مرد در برابر موش: ران دیسانتیس می‌بیند که درگیری با دیزنی یک تجارت دلخراش است

زمانی که فرماندار فلوریدا، ران دیسانتیس، به خاطر آنچه که او آن را حساسیت شرکتی «بیدار» و انتقاد از سیاست‌های ایالتی می‌خواند، علیه دیزنی وارد جنگ شد، تیم ویلدمون از کناره‌ها تشویق می‌کرد.

آقای ویلدمون، رئیس انجمن خانواده آمریکایی، یک سازمان مذهبی راست‌گرا، تجربه بیشتری در این زمینه دارد: در سال 1995، سازمان او که به مخالفت خود با حقوق دگرباشان جنسی معروف است، ائتلاف گسترده‌ای از انجیلی را تشکیل داد. گروه هایی که دیزنی را پس از اعطای مزایای خانواده به کارمندان همجنس گرا تحریم کردند.

اما از آن زمان به بعد، آقای ویلدمون یاد گرفت که انتظارات خود را تعدیل کند. پس از موج اولیه توجه رسانه‌های بین‌المللی، تحریم از تیتر خبرها کنار رفت، و زمانی که آقای ویلدمون یک دهه بعد رسماً آن را قطع کرد، تأثیر چندانی بر سیاست‌ها یا درآمدهای دیزنی نداشت.

او گفت: «بیش از سه یا چهار سال حفظ آن بسیار دشوار بود. «مردم ادامه می‌دهند. علاقه خود را از دست می دهند. اوضاع عوض میشود.”

و بعضی چیزها ثابت می ماند. تقریباً 20 سال بعد، آقای دیسانتیس در تلاش است تا آمریکایی ها را علیه شرکت والت دیزنی، یکی از قدرتمندترین ابرقدرت های فرهنگ و تجارت عامه آمریکا، برانگیزد. او همچنین به انبوه یک غول فرهنگی-شرکتی دیگر، Anheuser-Busch InBev ملحق شده است، که موجی از خشم جناح راست را در این ماه به دلیل یک کمپین بازاریابی Bud Light برای تبلیغ یک تأثیرگذار تراجنسیتی برانگیخت.

فرماندار در مصاحبه اخیر با بنی جانسون، یکی از شخصیت‌های رسانه‌ای راست‌گرا، گفت: «من ترجیح می‌دهم به جای بیدار کردن شرکت‌ها، توسط ما مردم اداره شوم، بنابراین معتقدم که پس‌اندازی در کل امری ضروری است.

در حالی که او برای نامزدی ریاست جمهوری آماده می شود، حرکات آقای دیسانتیس در حال آزمایش است که آیا تغییرات در سیاست جمهوری خواهان و در اتاق های هیئت مدیره قوانین کمپین های ضد شرکتی را بازنویسی کرده است یا خیر. کسب‌وکارهای آمریکایی به طور فزاینده‌ای درگیر بحث‌های اجتماعی هستند و به تقاضای مصرف‌کنندگان و کارکنان پاسخ می‌دهند. در همین حال، در حزب جمهوری خواه، چرخش لفاظی پوپولیستی این حزب در دوران ترامپ و موضع سخت تر در مورد سیاست جنسیتی ترکیب شده است تا آمریکای شرکتی را به میدان جنگ جذابی برای مبارزان فرهنگ تبدیل کند.

اما مقابله با میکی موس همچنان یک تجارت دشوار است. همانطور که آقای ویلدمون و دیگران می‌توانند تأیید کنند، برندهایی با مقیاس و ردپای فرهنگی دیزنی از بایکوت‌های گذشته بدون هیچ خراش ظاهر شده‌اند. و شرکت‌هایی که ممکن است یک نسل پیش از چنین درگیری‌هایی دوری می‌کردند، اکنون به احتمال زیاد آنها را اجتناب‌ناپذیر و حتی در برخی موارد منبع مزیت بازار می‌دانند.

در فلوریدا، دیزنی برای آقای دیسانتیس یک شکست سیاسی مضحک نشان داده است. پس از اینکه این شرکت در سال گذشته از لایحه جمهوری خواهان در قانونگذاری ایالتی که دستورالعمل مدارس در مورد جنسیت و تمایلات جنسی را محدود می کرد، انتقاد کرد، آقای دیسانتیس تلاش کرد تا دیزنی را از ترتیبات غیرعادی خودگردانی که برای دهه ها در این ایالت از آن برخوردار بود، محروم کند. اما زمانی که نمایندگان دیزنی راه حلی را پیدا کردند، به نظر می رسید که مدیریت او از بین رفته است.

در این ماه، فرماندار با تهدید فهرستی از مجازات های احتمالی، اختلاف را تشدید کرد. روز چهارشنبه، پس از رای هیئت مدیره به لغو توافقنامه هایی که به شرکت کنترل بر توسعه مجتمع تفریحی خود را می دهد، دیزنی در دادگاه فدرال شکایت کرد و مدعی شد “یک کمپین هدفمند برای تلافی دولت”.

برایان گریفین، دبیر مطبوعاتی آقای دیسانتیس، اقدامات این شرکت را “تلاشی برای براندازی اراده مردم فلوریدا” توصیف کرده است. دیزنی، یکی از بزرگترین کارفرمایان در ایالت، بارها اقدامات خود را مطابق با قوانین ایالتی توصیف کرده است. رابرت ایگر، مدیر اجرایی آن، از اقدامات آقای دیسانتیس به عنوان «ضد کسب و کار» و «ضد فلوریدا» انتقاد کرده است.

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که موفقیت سیاسی آقای دیسانتیس در این مناظره ممکن است به این بستگی داشته باشد که آیا او به عنوان یک پوپولیست کنترل کننده تجارت بزرگ یا یک جنگجوی فرهنگ در نظر گرفته می‌شود. نظرسنجی هاروارد-هریس در این ماه نشان داد که اکثریت رای دهندگان ثبت نام شده در سراسر کشور – و اکثریت قاطع جمهوری خواهان – در کنار آقای دیسانتیس در رویارویی قرار گرفتند. در این نظرسنجی، آقای دیسانتیس تلاش می‌کند «استقلال دیزنی را محدود کند» و «وضعیت مالیاتی ویژه» را حذف کند.

اما نظرسنجی دیگری که این هفته توسط رویترز/ایپسوس انجام شد، نشان داد که کمتر از نیمی از جمهوری خواهان به دلیل دعوای فرماندار با دیزنی، دیدگاه مطلوب تری نسبت به فرماندار داشتند. و اکثریت دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان گفتند که کمتر از نامزدی حمایت می‌کنند که از قوانینی حمایت می‌کند که قصد دارد شرکت‌ها را به خاطر مواضعشان در مورد مسائل فرهنگی مجازات کند.

این قسمت از سوی رقبای احتمالی او در عرصه مقدماتی ریاست جمهوری 2024 به عنوان نقطه ضعفی تلقی می شود، که نظرسنجی ها نشان می دهد که آقای دیسانتیس در آن سقوط کرده است. دونالد جی. ترامپ در پلتفرم Truth Social خود، آقای دیسانتیس را به دلیل “ویران شدن مطلق توسط دیزنی” مورد تمسخر قرار داد.

کریس کریستی، فرماندار سابق نیوجرسی، این سوال را مطرح کرد که آیا استفاده سنگین آقای دیسانتیس از قدرت دولتی علیه شرکت، ادعاهای محافظه‌کاری او را تضعیف می‌کند یا خیر.

«حالا به کجا می‌رویم که اگر در این کشور مخالفت کنید، دولت شما را مجازات می‌کند؟» آقای کریستی در یک رویداد هفته گذشته گفت.

در مبارزات انتخاباتی علیه Anheuser-Busch، بایکوت متعارف‌تر بدون عوارض سیاسی مداخله دولت، واکنش‌ها تأثیر واضح‌تری داشته است. در روزهای اخیر، در میان گزارش‌هایی مبنی بر کاهش فروش، این شرکت اعلام کرد که مدیران بازاریابی مسئول مشارکت تبلیغاتی با اینفلوئنسر، دیلان مولوینی، در مرخصی هستند.

با این حال، سایر شرکت‌هایی که خشم مصرف‌کنندگان در راست و چپ را برانگیخته‌اند، عموماً این خشم را کوتاه‌مدت می‌دانند. نایک توسط پرزیدنت ترامپ و دیگران به خاطر کمپین تبلیغاتی خود در سال 2018 با حضور کالین کپرنیک، مدافع سابق NFL، که به دلیل زانو زدن در حین سرود ملی در اعتراض به تیراندازی پلیس به سیاه‌پوستان غیرمسلح با خشم در سمت راست روبرو شده بود، مورد سرزنش قرار گرفت. پس از انتشار اولین تبلیغ Kaepernick، سهام نایک 3 درصد سقوط کرد، اما در عرض چند هفته به بالاترین حد خود بازگشت.

کمپین نایک یک لحظه سیگنال در تغییر سیاست شرکت های بزرگ آمریکا بود، که مدت هاست با حزب جمهوری خواه در مورد مسائلی مانند مالیات و مقررات مشترک بوده است، اما به طور فزاینده ای به درگیری منظم با حزب بر سر مسائل اجتماعی کشیده شده است.

این تا حدی به این دلیل است که شرکت‌ها در سیاست‌های خود از نظر اجتماعی آزادتر شده‌اند و روندهای گسترده‌تری را در افکار عمومی در مورد بسیاری از موضوعات منعکس می‌کنند. هنگامی که کمپین حقوق بشر، یک سازمان برجسته حقوق دگرباشان جنسی، اولین شاخص برابری شرکتی خود را در سال 2002 منتشر کرد، تنها 13 شرکت بهترین امتیاز را برای دوستی LGBTQ دریافت کردند. در سال 2022، 842 شرکت این کار را انجام دادند.

اریک بلوم، مدیر ارشد برنامه‌ها و حمایت از شرکت‌ها، گفت: «من فکر می‌کنم این چیزی است که برای کارمندان، مشتریان و سرمایه‌گذاران آنها مهم است. “همه اینها به هم مرتبط است.”

در دهه 2010، زمانی که مجالس ایالتی تحت کنترل جمهوری خواهان به شدت شروع به پیگیری قوانینی کردند که حقوق دگرباشان جنسی را هدف قرار می داد، سیاست اجتماعی جدید شرکت ها در تضاد مستقیم با وفاداری های قدیمی اتاق بازرگانی آنها قرار گرفت و اغلب بر آنها برتری داشت. شرکت هایی مانند پی پال، دویچه بانک، دیزنی و والمارت برنامه های توسعه را لغو کردند، تهدید به تحریم کردند و رهبران سیاسی در چندین ایالت را بر سر قوانین جدید لابی کردند.

تغییر جامعه تجاری پس از قتل جورج فلوید توسط پلیس در سال 2020 تسریع شد، که شرکت‌های مختلفی مانند سیتی‌گروپ و مک‌دونالدز را واداشت تا همبستگی خود را با موج در حال ظهور اعتراض‌های عدالت نژادی نشان دهند.

برندهایی که با آمریکایی‌های راست‌گرا ارتباط برقرار کرده‌اند، به جای قاعده، استثنا بوده‌اند، و بیشتر شرکت‌های کوچک‌تر بوده‌اند. اما برای سیاستمداران جمهوری‌خواه مانند آقای دیسانتیس، نارضایتی پایه حزب از سیگنال‌های ارزشی جدید شرکتی یک فرصت است. سال گذشته، شرکت ارتباطات Edelman در نظرسنجی سالانه Trust Barometer دریافت که برای اولین بار، اکثریت پاسخ دهندگان جمهوری خواه – و بیشتر جمهوری خواهان از دموکرات ها – گفتند که به تجارت اعتماد ندارند.

ویوک راماسوامی، کارآفرین و کاندیدای ریاست جمهوری جمهوری خواه که در مبارزات انتخاباتی خود به انتقاد از لیبرالیسم اجتماعی شرکت های آمریکایی پرداخته است، گفت: «حزب جمهوری خواه تماماً به دنبال ترویج فضایل سرمایه داری بود.

او گفت که همین چند سال پیش، مبارزات انتخاباتی علیه مشاغل بزرگ برای حزب مناسب بود. اکنون، او گفت: “ما می توانیم کمی بهتر بفهمیم که چه اتفاقی افتاده است.”