در حالی که ایالات متحده در برابر دستاوردهای روسیه تلاش می کند، “جنگ سرد جدید” در آفریقا در حال وقوع است

نایروبی، کنیا – با استفاده از اسلحه، طلا و رسانه های اجتماعی، رقابت بین روسیه و غرب در آفریقا به سرعت در حال افزایش است. آخرین نقطه اشتعال چاد است، یک کشور بیابانی گسترده در چهارراه این قاره، که اکنون هدفی برای تلاش های رو به گسترش روسیه است.

ایالات متحده اخیراً به رئیس جمهور چاد هشدار داد که مزدوران روسی در حال نقشه کشیدن برای کشتن او و سه دستیار ارشد خود هستند و مسکو از شورشیان چاد که در جمهوری آفریقای مرکزی همسایه جمع شده اند حمایت می کند. در عین حال، مسکو با هواداران درون نخبگان حاکم چاد، از جمله وزرای کابینه و برادر ناتنی رئیس‌جمهور خواستگاری می‌کند.

تصمیم دولت ایالات متحده برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات حساس با رئیس یک کشور آفریقایی – افشاگری که سپس به بیرون درز کرد – یک راه را نشان می دهد که در آن دولت بایدن با قاطعیت بیشتری در آفریقا حرکت می کند و از تاکتیک های جدید برای جلوگیری از دستاوردهای روسیه در این قاره استفاده می کند.

ایالات متحده در حال برداشتن صفحه ای از کتاب بازی خود در اوکراین است که در آن از اطلاعات طبقه بندی شده برای افشای برنامه های نظامی روسیه و جلوگیری از آنچه که چین می گوید برای تامین تسلیحات جدید روسیه استفاده می کند، استفاده کرده است.

در آفریقا، رویکرد قاطع‌تر آمریکا تا حدودی تقویت موقعیت در حال فروپاشی فرانسه است که در سال‌های اخیر در مستعمرات سابق مانند مالی و جمهوری آفریقای مرکزی زمین را به روسیه واگذار کرده است. اکنون روس‌ها به دنبال سرنگونی دومینوی فرانسوی در مرکز و غرب آفریقا هستند و ایالات متحده نیز در حال واکنش است.

یک مقام آمریکایی که مانند دیگرانی که برای این مقاله مصاحبه کردند به شرط ناشناس ماندن صحبت کرد تا در مورد مسائل امنیت ملی صحبت کند، گفت که توطئه ترور در چاد نمایانگر «فصل جدیدی» در تلاش‌های واگنر، نیروی نظامی خصوصی تحت حمایت کرملین است. پیشبرد منافع روسیه در آفریقا

تا به حال، یوگنی پریگوژین، که رهبری واگنر را بر عهده دارد، با فرستادن جنگجویان خود برای حمایت از حاکمان مستبد متزلزل، معمولاً در ازای دریافت پول، یا مجوزهای استخراج الماس یا طلا، جای پای خود را در کشورهای آسیب پذیر آفریقایی ایجاد کرده است.

توطئه در چاد نشان می دهد که او اکنون آماده است تا رهبرانی را که در راه او ایستاده اند سرنگون کند. این مقام گفت که این تغییر ایالات متحده را وادار کرده است که اقدامات پیشروانه تری را اتخاذ کند، مانند اقدامات مورد استفاده در اوکراین، که با هدف “کاهش، مهار، محدود کردن و معکوس کردن” گسترش آقای پریگوژین در آفریقا است.

آنتونی جی. بلینکن، وزیر امور خارجه، روز پنجشنبه در بازدید از نیجر گفت: «جایی که واگنر حضور داشته، اتفاقات بدی ناگزیر به وقوع پیوسته است».

این سفر که طی آن آقای بلینکن متعهد شد 150 میلیون دلار به منطقه ساحل کمک کند، چهارمین دیدار یک مقام ارشد آمریکایی در سال جاری به آفریقا بود. جانت ال. یلن، وزیر خزانه داری; لیندا توماس-گرینفیلد، سفیر سازمان ملل متحد و بانوی اول، جیل بایدن، پیش از او بودند. معاون رئیس جمهور کامالا هریس سفر خود را به غنا، تانزانیا و زامبیا در این ماه آغاز خواهد کرد و پرزیدنت بایدن وعده داده است که اواخر سال جاری میلادی از آفریقا بازدید خواهد کرد.

برای بسیاری در آفریقا و فراتر از آن، تشدید رقابت بین قدرت‌های بزرگ بوی جنگ سرد می‌دهد، زمانی که ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی از رهبران آفریقایی رقیب، از جمله دیکتاتورها حمایت کردند. این مقایسه‌ای است که دولت بایدن شدیداً می‌خواهد از آن اجتناب کند، زیرا استراتژی آن در آفریقا، که توسط آقای بلینکن در سال گذشته در آفریقای جنوبی اعلام شد، کشورهای آفریقایی را به‌عنوان شرکای ارزشمند معرفی می‌کند، نه پیاده‌روی در رقابت جهانی.

به نوبه خود، رهبران آفریقا به صراحت اعلام کرده اند که نمی خواهند مجبور به انتخاب طرف شوند.

مکی سال، رئیس اتحادیه آفریقا در ماه سپتامبر در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: «آفریقا به اندازه کافی از بار تاریخ رنج برده است. این کشور نمی‌خواهد بستر یک جنگ سرد جدید باشد.»

روابط روسیه با آفریقا به دوران اتحاد جماهیر شوروی بازمی‌گردد، زمانی که مسکو از دولت‌های دلسوز و جنبش‌های استقلال‌طلب حمایت می‌کرد و در سال‌های اخیر با تبدیل شدن روسیه به بزرگترین تامین‌کننده تسلیحات این قاره، دوام آورده است.

اما آخرین تلاش آن برای نفوذ به طور جدی حدود پنج سال پیش آغاز شد، زمانی که مزدوران واگنر آقای پریگوژین – بسیاری از روسی بلکه سوری، صربستانی و لبنانی – در برخی از آشفته ترین گوشه های قاره ظاهر شدند.

در پاسخ به سؤالات، آقای پریگوژین در بیانیه ای گفت: «ما هیچ کاری با شورشیان چاد یا آقای همتی نداریم.» نام مستعار معاون رهبر سودان، ژنرال محمد حمدان، که در چاد نیز نفوذ دارد. .

تلاش روسیه در سراسر این قاره است، اما بیشترین تأثیر را در ساحل، منطقه نیمه خشک هم مرز با صحرا داشته است. مبارزان واگنر با شورشیان اسلامگرا در مالی می جنگند، محافظان رئیس جمهور جمهوری آفریقای مرکزی هستند و در چندین کشور از جمله سودان طلا استخراج می کنند. کمپین های رسانه های اجتماعی به دنبال تجلی تصویر رئیس جمهور ولادیمیر وی. پوتین یا بهره بردن از سرچشمه های خشم ضد فرانسوی ها هستند.

ورود مزدوران روسی باعث شد ارتش فرانسه از چندین کشور عقب نشینی کند. در نوامبر، فرانسه به طور رسمی به عملیات برخانه پایان داد، عملیات نظامی هشت ساله خود علیه شورشیان اسلامگرا در ساحل که در اوج خود شامل نیروهایی از پنج کشور آفریقایی بود. یکی از آنها، مالی، اکنون کاملاً در مدار روسیه قرار دارد.

روسیه به جای عقب نشینی، در حال جست و جوی پاهای جدید در آفریقا است.

سرگئی لاوروف، وزیر امور خارجه روسیه در سفر اخیر خود به مالی، در یک سخنرانی از گینه، بورکینافاسو و چاد به عنوان کشورهایی یاد کرد که روسیه امیدوار است از مبارزه با تروریسم برای استفاده از آن استفاده کند. مقامات ایالات متحده نشانه هایی از پیوندهای جدید واگنر در اریتره را شناسایی کرده اند که حاکی از تمایل به حوزه نفوذ ساحل به ساحل از اقیانوس اطلس تا دریای سرخ است.

آقای لاوروف امسال از هفت کشور آفریقایی دیدن کرده است و به دنبال سود بردن از دوگانگی در مورد جنگ در اوکراین و اعتراف آشکار به ارتباط روسیه با واگنر است. در حالی که 30 کشور آفریقایی در رای گیری اخیر در سازمان ملل تجاوز روسیه را محکوم کردند، 22 کشور ترجیح دادند این کار را نکنند.

روسیه همچنین یک شریک قدرتمند در ژنرال حمدان سودان به دست آورده است که نیروهای شبه نظامی آن از واگنر تسلیحات و آموزش دیده اند و به طور گسترده در سراسر منطقه سفر می کند. هفته گذشته، او به اریتره پرواز کرد، یکی از معدود کشورهایی که به طور مداوم در سازمان ملل به روسیه رای می دهند.

کارشناسان نسبت به برآورد بیش از حد تأثیر حملات آفریقایی روسیه هشدار می دهند. کشورهایی که مسکو در آنها فعالیت می کند از فقیرترین کشورهای جهان هستند، و در صحنه، تلاش های آن اغلب پراکنده، منابع ضعیف و انگیزه ای برای کوبیدن چشم غرب به نظر می رسد. میشل گاوین، کارشناس آفریقا در شورای روابط خارجی گفت: در نهایت، بعید است روسیه به وعده های امنیتی بزرگی که به کشورهای آفریقایی داده عمل کند.

اما در کوتاه‌مدت، اقدامات آن بسیار مخرب است و قدرت‌های غربی برای یافتن پاسخی تلاش کرده‌اند.

در کشور آفریقای غربی بورکینافاسو، اندکی پس از اینکه سروان ابراهیم ترائوره، افسر جوان ارتش، قدرت را در پاییز گذشته در کودتا به دست گرفت، ویکتوریا نولند، یکی از مقامات ارشد وزارت امور خارجه، حضور یافت تا از آقای ترائوره ​​قویاً بخواهد که به او مراجعه نکند. یک مقام ارشد وزارت خارجه گفت که واگنر برای کمک.

در ژانویه، آخرین سربازان فرانسوی به دستور کاپیتان ترائوره، بورکینافاسو را ترک کردند، که این گمانه زنی را برانگیخت که روس ها جایگزین آنها شوند.

اما این توطئه ترور در چاد بود که اولین بار توسط وال استریت ژورنال گزارش شد، که تلاش های آمریکا را به سطح جدیدی سوق داد.

چاد از نظر مساحت بزرگتر از مجموع بریتانیا، فرانسه و آلمان، متحد کلیدی فرانسه برای چندین دهه بوده است که توسط ارتش فرانسه برای آموزش و به عنوان مرکز عملیات مورد استفاده قرار می گیرد. در دهه 1980، سیا از رهبر وحشی خود، هیسن هابره، که بعداً به عنوان جنایتکار جنگی محکوم شد، حمایت کرد.

رهبر کنونی چاد، مهامت ادریس دبی، در سال 2021 پس از کشته شدن پدرش، رهبر خودکامه چاد که سه دهه در جنگ با شورشیان کشته شد، به قدرت رسید. به گفته سازمان ملی حقوق بشر چاد، آقای دبی به فرانسه نزدیک بوده است، اما این اتحاد با سرکوب وحشیانه معترضان دموکراسی در ماه اکتبر که منجر به کشته شدن 128 نفر شد، به هم ریخته است.

اکنون به نظر می رسد که برخی از اعضای حلقه داخلی آقای دبی به سمت روسیه متمایل شده اند.

یک مقام ارشد چاد که نخواست نامش فاش شود گفت که برادر ناتنی آقای دبی، سید، رئیس سابق شرکت انرژی دولتی چاد، سه بار در سال گذشته از مسکو بازدید کرد و حداقل یک بار با آقای پریگوژین ملاقات کرد. سید دیبی در نمایه فیسبوک خود در حالی که بیرون کرملین ایستاده است به تصویر کشیده شده است.

در ژانویه، روسیه اتهامات واگنر مبنی بر سرنگونی رئیس جمهور را رد کرد و اعلام کرد که آقای دبی قصد دارد در دومین نشست روسیه و آفریقا در ماه ژوئیه به میزبانی آقای پوتین شرکت کند.

این مقام چاد گفت، حدود چهار هفته بعد، مقامات ایالات متحده به آقای دبی مدارک طبقه بندی نشده ای از برنامه های واگنر برای ترور او ارائه کردند. او افزود که همچنین رئیس دفتر آقای دبی، وزیر امور خارجه و رئیس گارد ریاست جمهوری در این لیست قرار دارند.

سید دبی و سخنگوی رئیس جمهور چاد به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.

واشنگتن به استفاده از ابزارهای معمول خود علیه شبکه آقای پریگوژین در آفریقا ادامه داده است و تحریم های جدیدی را در ژانویه اعمال می کند که سرمایه گذاری های تجاری و شرکای او را در چندین کشور هدف قرار می دهد. در همین حال، فرانسوی‌ها شروع به اعتراف کرده‌اند که نارضایتی عمیق نسبت به آنها در مستعمرات سابقشان، در را به روی مداخله روسیه باز کرده است.

رئیس جمهور امانوئل مکرون در سفر اخیر خود به چهار کشور آفریقایی به موج فزاینده احساسات ضد فرانسوی اذعان کرد و نوید عصر جدیدی از مشارکت را داد.

برای برخی از آفریقایی ها، نشان دادن فروتنی خیلی دیر انجام شده است. هالواک هاوآ، 29 ساله، یک فروشنده خیابانی در پایتخت چاد، ندجامنا، گفت: «مردم چاد فرانسوی ها را نمی خواهند. حداقل روس ها می خواهند به ما کمک کنند. با فرانسوی ها، این فقط به نفع خودشان است.»

برخی دیگر نگرانند که بازگشت به رویارویی به سبک جنگ سرد می تواند آرزوهای دموکراتیک آنها را نابود کند. ایالات متحده نباید با اقتدارگراهایی مانند رئیس جمهور دبی چاد برای جلوگیری از سقوط او به مدار روسیه دلپذیر باشد. سوکس مسرا، رهبر اصلی اپوزیسیون.

آقای مصره در تماس تلفنی از ایالات متحده، جایی که پس از کشتار معترضان در اکتبر فرار کرد، گفت: «این اشتباه بزرگی است که رئیس جمهور بایدن در کنار دبی باشد. وی افزود: در درازمدت، بهترین راه برای ایالات متحده برای حفاظت از منافع خود در چاد شرط بندی بر روی دموکراسی است.

اریک اشمیت از واشنگتن، و مهامت آدامو از ندجامنا، چاد، گزارش ارائه کردند.