مطالعه: اوتیسم خفیف‌تر از تشخیص‌های «عمیق» بسیار پیشی می‌گیرد

نیویورک — همانطور که تشخیص اوتیسم به طور فزاینده ای رایج می شود، مقامات بهداشتی از خود می پرسند که چه تعداد از کودکان آمریکایی علائم نسبتاً خفیف دارند و چه تعداد از آنها علائم جدی تری مانند IQ بسیار پایین و ناتوانی در صحبت کردن دارند.

اولین مطالعه در نوع خود که روز چهارشنبه منتشر شد، نشان می‌دهد که نرخ چنین اوتیسم «عمیق» در حال افزایش است، هرچند بسیار کندتر از موارد اوتیسم خفیف‌تر.

آلیسون سینگر، مدیر اجرایی گروه حمایتی و تحقیقاتی بنیاد علوم اوتیسم، گفت: «بسیار مهم است که بدانیم چند نفر مبتلا به اوتیسم عمیق هستند تا بتوانیم به درستی برای نیازهای آنها آماده شویم،» از جمله خدمات بهداشتی و آموزشی بیشتر.

سینگر – مادر یک زن 25 ساله مبتلا به اوتیسم عمیق – یکی از نویسندگان مقاله بود که توسط مجله Public Health Reports منتشر شد. دانشمندان مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها این تحقیق را رهبری کردند.

اگرچه اوتیسم حداقل 80 سال است که تشخیص داده شده است، مطالعه جدید اولین مطالعه ای است که تعداد کودکان آمریکایی را که شدیدترین نسخه آن را دارند، نشان می دهد. کمتر از دو سال پس از آن است که یک کمیسیون بین المللی از متخصصان اوتیسم تعریفی از اوتیسم عمیق ارائه کردند: کودکان با ضریب هوشی 50 یا کمتر، و/یا کودکانی که نمی توانند از طریق صحبت کردن ارتباط برقرار کنند.

بر اساس این تعریف، مطالعه جدید نشان می‌دهد که حدود یک چهارم کودکان آمریکایی که تا سن 8 سالگی مبتلا به اوتیسم هستند، در دسته عمیق قرار می‌گیرند. این بدان معناست که بیش از 110000 کودک در سن مدرسه ابتدایی در ایالات متحده دارای اوتیسم عمیق هستند.

هیچ آزمایش خون یا بیولوژیکی برای اوتیسم وجود ندارد. با قضاوت در مورد رفتار کودک شناسایی می شود. به طور سنتی، این بیماری فقط در کودکانی با مشکلات زبانی شدید، آسیب‌های اجتماعی و رفتارهای تکراری غیرمعمول تشخیص داده می‌شد. اما این تعریف به تدریج گسترش یافت و اوتیسم اکنون مختص گروهی از شرایط خفیف تر و مرتبط است.

محققان سوابق مدرسه و پزشکی بیش از 20000 کودک 8 ساله را از سال 2000 تا 2016 بررسی کردند که دارای اختلالات طیف اوتیسم بودند.

آنها دریافتند که میزان تشخیص عمیق از حدود 3 مورد به ازای هر 1000 کودک در سال 2000 به حدود 5 مورد در هر 1000 کودک در سال 2016 افزایش یافته است. اما میزان کودکانی که با اشکال خفیف‌تر اوتیسم تشخیص داده شده‌اند از 4 مورد در هر 1000 کودک به 14 مورد در هر 1000 نفر در طی آن سال‌ها افزایش یافته است. .

محققان دریافتند اشکال خفیف‌تر اوتیسم در پسران و کودکان سفیدپوست شایع‌تر بود. اوتیسم عمیق در دختران بیشتر از پسران بود.

یک مطالعه CDC که ماه گذشته منتشر شد نشان داد که به طور کلی اوتیسم در کودکان سیاه‌پوست و اسپانیایی تبار بیشتر از کودکان سفیدپوست در ایالات متحده تشخیص داده می‌شود، که نسبت به سال‌های گذشته که احتمال تشخیص کودکان سفیدپوست بیشتر بود، تغییر کرده است. کارشناسان به بهبود غربالگری و خدمات و افزایش آگاهی و حمایت اشاره می کنند. CDC تخمین می زند در میان کودکان 8 ساله، از هر 36 نفر 1 نفر در سال 2020 مبتلا به اوتیسم بوده است.

تحقیقات جدید یک شکاف نژادی بزرگ در اوتیسم عمیق پیدا کرد. در میان کودکان سیاه پوست مبتلا به اوتیسم، 37 درصد مبتلا به اوتیسم عمیق بودند. همین امر برای حدود یک سوم از کودکان اسپانیایی تبار مبتلا به اوتیسم و ​​حدود یک پنجم از کودکان سفیدپوست مبتلا به اوتیسم صادق بود.

میشل هیوز از CDC، نویسنده اصلی این مطالعه، گفت که برای درک دلایل این تفاوت ها به تحقیقات بیشتری نیاز است.

سینگر گفت که انتشار این مطالعه نشان‌دهنده تشخیص CDC است که «تشخیص‌های طیف اوتیسم بیش از حد گسترده است و افرادی که با (آن) تشخیص داده می‌شوند نیازهای بسیار متفاوتی دارند.» او گفت که این داده‌ها باید به شناسایی نیازهای تحصیلی و مسکونی کمک کند.

یان بلاچر، محقق اوتیسم در دانشگاه کالیفرنیا در ریورساید، احساسات متفاوتی را در مورد این گزارش بیان کرد.

او گفت که استفاده از ضریب هوشی 50 به عنوان تعریفی از اوتیسم عمیق می تواند مشکل ساز باشد. او کودکانی با ضریب هوشی بالای 70 را مشاهده کرده است که دارای علائم مرتبط با اوتیسم عمیق هستند، مانند چرخش یا تکرار به ظاهر بی معنی کلمات.

او گفت: “این علائم اوتیسم است که تفاوت را ایجاد می کند.”

او نگران است که کودکانی که این محدودیت را انجام نمی‌دهند ممکن است مانند کسانی که این کار را انجام می‌دهند، مورد توجه و کمک قرار نگیرند.

او گفت: «ما در تمام سطوح مستمر کار داریم.

___

بخش سلامت و علم آسوشیتدپرس از گروه رسانه های علمی و آموزشی موسسه پزشکی هاوارد هیوز حمایت می شود. AP تنها مسئول تمام محتوا است.