در چلسی چیزی برای دلتنگی وجود ندارد – در حالی که لیورپول در خاطرات خود خفه می شود | چلسی

مناگر هیچ چیز دیگری، ادای احترام کامل بود. برای بازیکنان چلسی کارت خروج بزرگ یا پیام ویدیویی تحسین آمیز نیست. نه، چه راه بهتری برای تجلیل از میراث گراهام پاتر مربی در حال خروجشان از ایجاد موقعیت های زیاد و از دست دادن آنها در شرایط کمدی فزاینده وجود دارد؟ گل های مورد انتظار: چلسی 2.19-0.20 لیورپول. گل های واقعی: چلسی 0-0 لیورپول. گراهام عزیزترین همیشه در قلب ما.

موضوع این است که پاتر رفته و کتاب‌های پخش کننده روغن و کتاب‌های خودیاری خود را با خود برده است. الان قوطی را چه کسی حمل می کند؟ مطمئناً تقسیم مسئولیت بیش از حد به برونو سالتور، مدافع راست سابق برایتون که به طور موقت هدایت می شود، دشوار خواهد بود. داستان‌هایی در این هفته منتشر شد که پاتر آنقدر برای برخی از بازیکنانش مبهم بود که مجبور شدند او را در اینترنت جستجو کنند. اگرچه حداقل می‌توانیم فرض کنیم که آنها چیزی پیدا کرده‌اند، که بیش از آن چیزی است که برای برونو می‌توان گفت: آن آدمی که سعی می‌کنید در گوگل جستجو کنید و شکست می‌خورید.

اما از یک جهت دیگر، منظره این مجموعه از فوتبالیست‌های ستاره‌ای که بدون مربی تمام وقت به میدان می‌روند – انفرادی پرواز می‌کنند، کماندو می‌روند – به طرز عجیبی عالی بود. ایدئولوژی تاد بوهلی در ابتدایی ترین اصول خود، همیشه بر پایه سرگرمی ها بوده است: آنها را بخرید، آنها را روی هم قرار دهید، هرچه می خواهند به آنها بدهید. آیا ویلبری های مسافرتی به مربی نیاز داشتند؟ آیا مردان ایکس به مربی نیاز داشت؟ البته که نه. (پروفسور ایکس، اگر هر چیزی، بیشتر یک کارگردان فوتبال بود.) و بنابراین شاید این بنیادگرایی بوهلی صرفاً به ناب ترین و منطقی ترین نتیجه اش رسیده باشد.

نکته جالب این بود که برای قطعات بزرگ کار می کرد. چلسی در هر دو نیمه تیم بهتری بود، در وقت استراحت خطرناک به نظر می رسید و لیورپول را همیشه در فاصله نزدیک نگه داشت. انزو فرناندز دوباره نشان داد که چرا چلسی مایل است برای خرید او به خرک حمله کند، توپ را با دقت، اما مهمتر از آن به جلو، و اغلب تنها با یک لمس حرکت می دهد. مثلاً او را با جردن هندرسون مقایسه کنید، که به نظر می‌رسد این روزها هنگام جمع‌آوری توپ، آن را در یک دایره آهسته به دور خود می‌چرخاند که یک واکسهال آسترا را به یاد می‌آورد که تلاش می‌کند یک چرخش ترمز دستی انجام دهد.

تماشای ژائو فلیکس یک لذت مطلق بود، همه پرها و روبان ها و نوک های نور، یک شمع دیپتیک واقعی یک بازیکن. در همین حال، کای هاورتز در جلو با صنعت و حرکت خود تحت تأثیر قرار گرفت بدون اینکه واقعاً به نظر برسد که قرار است گل بزند. این واقعاً تقصیر او نیست، بلکه کنجکاوی پایدار این تیم چلسی، یک تیم با هر نوع بازیکن هجومی به جز مهمترین آنها نیست. چگونه 600 میلیون پوند را برای بازیکنان جدید خرج می کنید و فراموش می کنید که یک گلزن بخرید؟

و از بسیاری جهات این سوالی است که نوع باشگاهی را که چلسی می خواهد باشد را مشخص می کند. شما می توانید بهشت ​​بدون مهاجم خود را بسازید، شبکه ای مسحورکننده از پروانه های جوان که همه در حال چرخش و درهم تنیدگی با یکدیگر هستند. تو می توانی آن را انجام دهی. اما در این صورت شما به یک مربی نخبه قدرتمند و زمان زیادی نیز نیاز خواهید داشت، زیرا درست کردن این چیزها به طرز مضحکی سخت است. از طرف دیگر، اگر می‌خواهید مربیان خود را اخراج کنید و هر 9 ماه یک طرح جدید بسازید، احتمالاً به یک شماره 9 بزرگ نیاز خواهید داشت. در واقع، چلسی رومن آبراموویچ هرگز بدون قهرمانی قهرمان لیگ نشد.

اما بازه های توجه کوتاه مزایا و معایب خود را دارد. در حال حاضر فقط باید به احساس جویده شده، فرسوده و پایان اسکله در لیورپول نگاه کنید: حس پایین آمدن کرکره ها، بالا بودن پنجره ها، پوسیدگی و از دست دادن. در مقابل، چلسی تا حد زیادی از این احساسات مصون است، زیرا در وهله اول هرگز چیزی به ماندگاری یک دوره نمی‌سازد. همه چیز احیا است، انقلاب، تحول است. چیزی برای عزاداری یا دلتنگی وجود ندارد. سلطنت پاتر به زودی در فسیل تاریخ، همراه با فصل ساری و وقفه بنیتز ناپدید خواهد شد. به سراغ مورد بعدی. داستان لیورپول روی حلقه های فیلم پخش می شود. داستان چلسی در اینستاگرام Reels پخش می شود.

و بنابراین شاید با وجود جدول لیگ، شما واقعاً از چلسی حمایت کنید تا سریعتر از لیورپول خود را به دست بیاورد. اینجا هنوز یک ناکارآمدی وجود دارد، و اختلالی که بسیار عمیق تر از یک مربی ریشو است. اما حتی در ناکارآمدی آن نیز می توانید ببینید که چگونه ممکن است ناگهان کار کند. این همان تیمی است که می تواند به سرعت در دنده ها کلیک کند. می‌توانید فلیکس یا میخایلو مودریک را ببینید که در حال دویدن غیرقابل توقف هستند. از فاصله 30 یاردی می‌توانید انزو را در حال ضربه زدن در برنده دقیقه آخر ببینید. شما حتی می‌توانید یک نگاه اجمالی به هم‌ترازی سیاره‌ای داشته باشید که این جعبه اسباب‌بازی‌های گمشده گران قیمت را تا فینال لیگ قهرمانان اروپا می‌برد.

لیورپول، نیازی به گفتن نیست، دیگر چنین کارهایی را انجام نده. فرآیندی وجود دارد که باید رعایت شود، پروتکلی باید رعایت شود، قوانین بازی جوانمردانه مالی باید رعایت شود و میراثی که باید مورد احترام قرار گیرد. شاید اینگونه باشد که در نهایت یک بازی را با جو گومز در دفاع راست شروع می‌کنید و آن را با سن ترکیبی 98 ساله هافبک پایان می‌دهید. در حال حاضر، این چلسی است که به ثبات نیاز دارد و لیورپول است که به انفجار نیاز دارد. در عوض، احساس می‌شود که هر دو دقیقاً برعکس خواهند شد.