این تورم قیمت دستمزد نیست، این تورم طمع است – و شرکت های بزرگ مقصر هستند | لری الیوت

تغییر تورم به سختی انجام می‌شود، و این برای دولتی که به‌سرعت از دست می‌دهد، دردسر بزرگی به همراه دارد که چرا هزینه‌های خواربار فروشی هفتگی با سریع‌ترین نرخ از سال 1977 افزایش می‌یابد.

قیمت های جهانی انرژی سقوط کرده است و قیمت مواد غذایی در بازارهای کالاهای بین المللی نیز در حال کاهش است، بنابراین دیگر سخت است که ولادیمیر پوتین را به خاطر چسبندگی تورم سرزنش کنیم. همچنین بلافاصله مشخص نیست که چرا پزشکان جوان باید بچه های پاییزی باشند.

علیرغم تلاش‌های وزیران برای تداوم بحران هزینه‌های زندگی، هیچ مدرک واقعی دال بر این موضوع وجود ندارد. هم صندوق بین‌المللی پول و هم بانک مرکزی اروپا به بررسی این موضوع پرداخته‌اند که آیا دستمزدهای بالاتر باعث افزایش قیمت‌ها می‌شود یا خیر، و هیچ یک از این نهادهای اوتایی فکر نمی‌کنند چنین اتفاقی می‌افتد.

چه آنها دارند مشخص شد که شرکت‌ها توانسته‌اند از بحران برای افزایش قیمت‌ها و افزایش حاشیه سود استفاده کنند. البته صندوق بین‌المللی پول و بانک مرکزی اروپا آن را با این شرایط بیان نمی‌کنند، اما هر دو از این ایده حمایت می‌کنند که شرکت‌ها تا زمانی که می‌توانند مشتریان خود را مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند. اصطلاح غیر فنی برای آنچه در حال وقوع است، طمع و طمع است.

آخرین ارقام هزینه زندگی در بریتانیا نیاز به یافتن علت تورم را نشان می دهد. مطمئناً، ماه گذشته کاهشی رخ داد، اما بازارهای مالی انتظار نداشتند که نرخ سالانه بالای 10٪ باقی بماند و همچنین بانک انگلستان هم چنین انتظاری نداشت. دولت باید با ترکیبی از رشد ضعیف، تورم بالا و اعتصابات بر سر دستمزد کنار بیاید. با نزدیک شدن به انتخابات عمومی، این یک ترکیب بالقوه سمی است.

وزرا روایتی دارند و به آن پایبند هستند. وقتی جرمی هانت صدراعظم هفته گذشته برای جلسه صندوق بین المللی پول در واشنگتن بود، پیامی سخت برای پزشکان اعتصابی داشت: من عصبانیت شما را درک می کنم، اما موافقت با درخواست های شما برای افزایش 35 درصدی حقوق فقط مشکل را ایجاد می کند. تورم بالا ماندگارتر

این یک استدلال آشنا است اما قانع کننده نیست. رشد متوسط ​​درآمد سالانه مطمئناً افزایش یافته است، اما افزایش دستمزدها بسیار کمتر از افزایش قیمت است. کارگران، تا جایی که می توانند، سعی می کنند استانداردهای زندگی خود را حفظ کنند، اما موفق به انجام این کار نمی شوند.

این نکته ای بود که اقتصاددان ارشد صندوق بین المللی پول، پیر-اولیویه گورینشاس، هفته گذشته به آن اشاره کرد. «آیا باید نگران خطر یک مارپیچ کنترل نشده دستمزد-قیمت باشیم؟ در این مرحله، من متقاعد نشده ام. تورم دستمزد اسمی همچنان به مراتب از تورم قیمت عقب می ماند که حاکی از کاهش شدید و بی سابقه دستمزدهای واقعی است.

گورینچاس در ادامه خاطرنشان کرد که شرکت‌ها نسبت به کارگران از بحران هزینه‌های زندگی بهتر عمل می‌کنند. او گفت که طرف دیگر افزایش شدید قیمت‌ها، اما دستمزدهای نسبتاً بالاتر این بود که حاشیه سود “افزایش یافته بود”.

این همان چیزی است که اتحادیه ها گفته اند. یونیت، یکی از بزرگترین اتحادیه های بریتانیا، گزارشی را در ماه مارس منتشر کرد که در آن سودجویی سیستماتیک در سراسر اقتصاد را عامل تشدید بحران هزینه زندگی دانست. شرکت‌های انرژی، سوپرمارکت‌ها، شرکت‌های حمل‌ونقل، فروشندگان خودرو و تولیدکنندگان مواد غذایی همگی از خشکسالی، جنگ، و تقاضای شدید پس از همه‌گیری برای «سرقت‌کردن قیمت‌ها و سود از پشت بام» پول نقد کرده بودند.

سودآوری در زمان تحولات چیز جدیدی نیست. استنلی بالدوین، نخست‌وزیر محافظه‌کار در دهه‌های 1920 و 1930، یک بار در مورد «مردان سخت‌رو» که در سال 1918 به عنوان نمایندگان محافظه‌کار انتخاب شدند، صحبت کرد که به نظر می‌رسید از جنگ جهانی اول خیلی خوب عمل کرده‌اند.

همه شرکت ها به خوبی از بحران خارج نمی شوند. ورشکستگی ها به سرعت در حال افزایش هستند، اما این شرکت ها معمولاً شرکت های کوچکتری هستند که قادر به ایجاد قیمت های بالاتر نیستند. هم در بریتانیا و هم در ایالات متحده، قیمت غذا در خانه با سرعت بیشتری نسبت به قیمت غذا خوردن در خارج از خانه افزایش می‌یابد، حتی اگر نیروی کار سهم بیشتری از کل هزینه‌های رستوران‌ها را نسبت به تولیدکنندگان مواد غذایی تشکیل می‌دهد.

اما علیرغم فقدان مارپیچ دستمزد-قیمت، به نظر می رسد دولت چندان علاقه ای به تورم طمع به عنوان توضیحی برای سطح و تداوم تورم ندارد. با این حال، بهتر است نگاهی به مطالعه بانک مرکزی اروپا بیندازیم که چرا تورم در منطقه یورو پس از حمله به اوکراین به بالاترین سطح خود از زمان ایجاد ارز واحد در پایان دهه 1990 رسید.

به گفته بانک مرکزی اروپا، معمولاً انتظار می‌رفت که اقتصاد ضعیف و قیمت‌های انرژی بالاتر منجر به کاهش سود شرکت‌ها شود، اما برعکس آن را می‌دید. بانک مرکزی منطقه یورو در طی تقریباً یک ربع قرن به سهم سود در تورم نگاه کرد و دریافت که بین سال‌های 1999 تا 2022، سود به طور متوسط ​​یک سوم نرخ تورم را تشکیل می‌داد. تنها در سال 2022، سود در دو سوم افزایش سهم داشته است.

تورم در منطقه یورو در حال حاضر 6.9 درصد است، که کمتر از بریتانیا است، اگرچه تورم اصلی – که قیمت های بی ثبات مواد غذایی و انرژی را از بین می برد – مشابه است و قیمت مواد غذایی آلمان حتی شدیدتر از انگلیس افزایش می یابد.

اما در حالی که بانک مرکزی اروپا – از رئیس آن کریستین لاگارد به پایین – به طور کامل تحت تأثیر تهدید ناشی از تورم طمع قرار دارد، سیاستگذاران در بریتانیا به نظر آرام‌تر هستند. درخواست‌های زیادی برای محدود کردن دستمزدها وجود داشته است، به ویژه از طرف اندرو بیلی، رئیس بانک انگلستان، اما برای محدودیت قیمت بسیار کمتر است. هیچ پیشنهادی مبنی بر اینکه شرکت‌هایی که از قدرت بازار خود بهره‌برداری می‌کنند ممکن است در معرض بررسی رقابت قرار گیرند، وجود نداشته است، و هیچ اشاره‌ای مبنی بر اینکه تنظیم‌کننده‌های انحصارات خصوصی‌شده باید بیشتر برای حمایت از مصرف‌کنندگان انجام دهند، وجود ندارد. بانک انگلستان هنوز نسخه ای از مقاله بانک مرکزی اروپا را منتشر نکرده است. کنترل قیمت، از نوع مورد استفاده در دهه 1970، به نظر می رسد به هر قیمتی قابل اجتناب است.

در عوض، تورم از طریق ابزار صریح نرخ بهره کنترل می شود. هزینه‌های رسمی وام‌گیری به سطحی افزایش می‌یابد که تقاضا را از اقتصاد بیرون می‌کشد و فشار افزایشی بر پرداخت را از طریق از دست دادن شغل کاهش می‌دهد. این احتمال وجود دارد که آخرین ارقام تورم باعث افزایش مجدد نرخ بهره از سوی بانک انگلستان در ماه آینده شود. هر چه نرخ ها بالاتر برود، خطر ایجاد رکود شدید بیشتر می شود. دیوید بلانچفلاور، یکی از اعضای سابق کمیته سیاست پولی تعیین نرخ بانک، فکر می‌کند که خیابان Threadneedle در افزایش بیش از حد نرخ بهره مقصر است و او حق دارد نگران باشد.

طمع در شرف تبدیل شدن به یک موضوع سیاسی است. کارگرانی که دستمزدهای واقعی را کاهش می‌دهند، تمایلی به فداکاری بیشتر ندارند، بنابراین اکنون زمان آن است که شرکت‌ها کمی خویشتنداری نشان دهند. اگر این کار را نکنند، محدودیت هایی بر آنها اعمال می شود. اگر نه توسط این دولت، پس توسط دولت آینده.

[Quoted text hidden]