به گزارش دپارتمان اخبار بین المللی پایگاه خبری آبان نیوز ،
هنگامی که رهبر حزب کارگر، کریس مینز، در ماه ژانویه برای یک قطعه با آبان نیوز صحبت کرد، نخستوزیر مشتاق نیو ساوت ولز این تصور را که او یک کمپین غیر الهامبخش را اجرا کرده بود، کنار زد.
مینز در طول دوران رهبری خود به دلیل عدم جاه طلبی مورد انتقاد قرار گرفته است. این حزب از حمایت بلندپروازانه ائتلاف برای اصلاحات قمار امتناع کرد و به یک پلتفرم انتخاباتی محدود که بر خدمات اساسی و دستمزدهای بخش دولتی متمرکز بود، پایبند بود، زیرا دولت را به دلیل سابقه در خصوصی سازی مورد حمله قرار داد.
اما در آن گفتگو در ژانویه، مینز به این نکته اشاره کرد که تمرکز کمپین، به اعتقاد او، بازتابی از آنچه رای دهندگان میخواهند بود.
“احساس من این است که این همان چیزی است که مردم می گویند و ما یا می گوییم، نه، شما اشتباه می کنید و ما سعی می کنیم شما را با آنچه فکر می کنیم انتخابات باید در مورد آن برگزار شود، مختل کنیم یا … به آن رسیدگی می کنیم.” او در آن زمان به آبان نیوز گفت.
شنبه شب، او تبرئه شد. دومینیک پروتت مشتاق بود که چشم انداز بزرگی را برای ایالت طرح کند و برای اصلاحات مربوط به عوارض تمبر و به اصطلاح “صندوق آینده کودکان” همراه با پلت فرم قمار خود فشار آورد.
اما توشه 12 سال حضور در دولت، بازنشستگی چند نماینده بلندپایه مجلس و ادامه ناکارآمدی داخلی حزب لیبرال به این معنی بود که او با معلولیت در انتخابات شرکت می کرد.
این حزب در پیش از رای گیری چهره شجاعی از خود نشان داده بود، اما اکثریت پذیرفتند که دور چهارم در دولت بعید است.
با آشکار شدن نوسانات در کرسیهای امن لیبرالها مانند سواحل جنوبی، امیدها به وادار شدن حزب کارگر به یک دولت اقلیت به سرعت محو شد.
همانطور که مت کین، خزانه دار، در اوایل پخش برنامه ABC در روز شنبه گفت، دولت همیشه قرار بود “کوه اورست را صعود کند”.
اما حزب کارگر نیز برای درک حال و هوای رأی دهندگان شایسته تقدیر است. در حالی که پروتت در شعر فعالیت می کرد، مینز همیشه نثر بود.
حزب کارگر با تمرکز لیزری بر مسائلی مانند عوارض، دستمزدها، بیمارستان ها و مدارس، انتخابات را به رای دهندگان کمربند وام مسکن تبدیل کرد که در انتخابات تصمیم می گیرند. ثابت کرده است که این رویکرد صحیح است.
همانطور که معاون رهبر حزب کارگر و معاون جدید نخست وزیر، پرو کار، از عملکرد حزب در برایتون-لو-سندز در شنبه شب گفت، حزب در مورد “موضوعاتی که مردم نگران آن هستند” در غرب سیدنی کمپین تبلیغاتی کرده است.
این کرسیها – جایی که رایدهندگان حزب کارگر را 12 سال پیش در حذف انتخاباتی 2011 رها کردند – بود که حزب را به دولت بازگرداند.
به دست آوردن صندلی هایی مانند ریورستون، کامدن، راید، پنریث و ایست هیلز نشان می دهد که حزب به درستی حال و هوای خود را انتخاب کرده است.
انتخابات سوالات جدیدی را برای ائتلاف ایجاد می کند. در حالی که این موج تازه آخرین نظرسنجی فدرال نبود، لیبرالها کرسی ویکهورست را به یک مستقل از دست دادند (البته نه یکی از آنها مرتبط با Climate 200) و در خطر شدید از دست دادن کرسی سابق گلادیس برجیکلیان در ویلوبی به دیگری ظاهر شدند. محل نشستن پیت واتر در سواحل شمالی نیز بسیار نزدیک به آن بود.
پس چگونه می توان حمایت شرق و غرب سیدنی را بدون نیاز به بیگانه ساختن یکی یا دیگری به دست آورد و آیا این کیان – پرچمدار میانه روها – خواهد بود که آنها را پس از انتخابات رهبری می کند یا گزینه محافظه کارتر؟
برای حزب کارگر، اکنون وظیفه حکومت واقعی آغاز می شود. این کشور با تصمیمات دشواری در مورد یک سری مسائل انرژی فوری از جمله نیروگاه برق زغال سنگ Eraring و خط لوله گاز نارابری مواجه است، در حالی که باید به برخی از وعده های انتخاباتی کلیدی خود – مانند آوردن هزاران پرستار، معلم و امدادگر جدید- نیز رسیدگی کند.
با این حال، در حال حاضر، حزب می تواند در بازگشت به حکومتی که حتی 18 ماه پیش بعید به نظر می رسید، غرق شود. همانطور که مینز در سخنرانی پیروزی خود گفت: “کارگر نیو ساوت ولز بازگشته و آماده حکومت است.”
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار روز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.