نماینده حقوق بشر سازمان ملل می گوید که میانمار کشوری در حال شکست است که توسط نظامیان نظامی که از سلاح های روسی رهبری می شود | میانمار

یک گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور این کشور هشدار داده است که میانمار یک “دولت در حال شکست” است و بحران به طور تصاعدی بدتر می شود و از کشورها خواسته است همان عزم واحدی را اتخاذ کنند که پس از حمله به اوکراین انجام شد.

تام اندروز، گزارشگر ویژه وضعیت حقوق بشر در میانمار در مصاحبه ای با آبان نیوز با اشاره به عرضه تسلیحات روسی به حکومت نظامی پس از کودتا به آبان نیوز گفت: «همان نوع سلاح هایی که اوکراینی ها را می کشند، مردم را در میانمار می کشند. دو سال پیش. حکومت نظامی به شدت به هواپیماهای چین و روسیه متکی است و به طور فزاینده ای به حملات هوایی متوسل شده است تا نیروهای مقاومت مصمم را سرکوب کند.

اندروز که خواستار تحریم تسلیحاتی شد، گفت که واکنش بین المللی به میانمار ناکافی بوده است و برخی کشورها همچنان به اعمال جنایات حکومت نظامی ادامه می دهند.

او گفت: «آنچه در حال رخ دادن است غیرقابل بیان است و آنچه بسیار ناامیدکننده است این واقعیت است که تا آنجا که به اکثر کشورهای جهان مربوط می شود، این اتفاق نمی افتد.

اندروز گفت، در عوض، جهان “نظاره گر یک غرق قطار بود”. میانمار یک کشور در حال شکست است، در حال شکست است و این در برابر چشمان ما اتفاق می افتد.

او پیش از گزارشی که قرار است هفته آینده به شورای حقوق بشر ارائه شود، صحبت کرد و در آن توضیح می‌دهد که چگونه افرادی که از میانمار فرار کرده‌اند با «خطر دستگیری، بازداشت، اخراج، عقب‌نشینی در خشکی و دریا» و همچنین ممانعت از دسترسی آنها مواجه می‌شوند. به آژانس پناهندگان سازمان ملل، UNHCR.

میانمار در فوریه 2021 زمانی که ارتش رهبر این کشور، آنگ سان سوچی را بازداشت کرد و قدرت را به دست گرفت، در هرج و مرج فرو رفت. این کودتا مخالفت های گسترده ای از جمله جنبش نافرمانی مدنی مسالمت آمیز و مقاومت مسلحانه را برانگیخته است. درگیری‌ها در دو سال گذشته به شکل مارپیچ در حال گسترش است و در مناطق وسیعی از کشور، از جمله مناطقی که زمانی صلح‌آمیز بودند، گسترش یافته است، جایی که اعضای مردم برای مقابله با ارتش به گروه‌های دفاعی پیوستند.

ارتش – که تجزیه و تحلیل نشان می دهد با وجود داشتن تسلیحات برتر، قلمرو خود را در مقابل مقاومت از دست داده است – به طور فزاینده ای حملات هوایی از جمله علیه مدارس و تأسیسات پزشکی و همچنین تاکتیک های زمین سوخته را در تلاش برای توقف مقاومت به کار گرفته است.

از آنجایی که عملیات روی زمین برای سربازانشان خطرناک‌تر می‌شود، به این جنگنده‌ها متوسل شده‌اند، جت‌های جنگنده که بمب‌ها را روی روستاها و حتی مراکز آوارگان می‌ریزند. [camps for internally displaced people who have been forced to flee]اندروز گفت.

ارتش میانمار پیشتر انجام جنایات را رد کرده و می‌گوید که عملیات‌های آن “تروریست‌ها” را هدف قرار می‌دهد.

گزارش گزارشگر ویژه سال گذشته حاکی از آن بود که روسیه، چین و صربستان تسلیحات در اختیار حکومت نظامی قرار می دهند. تحقیقات اخیر توسط شاهد میانمار همچنین نشان داد که ارتش برای حملات خود به شدت به تجهیزات هوایی روسیه یا چین وابسته است.

اندروز گفت که اخیراً با پدری صحبت کرده که خانه اش توسط ارتش ویران شده است. پدر خانواده اش را به مرکز آوارگان برده بود. فقط برای اینکه بمباران شود دو دختر 12 و 15 ساله او کشته شدند.

به گفته شاهد میانمار، حکومت نظامی در طی شش ماه آخر سال 2022 در 10 مورد از 14 بخش اداری کشور حملات هوایی را انجام داد و چنین حملاتی تقریباً به صورت روزانه انجام می شود.

با توجه به اتکای خود به هواپیماهای چین و روسیه، حکومت نظامی پس از کودتا به دنبال همسویی علنی با هر دو کشور بوده است. اندروز گفت که ارتش به رهبری مین آنگ هلائینگ “در روسیه حنایی می کند”. او به مسکو پرواز کرده است، پوتین را ستایش کرده است، آنها البته به دنبال سلاح هایی هستند که برای ارتکاب این جنایات وحشیانه استفاده می کنند.

با این حال، اندروز گفت که کشورهای دیگر قادر به انجام اقدامات استراتژیک قوی تر برای جلوگیری از دسترسی حکومت نظامی به منابع هستند. او گفت در حالی که بسیاری از دولت های غربی تحریم هایی را اعمال کرده اند، هماهنگی بیشتری لازم است.

تحریم تسلیحاتی و تدابیری برای جلوگیری از رسیدن سوخت هواپیما به ارتش نیز باید اتخاذ شود. او ارسال سلاح برای حمایت از مقاومت را پیشنهاد نکرد، بلکه در عوض اقداماتی را برای جلوگیری از رسیدن سلاح یا منابع به حکومت نظامی پیشنهاد کرد.

اندروز همچنین از درخواست های شورای امنیت سازمان ملل برای تصویب قطعنامه ای حمایت کرده است که وضعیت میانمار را به دادگاه کیفری بین المللی ارجاع می دهد.

اندروز گفت، کشورها یک ضرورت اخلاقی دارند که «هر کاری که ممکن است انجام دهند تا وسایلی را که از طریق آن به حمله به مردم خود ادامه می دهند، از حکومت نظامی خارج کنند». او گفت که این اقدام به نفع جامعه بین المللی به ویژه کشورهای همسایه است.

میانمار کشور بسیار مهمی است، کشوری با 54 میلیون نفر جمعیت که در بخش بسیار مهمی از جهان بین هند و چین واقع شده است. قبلاً تأثیر بی ثباتی را دیده اید. هزاران و هزاران نفر در هر ماه برای جان خود از مرز به منطقه می دوند.»

در گزارشی که قرار است در 20 مارس به شورای حقوق بشر ارائه شود، گزارشگر ویژه گفت که دولت های همسایه علیرغم خطر زندان، شکنجه یا حتی اعدام، مردم – از جمله فراریان نظامی و کودکان – را به زور به میانمار بازگردانده اند.

بر اساس گزارش سازمان ملل، تعداد افراد نیازمند به کمک های بشردوستانه از یک میلیون نفر قبل از کودتا به 17.6 میلیون نفر در سال 2023 افزایش یافته است.

«اقتصاد فرو ریخته است، نیمی از مردم اکنون در فقر زندگی می کنند. شما دچار فروپاشی سیستم آموزشی هستید که میلیون ها کودک فرصت آموزش ندارند. وی گفت: نظام سلامت از بین رفته است. اوضاع بد است و به طور تصاعدی بدتر می شود.»

اندروز گفت که برخی در میانمار، در حالی که از حمایت اوکراین استقبال می کنند، این سوال را مطرح کرده اند که چرا واکنش بین المللی به جنایات در کشورشان بسیار متفاوت بوده است. وی با بیان اینکه پاسخی ندارم، گفت: برخی از ملت ها به جنایات حکومت نظامی ادامه می دهند.

اندروز گفت: “یک ضرورت اخلاقی وجود دارد که به افرادی که شجاعت فوق العاده ای در جنگ برای کشور و آینده خود از خود نشان می دهند، پشت نکنیم.”