چرا بانک انگلستان به دنبال تقویت حمایت های بریتانیا از پس انداز کنندگان است | بانک انگلستان

هنگامی که اندرو بیلی در یک سخنرانی فاش کرد که بانک انگلستان در حال کار بر روی به روز رسانی طرح تضمین بیمه سپرده بریتانیا است، که به دولت از پس انداز تا 85000 پوند در صورت سقوط بانکی محافظت می کند، با یک چشم به شوک های اخیر بود. و دیگری در مورد رویدادهای 15 سال پیش.

نورترن راک، برادفورد و بینگلی، و آیس سیو ممکن است شبیه نام‌هایی از دوران دیگری به نظر برسند، اما خاطره اتفاقات سال‌های 2007 و 2008 هنوز در دفاتر خیابان Threadneedle بانک تا به امروز طنین‌انداز است.

سقوط اخیر کریدیت سوئیس و بانک سیلیکون ولی خاطرات بسیار ناخوشایندی را زنده کرده است – موقعیت هایی که بانک های مرکزی نمی خواهند دوباره در آن قرار بگیرند.

آخرین افزایش در میزان پس‌انداز محافظت‌شده تحت طرح جبران خدمات مالی (FSCS) در سال 2010 بود. بیلی، این هفته، آن را از 85000 پوند افزایش داد – با توجه به اینکه بسیار کمتر از 250،000 دلار (200،000 پوند) است. در ایالات متحده ارائه شده است.

تا قبل از فروپاشی نورترن راک در سال 2007، زمانی که مشتریان هراس‌زده در بیرون شعبه‌ها در صف ایستادند تا پس‌انداز خود را پس‌انداز کنند، FSCS تنها وعده بازپرداخت 80 درصد از 35000 پوند اولی را که در یک بانک یا انجمن ساختمانی ورشکسته نگهداری می‌شد، می‌داد.

در آن زمان، برای جلوگیری از شورش احتمالی، دولت مجبور شد تضمین کند که هیچ پس‌اندازی از شکست نورترن راک ضرر نخواهد کرد. FSCS در آینده 100٪ از تمام سپرده های پس انداز را تا سقف 35000 پوند تضمین می کند.

با این حال، چند ماه بعد، زمانی که برادفورد و بینگلی بسیار بزرگتر از بین رفت، آزمایش بزرگتری انجام شد. به ویژه بسیاری از مشتریان مسن تر، مبالغی بسیار بیشتر از 35000 پوند در حساب خود داشتند – پولی که برای بازنشستگی خود به آن متکی بودند. پس از نجات نورترن راک، غیر قابل تصور بود که پس انداز کنندگان B&B با بیش از 35000 پوند ضرر کنند.

برای نجات روز، دولت در واقع B&B را ملی کرد و بخش پس انداز را مجبور کرد به جایی که در آن زمان ابی بود و اکنون سانتاندر است. از طریق یک سری پرداخت های پشت صحنه، تمام پول پس انداز کنندگان محافظت شد. محدودیت FSCS بلافاصله پس از آن به 50000 پوند افزایش یافت و 100٪ سپرده ها پوشش داده شد. هزینه شکست B&B برای FSCS 15.65 میلیارد پوند بود.

اما درست زمانی که از آن بحران جلوگیری شد، خبر رسید که سیستم بانکی ایسلند در مشکل عمیقی قرار دارد. میلیون ها پس انداز بریتانیایی (و هلندی) و تعدادی از شوراها و سایر نهادهای عمومی، میلیون ها پوند در Icesave، بخش پس انداز آنلاین Landsbanki، بانکی که دیگر نمی توانست بدهی های خود را برآورده کند، بسته بودند.

در عرض چند روز مشخص شد که پس انداز کنندگان در واقع به طرح غرامت ایسلندی تکیه می کنند – طرحی که هیچ امیدی به پوشش زیان آنها نداشت. برای سومین بار، دولت بریتانیا مجبور شد وارد عمل شود و FSCS بریتانیا 1.4 میلیارد پوند را تحویل داد.

اینها فقط نامهای بزرگی بودند که در حوالی سال 2008 شکست خوردند. تعدادی از وام دهندگان کوچکتر نیز سقوط کردند و پس انداز کنندگان آنها نیز به نوبه خود نجات یافتند. در پایان بحران مالی، FSCS بیش از 20 میلیارد پوند برای نجات پس انداز میلیون ها شهروند هزینه کرد.

بحران باعث شد تا شهر مجدداً مرتب شود و بانک‌ها باید سپرده‌های خود را محاصره کنند. در سال 2010، حفاظت FSCS به 85000 پوند افزایش یافت تا بریتانیا با استاندارد اروپایی مطابقت داشته باشد که حداقل غرامت را 100000 یورو (88000 پوند) تعیین کرده بود. و این همان جایی است که از آن زمان تاکنون باقی مانده است.

در حالی که اکثر پس انداز کنندگان هرگز به آن سطح پس انداز نزدیک نمی شوند، تعداد شگفت انگیزی از افراد مسن اغلب بیش از این مبلغ را در حساب خود دارند. بحران سال 2008 بسیاری از مردم را از سرمایه گذاری در سهام منصرف کرد و بسیاری را به این نتیجه رساند که ترجیح می دهند پول خود را به صورت نقدی نگه دارند. هر کسی که خانه یا دارایی مهم دیگری را می فروشد می تواند به راحتی بیش از 85000 پوند در هر زمان در حساب خود داشته باشد.

وقتی بیلی می‌گوید محدودیت طرح غرامت باید در مواجهه با سقوط بانک سیلیکون ولی بررسی شود، آنچه او واقعاً می‌گوید این است که بریتانیا نمی‌تواند دوباره از این وضعیت عبور کند.