کدام مدیر در زمان اخراج بیشترین درصد برد را داشت؟ | فوتبال

جولیان ناگلزمن علیرغم درصد برد 71.4 از بایرن مونیخ اخراج شد. اویسین هیوز می گوید. با حداقل، مثلاً 10 بازی، آیا این یک رکورد است؟

وقتی در سال 1990، رابرت متیو ون وینکل، فیلسوف محترم، «هر چیزی کمتر از بهترین جنایت است» خواند، ظاهراً تصوری از فوتبال قرن بیست و یکم داشت. ابرباشگاه‌های اروپا چنان مسلط شده‌اند که استحقاق و توقعات بیشتر از همیشه است و خروج جولیان ناگلزمن به روند مدرن اخراج مدیران به دلیل ناتوانی در رسیدن به کمال ادامه داد. زمانی که 10 قهرمانی متوالی در بوندسلیگا را کسب کرده اید، مانند بایرن، یک امتیاز عقب تر از رهبران باعث کاهش آن نمی شود.

درصد برد Nagelsmann 71.4 خوب است، اما کاملاً کارلو نیست. سیگاری دوست داشتنی همه، آقای آنچلوتی، با وجود درصد برد در دهه 70 دو بار اخراج شده است. بایرن او را در سپتامبر 2017 پس از اینکه دقیقاً 70 درصد از بازی هایش را برده بود، از دست داد. مانند ناگلزمن، آنچلوتی در تنها فصل کامل خود قهرمان بوندسلیگا شد اما در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا حذف شد.

کار قبلی آنچلوتی در رئال مادرید از فصل 15-2013 بود. او در سال 2014 قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد – نه هر لیگ قهرمانان، بلکه لا دسیما – همراه با جام حذفی اسپانیا. اما سال بعد، رئال به جز سوپرجام یوفا و جام باشگاه های جهان، هیچ چیز دیگری کسب نکرد. دفاع آنها در لیگ قهرمانان اروپا در نیمه نهایی در برابر یوونتوس ناامیدکننده به پایان رسید و آنچلوتی در پایان فصل در راه خوش شانسی خود بود. او با درصد برد 74.79 رئال را ترک کرد.

این او را 0.01 عقب تر می کند توماس توخل در پاری سن ژرمن توخل دو سال و نیم هدایت این تیم را برعهده داشت و در این مدت پی اس جی را به اولین فینال لیگ قهرمانان اروپا برد، اما آنها 1-0 به بایرن باختند و فصل بعد را ضعیف شروع کردند. توخل در آن سال قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شد – با چلسی، که بلافاصله پس از گرفتن P45 خود از PSG به آن پیوست.

جای تعجب نیست که پاری سن ژرمن با توجه به مدل کسب و کار خود، تعدادی از مدیران سابق را در این لیست دارد. لوران بلان (72.83 درصد) در سال 2016 اخراج شد و جایگزین او، اونای امری، دو سال بعد با درصد برد تماشایی 76.32 ترک شد. در اینجا یک اخطار وجود دارد: از نظر فنی امری با رضایت دوجانبه با پایان قراردادش ترک کرد، اگرچه اکثر مردم تصور می کنند که او اخراج شده است.

در حالی که Emery فهرست ما را می سازد، ما او و سایر موافقان متقابل را به صورت مورب قرار داده ایم. این بدان معناست که رهبران باشگاه، هر دو با درصد برد دقیقاً 75 درصد هستند مانوئل پلگرینی و – بله – جورج برلی.

بیایید با پلگرینی شروع کنیم. او در سال 2009 و در ابتدای فصل دوم به عنوان سرمربی رئال مادرید منصوب شد کهکشان دوران، و بر اساس اکثر اندازه گیری ها بسیار خوب بود. مادرید پس از بارسلونا خارق‌العاده پپ گواردیولا با رکورد لالیگا با امتیاز 96 در رده دوم قرار گرفت. ری. با ژوزه مورینیو – تازه از کسب سه گانه با اینترناسیونال – که در پایان فصل در دسترس بود، پلگرینی در راه بود.

برلی هدایت 12 بازی هارتز را برعهده داشت که در 9 پیروزی، توسط ولادیمیر رومانوف مالک قابل اشتعال باشگاه اخراج شد. این برگرفته از دانش قبلی درباره مدیرانی است که در زمانی که تیمشان در صدر لیگ بود برکنار شدند:

جورج برلی توسط مالک ولادیمیر رومانوف در اکتبر 2005 از Tynecastle حذف شد، در حالی که قلب ها شکست نخورده بودند و در اسکاتلند پیشتاز بودند (به زحمت یک ماه پس از این قطعه). آنها با 17 امتیاز کمتر از سلتیک دوم شدند. رومانوف که سال ها بعد صحبت می کرد، پشیمان نبود: «با ماندن او می توانستیم بیشتر از دست بدهیم. بدون او، ما همچنان مقام دوم و جام را به دست آوردیم. تمام بازیکنانی که در آن سال به هارتز آورده شدند توسط من آورده شده بودند. تأثیر جورج برلی بسیار کم بود. نمی دانم چرا مردم فکر می کنند او مربی بزرگی بود. به ویژه به زمانی که او به تیم ملی اسکاتلند صعود کرد، نگاه کنید – این یکی از بزرگترین مسخره‌های فوتبال اسکاتلند بود.

در نهایت، بالاترین درصد بردی که می‌توانیم برای مربی‌ای که توسط یک تیم انگلیسی برکنار شده است، پیدا کنیم اورام گرانت66.66 در چلسی در فصل 08-2007.

در اینجا لیست کامل است. ما فقط مدیرانی را با درصد برد در دهه 70 و آنهایی که به صورت مورب با رضایت طرفین ترک شده بودند را در نظر گرفتیم. اگر چیز دیگری دارید، تماس بگیرید.

76.32: اونای امری (PSG، 2016-18)

75.00: مانوئل پلگرینی (رئال مادرید، 10-2009)

75.00: جورج برلی (قلب ها، 2005)

74.80: توماس توخل (PSG، 20-2018)

74.79: کارلو آنچلوتی (رئال مادرید، 15-2013)

72.83: لارنس وایت (PSG، 2013-16)

71.91: ژوزه مورینیو (رئال مادرید، 13-2010)

هدف اما بدون سیگار

ما این سوال را در سال 2007 پوشش دادیم، هر چند به ناچار هر از گاهی زمانی که یک مکنده فقیر یک کیسه بیهوده را به ثمر می رساند، این سوال مطرح می شود، بنابراین ارزش به روز رسانی را دارد. بیایید با افرادی شروع کنیم که 16 سال پیش در آن ستون ذکر شدند.

چهار گل

• 1982-83: کری دیکسون (دانکاستر 7-5 ریدینگ، بخش سه)

• 90-1989: داریوش «جکی» ژیکانوفسکی (سلتیک 5-4 پارتیزان بلگراد (جمع: 6-6)، دور اول جام برندگان جام؛ پارتیزان با گل های خارج از خانه)

• 1996-97: Milinko Pantic (بارسلونا 5-4 اتلتیکو مادرید (جمع: 7-6)، یک چهارم نهایی کوپا دل ری)

• 1997-98 کریستین ویری (سالامانکا 5-4 اتلتیکو مادرید، لالیگا)

شش گل

هفت اهداف

در مورد نمونه های اخیر، تعدادی از شما اشاره کردید آندری آرشاوین به ثمر رساندن تمام گل های آرسنال در یک تساوی دیوانه وار 4-4 در آنفیلد در آوریل 2009. آرسنال قبل از اینکه هر بار عقب نشینی شود، 1-0، 3-2 و 4-3 پیش افتاد، اگرچه تساوی در نهایت برای لیورپول که دنبال قهرمانی بود گرانتر بود. از آرسنال و این یک امتیاز مثبت برای ستون های چیزهای بی اهمیت در حدود سال 2023 بود.

ما همچنین چند دور آخر را از دست دادیم، از جمله چند نمونه از جام‌های جهانی نه آنچنان که باید مشهور باشند.

زوجی از جام‌های جهانی قدیمی: ارنست ویلیموفسکی در شکست 5-6 لهستان مقابل برزیل در سال 1938 چهار گل به ثمر رساند، در حالی که ژوزف هوگی در شکست 5-7 سوئیس برابر اتریش، شانزده سال بعد، همین کار را انجام داد. (در غیر لیگ، داستان بیلی مینتر در اینجا وجود دارد: https://t.co/UIaXRbgMC8.)

– جرمی سیموندز (@Jah_Womble) 22 مارس 2023

مارکوس گارسیا اشاره می کند پیتر نوبل، که هر چهار گل را برای برنلی به ثمر رساند که در فصل 76-1975 در خانه مقابل نوریچ در بخش یک قدیمی به تساوی 4-4 رسید. و راسل کانر دو داستان از آغاز قرن دارد. او می نویسد: “فاکوندو ساوا، که اخیراً در فولام آن ماسک عجیب و غریب را از جوراب خود بیرون می آورد، در تساوی 6-6 گیمناسیا مقابل کولون در سال 2000 چهار گل به ثمر رساند.” یک سال قبل از آن، تونی بروگنو در تساوی 6-6 وسترلو مقابل گنک، قهرمان فعلی، 4 گل به ثمر رساند، در بازی ای که شامل 5 پنالتی، 4 کارت قرمز و احتمالاً زمان مصدومیت مناسبی بود.

در نهایت، دن سپینگز، که واقعاً لایق خط خود در این هفته است، می‌گوید که مثال ویری که در بالا ذکر شد، یکی از پنج موردی است که در پنج لیگ برتر اروپا یک بازیکن چهار گل زده و شکست خورده است. آن ها هستند:

• 1010-1909: آلبرت شپرد (لیورپول 6-5 نیوکاسل، دسته یک)

• 1914-15: جیمی کانترل (میدلزبرو 7-5 تاتنهام، دسته یک)

• 1973-74: دلیو اونیس (استاد دی ریمز 8-4 موناکو، لیگ 1)

• 1997-98: کریستین ویری (سالامانکا 5-4 اتلتیکو مادرید، لالیگا)

• 05-2004: کریستیانو لوکارلی (پارما 6-4 لیورنو، سری آ)

فراز و نشیب در یک فصل

چند هفته پیش بازیکنانی را که برای این تیم ظاهر شده بودند بررسی کردیم قهرمان و یک تیم سقوط کرده در یک فصل. دن سپینگز لیستی از همه کسانی که این دوگانه عجیب و غریب را در لیگ برتر انگلیس به دست آورده اند – از جمله چهار نفر فرستاده است. بازیکنان تیم قهرمان لیدز در فصل 1991-92.

• 1889-90: بیلی هندری (پرستون و استوک)

• 1894-95: دیوی هانا (ساندرلند و لیورپول)

• 1933-34: جیمی دان (آرسنال و شف یونایتد)

• 1966-67: ویلی اندرسون (منچستریونایتد و استون ویلا)

• 1986-87: کوین لنگلی (اورتون و من سیتی)

• 1987-1988: Ray Houghton (لیورپول و آکسفورد)

• 1991-92: کریس کامارا (لیدز و لوتون)

• 1991-92: ایمره ورادی (لیدز و لوتون)

• 1991-92: جان مک کللند (شهرستان لیدز و نوتس)

• 1991-92: تونی آگانا (شهرستان لیدز و نوتس)

• 1992-93: نیل وب (منچستریونایتد و ناتینگهام فارست)

• 1993-94: گری والش (منچستریونایتد و اولدهام)

• 2014-15: Loic Remy (چلسی مقابل کیو پی آر)

ویجت ثبت نام دانش

آیا می توانی کمک کنی؟

“آیا تا به حال یک داور مجبور شده در یک بازی لیگ از زمین خارج شود؟” توییت @jaymc82.

@TheKnowledge_GU پس از شکست آشکار جک گریلیش در تبدیل شدن به ایتالیا در مقابل ایتالیا، آیا نظریه‌ای در مورد اشتقاق عبارت “از دست دادن یک نیمکت نشین” وجود دارد؟

– سایمون وارنر (@simon_warner) 24 مارس 2023

بنک‌سازها از هلند با ضریب عجیب 1-1000 برای شکست جبل الطارق در روز دوشنبه نقل قول کردند. “آیا تا به حال شانس کمتری برای یک مسابقه فوتبال از این وجود داشته است؟” فیلیپ ربیک می پرسد.

@TheKnowledge_GU توتینگ و میچم یونایتد در آستانه سقوط از لیگ ایستمین، بخش مرکزی جنوب هستند. در همین حال، کینگستونیان، از لیگ برتر Isthmain نیز در خطر سقوط قرار دارد. هر دو در زمین امپریال فیلدز Tooting بازی می کنند. آیا این اولین است؟

— phil withall (@phil_withall) 26 مارس 2023

به نظر می‌رسد اصطلاح «تست مسابقه» در بیشتر ورزش‌ها وجود دارد، معمولاً با اشاره به مسابقات بین‌المللی. آیا تا به حال این مورد در مورد فوتبال وجود داشته است و اگر چنین است، چه زمانی و چرا استفاده از آن متوقف شد؟ جورج تیلور می پرسد.

کدام فوتبالیست حرفه ای بیشتر در استادیوم ها بازی کرده است؟ کسی مثل زلاتان که در چند کشور بازی می کند یا یک مسافر قاره ای کمتر شناخته شده؟

– کارل بالدوین (@DarkchatCarl) 24 مارس 2023

آیا تا به حال یک بازیکن در اولین بازی خود پس از محرومیت اخراج شده و دوباره اخراج شده است؟ با فرض اینکه بارها این اتفاق افتاده باشد، آیا بازیکنی تا به حال در سه بار متوالی قرمز دیده است بازی هایی که واجد شرایط بودند؟ رکورد چیست؟» جیمز مک ویلیام وودز می پرسد.