در تصاویر: ساکنان خرسون از زندگی زیر گلوله باران مداوم صحبت می کنند

ارتش روسیه امشب سه بار به خرسون حمله کرده است. جزایر و جوامع ساحلی گلوله باران شدند…» – رسانه های محلی به نقل از مقامات منطقه گزارش می دهند. گزارش‌هایی از این دست مرتباً از این شهر در جنوب اوکراین می‌آیند که در مراحل اولیه تهاجم گسترده روسیه به اوکراین در سال گذشته در سرفصل اخبار قرار داشت.

این شهر 300000 نفری قبل از جنگ، در هفته های اول تهاجم به تصرف نیروهای روسی درآمد و پس از 9 ماه در حمله متقابل ارتش اوکراین به پیروزی رسید. عکس های قدرتمند مقاومت ساکنان خرسون در برابر اشغال و سپس استقبال احساسی مردم محلی از سربازان اوکراینی تیتر اول مطبوعات جهان شد. اما پس از آن وضعیت در شهر تا حد زیادی از رادار جهان ناپدید شد.

با این حال، شهر و حومه آن به دور از آرامش است. ساکنان در زیر تهدید دائمی گلوله باران زندگی می کنند و اغلب مرگ غیرنظامیان گزارش می شود. این وضعیت در اواخر سال گذشته تشدید شد.

“پس اینجا خانه من است. در آن مسیر خانه همسایه مورد اصابت مین قرار گرفت. در آن طرف خانه دیگری مورد اصابت مین قرار گرفت و از طرف سوم نیز خانه مورد اصابت قرار گرفت. رومن که در یکی از ولسوالی‌هایی زندگی می‌کند که اخیراً در آخرین روز مارس مورد حمله قرار گرفت، می‌گوید: فقط در این جبهه، هنوز چیزی آسیب ندیده است.

نیروهای روسی همچنان کرانه چپ منطقه خرسون را اشغال کرده اند. آنها در موقعیت خود درست در آن سوی رودخانه دنیپرو، با آتش توپخانه و خمپاره به مناطق تحت کنترل اوکراین حمله می کنند و باعث مرگ و میر و ویرانی می شوند.

دینا آندریوانا، 75 ساله، که سعی می کند مقداری ماهی و سبزیجات خشک شده از یک غرفه شیفتی بفروشد، می گوید: “این واقعا ترسناک است، به خصوص در شب، ما برای خدا رحمت می کنیم، صدا آنقدر بلند است که از تخت خود می پریم.” نزدیک بازار این منطقه در ناحیه شهر واقع شده است که با توجه به نزدیکی به رودخانه و در نتیجه به مواضع روسیه، یکی از خطرناک ترین مناطق محسوب می شود.

او ادامه می دهد: «اکنون ما در خانه آب جاری داریم. “قبلاً ما حتی آن را هم نداشتیم. اما سیستم گرمایشی هنوز کار نمی کند (..). فکر می کنم این در نهایت تمام شود…”

“و همه چیز مثل قبل خواهد بود؟” ما میپرسیم.

“بله، مثل قبل،” – او به آرامی لبخند می زند – “و چه فکر می کنی، آیا این تمام می شود؟”

صدای انفجار برای یک ثانیه مکالمه را قطع می کند.

“اوه خوب، می بینید… آن یکی خیلی بد نبود… “تگرگ” امروز صبح در آنجا واقعاً به شدت کار کرد.”

(“تگرگ” که در روسی “گراد” نامیده می شود – یک موشک انداز چندگانه 122 میلی متری خودکششی است.)

سالخورده دیگری که در حال بازدید از بازار بود، می گوید: «این شب خوب بود، اما شب قبل… اوه… همه شیشه ها پایین رفتند.

“نه، ما پنهان نمی‌شویم. چطور می‌توانیم؟ تصور کنید، شب‌ها می‌خوابید و ناگهان احساس می‌کنید یک انفجار قوی… BOOM. البته، اگر به شما هشدار داده شود: “اینجا انفجار قوی در راه است، شما را می‌شکند. شیشه پنجره و ساختمان شما تکان خواهد خورد.» سپس، بله، شاید، حداقل در جایی نزدیک دیوار پنهان می‌شویم… اما در عوض، در رختخواب‌های خود دراز کشیده‌ایم و این درخشش قرمز (که با انفجار همراه است) را می‌بینیم».

هیچ توهم امنیت در هیچ منطقه دیگری از شهر وجود ندارد. گزارش‌ها از ایستگاه‌های اتوبوس، مغازه‌ها، یک تئاتر و یک پارک مرکزی می‌آیند که همگی آسیب دیده‌اند. حدود سه ساعت پس از وقوع چنین حادثه ای – اجساد قربانیان حمله قبلاً از خیابان خارج شده اند، اتوبوس ها به حرکت ادامه می دهند و مسافران 10 متر دورتر از کانون فاجعه منتظر می مانند.

برخی از ساکنان می گویند: «ما نمی دانیم تا کی می توانیم اینطور زندگی کنیم.

برخی از ساکنان خرسون پس از عقب نشینی نیروهای روسی به خانه بازگشتند، اما برخی دیگر با تشدید گلوله باران، ترک را انتخاب کردند.

خانواده سرهی کابانوف، 21 ساله، والدین و خواهران او، 5 و 6 ساله، پس از مشاهده یک سری انفجارهای مرگبار به میکولایف رفته اند. سرهی قصد ندارد در آینده نزدیک به شهر خود بازگردد. او که در مورد زندگی خود در آنجا صحبت می کند، عکس های قبل و بعد از مکان مورد علاقه اش در نزدیکی خانه را نشان می دهد که ویران شده است.

هر بار که موشک‌هایی به این شکل شلیک می‌شوند، فکر می‌کنید موشک بعدی برای شما خواهد بود یا موشک بعدی؟ مثل راه رفتن روی لبه است. یک بار که در صف اداره پست ایستاده بودم، ساختمان در همان نزدیکی اصابت کرد و یک بار دیگر انفجار در بازار بسیار بسیار نزدیک بود. سپس من حتی موج انفجار و گرمای آن را روی خود احساس کردم. البته بسیار ترسناک بود.”