بانک ها بیشتر از فدرال رزرو وام می گیرند: آنچه باید بدانید

بانک‌ها به برنامه‌های وام فدرال رزرو روی آورده‌اند تا به منابع مالی دسترسی پیدا کنند، زیرا آشفتگی سیستم مالی را در پی چندین ورشکستگی بانک‌ها درگیر کرده است.

سقوط بانک سیلیکون ولی در 10 مارس و به دنبال آن بانک امضا در 12 مارس باعث شد که سپرده گذاران پول خود را از برخی بانک ها بیرون بکشند و قیمت سهام شرکت های مالی را به یک ترن هوایی سوق دهند. این هیاهو باعث شده است که برخی از موسسات به دنبال منبعی برای پول نقد باشند – یا برای بازپرداخت مشتریان یا اطمینان از اینکه آنها پول کافی برای مقابله با مشکلات سخت در اختیار دارند.

این همان جایی است که فدرال رزرو وارد می شود. بانک مرکزی تا حدودی در سال 1913 تأسیس شد تا به عنوان پشتوانه ای برای سیستم بانکی عمل کند – می تواند به موسسات مالی در برابر دارایی های آنها پول وام دهد که می تواند به بانک ها کمک کند تا سریعتر از آنچه که می کنند پول نقد جمع کنند. اگر مجبور به فروش آن اوراق بهادار در بازار آزاد شدند، می توانستند.

اما فدرال‌رزرو اکنون فراتر از آن پیش می‌رود: بانک‌های مرکزی در 12 مارس برنامه‌ای ایجاد کردند که به بانک‌ها در برابر دارایی‌های مالی آن‌ها وام می‌دهد، به گونه‌ای که گویی این اوراق هنوز ارزش اصلی خود را دارند. چرا؟ از آنجایی که فدرال رزرو طی سال گذشته نرخ های بهره را برای مهار تورم افزایش داده است، اوراق قرضه و بدهی های رهنی که نرخ بهره پایین تری را پرداخت می کردند، ارزش کمتری پیدا کردند.

فدرال رزرو با اعطای وام در برابر دارایی ها به قیمت اصلی آنها به جای ارزش بازار پایین تر، می تواند بانک ها را از فروش آن اوراق بهادار با زیان های بزرگ محافظت کند. این می تواند به سپرده گذاران اطمینان دهد و از فرار بانکی جلوگیری کند.

بر اساس داده‌های فدرال رزرو که در روز چهارشنبه منتشر شد، دو برنامه کلیدی با هم 163.9 میلیارد دلار در این هفته وام دادند که تقریباً برابر با 164.8 میلیارد دلار در هفته قبل است. که بسیار بالاتر از حد معمول است. این گزارش معمولاً نشان می دهد که بانک ها کمتر از 10 میلیارد دلار در برنامه موسوم به “پنجره تخفیف” فدرال رزرو وام گرفته اند.

افزایش وام‌دهی بر یک واقعیت نگران‌کننده تأکید می‌کند: استرس همچنان در سیستم بانکی جریان دارد. سوال این است که آیا واکنش دولت از جمله برنامه جدید وام دهی بانک مرکزی برای سرکوب آن کافی خواهد بود؟

کمی تاریخ

قبل از پرداختن به معنای ارقام جدید، مهم است که بدانیم برنامه‌های وام‌دهی فدرال رزرو چگونه کار می‌کنند.

اولین و سنتی تر، پنجره تخفیف است که توسط سرمایه گذاران مالی با محبت “دیسکو” نامیده می شود. این ابزار اصلی فدرال رزرو است: در زمان تأسیس، بانک مرکزی مانند امروز اوراق بهادار نمی خرید و نمی فروخت، اما می توانست در مقابل وثیقه به بانک ها وام دهد.

با این حال، در عصر مدرن، وام گرفتن از پنجره تخفیف مورد انگ بوده است. این تصور در صنعت مالی وجود دارد که اگر یک بانک بزرگ به آن ضربه بزند، باید نشانه ای از ناراحتی باشد. هویت وام گیرنده منتشر می شود، اگرچه با تاخیر دو ساله است. رایج ترین کاربران آن بانک های محلی هستند، اگرچه برخی از وام دهندگان بزرگ منطقه ای مانند Bancorp از آن در سال 2020 در زمان شروع همه گیری استفاده کردند. مقامات فدرال رزرو در طول سال‌ها شرایط این برنامه را تغییر داده‌اند تا سعی کنند آن را در مواقع مشکل جذاب‌تر کنند، اما نتایج متفاوتی به همراه داشت.

به تسهیلات جدید فدرال رزرو، که مانند پنجره تخفیف در استروئیدها است، وارد شوید. این برنامه که رسماً برنامه تامین مالی مدت بانکی نامیده می‌شود، از قدرت‌های وام‌دهی اضطراری که فدرال رزرو از زمان رکود بزرگ تا کنون داشته است استفاده می‌کند – قدرت‌هایی که بانک مرکزی می‌تواند در شرایط «فوق‌العاده و ضروری» با امضای وزیر خزانه‌داری استفاده کند. از طریق آن، فدرال رزرو در برابر اوراق بهادار خزانه‌داری و اوراق بهادار با پشتوانه وام مسکن که به قیمت اصلی خود ارزش دارند تا یک سال وام می‌دهد.

به نظر می رسد سیاست گذاران امیدوارند که این برنامه به کاهش ریسک نرخ بهره در سیستم بانکی – مشکل روز – کمک کند و در عین حال از انگ استقراض از پنجره تخفیف دور شود.

بانک ها بیش از حد معمول وام می گیرند

به نظر می رسد بک استاپ ها کار می کنند: در جریان آشفتگی اخیر، بانک ها از هر دو برنامه استفاده می کنند.

استقراض پنجره تنزیل تا روز چهارشنبه به 110.2 میلیارد دلار رسید که اندکی نسبت به 152.9 میلیارد دلار در هفته قبل – زمانی که آشفتگی شروع شد – کاهش یافت. این ارقام به طور غیرعادی افزایش یافته است: استقراض پنجره تخفیف در هفته قبل از شروع آشوب تنها به 4.6 میلیارد دلار رسیده بود.

برنامه جدید وام گیرندگانی نیز داشت. بر اساس داده های فدرال رزرو، تا روز چهارشنبه، بانک ها 53.7 میلیارد دلار وام گرفته اند. هفته قبل، 11.9 میلیارد دلار بود. اسامی وام گیرندگان خاص تا سال 2025 منتشر نخواهد شد.

قرض گرفتن می تواند نشانه ای از مشکل باشد

موضوع بعدی شاید مهم‌تر باشد: تحلیلگران در تلاشند تا بررسی کنند که آیا روی آوردن بانک‌ها به این برنامه‌ها چیز خوبی است یا اینکه افزایش استقراض نشانه‌ای است که مشکلات آنها همچنان جدی است.

سوبادرا راجاپا، رئیس استراتژی نرخ های ایالات متحده در Société Générale، گفت: «شما هنوز بانک هایی دارید که نیاز به استفاده از این تسهیلات را احساس می کنند. قطعاً پول نقد از بخش بانکی و به سرمایه گذاری های دیگر یا به بزرگترین بانک ها منتقل می شود.

در حالی که بانک سیلیکون ولی دارای نقاط ضعف آشکاری بود که به گفته کارشناسان مقررات به طور گسترده در سراسر سیستم بانکی به اشتراک گذاشته نمی شد، شکست آن مردم را وادار کرد تا با دقت بیشتری به بانک ها نگاه کنند – و سپرده گذاران با برداشت وجه نقد، افرادی را که مشابه موسسات شکست خورده هستند مجازات می کنند. PacWest Bancorp یکی از بانک های در حال مبارزه بوده است. این شرکت این هفته گفت که 10.5 میلیارد دلار از پنجره تخفیف فدرال رزرو وام گرفته است.

یا قرض گرفتن می تواند نشانه خوبی باشد

این واقعیت که بانک‌ها با استفاده از این ابزار احساس راحتی می‌کنند، می‌تواند به سپرده‌گذاران و بازارهای مالی اطمینان دهد که نقدینگی همچنان جریان خواهد داشت، که ممکن است به جلوگیری از مشکلات بیشتر کمک کند.

در گذشته، استقراض از فدرال رزرو باعث ننگ بود زیرا نشان می داد ممکن است یک بانک با مشکل مواجه شود. این بار، اوراق بهاداری که بانک‌ها در اختیار دارند در معرض خطر نکول قرار نمی‌گیرند، بلکه در نتیجه افزایش سریع نرخ‌های بهره، ارزش آنها در بازار اوراق قرضه کمتر است.

گرگ پیترز، مدیر ارشد سرمایه گذاری در PGIM Fixed Income گفت: “برای من، این وضعیت بسیار متفاوت از آنچه در گذشته دیده ام است.”