لایحه مهاجرت بریتانیا می تواند هزاران کودک را در آغوش مجرمان قرار دهد | فرزندان

روسای خدمات اجتماعی کودکان حمله ای صریح به لایحه مهاجرت غیرقانونی دولت آغاز کرده اند و هشدار داده اند که این لایحه می تواند منجر به فرار هزاران جوان تحت مراقبت “در آغوش” قاچاقچیان و جنایتکاران شود.

انجمن مدیران خدمات کودکان (ADCS) در انگلستان گفت که قانون پیشنهادی قوانین موجود را که از کودکان حمایت می‌کند تضعیف می‌کند و با دیدگاه خود دولت برای کودکان تحت مراقبت، «خانه‌های باثبات، ساخته شده بر اساس عشق» که ماه گذشته بیان شد، در تضاد است.

در صورت اجرا، این لایحه به طور غیرقابل برگشتی سیستم مراقبت را مخدوش خواهد کرد. استیو کراکر، رئیس ADCS می‌گوید: «سیستم مراقبتی یک مکانیسم نگهداری برای سیستم مهاجرت نیست و نباید باشد.

او افزود: «وقتی کودکی برای اولین بار تحت مراقبت ما قرار می‌گیرد، تمرکز اصلی ما این است که برای او یک خانه دائمی و باثبات همانطور که در قانون تعیین شده است پیدا کنیم. ما نمی‌توانیم این کار ضروری را انجام دهیم، اگر بخواهیم به محض رسیدن به 18 سالگی حذف شوند، علیرغم داشتن حق و حقوق مرخصی تا 25 سال.

کنوانسیون سازمان ملل متحد در مورد حقوق کودک بیان می کند که در تمام اقدامات مربوط به کودکان، بهترین منافع کودک باید در درجه اول مورد توجه قرار گیرد. متأسفانه این لایحه گامی آشکار از بیش از 30 سال عرف و رویه در این کشور است.»

وی افزود: همه کودکان این کشور فارغ از اینکه در کجا به دنیا آمده اند، حق دارند از محیطی امن و پرورشی برخوردار باشند.

در این لایحه پیشنهاد شده است که پناهجویانی که از طریق قایق‌های کوچک یا پشت کامیون‌ها به بریتانیا می‌رسند، بازداشت و اخراج شوند. کودکان بدون همراه زمانی که 18 ساله شوند اخراج خواهند شد. شورای پناهندگان تخمین می زند که اگر این لایحه به قانون تبدیل شود، 40000 کودک در سه سال اول تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.

ADCS گفت که این بیانیه منعکس کننده نگرانی جدی روسای خدمات کودکان مقامات محلی در مورد “اثر مخرب” این لایحه بر کودکانی است که از شرایط ناامید کننده به بریتانیا آمده اند.

طبق قانون، شوراها وظیفه دارند از تمام کودکان تحت مراقبت محافظت کنند و اطمینان حاصل کنند که نیازهای آنها برآورده می شود. برای مثال، بر اساس قانون اطفال 1989، آنها ملزم به تضمین ماندگاری کودکان تحت مراقبت هستند. اگر همانطور که لایحه پیشنهاد می کند، کودکان مشمول این قانون در 18 سالگی خود اخراج شوند، این غیرممکن خواهد بود.

این گروه از کودکان مهاجر در واقع به بخشی از یک سیستم مراقبت دو لایه تبدیل می شوند که در آن نسبت به همنوعان خود از حقوق مراقبت کمتری برخوردار بودند. کراکر گفت، احتمالاً “انگیزه ای برای کودکان ایجاد می کند که قبل از رسیدن به 18 سالگی به آغوش استثمارگران و قاچاقچیان فرار کنند تا از بازگرداندن آنها به کشور خود جلوگیری کنند.”

او افزود که فقدان ماندگاری “خطرات حفاظتی ناخواسته” را برای کودکان زیر سن قانونی بدون همراه در مراقبت از مقامات محلی، و کودکانی که به همراه خانواده خود در اقامتگاه های وزارت خانه بازداشت می شوند، ایجاد می کند، که مشخص نیست مسئولیت حفاظت از کجاست.

کراکر گفت که این لایحه مغایر با دیدگاه خود دولت برای کودکان تحت مراقبت است که در فوریه در پاسخ به بررسی مستقل مراقبت از کودکان با هیاهوی زیادی ارائه شد. کلر کوتینیو، وزیر مراقبت از کودکان، در آن زمان گفت که جوانان تحت مراقبت “مثل دیگران سزاوار عشق و ثبات هستند” و “برای محافظت از آسیب پذیرترین کودکان ما باید کارهای بیشتری انجام شود”.

برای اظهار نظر از وزارت کشور تماس گرفته شد.