گسترش مراقبت از کودکان رایگان توسط جرمی هانت در انگلستان خیلی خوب است که واقعیت داشته باشد | هانا پیکر

دبلیوخبرهایی که در آستانه بودجه منتشر شد مبنی بر اینکه محافظه‌کاران می‌خواهند گسترش گسترده مراقبت از کودکان را به صورت رایگان اعلام کنند، من به معنای واقعی کلمه شیری را که با دقت در بطری‌های کودک تقسیم می‌کردم، ریختم. این اشتباه برای من گران تمام می شود زیرا کار اصلی والدین، گرم کردن چیزها برای خنک کردن آنها است (غذا، حمام، اشتیاق و غیره).

به زودی مشخص شد که این کار صدراعظم نیز بوده است.

به هر کودک در انگلستان 30 ساعت مراقبت رایگان از پایان مرخصی والدین تا سن مدرسه ارائه می شود. تا اینجا، خیلی خوب است. با این تفاوت که برای هر کودکی نخواهد بود، بلکه بیشتر برای کودکانی که هنوز باردار نشده اند یا حداقل تا پس از انتخابات عمومی به مهد کودک نیاز ندارند.

این شامل بچه‌های من هم نمی‌شود، زیرا معلوم شد فرزند دوم ما دو فرزند است – دوقلو. عجیب است که ما هر سال 35000 پوند نداشتیم، بنابراین شریک زندگی من اکنون به طور تمام وقت از آنها مراقبت می کند. “عدم فعالیت اقتصادی” او به این معنی است که ما واجد شرایط مراقبت از کودک رایگان نخواهیم بود زیرا هر دو والدین برای بهره مندی باید سر کار باشند.

اما عامل اصلی برای برنامه شمارش شما اینجاست: دولت برای مکان‌های مراقبت از کودکان که این هزینه را پوشش نمی‌دهد، نرخی می‌پردازد. هزینه واقعی، که می تواند ارائه دهندگان را از تجارت خارج کند، بنابراین واقعاً مشخص نیست که چرا یا چگونه کسی آنها را تحویل می دهد. مگا لولز

همه اینها حزب کارگر را در موقعیت نسبتاً ناگواری قرار می دهد. برای اولین بار نیست که محافظه‌کاران ایده‌ای را دزدیده‌اند که می‌خواستند آن را به یک مشکل تبدیل کنند. در حقیقت، آنها این ایده را از حزب برابری زنان (WEP) ربودند، همانطور که حزب کارگر نیز انجام داد، اما تفاوت بزرگ این است که ما اهمیتی نمی‌دهیم – در واقع، ما فعالانه آن را تشویق می‌کنیم. در اولین سفر انتخاباتی‌مان، نسخه‌ای از مانیفست خود را در یک روبان پیچیده با یادداشتی که روی آن نوشته شده بود «لطفا مرا بدزدید» برای همه احزاب قدیمی فرستادیم. در میان صفحات ایده های سیاست دگرگون کننده، یکی از آنها برجسته بود: مراقبت رایگان جهانی از کودکان.

من نمی‌خواهم قربانی را مقصر بدانم، اما در مورد این دزدی خاص، با حزب کارگر ابراز همدردی نمی‌کنم. به بریجت فیلیپسون، سخنگوی آموزش و پرورش حزب کارگر، ستون بی پایانی داده شده است تا در مورد خط مشی مهم مراقبت از کودکان حزبش صحبت کند، بدون اینکه نیازی به بیان این باشد که واقعاً چیست. اگر قرار است با وعده های توخالی معامله کنید، همیشه این احتمال وجود دارد که مخالفان شما نیز چنین کنند.

و بله، من می‌دانم که کمپین‌های انتخاباتی چگونه کار می‌کنند، چون چندین کارزار را اجرا کرده‌ام (برای حزب کارگر و WEP)، و اینکه شما بهترین ایده‌های خود را تا زمانی که واقعاً فراخوانده نشود، آشکار نمی‌کنید. اما به این دلیل نیست که حزب کارگر از این موضوع و بسیاری از مسائل مهم دیگر خودداری می کند. این کشور در تله ای افتاده است که آنقدر بر پیروزی در انتخابات متمرکز شده است که در خطر فراموشی هدف این کار قرار دارد. شما با تلاش برای توهین نکردن کسی در انتخابات پیروز نمی شوید.

سیاست نظرسنجی که بر ستاد کارگری مسلط است راهی به سوی تنها تا کنون است. این همان منطقی است که شما را به این باور سوق می‌دهد که مانیفست‌ها باید با دقت در صفحات گسترده هزینه‌گذاری شوند، بارها و بارها در گروه‌های کانونی مورد آزمایش استرس قرار گیرند، نه اینکه چشم‌اندازی برای جهانی که می‌خواهیم در آن زندگی کنیم. کارگران از انتقاد درباره پول جادویی بسیار می‌ترسند. زمانی که برنامه‌های هزینه‌ای را تنظیم می‌کند، طوطی‌سازی اقتصاد ساختگی را که باید با حذف چند سرویس عمومی دیگر از سبد خرید ما «تعادل بین کتاب‌ها» را ایجاد کند، به‌همراه می‌آورد. انگار خزانه داری یک حساب آمازون است.

ناامید کننده ترین چیز در مورد همه اینها این است که مراقبت از کودکان یکی از بهترین نمونه های متقابلی است که ما برای اقتصاد نئولیبرالی داریم که کشور ما را ویران می کند: هر چه بیشتر برای آموزش در سال های اولیه هزینه کنید، بازده بیشتری برای همه خواهید داشت. مدل سازی از گروه بودجه زنان نشان می دهد که اگر شما 30 ساعت به همه بچه های شش ماهه پیشنهاد دهید و به کارگران سال های اولیه دستمزد واقعی زندگی بپردازید، خزانه داری بین 75 تا 79 درصد هزینه ها را جبران می کند، زیرا والدین بیشتر خواهند بود. قادر به کار و پرداخت مالیات هستند و تعداد کمتری مدعی مزایای بیکاری هستند. این سیاست تقریباً هزینه خود را پرداخت می کند.

حزب کارگر به جای این که با افتخار این را از پشت بام ها فریاد بزند، اکنون در موقعیتی است که سعی می کرد از آن اجتناب کند. باید رای دهندگان را متقاعد کند که نه تنها مراقبت از کودک ارزش رای دادن دارد، بلکه ارزش سرمایه گذاری مناسب را دارد – این دقیقاً همان کاری است که آنها در وهله اول باید انجام می دادند.

عقل متعارف ما را به این باور می رساند که گریه کردن برای شیر ریخته شده فایده ای ندارد. اما اگر حزب کارگر برای چیزهایی که واقعاً مهم هستند، مانند این، در نوسان بیرون بیاید، همه ما به زودی خواهیم بود.