رودری اشتباه کرد: اسکاتلند با اعتماد به نفس به اسپانیای بی رحم درسی داد | اسکاتلند

آراودریگو هرناندز درس خود را نیاموخته است. کمی قبل از جام جهانی، هافبک منچسترسیتی با اطمینان گفت که کشورش، اسپانیا، به عنوان قوی‌ترین تیم در این مسابقات ایستاده است. آنچه بعد اتفاق افتاد نشان دهنده تاریخ زخمی برای اسپانیایی و لوئیس انریکه است. آنها پس از حذف از مرحله گروهی در قطر، توسط مراکش از مسابقات حذف شدند. خداحافظی با لوئیس انریکه و قرمزی برای رودری.

کاملاً مناسب بود که عصر سه‌شنبه در گلاسکو برای اسپانیا به شکلی ناامید به پایان برسد. “آشغال” از جمله اصطلاحاتی بود که رودری برای توصیف رویکرد اسکاتلند در جریان برد 2-0 استفاده کرد. رودری از تحریک پسران قلدر با لباس آبی سرمه ای ابراز تاسف کرد. او گفت که اسکاتلند زمان را تلف کرده است. برای من، این فوتبال نیست.» اینها ترش ترین انگورها بودند که اصلاً شایسته کاپیتان یک تیم معتبر بین المللی نبود.

طرفداران اسکاتلند که جشن وحشیانه اولین پیروزی مقابل اسپانیا را از زمان قهرمانی چاکا خان در جدول بریتانیا با I Feel For You متوقف کردند، توجه داشته باشید که نظرات رودری فقط با خنده همراه بود. فرشتگان لباس قرمز نمی پوشیدند. این تیم میهمان بود که به طور معمول خطاها را زینت می داد، مسئولان را تعقیب می کرد و در یک اقدام هیجان انگیز که مربوط به خوسلو بود، به سبک یک کودک نوپا عصبانی به زمین چمن ضربه زد. درست است، اسپانیا زمان را تلف نکرد، اما زمانی که شما به تیم رده 42 جهان عقب نشینی می کنید، آنها استراحت می کنند. تهوع اسپانیایی از همان سوت اول خودنمایی می کرد، سناریویی که به وضوح جمعیت پرشور – و انصافاً طرفدار همپدن – را برانگیخت. هیچ بی طرفی نیز نمی توانست تحت تأثیر نگرش اسپانیا قرار گیرد.

احساسات رودری متکبرانه و نادرست بود. این حداقل استنباط می کند که روش اسپانیایی، مارکی از فوتبال ظاهراً خالص، باید تنها شیوه ای باشد که در آن اجرا شود. رودری اسکاتلندی ها را به عنوان خراشنده های یک بعدی به تصویر کشید. فرهنگ بهانه‌گیری توسط مدافع دیوید گارسیا حفظ شد، او ناله می‌کرد که چمن همپدن “خیلی طولانی” است. این سگ مواد تکلیف من را خورد.

اسکاتلند نمایشی بود که با آرامش و خونسردی تجسم یافت. متانت اسکات مک تومینای در میانه زمین مایه خوشحالی بود. مهارت و سرعت کالوم مک گرگور در ثانیه های پایانی، در تلاش برای ایجاد گل سوم، تجسم ذهنیت اسکاتلندی بود. تهاجمی از راه درست هدایت می شد، مانند زمانی که کیران تیرنی، دنی کارواخال را بلافاصله قبل از گل دوم مک تومینای در حال نفس کشیدن ترک کرد. اسپانیا با موج دائمی جان مک گین کسی را نداشت. در سال‌های گذشته، اسکاتلند ممکن بود مجبور بود به هنرهای تاریک متوسل شود تا جلوی یک ابرقدرت فوتبال را بگیرد، اما اکنون نه. مردان استیو کلارک طوری بازی می‌کردند که انگار احساس می‌کردند به یک شرکت محترم تعلق دارند. اسکاتلند نسبت به چند دهه گذشته نسبت به خود مطمئن تر بود.

بله، اسپانیا از مالکیت عمده برخوردار بود اما تحت فشار جدی نتوانست آنگوس گان را در دروازه اسکاتلند قرار دهد. دفاع اسپانیا و دروازه بان خود، کپا آریزابالاگا، اغلب وحشت زده به نظر می رسیدند. و این، زمانی که با لیندون دایکز مهاجم کوئینز پارک رنجرز روبرو شدیم. در حمایت از دایکز رایان کریستی بود که نتوانسته است به طور منظم در بورنموث شروع کند.

در چنین پس‌زمینه‌ای، سخنان خوش‌بینانه سرمربی تیم ملی اسپانیا، لوئیس د لا فوئنته، به همان اندازه کنجکاو به نظر می‌رسید که ناله رودری. د لا فوئنته گفت: “خوشحال نیستم، اما از اینکه موقعیت هایی ایجاد کردیم و مفاهیم فوتبالی را که روی آن کار می کردیم نشان دادیم راضی هستم.” “این چیزی است که من قصد دارم آن را بهبود بخشم، آنها را صیقل دهم. اما این ایده وجود دارد و بازیکنان متقاعد شده اند که ما می توانیم در این راه کار کنیم و به پیشرفت ادامه دهیم.

د لا فوئنته بر انجام تمرینات آموزشی و “آینده” تاکید کرد. اسپانیا با ژوزلو 33 ساله و اساساً یک کارشناس شروع کرد و شماره 2 را در مهاجم مرکزی به دست آورد. اگر دلا فوئنته واقعاً معتقد باشد که «مفاهیم» به کار رفته در برابر اسکاتلند – نه کارآمد و نه مؤثر – می‌تواند پاداش‌هایی را درو کند، مارپیچ نزولی اسپانیا در سطح بین‌المللی ممکن است ادامه یابد.

اسکاتلند در واقع می تواند با اسپانیا که به سرعت و به سرعت پاهای خود را پیدا کند، انجام دهد. اگر تیم د لا فوئنته بتواند برای بار دوم نروژ را شکست دهد و شش امتیاز از گرجستان بگیرد، کلارک باید شانس خود را برای کسب رتبه دوم در گروه A داشته باشد. نه اینکه اسکاتلندی ها هنوز گزینه های سفر برای آلمان و فینال تابستان آینده را بررسی کنند. تیم آنها در گذشته نه چندان دور در گرجستان با مشکل مواجه شده است. دیدار ژوئن با نروژ یک آزمون سخت خواهد بود، حتی اگر میزبان بتواند ارلینگ هالند را در اسلو دعوت کند.

مدت ها قبل از آن، می توان امیدوار بود رودری متوجه اشتباه روش های مصاحبه اش شود. اسپانیا در گلاسکو مغلوب، متفکر و مغلوب بود. نباید فراتر از بازیکنان خیمه شب بازی آنها اعتراف کنند. اسکاتلند مستحق خیلی بهتر از مزخرفات بی رحمانه رودری بود.