یک رئیس جمهور صلح و مطمئناً عنوان را برای بارسلونا به ارمغان می آورد | لالیگا

افranck Kessié همیشه در مکان مناسب در زمان مناسب نبوده است اما یکشنبه شب ساعت 22:53 او بود. دقیقا جایی که باید باشد و چه زمانی. یک روز صبح، بلافاصله پس از رسیدن به میلان، مرد عاج به میلانلو رفت و در فضایی که برای رئیس بزرگ در نظر گرفته شده بود پارک کرد. او که توسط نیروهای امنیتی متوقف شد، به او گفت که نمی تواند به آنجا برود زیرا آنجا محل رئیس جمهور است، او پاسخ داد: «من صبح رئیس جمهور.” به نوعی جا افتاد و عنوان گیر کرد. آن روز او رئیس جمهور شد. حالا، پنج سال بعد، او رئیس جمهور، پادشاه، امپراتور، هر چیزی که دوست داشت شد. مهمتر از همه، او قهرمان لالیگا شد، همه آنها موفق شدند. به همین دلیل است که او، پسر یک سرباز، برای سلام ایستاده بود و نیوکمپ دور او می چرخید.

گاهی اوقات تفاوت یک خط ظریف است، و گاهی اوقات این به معنای واقعی کلمه است. ساعت 80.15 را در 258 نشان داد کلاسیک، کسی که سرنوشت لیگ را رقم می زد و مدتی بود که تنش بیشتر شده بود، همه چیز و همه در لبه بودند، زمانی که مارکو آسنسیو گلزنی کرد و نتیجه را 2-1 به رئال مادرید کرد. در حالی که به نشان روی پیراهنش اشاره می کرد، کارلو آنچلوتی مشت هایش را گره کرد و در سمت چپ، ژاوی هرناندز نمی توانست فکر کند که چقدر ناعادلانه است. این اولین لمس آسنسیو بود، لحظه‌ای که می‌دانستید حتی زمانی که نمی‌آید فرا می‌رسد، و مسابقه قهرمانی را دوباره باز کرد.

اما در بازی‌های تکراری، آسنسیو آفساید به نظر می‌رسید و در 600 کیلومتری جنوب غرب در لاس روزاس، جایی که داوران کیت لباس را برای نشستن در اتاقی کوچک با صفحه‌نمایش‌های بزرگ می‌پوشند، خطوط آبی و قرمز را به کار می‌بردند که آن را تایید می‌کرد. با ساعت روی 82.49، ریکاردو دی بورگوس بنگوئتشیا یک تلویزیون خیالی کشید و بازوی خود را بالا برد در حالی که نیوکمپ سقف را بالا می‌برد، نشان دهنده تسکین آن‌ها و اولین باری بود که VAR وجود یک بازی را رد می‌کرد. کلاسیک هدف. با 9 امتیاز جلوتر از این بازی، یک تساوی احتمالاً برای بارسلونا مفید خواهد بود، اما این یادآوری بود که آنها نیازی به وضعیت نامطمئن خود نداشتند. مادرید حالا به سراغ آنها می آمد، بازی کاملاً باز، یک سر به سر دیگر. آسنسیو با شوت، کریم بنزما توسط آندریاس کریستنسن مهار شد، اورلین توامنی توسط رونالد آرائوخو متوقف شد.

زمانی که این اتفاق افتاد، رئیس جمهوری که در واقع صلح را ارائه کرد. خوب، دقیقا صلح نیست. پاس سرخیو بوسکتس آلخاندرو بالده را به فضا فرستاد. او با رابرت لواندوفسکی پاس‌های خود را رد و بدل کرد و یک پاشنه پشتی منظم جمع کرد و آن را در عرض پخش کرد. کسیه که دقیقاً به موقع در مکانی عالی، در عمق منطقه دقیقاً در ساعت 91.00 دقیقه به زمین رسید، ضربه را وارد دروازه کرد و نتیجه را 2-1 کرد، پیروزی تضمین شد و لیگ همراه با آن بود. از شش امتیاز و بازی به بعد به 12 امتیاز و بازی تمام شده.

بازیکنان و کادر فنی بارسلونا جلوی نیمکت این حرکت را تماشا کرده بودند و در حالی که به سمت توپ می رفتند به زمین نزدیک می شدند. حالا آنها به راه افتادند، در امتداد خط لمسی و روی چمن دویدند، ژاوی در حال پریدن است، اولین پیروزی خود را جشن می گیرد کلاسیک در نیوکمپ به عنوان مربی. او پس از آن اصرار کرد: «عدالت با این هدف اجرا شد. کسیه یک حرکت عینکی انجام داد و به سمت گوشه شمالی حرکت کرد، به طور منظم و لزوماً از کنار جوردی آلبا که مستقیماً به سمت او می‌دوید، ترمزها قطع شد. سپس او ایستاد و به احترام پدرش که در 11 سالگی کسیه درگذشت، درود می‌فرستد، در حالی که همه سرهای خود را از دست داده بودند. از آنجایی که کارکنان و زیرمجموعه های بیشتری برای پیوستن آمدند، یک نفر را بیرون آوردند توسط یک تکل اسلاید عالی. وقتی جمعیت پراکنده شد، کسیه رفت تا دوستان ردیف اول را در آغوش بگیرد.

او فقط 13 دقیقه بازی کرده بود و حالا اولین گلش در لالیگا عملاً آن را به دست آورده بود. 12 امتیاز جلوتر با 12 بازی مانده به پایان، این باید عنوان قهرمانی بارسلونا باشد. تیبو کورتوا، دروازه بان مادرید در حالی که مهمانی دور او می چرخید، در کنار زمین ایستاده بود، پاسخ داد: «بله. ما باید صادق باشیم. هیچ چیز غیرممکنی وجود ندارد، اما اکنون چهار بازی اختلاف بین ما وجود دارد.” آنچلوتی، در عین حال، به خطوط VAR شک داشت – «از این موضوع شگفت زده شدم. این موضوع علمی است. جلوی مارکا می نویسد: «یک میلی متر با لیگ فاصله دارد».

بازیکنان بارسلونا در یک دایره جمع شدند و جشن گرفتند، سپس به سمت سکوی شمالی برگشت، جایی که گاوی بر روی شانه های آلبا بلند شد و آنها با طبل ها به هم پیوستند. در زیر جایگاه، هنگام بازگشت به رختکن، می‌توان فریادها و جشن‌ها را شنید. «هذیان» جلوی ورزش را فریاد زد. El Mundo Deportivo آن را “خلسه” نامید. ما یک قدم نزدیکتر هستیم. این کار انجام نشده است، اما یک بالشتک مهم است.” بوسکتس گفت. ژاوی اعتراف کرد که می‌توانست بفهمد چرا هواداران بیرون آواز می‌خوانند.قهرمانان“. سرجی روبرتو گفت: “شما هرگز نمی توانید بگویید که تمام شده است، اما این شکافی است که رها کردن آن سخت است.” «این کار کمی حماسی بود، همه ما دیوانه شدیم. یک بود فستا. متوجه نشدیم گل آسنسیو آفساید بوده است. از آن به گل فرانک. اینجوری طعمش بهتره.»

سرجی روبرتو اولین گل بارسلونا را به ثمر رساند. در غیاب پدری، ژاوی باید بین او و کسیه یکی را انتخاب می کرد و در نهایت هر دو به گل رسیدند. چیزی در مورد آن وجود داشت که به نوعی مناسب بود. چیزی در مورد این که چقدر محکم شده بود به همین اندازه وجود داشت. یکشنبه شب نزدیک بود اما در نهایت به هیچ وجه نزدیک نبوده است، یا به نظر می رسد که آمار می گوید: بارسلونا با شکست سه هفته پیش در آلمریا و “گل” آسنسیو به مادرید امید داد، اما این عنوان تقریبا سه هفته به پایان رسید. ماه ها جلوتر از زمان فصل گذشته مادرید 13 امتیاز از بارسلونا فاصله داشت. در پایان اولین کلاسیک در این فصل در اکتبر، آنها سه پیش بودند و به نظر می رسید که به پیروزی رسیده اند. حالا بارسلونا 12 امتیاز جلوتر است. ژاوی گفت: ما فراموش نمی کنیم که از کجا آمده ایم. این یک چرخش خارق‌العاده است و این نوع چهره‌ها، مسابقه‌ای که به این زودی به پایان رسید، نشان از تسلط دارند.

اما این یک نوع متفاوت از بارسلونا بوده است، نوع دیگری از موفقیت: ضد فرهنگی است که شاید باید می شد. مادرید شوت‌های بیشتری داشته و گل‌های بیشتری به ثمر رسانده است، اما اولین باری بود که بارسلونا از فصل گذشته در خانه از بازی آزاد دریافت کرد. تیم ژاوی در حال حاضر تنها دو بازی را وارد دروازه خود کرده است: یک پنالتی خوسلو و یک گل به خودی. آنها در تمام فصل فقط 9 نفر را اجازه داده اند – چهار تای آنها به مادرید. این سومین 2-1 آنها بود. آنها 1-0 پیروز شده اند نه بار. 9 پیروزی از 11 پیروزی اخیر آنها با یک گل بوده است. این عنوان ممکن است سخت‌ترین و کم‌ترین “بارسلونا” باشد که بر اساس ویژگی‌های مختلف و بازیکنان مختلف ساخته شده است و مسئولیت مشترکی دارد.

پدری بسیار حیاتی بوده است: گل‌ها واقعاً چیز او نیست، با این حال او در چهار بازی از آن 1-0 گل برتری را به ثمر رساند. اما او هم مصدوم شد و این بار غایب بود. عثمان دمبله موفقیت بزرگ ژاوی بوده است، سرمربی تیم خود را به خدمت گرفت تا او را حفظ کند و او را در کانون حملات خود قرار دهد – 5 گل، 5 پاس گل – اما او اکنون مصدوم است و تنها 14 بازی را شروع کرده است. در غیاب او، رافینیا تعیین کننده بوده است، پاس گل می دهد و تنها گل مقابل والنسیا و اتلتیک و برنده دیررس اوساسونا را به ثمر رسانده است. لواندوفسکی شروعی درخشان داشت و هنوز هم بهترین گلزن لیگ است، با این حال تنها دو گل از جام جهانی به پایان رسیده است.

فرنکی دی یونگ، مردی که سعی کردند بفروشند، اکنون غیرقابل جایگزین است. فقط این نیست که گاوی مهم بوده است. این است که نقش ترکیبی او، یک هافبک اضافی که ظاهراً بالاتر بازی می‌کند، دقیقاً همان‌طور که ژاوی به پیشنهاد 4-4-2 برس می‌زند، ثبات و گاز گرفتن را فراهم کرده است. کریستنسن، یک انتقال آزاد، بی سر و صدا عالی بوده است. همینطور بالد، که آنها پیش بینی می کردند ادامه دهد. مارک آندره تر اشتگن در برخی مواقع به سختی قابل باور بوده است، حتی اگر ممکن است در اینجا به اشتباه گرفته شده باشد. و سپس آرائوخو، را مدافع برجسته لالیگا، حتی اگر مدتی طول بکشد تا دیده شود. روز یکشنبه به او سپرده شد که وینیسیوس جونیور را متوقف کند. در عوض، شب او با یک گل به خودی آغاز شد. اما این آخرین گلی بود که مادرید به ثمر رساند. و سپس سرجی روبرتو و کسیه ظاهر شدند.

دو ماه پیش، تردیدهایی وجود داشت که آنها مدت بیشتری در آنجا حضور خواهند داشت، کسیه مجبور شد شایعات جدایی زمستانی را تکذیب کند و ژاوی در مواجهه با مخالفت تقریباً همه، به سرجی روبرتو فشار آورد تا قراردادش را تمدید کند. این مربی ماه گذشته گفت: “سرجی روبرتو ناعادلانه ترین انتقادهایی را که در دوران حرفه ای ام دیده ام داشته است.” او بیشتر بارسلونا است تا میله ای که پرچم باشگاه به آن آویخته شده است. او همیشه اجرا می کند، هرگز شکایت نمی کند و یک کاپیتان فوق العاده، نوع دوست، همدل است. می‌خواهم او تمدید کند و سال‌ها اینجا باشد.»

سرجی روبرتو که قبلاً نقش کمی داشت، پنج بازی اخیر لیگ را آغاز کرده است. کسیه در هر 11 بازی اخیر حضور داشته است. من تا آخرین لحظه شک داشتم و در نهایت هر دو گل زدند: به خصوص برای آنها خوشحالم. فرانک یک نمونه است، همیشه برای تیم حاضر است.

درست آنجا. مکان مناسب، زمان مناسب کسیه گفت: “این احساسی است که نمی توانید توضیح دهید، یک تجربه باورنکردنی.” “باورم نمی شد که گل زده ام. به کل تیم تبریک می گویم، ما شایسته آن بودیم. خیلی خوشحالم که جلوی 95000 نفر گل زدم.” بزرگترین جمعیت در نیوکمپ در هفت سال گذشته، آنها برای کسب عنوان قهرمانی آمده بودند و معلوم شد که برای ادای احترام به رئیس جمهور آمده بودند.