گزارش نشان می دهد که کارگران ضروری تقریباً در هر کجای استرالیا به تنهایی قادر به اجاره دادن نیستند | مسکن

افزایش اجاره‌بها زندگی تنها را برای کارگران ضروری استرالیا غیرممکن کرده است: تحقیقات جدید نشان می‌دهد که برخی باید حدود دو سوم درآمد خود را خرج کنند تا بتوانند به تنهایی یک مکان داشته باشند.

با مقایسه میانگین اجاره هفتگی واحدها در برابر دستمزدهای جایزه برای 15 شغل ضروری، کمپین ملی مسکن خانه همه نشان داد که تقریباً هیچ منطقه ای در استرالیا وجود ندارد که یک کارگر تمام وقت ضروری، مانند افرادی که در مراقبت از سالمندان، دوران کودکی یا پرستاری هستند، بتواند در آن منطقه ای وجود داشته باشد. هزینه اجاره به تنهایی

مای عزیزه، سخنگوی خانه همه، گفت: «بسیاری از صنایع ضروری با کمبود نیروی کار مواجه هستند و کارگران قادر به اقامت یا نقل مکان به بخش‌هایی از کشور نیستند که این کمبودها در بدترین حالت خود است.

برای اینکه یک کارگر در مهمان‌نوازی یا بسته‌بندی گوشت بتواند متوسط ​​اجاره بهای پایتخت 572 دلار در هفته را برآورده کند، باید 81 درصد از حقوق خود را برای مسکن خرج کند، برای یک کارگر مراقبت از سالمندان این مبلغ 77 درصد است.

حتی کسانی که دستمزد بالاتری دارند، مانند معلمان و آتش نشانان، باید 58 درصد از میانگین دستمزد خود را برای اجاره بها خرج کنند – بسیار بالاتر از آستانه 30 درصد برای استرس اجاره برای پرداخت متوسط ​​اجاره بهای پایتخت.

این گزارش می‌گوید: «محاسبات ما نشان می‌دهد که کارگران ضروری در خانواده‌های مجرد احتمالاً در استرس مالی جدی با پس‌انداز کم یا بدون حفاظ هستند، در حالی که کارگران خانواده‌های زوج احتمالاً از نظر مالی به درآمد شریک خود وابسته هستند».

طبق تحقیقات SQM، در سه سال گذشته، اجاره بهای معمولی در سراسر کشور بیش از 100 دلار در هفته افزایش یافته است و در ماه مارس به 489 دلار رسیده است. برای کارگران ضروری، این بدان معناست که آنها به طور متوسط ​​6 ساعت از درآمد هفتگی خود را از دست داده اند – به طور متوسط ​​37 روز در سال – با افزایش اجاره بها.

عزیزه گفت، در حالی که دولت وعده داده است 20,000 ملک مسکن اجتماعی در پنج سال، به عنوان بخشی از صندوق آینده Housing Australia خود، با مقیاس بحران مطابقت ندارد.

او گفت: «دولت فدرال باید هر سال ساخت 25000 خانه اجتماعی را آغاز کند تا به کمبود ما پایان دهد.

“این به کارگرانی که در استرس شدید اجاره هستند کمک می کند و اجاره های مقرون به صرفه را برای دیگران آزاد می کند. دولت می تواند این خانه های اجتماعی را با بازگرداندن کمک های مالی به سرمایه گذاران و صاحبخانه ها تامین کند.

در برخی موارد، کارفرمایان در حال پر کردن شکاف هستند. بنتاس، یک ارائه دهنده مراقبت از سالمندان در ویکتوریا، چهار واحد زندگی مستقل در بندیگو را به محل اقامت موقت برای کارمندانی تبدیل کرد که برای پرداخت اجاره بهای محلی یا سفر مسافت های طولانی تلاش می کردند.

“مقداری [of our staff] ساندرا هیلز، مدیر عامل بنتاس، گفت: بیش از 1.5 ساعت سفر می کردند تا سر کار بیایند، برخی از آنها در Airbnbs می ماندند – وقتی ساعتی 26 دلار می گیرید، این کار خیلی زیاد نیست.

او گفت که این شرکت همچنین در حال نوشتن ارجاعات اجاره برای کارگران بوده است که کمتر موثر بوده است زیرا نمایندگان افرادی را انتخاب می کنند که می توانند بیشتر بپردازند.

او گفت: «با چالش‌های مقرون به صرفه اجاره، به‌ویژه در مناطق منطقه‌ای، ما در تلاش هستیم تا مراقبان واقعاً خوبی را در خانه‌های سالمندان خود جذب کنیم و نگه داریم.»