الکس فلچر: «احساس می‌کردم که اگر از حال می‌رفتم، واقعاً همینطور بود» | فوتبال

منالکس فلچر می‌گوید، این فقط یک روز مسابقه معمولی بود، اما به زودی به یک رویداد فوق‌العاده تبدیل شد و تقریباً به یک تراژدی به اوج رسید. روال‌ها و تشریفات معمولی وجود داشت: سفر دو ساعته با ماشین از اکستر تا توئرتون پارک با چند نفر از هم‌تیمی‌هایش در شهر باث، دو قدمی او و پرش قبل از دست دادن قبل از مسابقه. او پس از به ثمر رساندن گل پیروزی در تونبریج آنجلز در لیگ ملی جنوب سه روز قبل، در اوج بود و با باشگاهی که برای پلی آف رده ششم تلاش می کرد، در اوج بازی خود احساس می کرد. اما پنج دقیقه پس از بازی نوامبر برابر دالویچ هملت، پس از پاس کردن و تلاش برای عبور از توپ برای اولین بار، فلچر با ضربه ای برخورد کرد و با صدای بلند به سمت احتکارهای تبلیغاتی تقویت شده با بلوک های سیمانی رفت.

سرش به تپش افتاد و صدای زنگ کر کننده ای در گوشش شنیده شد. امدادگران حاضر در صحنه او را به دلیل ضربه مغزی، عوارض احتمالی ستون فقرات تحت درمان قرار دادند و او را بی حرکت نگه داشتند. نگرانی در چهره مدیرش، جری گیل، رئیس حمام، نیک بلوفلد، و هم تیمی‌هایی که از خط چشم او بیرون می‌آمدند، همه چیز را به او می‌گفت. فلچر می‌گوید: «سپس از گوینده ورزشگاه شنیدم که گفت بازی متوقف شده است. “در آن مرحله می دانستم که باید جدی باشد. در واقع به یاد دارم که کمی احساس گناه کردم و فکر کردم: “اوه نه، دالویچ تمام راه را از لندن آمده است.” من می دانم که چگونه است، درد عظیمی است که باید دوباره آن سفر را انجام داد، به خصوص در سه شنبه شب.»

چهل و پنج دقیقه بعد او در پشت آمبولانس بر گردن بود، مادرش آلیسون در جلو قرار داشت و برای جراحی مغز و اعصاب اورژانس در بیمارستان Southmead در بریستول حرکت می کرد. فلچر بر سر یک امدادگر در مسیر استفراغ کرد. پدرش، پل، در ماشینی تعقیب می کرد. فلچر می‌گوید: «احساس می‌کردم اگر به خواب می‌روم یا از حال می‌روم، واقعاً همین می‌توانست باشد. من به خودم می گفتم: تا جایی که می توانید باید بیدار بمانید. من فکر می کنم این نوع واکنش غرق یا شنا بود. سپس چراغ‌ها را به یاد می‌آورم که با چرخ به بیمارستان می‌رفتم، چراغ‌های واقعاً درخشان بالای سرم. ناخودآگاه می دانستم که به جایی رسیده ام که از من مراقبت شود. بعد از آن حرفم را خالی کردم.»

نامزد او، الی، در بیمارستان به فلچر رسید و هیچ واکنشی نشان نداد. سی‌تی‌اسکن‌های اورژانسی به تفصیل فلچر دچار شکستگی‌های متعدد در جمجمه و تورم قابل توجهی در مغز شده بود. او می‌گوید: «هرچقدر هم که بد به نظر می‌رسد، نگرانی منفجر شدن مغز از فشار بود. دکتر نیل باروا مایع مغزی را از مغز فلچر تخلیه کرد، قطعات کوچکی از جمجمه و مهره‌های او را برداشت، فشار سنج را وارد کرد و او را در کمای القایی قرار داد و یک هفته در آن ماند.

جراح مغز و اعصاب به خانواده فلچر توصیه کرد که جراحات وی مترادف با تصادف با موتور سیکلت است، نه مسابقه لیگ ملی جنوب، و تصویر نگران کننده ای را ترسیم کرد. به آنها بدترین خبر داده شد، اینکه شانس من بسیار کم است و حتی اگر از پس آن بربیایم، ممکن است زندگی ام را مانند قبل زندگی کنم. خانواده ام آماده بودند که من بیدار شوم و آنها را نشناسم یا یک فرد کاملاً متفاوت باشم.”

گوش دادن به فلچر که این قسمت را با چنین مثبتی بازگو می کند، الهام بخش و تکان دهنده است. او مجبور شد دوباره راه رفتن را یاد بگیرد، اما خود را خوش شانس می‌داند که تنها تأثیرات ماندگار این حادثه این است که گوش چپ او مرده طبقه‌بندی شده است – او در حال استفاده از یک کمک ضربدری است که به شنوایی او کمک می‌کند این هفته تنظیم شود – و بینایی در چشم راست او مبتلا شده است. او دوبینی شدید را تجربه می کند. او با خنده می گوید: “امیدوارم روزی دید من بازگردد و این یک عامل بسیار مهم خواهد بود زیرا نمی توانم با دو توپ در زمین فوتبال بازی کنم.”

احترام فلچر برای باروا محسوس است. NHS فراتر از کلمات قابل توجه است. او [the surgeon] در آن شب تماس گرفته می‌شد که برای خواب آماده می‌شد و در مسیر رسیدن به بیمارستان به او اطلاع رسانی می‌شد. سپس در هنگام رها کردن یک کلاه، او آماده عمل و نجات جان من است، که من فقط… هنوز برای به دست آوردن سرم تا به امروز تلاش می کنم. برخی از افراد مثلاً برای فشار پنالتی به افزایش فشار می گویند. در مقایسه با کاری که این افراد انجام می دهند، چیزی نیست.» مراقبتی که فلچر برای سلامتی کارکنان زمین حمام، فیزیوتر و امدادگرانی که در آن شب به او کمک کردند بیان می‌کند، به خوبی شخصیت او را نشان می‌دهد: «من با آنها تماس‌های خوبی داشته‌ام تا آنها را بررسی کنم و مطمئن شوم که آنها با این مشکل برخورد کرده‌اند. به روش درست اتفاق افتاد.»

داستان فلچر امواج شوک را در سراسر بازی ایجاد کرد. یکی از حامیان Bath یک صفحه GoFundMe راه اندازی کرد که بیش از 18000 پوند از جمله 500 پوند از رقبای Taunton Town جمع آوری کرده است. در انتهای پارک توورتون، یک بنر غول پیکر اکنون روی آن نوشته شده است: “سوپر الکس فلچر”. فلچر می گوید که سیل پیام ها اشک او را کم کرد. گرت ساوت گیت در ویدئویی که از قطر ارسال شده بهترین آرزوهای خود را ارائه کرد. برای اینکه او در طول جام جهانی وقت بگذارد و این پیام را بفرستد واقعاً چشمان من را باز کرد و به من قدرت داد تا فکر کنم: “بله، من می توانم این کار را انجام دهم و به پیشرفت خوب ادامه دهم.”

این بازیکن 24 ساله قبل از چند مسابقه شروع به پیوستن به گرم‌آپ کرده است و اخیراً یک دوی 5 کیلومتری را در 21 دقیقه به پایان رسانده است. من هنوز هم گاهی اوقات وقتی صبح اول صبح از خواب بیدار می‌شوم، اثرات سرگیجه را دریافت می‌کنم، اما در مقایسه با آنچه در بیمارستان تجربه کردم و در آن زمان با تحرکم بودم، واقعاً آن را شکست می‌دهم.» او لبخند می زند. از نظر فیزیکی و مکانیکی من شروع به رسیدن به آنجا کردم، به جایی که می خواهم برای بازگشت به فوتبال باشم. برای من فقط به این بستگی دارد که جراح در آینده چه خواهد گفت. هدف نهایی این است که من برگردم و فقط باید توصیه های او را با دید باز در نظر بگیرم. من دوباره زندگی ام را به خطر نمی اندازم.»

در مورد آرایش احتکار تبلیغات و نزدیکی آنها به زمین‌ها، فلچر و انجمن فوتبالیست‌های حرفه‌ای برای قوانین سخت‌گیرانه‌تر برای افزایش ایمنی بازیکنان تلاش کرده‌اند و این موضوع را با وزیر ورزش، استوارت اندرو، در میان گذاشته‌اند. PFA گفته است که حوادثی مانند فلچر – دسامبر گذشته، مدافع استوکپورت، مکولی ساوتام-هیلز پس از برخورد با احتکار تبلیغاتی در یک مسابقه جام حذفی در بیمارستان بستری شد – باید به عنوان زنگ خطری برای بازی عمل کند. آیا می‌خواهید در انتهای یک مسیر دوی 100 متری که در آن مردم برای شکست دادن یکدیگر تا خط پایان رقابت می‌کنند، یک دیوار آجری قرار دهید؟» فلچر می گوید. “پس چرا این کار را اینقدر نزدیک به لبه زمین فوتبال انجام می دهید؟ چیزی باید تغییر کند، زیرا هیچ معنایی ندارد.»

فلچر اکنون در امور پیش پا افتاده شادی می یابد. من واقعاً هر روز از اینکه می توانم کاری انجام دهم واقعاً قدردانی می کنم. در حالی که پیش از این شاید دویدن برای بالا بردن خودم کار سختی بود [fitness-wise] یا اینکه بروم و مغازه هفتگی را وارد کنم، اکنون طرز فکرم را تغییر داده ام: «من باید این کار را انجام دهم. من قادر به انجام آن هستم.»

خانواده و نامزد او تمایل او برای بازگشت به بازی را درک می کنند. اما ابتدا فلچر، که چهار روز در هفته به عنوان مدیر پروژه در فناوری اطلاعات به سر کار بازگشته است، از یک برنامه دیگر لذت می برد: او و الی، شریک بیش از 10 سالش، در 28 مه ازدواج کردند. او می‌گوید: «برای مدتی کاملاً نگران آن بودم. اما به نظر می‌رسد که می‌توانم شرکت کنم و در راهرو قدم بردارم.»