آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبار ورزشی پایگاه خبری آبان نیوز ،
آیا Bruins غیرقابل توقف است؟
در 11 آوریل، بروین ها شصت و چهارمین برد فصل خود را به دست آوردند و مجموع امتیازات فصل عادی خود را به 133 رساندند، که بالاترین امتیاز از زمان 132 مونترال کانادین در فصل 77-1976 است.
با حذف هیچ چیز از این شاهکار چشمگیر، موفقیت در فصل عادی لزوماً به پلی آف منتقل نمی شود. در سال 2019، تامپا بی لایتنینگ، با حمایت آندری واسیلوسکی قهرمان جام وزینا، در 62 بازی فصل عادی پیروز شد و سال را با 128 امتیاز به پایان رساند و تنها 16 بازی را در کل سال از دست داد – رکوردی تقریباً به اندازه بوستون. انتظارات بالا بود – و بلافاصله از بین رفت. ژاکت آبی کلمبوس (47-31-4، 98 امتیاز) در دور اول رعد و برق را رد کرد، عمدتاً به خاطر دروازه بان سرگئی بابروفسکی، که 109 شوت از 117 ضربه را مهار کرد و درصد سیو 932/0 را در چهار بازی به ثبت رساند.
آیا بوستون به سرنوشت مشابهی دچار خواهد شد؟ Bruins نسبت به حریفان خود، فلوریدا پانترز، عمق بیشتر، امتیاز بیشتر و تجربه بیشتری را در دور اول خود به ارمغان می آورد. حتی در دروازه، شرط بندی با ترکیب لینوس اولمارک-جرمی سویمن که به ترتیب در رتبه های اول و چهارم لیگ برای درصد ذخیره قرار دارند، دشوار است. الکس لیون پس از پایان فصل با رکورد 7-2-1 در گل برای پانترز، ممکن است در فصل بعد شروع کند. اما او از نظر فنی پشتیبان فلوریدا است. درعوض، پلنگ ها ممکن است به این امید که او بتواند تاریخ را تکرار کند، به اولین رشته خود نگاه کنند. اون مرد؟ سرگئی بابروفسکی.
هر نتیجه ای که بوستون قهرمان جام حذفی نشود – چه رسد به خروج از دور اول – بعید به نظر می رسد، اما همانطور که بابروفسکی می داند، پلی آف پر از شگفتی است.
ادمونتون واقعاً هستند
در مورد کانر مک دیوید که قبلاً در این فصل نوشته نشده است، نیازی به گفتن چیزهای بیشتری نیست. اما از مک‌دیوید به بعد، نفت‌کش‌ها تهدیدی واقعی در غرب به شمار می‌روند، حتی برای مدافع قهرمان جام استنلی، کلرادو آوالانچ (که کاپیتان گابریل لندسکوگ را برای فصل بعدی بدون کاپیتان خواهد بود). برای یک، نفتکش ها می دانند چگونه گل بزنند – خیلی. ادمونتون با گلزنی 325 (یک سوم آن از مک دیوید و لئون درایسایتل) در مجموع در رده اول قرار گرفت. اما به همان اندازه که ادمونتون به افرادی مانند مک دیوید و درایسایتل (همراه با رایان نوجنت هاپکینز و زک هیمن) برای حفظ اهداف متکی است، شکست دادن آنها نیز آسان نبوده است، به خصوص اخیراً با استوارت اسکینر در تور. اسکینر از ابتدای ماه مارس، زمانی که در 11 مارس، 6 بازی مقابل تورنتو را واگذار کرد، تنها یک بازی را به صورت قانونی باخت.
چیز دیگری که ادمونتون برای آن در نظر دارد: بذرکاری. اویلرز می‌تواند مسیری به سوی فینال وسترن را ببیند – ابتدا از لس‌آنجلس کینگز گذشته، سپس از وگاس یا وینی‌پگ رد می‌شود، که در تئوری، همه آنها باید قادر به شکست دادن باشند. در جای دیگر پرانتز، چیزها لزوماً به این روشنی نیستند (پایین را ببینید). این به طرفداران اویلرز امیدوار خواهد شد و دلیل خوبی هم دارد. از دیدن ادمونتون در فینال تعجب نکنید.
Maple Leafs یک فرصت دیگر به دست می آورد
آیا بالاخره زمان آن فرا رسیده است که لیف ها شیاطین خود را بیرون کنند؟ آیا آنها در نهایت می توانند از دو تیمی که جدیدترین دردهای پلی آف را به آنها تحمیل کرده اند، عبور کنند – و آیا می توانند این کار را در سری های پشت سر هم انجام دهند؟ تورنتو یک بار دیگر در دور اول با لایتنینگ روبرو خواهد شد که در سال گذشته در هفت بازی مقابل تامپا بای از فصل بعد خارج شد. اگر آنها موفق به پیروزی شوند، لیفز احتمالاً با بوستون روبرو می شود، تیمی که آنها را در فصل های متوالی در سال های 2018 و 2019 از پلی آف بیرون آورد. هیچ جا فشار برای پیروزی در دور اول بیشتر نیست. موفقیت – حتی جزئی – می تواند به این معنی باشد که Leafs هم پرسنل اصلی خود را حفظ می کند. شکست، به خصوص در دور اول، احتمالاً به معنای مدیریت جدید، شاید یک مربی جدید، و احتمالاً جدایی نهایی بزرگترین ستاره تورنتو، آستون متیوز است، که در 1 ژوئیه اولین فرصت خود را برای قرارداد مجدد با تیم خواهد داشت. اما بدون هیچ موفقیتی در پلی آف در تورنتو، آیا او می خواهد؟
Leafs بر اساس اکثر معیارها وارد فصل بعد نمی شوند. اگر آنها بتوانند نظم و انضباط داشته باشند، پنالتی های بیشتری بکشند و سپس مرتکب شوند، می توانند بازی قدرتی خود را در رتبه دوم به کار گیرند. آنها همچنین امیدوارند که به وقت اضافه نپردازند، جایی که اغلب شکست می خورند. با این حال، بازگشت رایان اوریلی به دلیل مصدومیت ممکن است به آنها کمک کند تا برخی از بازی‌های لازم را که در سال‌های گذشته غایب بوده است، پیدا کنند، مانند سایر بازیکنان فصل آخر مانند لوک شن و جیک مک کیب. شرط مطمئن این است که برگها زودتر تعظیم کنند. اما در Leafs Nation، امید ابدی به چشم می خورد.
سریال احیا شده مترو
کمی بیش از یک دهه از دیدار رنجرز و شیاطین در فصل پس از آن می گذرد – در سال 2012 زمانی که آنها برای برتری در کنفرانس شرق مبارزه کردند. شیاطین آن را ادعا کردند، اما فینال جام حذفی را به لس آنجلس کینگز قدرتمند آن زمان شکست دادند. شیاطین سالی پر گل را پشت سر گذاشتند و 289 گل در سال به ثمر رساندند که برای چهارمی در کل لیگ کافی بود. و در حالی که شیاطین نتوانستند با Bruins در بردهای کلی همگام شوند، آنها نشان دادند که می توانند تقریباً هرکسی را شکست دهند، با کسب 52 در سال – کارولینا را با دومین برد کلی برابر کردند. اما نقاط ضعفی در نیوجرسی وجود دارد، از جمله در بازی قدرت. با این حال، چیزی که ممکن است بیشتر به آنها آسیب برساند این است که تا حد زیادی در فصل بعد آزمایش نشده اند. از سوی دیگر رنجرز در فصل گذشته به عمق راه رفت و یاد گرفت که چگونه در راه سخت پیروز شود و پیتسبورگ و کارولینا را به هفت بازی برد تا سرانجام در شش بازی تسلیم تامپا بی شوند. و در حالی که شیاطین به ویتک وانچک تازه‌کار در پلی آف تکیه می‌کنند، رنجرز به ایگور شسترکین، با حمایت یاروسلاو هالاک، نگاه میکند، هر دو با تجربه‌های فراوان پس از فصل.
با این حال، پیش بینی شرق دشوار است. ضرب‌الاجل تجاری بهار باعث رقابت تسلیحاتی در سراسر کنفرانس شد. در حالی که رنجرز پاتریک کین و ولادیمیر تاراسنکو را انتخاب کردند، شیاطین با گرفتن تیمو مایر مقابله کردند. اما دیوانگی عمومی همچنین به این معنی است که سایر تیم ها نیز قوی تر شدند. اگر رنجرز یا شیاطین پیشروی کنند، احتمالاً با طوفان‌های ترسناک کارولینا مواجه می‌شوند که خروج نسبتاً زودهنگام آن در سال گذشته چیزی برای اثبات آنها باقی می‌گذارد.
سیاتل در، پیتسبورگ بیرون
16 سال از آخرین باری که پنگوئن های پیتسبورگ بازی های پلی آف (فصل تازه کار سیدنی کرازبی) را از دست دادند می گذرد، دهمین دوره طولانی ترین بازی های پلی آف متوالی در تاریخ NHL (بروین ها فصل بعد را 29 سال متوالی بین 1967-68 و 1995-96 انجام دادند). این یک روند خوب بود و شامل سه پیروزی در جام استنلی در چهار بازی نهایی بود. در حال حاضر تا جمعه قلم ها بود خانه تمیز شده در مجموعه اجرایی، رئیس عملیات هاکی برایان برک، مدیر کل ران هکستال و دستیارش کریس پرایور اخراج شد. کادر مربیگری همچنان سر جای خود است – در حال حاضر. همچنین سیدنی کرازبی، اوگنی مالکین و کریس لتانگ، سه نفری که هسته اصلی بسیاری از موفقیت های پیتسبورگ هستند، همچنان در اطراف هستند. با چند تغییر کلیدی، پنگوئن‌ها می‌توانند سال آینده دوباره بازگردند.
در همین حال، در سیاتل، کراکن ها تنها در دومین فصل NHL خود به پلی آف دست یافتند – یک چرخش بزرگ نسبت به کمپین افتتاحیه خود، که در آن در رده دوم غرب قرار گرفتند. ثبات در دروازه کمک کرد، زیرا مارتین جونز از فیلادلفیا آمد تا 48 بازی را پشت سر بگذارد و فصل را با فیلیپ گرابائر تقسیم کرد. این دو هنوز هم گل های زیادی را به ثمر رساندند (256)، اما خوشبختانه کراکن توانستند گل های بیشتری به ثمر برسانند (289)، از جمله 24 گل از متی بنیرز مهاجم که در اولین فصل کامل NHL خود درخشید، و 40 گل از جرد مک کان در یک فصل شکست. سال برای کهنه سرباز هشت ساله NHL. هنوز سؤالاتی در مورد توانایی کراکن برای پیشرفت وجود دارد – همانطور که در مورد ضربات پنالتی و بازی قدرتی آنها وجود دارد – اما هیچ کس نمی داند که آیا هاکی خانه موفقی در سیاتل پیدا کرده است یا خیر.
پیش بینی ها
شرق
Bruins با هر معیاری مطمئن ترین شرط برای پیشروی است – حداقل از جزیره نشینان و احتمالاً از تمپا یا تورنتو گذشته است. رنجرز و هاریکن احتمالاً در فینال بخش به هم می رسند و نیویورک – با داشتن برتری در سری فصل عادی، همراه با تجربه پلی آف – می تواند در آن شیب پیروز شود (همانطور که این دو در فصل گذشته با یکدیگر روبرو شدند). اما هیچکدام، اگر مورد آزمایش قرار گیرند، احتمالاً با بوستون مطابقت ندارند.
غرب
یک مسابقه کینه توز بین بهمن و استارز محتمل به نظر می رسد و کلرادو احتمالاً راه سخت تری را در برابر مینه سوتا دارد. در همین حال، در حالی که LA سال گذشته ادمونتون را در اختیار داشت، اویلرز این بار قوی تر به نظر می رسد (به ویژه در دروازه). به دنبال آنها باشید تا در راه فینال وسترن مقابل دالاس با شوالیه‌های طلایی دیدار کنند، جایی که اویلرز می‌تواند برنده شود – هرچند ممکن است هفت بازی کامل طول بکشد.
آخرین
Oilers و Bruins از سال 1990 در فینال جام استنلی به هم نرسیده اند. شباهت های زیادی برای خدایان هاکی بین امسال و آن سال وجود ندارد. در عوض، می‌توانیم به تاریخ جدیدتر نگاه کنیم. از 1 فوریه تا پایان فصل، بوستون تنها 5 بازی را باخت – و تنها یک بازی را به تیمی که در حال حاضر در فصل پس از آن است، باخت. آن تیم: نفتکش ها.
بیایید بگوییم ادمونتون آن را در برابر بوستون در هفت بازی می برد. چرا که نه؟
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
