قصیده ای برای مسعود اوزیل، فوتبالیست بدون اصطکاک که برای عصر خشم طراحی نشده است | مسوت اوزیل

تیالبته در اینجا هیچ ارتباطی وجود ندارد، فقط ارتباط شانسی است، در حقیقت سه تیم برتر در حال حاضر در سه لیگ برتر اروپا نیز سه تیم آخری هستند که از شر پیر امریک اوبامیانگ خلاص شده اند. آرسنال، بارسلونا و بوروسیا دورتموند مدت‌ها پیش از اوبامیانگ دورتموند عبور کرده‌اند. و در حالی که این صرفاً تصادفی است، ممکن است در این مرحله از دوران حرفه ای مهاجم، و در ورزشی که همیشه به دنبال دستاوردهای حاشیه ای است، منطقی باشد که نماینده او شروع به بازاریابی برای او بر این اساس کند و او را در باشگاه های برتر، با حمایت سخت، شروع کند. داده ها، بر این اساس که استخدام و سپس خلاص شدن از شر اوبامیانگ مزایای غیر قابل انکاری دارد.

در اینجا بازیکنی وجود دارد که باید با او نه به عنوان یک عضو معمولی تیم، بلکه باید به عنوان معادل فوتبالی بزهای قربانی که یونانیان باستان به جنگ می بردند، رفتار کرد تا به عنوان مماشات با خدایان ارائه شود. مشتریم را امضا کن طبق یک برنامه توافق شده او را از تیم جدا کنید. ما تضمین می‌کنیم که اوبامیانگ حداقل سه مقام در لیگ بین نوامبر و مارس داشته باشد، در حالی که او عکس‌هایی از شام خود را از دبی منتشر می‌کند.

در اینجا یک نکته جدی وجود دارد. در زمان تیم‌های متورم و فوق ستاره‌های مخرب، توانایی خلاص شدن از شر بازیکنان تقریباً به اندازه توانایی آوردن آنها حیاتی است. تیم منچستریونایتد سال‌ها با چهره‌های آشنا مبهم در قراردادهای حیرت‌انگیز پر شده است. به علاوه، البته، و واضح‌تر از همه، ما مثالی از آرسنال داریم، جایی که بخشی از موفقیت میکل آرتتا به توانایی او در به کار بردن چاقو، برای بریدن بازیکنان کم‌ارزش مختلف، گره خورده است. بخش بزرگی از آن، احتمالاً روز اول سفر از آنجا به اینجا، حذف کامل مسوت اوزیل از دوره جدید بود.

با بازنشستگی اوزیل از فوتبال در این هفته، وسوسه ایجاد ارتباطی به سبک اوبامیانگ وجود داشت. این بار بین آخرین بازی یک فوتبالیست فوق‌العاده و گهگاه دیوانه‌کننده، که آخرین بار دیده شده بود که در اطراف استادیوم ناراضی امارات می‌چرخد، مانند یک روح ویکتوریایی با چشمان گشاد که به‌طور تصادفی در پشت خانه تابستانی به‌طور تصادفی در دوربین عکاسی شده بود، و هم‌زمان بالا بردن ضربات هشت امتیازی آرسنال. قهرمانی در لیگ برتر، پاداشی که برای تیم جدید آرتتا متشکل از فوتبالیست‌های بی‌تحرک، مشتاق و دائمی است.

اپتیک برای اوزیل در اینجا عالی نیست. و او به درستی تکه تکه شده و از طریق شیدایی نظرات رقیب پردازش شده است، که به عنوان پسر شیک و متقلب یا نابغه مصرفی سوء تفاهم بسته به تمایل شما تعریف شده است.

همیشه قرار بود این اتفاق بیفتد. هر چند در حال حاضر عجیب به نظر می رسد، تعداد کمی از فوتبالیست های تفرقه افکن در دهه گذشته وجود داشته اند، یا حداقل تعداد کمی از آنها بوده اند که به نظر می رسد دوران شکست را به این خوبی ثبت کرده باشند. در بیشتر دوران حرفه‌ای او در آرسنال، ناله‌ها و ناله‌ها در اطراف اوزیل به نظر می‌رسید که نوعی مراسم تشییع جنازه وایکینگ‌ها برای مرگ عصر ونگر باشد، صدای مردان میان‌سال از دست رفته و عرق‌ریزی که با روانی نگران‌کننده درباره عمیق‌ترین خود صحبت می‌کنند. و بیشتر ترس های تب دار، که از طریق نظرات در مورد نتایج ناامیدکننده متوالی فیلتر شده است. و انصافاً بخش زیادی از ناراحتی ها بر اساس اعداد توجیه می شد.

اکنون این وسوسه وجود دارد که دوران حرفه ای اوزیل در آرسنال را به سه دوره مجزا تقسیم کنیم. مرحله اول ناامید کننده مرحله دوم ناامید کننده و مرحله سوم استثنایی ناامید کننده، زمانی که او در طول سه سال 60 میلیون پوند دستمزد گرفت و در طی آن یک گل خارج از خانه لیگ به ثمر رساند. و با این حال، و با این حال و با این حال: این نیز از دست دادن هدف او، قضاوت بیش از حد سخت در مورد او، به عنوان کسی که به نوعی ناکارآمدی را انتخاب کرده است، که عمداً با امتناع از به کارگیری استعداد الهی خود، موفقیت را دریغ می کند.

شایان ذکر است که اوزیل برای تیمی که تقریباً به بازسازی کامل نیاز داشت اما واقعاً نمی‌توانست به آن بپردازد، بسیار مناسب بود. هنگامی که او برای اولین بار در سال 2014 وارد شد، پسر پوستر مشترک او برای دوره جدید، یایا سانوگو بود. در اینجا ما بدون اصطکاک ترین فوتبالیست جهان، ارائه دهنده عالی گلوله ها را داریم. در کنار یک کار کامل در حال انجام ایستاده بود، معادل قابل توجه یک اتوبوس بزرگ قرن هجدهم که مملو از مهره، پیچ و مهره و اندام های در حال لرزش انسان بود. دقیقاً چگونه قرار بود این اتفاق بیفتد؟

و بله، اوزیل ناامید کننده بود و از نگهداری بالایی برخوردار بود، اما جام هایی نیز وجود داشت. او خیلی بیشتر از آنچه مردم تصور می کردند می دوید. و اوقات خوب او به خوبی اوقات خوب هر کسی بود. پاس معکوس داخل بیرون و زمان توقف را به یاد می آوریم، پاس قبل از پاس قبل از خطا قبل از پنالتی برابر پاری سن ژرمن در سال 2018، یک یادداشت مرگبار در یک تیم در حال مرگ که اساساً معنایی جز ایستادن به تنهایی نداشت. لحظه هنر ناب ورزشی

یا چطور در مورد زمانی که اوزیل در سپتامبر 2016 در مقابل چلسی بسیار درخشان بود، آنتونیو کونته را وادار کرد تا به خانه در ایتالیا برود و در خانه خود در ایتالیا بپرد و آن ریژیگ سه نفره را تولید کند. در اینجا یک اجرای برای الهام بخشیدن به اتهام عنوان بود. نه، همانطور که اتفاق می افتد، در تیمی که او واقعاً برای آن بازی می کرد. بنابراین، برای آن مسوت متشکرم.

نکته اصلی در مورد اوزیل این است که او برای عصر خشم طراحی نشده است، برای سنی که برش داده شده و برش داده می شود و به شماره اجزایش تقسیم می شود. اوزیل را یک فوتبالیست بسیار مدرن می نامند زیرا او در شبکه های اجتماعی زیاد حضور داشت. اما واقعاً او یک بازگشتی بود، شاید حتی آخرین خط از یک خط بسیار متمایز.

تا حدی به این دلیل که او یک شماره 10 واقعی بود، تمام لمس‌های کامل و دید محیطی سرخورده، لمس‌های غول‌پیکر، آن پای چپ تیتانیومی (او خیلی چپ‌پا بود). از او بخواهید بدون توپ بازی کند و او تقریباً به طور کامل ناکارآمد، خسته و رنگ پریده شد، نسخه فوتبالی دیوید بووی در مردی که به زمین افتاد، یک شاهزاده بیگانه ضعیف که آماده است توسط خادمینش به یک لیموزین در انتظار سوار شود.

اتفاقی که برای اوزیل افتاد این بود که فوتبال اطراف او تغییر کرد و به یک رشته فیزیکی بسیار سخت تر تبدیل شد. این فقط یک نوستالژی قدیمی نیست. در حال حاضر لذت‌های کمتری نسبت به تماشای مارتین اودگارد شماره 10 فعلی آرسنال وجود دارد، که او نیز همه چیز را می‌بیند و با مهارتی خیره‌کننده توپ را مانور می‌دهد، اما به شدت سخت‌کوش است.

در حالی که اوزیل بیش از همه به زیبایی، زوایا، حتی نحوه حرکتش با توپ بود. ادله و ایرادات البته کمرنگ خواهد شد. آنچه ما به یاد خواهیم آورد آن لحظات در زمان و نوعی زیبایی محو نشدنی است.