایالات متحده شود

حمله روسیه به اوکراین در سال گذشته منجر به افزایش گسترده صادرات گاز آمریکا به اروپا شد.

صادرات گاز ایالات متحده به اروپا در سال 2022 نسبت به سال 2021 140 درصد افزایش یافت و رکورد 17 قرارداد بلندمدت بین شرکت های اروپایی و پایانه های LNG ایالات متحده امضا شد.

ده ها ترمینال جدید LNG در دو سوی اقیانوس اطلس ساخته شده، در دست ساخت هستند یا پیشنهاد می شوند.

پیامدهای بهداشتی، اجتماعی و زیست محیطی این ساخت و ساز عظیم فراتر از وحشتناک است. و کاملاً قابل اجتناب هستند.

پایانه‌های جدید LNG اتحادیه اروپا دارای ردپای کربن 950 میلیون تنی CO2-eq در سال خواهند بود. این معادل آلایندگی سالانه بیش از 200 میلیون خودرو است.

و برخی از قراردادهایی که توسط شرکت‌های اروپایی و آمریکایی امضا می‌شوند، ما را در دو دهه یا بیشتر از چنین آلودگی‌هایی محبوس می‌کنند، بسیار فراتر از ضرب‌الاجل لازم برای حذف تدریجی گازهای فسیلی.

این قراردادها همچنین به پایانه های صادرات و واردات بیشتری نیاز دارند. پس از ساخته شدن، می‌توانند توسط آلاینده‌ها برای حمایت از به تاخیر انداختن بیشتر تاریخ حذف به منظور جلوگیری از تبدیل آن‌ها به دارایی‌های سرگردان استفاده شوند.

این ساختار در مواجهه با علم است: سیاره ما نمی‌تواند (و نیازی هم ندارد) هیچ گونه گسترش سوخت فسیلی را تحمل کند، اگر بخواهیم از بدترین تأثیرات آب و هوایی جلوگیری کنیم.

تصمیمات غیر ضروری فقط باعث تداوم بیشتر بحران ها می شود

همچنین به‌طور تکان‌دهنده‌ای غیر ضروری است: ساخت پایانه‌های جدید ممکن است تا پنج سال طول بکشد و بنابراین هیچ کاری برای رفع نیازهای فعلی انرژی انجام نمی‌دهند.

گزارش جدید صلح سبز بین المللی نشان می دهد که ظرفیت موجود در پایانه های LNG اروپا در حال حاضر بیشتر از نیاز است.

حتی در سال 2022 – شدیدترین سال LNG تا به امروز، زمانی که عرضه سوخت فسیلی روسیه به اروپا به شدت کاهش یافت – نرخ استفاده از ترمینال در سراسر اروپا پایین بود و ظرفیت آنها بیش از حد معمول بود.

تصادفی نیست که ما سیاست های بدی داریم. سیاست ها توسط ENTSOG، گروه پیشرو صنعت گاز در اتحادیه اروپا شکل گرفته است.

دولت های اروپایی ENTSOG را برای یافتن “راه حل” برای بحران انرژی – بحرانی که در وهله اول به دلیل وابستگی به صنعت سوخت های فسیلی ایجاد می شود – منصوب کرده اند.

جای تعجب نیست که یک لابی گاز بیشتر از همین موارد را توصیه می کند و در نتیجه بحران انرژی و آب و هوا را تداوم می بخشد.

اروپا به جای اینکه به دنبال استقلال انرژی باشد، موارد مشابهی را انتخاب کرد

اروپایی‌ها اکنون باید برای زیرساخت‌های جدید صنعتی که اخیراً نجات داده‌اند، بپردازند.

و زمانی که وعده‌های تغییر کاربری آن پایانه‌ها به هیدروژن سبز از نظر فنی پیچیده، از نظر مالی پرهزینه و بر اساس محاسبات اثبات‌نشده باشد، در آینده هزینه بیشتری خواهند پرداخت.

به جای تلاش برای حفظ یک سیستم انرژی متکی به گاز، این بحران می تواند لحظه ای برای سرمایه گذاری در راه حل های واقعی باشد تا هم سیاره ما را قابل سکونت نگه دارد و هم نیازهای انرژی ما را برآورده کند.

گاز به طور گسترده در اروپا برای تولید برق، صنعت و بیش از 30 درصد گرمایش خانگی استفاده می شود.

این امر آن را به شدت به واردات وابسته می‌کند، و به جای استفاده از بحران با روسیه برای جدا شدن از گاز، اتحادیه اروپا تنها به عنوان تامین‌کننده جایگزین گاز کثیف‌تر به آمریکا روی آورد: LNG.

در طرف ایالات متحده، بیشتر تأسیسات تولید و صادرات LNG در نزدیکی جوامع کم درآمد واقع شده اند که قبلاً از تأثیرات بهداشتی مستند صنعت نفت و گاز رنج می برند، از جمله در کوچه سرطان که به طرز وحشتناکی لقب گرفته است.

در حال حاضر بحران آب و هوا در سراسر آمریکا ویران می کند.

و LNG وضعیت را بسیار بدتر می‌کند: در حالی که گاز لوله‌کشی روسیه قبلاً یک قاتل آب و هوا بود، انتشار ال‌ان‌جی – از مایع‌سازی، حمل‌ونقل و گازرسانی مجدد گرفته تا تولید برق و همچنین نشت متان – تأثیر آب و هوای آن را به مراتب بدتر می‌کند.

جنگ روسیه را نباید بهانه کرد

تولیدکنندگان و اپراتورهای گاز از جنگ روسیه علیه اوکراین استفاده کردند تا اولویت های سیاست آمریکا و اروپا را از اهداف آب و هوایی دور کنند و داستانی درباره امنیت انرژی تعریف کنند.

با این حال، طلاق از سوخت‌های فسیلی روسیه نباید به ازدواج بدبختانه جدید بارون‌های گاز آمریکا و اتحادیه اروپا ختم شود. مصرف کنندگان اروپایی نیازی به حمایت از درمان شوک خود ندارند.

پنج شرکت بزرگ نفت و گاز در سال 2022 در حالی که شهروندان با قبوض سرسام آور انرژی مواجه بودند سودهای بی سابقه ای به دست آوردند.

اگر در انرژی های تجدیدپذیر سرمایه گذاری شود، سود سهام و بازخرید سهام پرداخت شده به سهامداران در سال 2022 می تواند پیش پرداخت برای تولید 79 درصد از برق ایالات متحده یا 111 درصد از برق اتحادیه اروپا در سال 2021 باشد.

هیچ معجزه ای لازم نیست. با این حال، آنها به جای سرمایه‌گذاری سود تاریخی خود برای همسو کردن مدل کسب‌وکار خود با توافق‌نامه پاریس در مورد آب و هوا، مبالغ زیادی را به سهامداران بازگرداندند.

تمرکز ما باید بر روی اقدام دگرگون کننده آب و هوا باشد

ما نمی توانیم اجازه دهیم که ادامه بحران انرژی برای از بین بردن هر گونه امیدی که برای متوقف کردن بدترین تأثیرات تغییرات آب و هوایی داریم، استفاده شود.

ما باید در عوض قدرت سیاسی را از صنعت سوخت های فسیلی تغییر دهیم، آنها را پاسخگو بدانیم و اقدامات فوری برای حمایت از اهداف آب و هوایی و منافع شهروندان را اجرا کنیم.

یک طرح عایق بندی گسترده برای ساختمان ها به معنای کاهش تقاضای انرژی است. تغییر سریع به سمت انرژی های تجدیدپذیر به معنای عرضه ارزان تر است.

شهروندان به اقدام اقلیمی دگرگون کننده رأی داده اند. حفاظت از خانه های ما در برابر یک فاجعه آب و هوایی به معنای حذف تدریجی LNG شمال جهان تا سال 2030، حذف تدریجی گاز خط لوله تا سال 2035 و بی طرفی کربن تا سال 2040 است.

مسدود کردن شرکت‌های سوخت فسیلی از سیاست، تصویب قوانین مربوط به بررسی دقیق، اعمال شفافیت و پایان دادن به دسترسی به تصمیم‌گیری و گفتگوهای آب و هوایی برای لابی‌هایی مانند ENTSOG، ضربه‌ای برای خود صنعت نفت و گاز خواهد بود.

پرداختن به آلاینده‌ها و پاسخگو نگه داشتن آنها – به دنبال میراث استعماری و نواستعماری که میلیاردها نفر را در معرض خطرات اقلیمی بی‌سابقه قرار می‌دهد – سرانجام عدالت را محقق خواهد کرد.

آنوشا نارایانان کمپین جهانی توقف گسترش سوخت های فسیلی را در Greenpeace ایالات متحده رهبری می کند و تال هریس رهبر ارتباطات جهانی این کمپین است.

در یورونیوز، ما معتقدیم که همه دیدگاه ها مهم هستند. با ما در view@euronews.com تماس بگیرید تا پیشنهادات یا موارد ارسالی را ارسال کنید و بخشی از گفتگو باشید.