“مثل یک جاروبرقی که تمام روز کار می کند”: زندگی شبانه پر سر و صدا خیابان های اسپانیا را غیرقابل سکونت می کند | اسپانیا

هنگامی که موسیقی در Calle Ponzano مادرید شروع به طپیدن می کند، خورشید به سختی غروب کرده است. با شروع صف‌ها در خارج از میله‌های شلوغ، مهمانی به پیاده‌رو می‌ریزد و مشتریان را با صدایی فزاینده از سیگاری‌ها و رهگذران به دنبال فضا می‌اندازد.

پیامی با حروف روشن – که از بازیکنان می‌خواهد سر و صدا را پایین بیاورند – از بنرهایی که از بالکن‌های بالا پخش می‌شوند، گم شده است. این آخرین تلاش کسانی است که خود را در خط مقدم نبردی زندگی می کنند که در سراسر اسپانیا در حال انجام است، زیرا همسایه های خسته در برابر مشروبات الکلی خشن روبرو می شوند.

پیلار رودریگز از انجمن همسایگان El Organillo که نماینده صدها نفر از ساکنان است، گفت: “اینجا کاملاً دیوانه است.” مانند بسیاری دیگر، او سال‌ها پیش، زمانی که Calle Ponzano مانند سایرین بود، نقل مکان کرد و با ناامیدی تماشا کرد که حدود 60 تاپاس بار، رستوران و کلوپ شبانه در امتداد 500 متری رشد کرده‌اند.

این روزها مکان هایی در خیابان وجود دارد که تا ساعت 5:30 صبح باز می مانند. رودریگز گفت: «بنابراین در ساعت 6 صبح، مردم به خیابان می‌روند. «آنها فریاد می زنند، دنبال تاکسی می گردند، دوستان را صدا می زنند و برای یکدیگر «تولدت مبارک» می خوانند. این یک نمایش است، یک منظره دانتسکی.»

اوایل این ماه او و دیگر همسایه‌های ناامید در سراسر اسپانیا متحد غیرمنتظره‌ای به دست آوردند: بازرس این کشور، که از شهرداری‌ها خواست تا اقدامات بیشتری برای مقابله با برهه‌های پرحاشیه‌ای که به‌طور منظم در مراکز شهرهای سراسر اسپانیا رخ می‌دهد، انجام دهند.

آنجل گابیلوندو، بازرس در گزارش سالانه خود می نویسد: “سالانه صدها شکایت در مورد سر و صدا و مزاحمت هایی که از موسسات مهمان نوازی می آید، به بازرس می رسد.” در واقع، این شایع ترین و تکرار شده ترین دلیل برای شکایت در مورد محیط شهری است.

در حالی که زندگی شبانه پر جنب و جوش اسپانیا برای مدت طولانی باعث ایجاد اصطکاک با کسانی شده است که به دنبال کمی آرامش و آرامش هستند، بازرس خاطرنشان کرد که تنش ها در پی اقدامات دوران همه گیر که باعث آسان تر شدن بارها و رستوران ها برای سرو غذا و نوشیدنی در تراس های بیرونی شده بود، افزایش یافته است. .

چیزی که در ابتدا یک مصالحه کامل به نظر می رسید – صرفه جویی در مشاغل در صنعت مهمان نوازی و در عین حال دوبرابر کردن فرهنگ ارزشمند کشور در مزه کردن تاپاس، آبجو و قهوه در زیر نور آفتاب – ناخواسته یک درگیری طولانی مدت را تشدید کرده بود.

همچنین شوراهای محلی را با مجموعه جدیدی از مسائل دست و پنجه نرم کرده بود. بازپرس خاطرنشان کرد: «آلودگی صوتی می‌تواند سایر حقوق اساسی را نیز نقض کند: حق سلامت، داشتن محیطی مناسب و مسکن مناسب». عدم توجه به نگرانی‌های مربوط به سر و صدا می‌تواند منجر به غیرقابل سکونت شدن مراکز شهری شود.

در گزارش او به مادرید، بارسلونا و شهر شمالی بیلبائو اشاره ویژه ای شد. اما پوسترهایی که از مردم التماس می کنند ساکت بمانند در مراکز شهرهای سراسر اسپانیا ظاهر شده است. در شهر ساحلی آلیکانته، مقامات در حال بررسی قوانینی هستند که به آنها اجازه می دهد برخی از بارها را زودتر به طور موقت تعطیل کنند، در حالی که والنسیا اخیراً مقرراتی را تصویب کرده است که حداقل فاصله بین مکان ها را تعیین می کند.

با این حال، تلاش‌ها برای کاهش لحن حزب اغلب با مخالفت شدید صنعتی مواجه شده است که در مواجهه با افزایش هزینه‌ها و کمبود نیروی کار، تراس‌ها را نجات‌دهنده زندگی می‌داند.

امیلیو گالیگو از انجمن صنعت هتلداری اسپانیا گفت: «اعداد و ارقام خودشان صحبت می کنند. “اسپانیایی ها بارها را دوست دارند، آنها تراس را دوست دارند، ما دوست داریم برای نوشیدن آبجو بیرون برویم و از آب و هوا لذت ببریم.”

او گفت که بیشتر تراس ها، بارها و رستوران ها با همسایگان به صورت مسالمت آمیز زندگی می کنند. در مادرید هزاران و هزاران خیابان و ده‌ها محله وجود دارد و در اکثر مکان‌ها هیچ مشکلی وجود ندارد.»

برای توضیح اینکه چرا تنش‌ها در برخی مکان‌ها شعله‌ور شده است، او نظریه خود را ارائه کرد: «ما همچنین معتقدیم که این به نحوه صحبت اسپانیایی‌ها مربوط می‌شود – ما بلند هستیم، ما صدای بلندی داریم. بدیهی است که این کمکی نمی کند.»

او گفت که کافه‌ها و رستوران‌ها مشمول «مقررات سخت‌گیرانه شهرداری» هستند، از جمله محدودیت‌هایی در سطح سر و صدا، ساعاتی که تراس‌ها باید بسته شوند و محدودیت‌هایی برای بازگشایی رستوران‌های جدید.

این که چقدر این مقررات موثر هستند، یک سوال باز باقی می ماند. گابیلوندو با استناد به قوانین اخیر تصویب شده در مادرید، گفت که این قوانین مورد استقبال قرار گرفته اند اما تاکید کرد که باید اجرا شوند. بازپرس گفت: «اگر این ساعت ها رعایت نشود، تعیین زمان تعطیلی فایده ای ندارد. اقداماتی که از حقوق شهروندان حمایت می‌کند تنها در صورتی می‌تواند مؤثر باشد که دولت کنترل‌ها و اعمال غیرقانونی را تحریم کند.» مقامات مادرید به درخواست برای اظهار نظر پاسخ ندادند.

پیام بازپرس در بارسلونا بازتاب می یابد، جایی که سال گذشته شهر مانیتورهای سطح صدا را در 11 منطقه نصب کرد و آن را اولین گام در رام کردن تراس های پر سر و صدا، شلوغی ها و انبوه ساکنان و گردشگران شهر توصیف کرد.

میکل پراتس از Xarxa Veïnal del Raval، یک انجمن ساکنان در راوال، گفت: “ما محله هایی داریم که سطح سر و صدا در آنها به طور متوسط ​​حدود 70 یا 75 دسی بل است.” به گفته سازمان بهداشت جهانی، این رقم بسیار فراتر از آستانه 55 دسی بل است که در آن صدا برای سلامت انسان مضر است.

از نظر او راه حل دوگانه است و با اجرای دقیق تر مقررات شروع می شود. برای مثال، عایق صوتی برخی از مناطق یا سرکوب کسانی که پنجره‌های رو به خیابان را باز می‌گذارند.»

شهر بارسلونا گفت مقابله با سر و صدا در شب همچنان یک اولویت است و به ارزیابی اثربخشی اقدامات ادامه می دهد.

به گفته پرتس، جنبه دوم بلندمدت بود، و به این فکر افتاد که خیابان ها برای چه چیزی – و چه کسانی طراحی شده اند. او با اشاره به Calle d’Enric Granados بارسلونا، که در آن 114 ساختمان مسکونی از 116 تراس بیشتر است، گفت: “ما باید از ایجاد این خیابان های تک کشت که فقط از میله ها یا تراس ها تشکیل شده اند خودداری کنیم.”

در حالی که او از تلاش‌های اخیر برای کاهش ساعات کاری استقبال کرد، اما این مشکل همچنان ادامه دارد.

او گفت: “هنوز شدید است – ما در معرض میزان باورنکردنی صدا هستیم.” “برای اینکه به شما ایده بدهم، 70 دسی بل مانند این است که یک جاروبرقی در تمام روز در اتاق شما کار کند.”