مهاجران پیاده، قبل از تشدید قوانین، آخرین بار وارد کانادا می شوند

دقیقاً در نیمه شب، دو افسر یک برزنت سیاه و ورقه پلاستیکی را از روی تابلویی که به تازگی نصب شده بود، در معروف ترین گذرگاه مرزی غیررسمی در کانادا، جاده روکسام، کشیدند. “متوقف کردن. رد نشوید،» به زبان های فرانسوی و انگلیسی به پناهجویان گفت و هشدار داد که اگر وارد کانادا شوند، ممکن است به ایالات متحده بازگردانده شوند.

سفت شدن مرز کانادا در جاده روکسام و سایر گذرگاه‌های مرزی غیررسمی، روز شنبه در ساعت 12:01 صبح، به دوران کمتر محدود مهاجرت‌های پیاده به این کشور پایان داد و اختلافات سیاسی داخلی در مورد نحوه رسیدگی به موج ورود مسافران را خاموش کرد. .

کانادا پذیرای پناهجویان از سوریه، اوکراین و جاهای دیگر است و متعهد شده است که تا سال 2025 تعداد 1.5 میلیون نفر مهاجرت به این کشور را افزایش دهد و به این دلیل شهرت خود را به عنوان پذیرای مهاجران نسبت به بسیاری از کشورهای غربی دیگر به دست آورده است.

اما پس از اینکه مخالفان جاستین ترودو، نخست‌وزیر جاستین ترودو، برای جلوگیری از افزایش مهاجرانی که از مرز عبور می‌کنند، فشار آوردند، این کشور رویکرد خود را نسبت به افرادی که با پای پیاده وارد می‌شوند تغییر داده است. آنها دیگر با مدارا مواجه نخواهند شد. با ممنوعیت مواجه خواهند شد.

جاده Roxham، مسیری طولانی مدت به کانادا برای هزاران مهاجر و منبع فزاینده خشم بسیاری از کانادایی ها، پس از سال ها گفتگو بین کانادا و ایالات متحده بسته شد. روز جمعه، پرزیدنت بایدن و نخست وزیر جاستین ترودو اصلاحیه ای را در پیمانی که دو دهه قدمت دارد، اعلام کردند که به مهاجران اجازه می داد از گذرگاه های غیررسمی وارد کانادا شده و درخواست پناهندگی ارائه کنند.

این مهاجران به جای اینکه به عنوان پناهجو در کانادا پذیرفته شوند، اکنون به ایالات متحده بازگردانده می شوند. کانادا نیز به نوبه خود موافقت کرده است که 15000 مهاجر از آمریکای مرکزی و جنوبی را بپذیرد که از آزار و اذیت و فقر فرار می کنند، اقدامی که هدف آن کاهش بخشی از فشار بر مرزهای جنوبی ایالات متحده است. مهاجران پذیرفته شده اجازه نخواهند داشت با پای پیاده وارد شوند، اما باید از سیستم پناهندگان به شدت کنترل شده کشور عبور کنند.

افزایش نزدیک به 40000 مهاجر در ماه‌های اخیر، دولت‌های استانی کانادا را که از تازه‌واردها اسکان داده و از آنها حمایت می‌کنند و فرزندانشان را آموزش می‌دهند، مالیات گرفته است.

این بار تا حد زیادی بر دوش کبک بوده است، نخست‌وزیر آن، فرانسوا لگو، از توافق و تعطیلی رسمی جاده روکسام استقبال کرد.

او گفت: “این یک پیروزی بزرگ برای کبک است.” در توییتر گفت قبل از تشکر از آقای بایدن و آقای ترودو.

تعطیلی تنها با چند ساعت قبل اعلام شد و آخرین مهلت 12:01 صبح برای عبور نهایی تعیین شد. اما در لحظه آخری در جاده روکسام موجی وجود نداشت، شاید به این دلیل که کسانی که در حال عبور هستند، معمولاً ابتدا با اتوبوس از شهر نیویورک یا دیگر مراکز بزرگ راه می‌روند.

جاده Roxham از Champlain، NY شروع می شود و به روستایی کبک می رسد.

حدود 20 دقیقه قبل از ضرب الاجل، چندین تاکسی و ون به سمت نیویورک رسیدند که حامل افرادی از هائیتی، گرجستان و سایر کشورها بودند که به وضوح در تنش بودند. آنها از آنجا عبور کردند و در تونل چادری منتهی به مرکز پردازشی که کانادا در مرز ایجاد کرده است، صف کشیدند.

پاملا ممنگی مایالا در میان آخرین افرادی که قبل از موعد مقرر به مرز رسیدند. او از طریق ترجمه گفت که نه ماه پیش از کنگو به مین رسیده است.

با نزدیک شدن ساعت به نیمه شب، خانم ممنگی مایلا عجله نکرد تا به کانادا برود، زیرا از پسر خردسالش با کت قرمز و نوزادی که زیر پتو روی صندلی کودک لانه کرده بود مراقبت می کرد. در اطراف آنها، حدود هشت کیسه وجود داشت، برخی از آنها با بارهای سنگین.

او پس از گذراندن آخرین لحظات خود در سمت مرز ایالات متحده، که با یک پست مشخص شده است، وسایل خود و فرزندانش را به روشی جمع آوری کرد و قبل از بسته شدن گذرگاه جاده روکسام، ایالات متحده را پشت سر گذاشت.

با گذشت مهلت، تنش ها افزایش یافت. یک ون از نیویورک که حامل مهاجران از هائیتی بود، ایستاد.

“برو برو! لطفاً بروید، راننده آنها که خود را فقط سرگئی معرفی می کرد، در حالی که یک زوج جوان بچه های کوچک و مجموعه ای از کوله پشتی و کیسه های غلتکی سنگین را از ون او بیرون کشیدند، التماس کرد. «چمدان را نگیرید. فقط برو داخل!»

عبور کردند و دستگیر شدند.

در حالی که برخی از افرادی که پس از مهلت مقرر عبور کردند، به نظر می رسید معتقد بودند که دستگیری آنها مانند گذشته با ورود به کانادا انجام می شود، آدری شامپو، سخنگوی وزیر امنیت عمومی کانادا، گفت که سیستم جدید برای همه کسانی که بعد از ساعت 12 عبور کرده اند اعمال می شود: ساعت 01 صبح روز شنبه

پرونده‌های افرادی که دیر وارد می‌شوند بررسی می‌شوند تا ببینیم آیا آنها تحت تعداد کمی از معافیت‌های توافق هستند یا خیر. اکثر آنها، شاید همگی، واجد شرایط نخواهند بود و به گذرگاه رسمی مرزی ایالات متحده منتقل می شوند، به آنها توصیه می شود که درخواست پناهندگی خود را در ایالات متحده مطرح کنند و به مقامات دولت آمریکا تحویل دهند. بعدازظهر شنبه مشخص نبود که آیا یکی از آنها بازگردانده شده است یا خیر.

توافقنامه تازه اصلاح شده بین کانادا و ایالات متحده ممکن است کوتاه مدت باشد.

دادگاه فدرال کانادا دریافته است که قرارداد اصلی کشور سوم امن، همانطور که به طور رسمی شناخته می شود، بخشی از منشور حقوق و آزادی های کانادا و همچنین تعهدات این کشور تحت معاهدات بین المللی را نقض می کند. دادگاه عالی کانادا پاییز گذشته به درخواست تجدیدنظر رسیدگی کرد و انتظار می‌رود در سال جاری تصمیمی صادر کند.

بسیاری از گروه‌های حقوق بشری نیز استدلال می‌کنند که سیاست‌های مهاجرتی ایالات متحده به این معنی است که این کشور برای پناهجویان کشور امنی نیست که به آنجا بازگردند.

یک تاکسی آبزان جادون، 30 ساله را حدود ساعت 1 بامداد به گذرگاه برد. آقای جیدون درست یک روز قبل از پاکستان به نیویورک رسیده بود و قصد داشت از طریق جاده روکسام وارد کانادا شود – برنامه ای که پس از اعلام رهبران سریعاً انجام شد.

آقای جیدون در مورد تصمیم خود برای ترک پاکستان گفت: “مشکلات زیادی وجود دارد.” “می دانم که دیر آمده ام. امیدوارم مسئولان مرا بپذیرند.» به امید بهترین ها، او با پوشیدن یک ژاکت سبک با 200 دلار در جیب، در حالی که یک کیف دوفیل در دست داشت، از آنجا عبور کرد.