شهرت یورگن کلینزمن در حال غواصی در شغل کره جنوبی | کره جنوبی

آیورگن کلینزمن پس از دوران حرفه ای خود در اروپا و آمریکای شمالی، اکنون در آسیا است. او اولین تیم خود را برای کره جنوبی در این ماه در مرکز ملی فوتبال این کشور در پاجو اعلام کرد، جایی که اتوبوس ها لحظاتی قبل از تخلیه گردشگران به برج اتحاد اودوسان می گذرند تا از طریق دوربین دوچشمی بزرگ به کره شمالی نگاه کنند.

این آلمانی به رانندگی به سمت جنوب شرقی عادت می کند، ورزشگاه جام جهانی سئول را در حدود 30 دقیقه پشت سر می گذارد و پس از مدت کوتاهی، اجازه تردد را می دهد، به وسط پایتخت می رسد و به سمت راست به خیابانی خلوت و محله ای مجلل از رستوران های مد روز، گران قیمت می پیچد. بارهای شراب و مقر اتحادیه فوتبال کره. سفر از لبه منطقه غیرنظامی تا مرکز شهر سئول کوتاه است اما این دو جهان بسیار متفاوت هستند.

شاید سفر منظم به بالا و پایین آن راهرو به توضیح اینکه چرا هموطن و سلف کلینزمن، اولی استایلیک، برای جدا کردن تیمش از موقعیت منحصر به فرد کشور دشوار بود کمک کند. استیلایک در مصاحبه ای در آلمان در پاسخ به اینکه از کلینزمن خواسته شد به کلینزمن مشاوره بدهد، گفت: «هیچ توافق صلحی بین کره شمالی و کره جنوبی وجود ندارد، بنابراین کشور در حالت آماده باش دائمی است. این احتیاط البته در شخصیت مردم از جمله در فوتبال منعکس شده است. آنها به خوبی دفاع می کنند زیرا نظم، اراده، هماهنگی و سرسختی لازم را دارند. با این حال، در تهاجمی، خلاقیت و ریسک پذیری وجود ندارد.»

این مطمئناً زمانی که استایلیک هدایت کره جنوبی را از سال 2014 تا 2017 بر عهده داشت، صدق می کرد، و در حالی که کمتر کسی استدلال می کرد که بازی خلاقانه تهاجمی نقطه قوت دیرینه فوتبال کره است، و آن را به بخش 75 ساله شبه جزیره متصل می کند. به خوبی در سئول. به هر حال، در حالی که کره ممکن است در بخش تنها باشد، آنها شرکت های آسیایی زیادی در مورد مبارزات آینده دارند. با این حال، در نهایت اهمیت چندانی ندارد که آیا کلینزمن نظریه هموطن خود را می پذیرد یا نه. او می‌تواند هر دلیلی را که می‌خواهد برای مشکل عنوان کند تا زمانی که راه‌حلی بیابد.

شاید به همین دلیل است که کلینزمن در اولین کنفرانس خبری خود تمایل خود را به فوتبال هیجان انگیز و هجومی نشان داد. بدیهی است که سابقه شخصی من به عنوان یک مهاجم بود. بنابراین من همیشه عاشق حمله هستم و این بدان معناست که ترجیح می دهم یک بازی را با نتیجه 4-3 ببرم تا 1-0.” علاوه بر گفتن چیزهای درست، این بازیکن 58 ساله در یک کنفرانس مطبوعاتی بیشتر از استیلایک یا پائولو بنتو که دوره 4 ساله خود را در جام جهانی به پایان رسانده بود، در طول دوره کاری خود لبخند زد.

ترکیب اول کلینزمن بسیار شبیه به تیمی است که بنتو به قطر رفت و با پیروزی در آخرین لحظات مقابل پرتغال، تا حدودی تصادفی به یک شانزدهم نهایی راه یافت. با قراردادی سه سال و نیم، فرصتی برای آلمانی ها وجود دارد که با کی لیگ و بازیکنان حاضر در ژاپن، خاورمیانه و اروپا آشنا شود. بازی برای او در روز جمعه مقابل کلمبیا و چهار روز بعد مقابل اروگوئه آغاز می شود.

اعلام این که کار سرمربی به کلینزمن سپرده شده است، تحسین جهانی را برای فدراسیون فوتبال کره به همراه نداشت، زیرا او آلمانی دیگری را در میشائیل مولر برای یافتن جانشین بنتو، که احتمالاً می خواست و انتظار داشت، انتخاب کرد. روزهایی که نام های بزرگ به طور خودکار مورد تجلیل قرار می گرفتند، گذشته است. کلینزمن به عنوان یک بازیکن رزومه ای در سطح جهانی دارد، اما هواداران و روزنامه نگاران در مورد مدرک مربیگری او سؤالاتی دارند.

بردن آلمان به نیمه نهایی جام جهانی در زمین خودی در سال 2006 – چیزی که تا حد زیادی به دستیار او، یواخیم لوو نسبت داده می شود – به دنبال یک دوره هدایت بایرن مونیخ بود که پس از 9 ماه به پایان رسید. پنج سال با ایالات متحده بالا و پایین بود و پس از آن یک دوره 76 روزه ناگوار هدایت هرتابرلین در 2019-2020 رخ داد. این یک کیسه ترکیبی است، به خصوص برای مردی که در بیش از شش سال کمی بیش از دو ماه تجربه مربیگری داشته است.

بخش عمده ای از کنفرانس مطبوعاتی اعلام شده مربوط به دفاع مولر از سرمربی جدید بود. “فوتبال فقط تاکتیک نیست. فوتبال فردیت است. این در مورد کار تیمی است، اینکه چگونه در شرایط خاص به تیم خود انگیزه دهید. کلینزمن یکی از اعضای گروه مطالعات فنی جام جهانی بود. او نه تنها از تاکتیک ها مطلع است. او در مورد دستگاه های مدرن، ابزارها و تجزیه و تحلیل مسابقات مطلع است. یورگن کلینزمن کاملاً توانایی های تاکتیکی دارد.

او همچنین باید سخت کار کند. Stielike نتایج خوبی کسب نکرد، اما در KFA به خوبی مورد علاقه قرار گرفت. باید دید که آیا کلینزمن می تواند همان تعهد و اشتیاق را ارائه دهد یا خیر.

مربیان کره جنوبی به طور سنتی بر اساس جواز حضور در جام جهانی قضاوت می شوند و KFA زمانی که به نظر می رسد در خطر باشد، می تواند بی رحم باشد. و با توجه به اینکه 1982 آخرین باری بود که جنگجویان تاگوک نتوانستند به فینال برسند، می توان این سیاست را تا حد زیادی کارآمد دانست. با این حال، این حس رو به رشدی وجود دارد که باید چیز بیشتری وجود داشته باشد، به خصوص با پیشروی رقبای آنها ژاپن.

رسیدن به فینال جام جهانی 2026 برای کره جنوبی با توجه به افزایش مکان های آسیایی از 4 به 8 که به نوبه خود فشار روی کلینزمن را تا حدودی کاهش می دهد، باید ساده باشد. اما این ممکن است کار مبهم‌تر به جا گذاشتن یک میراث را دشوارتر کند. اگر کلینزمن موفق شود، این تنها کره نیست که به سطح بالاتری می‌رود، بلکه شهرت مربیگری خودش نیز هست.