قانون بورسیه فولبرایت هیز، گویندگان زبان مادری را مجازات می کند

واشنگتن – هنگامی که ورونیکا گونزالس در پاییز گذشته خبر دریافت کرد که وزارت آموزش ایالات متحده درخواست او را برای دریافت کمک هزینه تحصیلی معتبر برای انجام تحقیقات دکترای خود در خارج از کشور رد کرده است، او بازخورد درخواست خود را بررسی کرد و به دنبال اشتباهاتش شد.

در هر بخش، داوران از استعداد تحصیلی دانش‌آموز و پیشنهاد تحقیق دقیق او برای مطالعه خشونت شریک جنسی در روستاهای مکزیک تمجید کردند. و آنها نمرات تقریباً عالی را در هر دسته به او اختصاص دادند، به جز یکی – مهارت زبان – جایی که او از اینکه متوجه شد هیچ کدام را کسب نکرده، شوکه شد.

اما این به این دلیل نبود که خانم گونزالس، دکترای اکولوژی اجتماعی. کاندیدای دانشگاه کالیفرنیا، ایروین، فاقد مهارت های زبانی برای انجام تحقیقات خود به زبان اسپانیایی بود. ارزیابان به این نتیجه رسیدند که تجارب ذکر شده در رزومه هشت صفحه ای او را بیش از آن آماده کرده است. مشکل این بود که او خود را به عنوان یک زبان مادری این زبان معرفی کرده بود، زیرا با والدینش که از مکزیک به سانتا ماریا، کالیفرنیا، جایی که او متولد شد، به زبان اسپانیایی صحبت می‌کردند.

خانم گونزالس در مصاحبه ای به یاد می آورد: «در ابتدا، من فقط در ناباوری بودم. “سپس من خشمگین شدم.”

درخواست خانم گونزالس از مقررات ده‌ها سال گذشته رنج می‌برد که باعث شد وزارت آموزش و پرورش از متقاضیان کمک هزینه تحصیلی تحقیقاتی پایان‌نامه دکتری در خارج از کشور در صورت بزرگ شدن یا صحبت کردن به زبان کشوری که می‌خواهند در آن صحبت کنند، امتیاز خودداری کند. پژوهش.

این قانون از یک به‌روزرسانی مقرراتی در سال 1998 به برنامه‌های جایزه فولبرایت هایز که از دهه 1960 توسط وزارت آموزش و پرورش اجرا می‌شود، می‌آید. هدف جوایز – همتای داخلی برنامه‌های مبادله فولبرایت وزارت امور خارجه – ترویج پژوهش و مهارت زبان خارجی در میان معلمان و اساتید مشتاق است.

در وضع این قانون، مقامات دپارتمان به دنبال حذف مزیت ناعادلانه تصور شده برای افرادی بودند که با مهارت های زبان غیرانگلیسی در رقابت برای بورس تحصیلی بزرگ شده اند، که سالانه ده ها هزار دلار به دانشجویان دکترا اعطا می کند و به طور گسترده به عنوان یک مورد آرزو دیده می شود. پروژه تحقیقاتی در یکی از رقابتی ترین رشته های دکتری کشور.

در سال‌های گذشته، زمانی که دانش‌آموزان پیشنهاد انجام تحقیق به زبانی را که از قبل می‌دانند، می‌کردند، دپارتمان از آن‌ها خواسته بود که به‌عنوان یک سخنران «بومی» یا «میراث» صحبت کنند. این زبان یک زبان مادری را به عنوان متقاضی تعریف می کند که «از همان دوران کودکی به زبان مورد نظر صحبت کرده و روان باقی مانده است» و یک سخنران میراث فرهنگی را دانش آموزی تعریف می کند که «در خانه ای بزرگ شده است که در آن زبان غیر انگلیسی صحبت می شود» که «بدون زبان مادری است. سطح تسلط.”

قبل از اصلاحات قوانین اخیر، دانش‌آموزانی که به این عنوان شناسایی می‌شدند از دریافت 15 امتیاز در مهارت زبان محروم می‌شدند، زیرا هدف دپارتمان این بود که متقاضیان – از جمله انگلیسی زبان‌های مادری – مهارت‌های خود را در زبانی که زبان خودشان نیست افزایش دهند.

یک گروه ملی حقوق مدنی تفسیر این دپارتمان را به عنوان تبعیض‌آمیز به چالش می‌کشد و استدلال می‌کند که دانش‌آموزان را بر اساس منشأ ملی آنها هدف قرار می‌دهد، به‌ویژه متقاضیانی که مهاجران کشورهای غیرانگلیسی زبان یا فرزندان متولد شده از چنین مهاجرانی هستند.

در دو شکایتی که در سال گذشته ارائه شده است، New Civil Liberties Alliance، یک گروه حقوقی غیرانتفاعی غیرحزبی، دانشجویانی را نمایندگی می کند که به گفته آنها مزیت رقابتی و حق قانون اساسی برای حمایت برابر تحت معیارهای زبان خارجی وزارتخانه سلب شده است.

این گروه استدلال کرد که زبان مقررات، که شامل بحث در مورد “شهروندان غیر بومی ایالات متحده یا بیگانگان مقیم” می شود، ثابت کرده است که یک نقطه ضعف تعیین کننده در برابر دانش آموزانی مانند خانم گونزالس است که با افتخار در درخواست خود به عنوان یک زبان مادری معرفی شده است. . او بزرگ‌ترین فرزند از شش کودکی است که توسط کارگران کشاورزی بزرگ شده‌اند که نتوانستند مدرسه ابتدایی را پشت سر بگذارند، انگلیسی کمی صحبت می‌کردند و هرگز آرزوی فرستادن فرزندان خود را به دانشگاه نداشتند.

خانم گونزالس، 39 ساله، بعد از مدتی زندگی خود را در حالی که به دنبال ایجاد هویت جدیدی پس از یک رابطه مشکل بود، وارد کالج شد.

اصل و نسب او در نشان دادن “مهارت های زبان خارجی کافی” که مورد علاقه برنامه است، به اندازه مدارک دیگر، مانند شرکت در کلاس های اسپانیایی و گذراندن دوره کارآموزی در مکزیک، برای او مهم بود. در طول سال‌ها، خانم گونزالس در پی‌گیری تجربیات بی‌امان بود – از جمله بیش از 10 دستیار پژوهشی دیگر، علاوه بر بورسیه‌ها و دوره‌های کارآموزی – تا او را برای پروژه رویایی‌اش در مطالعه جوامع بومی که خانواده‌اش را شکل داده بودند، آماده کند، اما او اطلاعات کمی درباره آن داشت. .

اگر او 15 امتیاز را دریافت می کرد، نمرات خانم گونزالس 101 و 97 می شد – درخواست ها به طور جداگانه توسط دو نفر بررسی و امتیازدهی می شوند – که هر دو امتیاز بالاتری هستند که در سال های گذشته کمک هزینه تحصیلی را تضمین می کردند.

خانم گونزالس گفت: “من تمام این اقدامات را انجام داده بودم تا اطمینان حاصل کنم که قرار است تحقیقات قومیتی درستی انجام دهم و به جامعه خود کمک کنم.” اساساً آنها به ما می گویند که یک غریبه می تواند به کشور ما و کشورهای والدین ما بیاید و ما را مطالعه کند و داستان های ما را تعریف کند، اما ما نمی توانیم.

در جدیدترین شکایت خود که در ژانویه به نمایندگی از خانم گونزالس تسلیم شد، اتحادیه آزادی های مدنی جدید نوشت که این وزارت “باور غیرقابل دفاعی دارد مبنی بر اینکه مهاجران و فرزندانشان قادر به دریافت آموزش زبان مادری خود از مدارس ایالات متحده نیستند، زیرا آنها از مدارس ایالات متحده برخوردار هستند. قبلاً آن زبان را از خانواده “کسب” کرده است.

در این دادخواست آمده است: “دپارتمان ظاهراً خانم گونزالس را “آمریکایی واقعی” نمی داند زیرا زبان مادری او اسپانیایی است تا انگلیسی.” به عبارت دیگر، مجازات زبان مادری به گونه‌ای طراحی شده است که بر علیه افرادی که وزارتخانه تصور می‌کند متولد غیربومی هستند – حتی اگر در واقع در ایالات متحده به دنیا آمده‌اند – با هدف صریح «تشویق» آن‌ها ارزیابی شود. برای دریافت کمک هزینه تحصیلی دکترا در هر کشوری که به زبان مادری خود صحبت می کند، اقدام کنند.

وزارت آموزش و پرورش با استناد به دعوی در حال انتظار از اظهار نظر خودداری کرد.

در پرونده های حقوقی، این بخش از تفسیر خود از مقررات 1998 دفاع کرده است. در پاسخ به شکایت خانم گونزالس در اوایل سال جاری، آژانس گفت که این مقررات “با انگیزه اهداف غیر تبعیض آمیز تشویق آموزش زبان در مدارس آمریکا” از جمله با دلسرد کردن برنامه های کاربردی برای انجام تحقیقات به زبان انگلیسی است. طبق قوانین بورسیه، دانشجویان نمی توانند برای تحصیل در اروپای غربی درخواست دهند.

با خواندن تعریف زبان خارجی “در بهترین حالت مبهم”، وزارت آموزش استدلال کرد که تفسیر آن به نحوه دستیابی متقاضیان به زبان خارجی و نه منشاء ملی آنها توجه می کند.

این وزارتخانه نوشت: “البته، افراد می توانند به زبان مادری خود از مدارس ایالات متحده آموزش ببینند – و هیچ چیز در مقررات غیر از این را نشان نمی دهد.” “در عوض، تفسیر بخش مبتنی بر این واقعیت است که ارتقاء مهارت‌های خود در زبانی که از قبل می‌دانند، با کسب زبانی که برای آنها “بیگانه” است، یکسان نیست.”

این دپارتمان که در آخرین چرخه درخواست به 90 دانش آموز به طور متوسط ​​37504 دلار جایزه اعطا کرد، به وضوح نشان داد که متقاضیانی را ترجیح می دهد که زبان خارجی را در مدرسه یاد گرفته اند تا در خانه. در پرونده خود، آژانس گفت که به این نتیجه رسیده است که منابع خود برای این کمک هزینه تحصیلی “بهتر است برای ترویج کسب مهارت های زبانی که به احتمال زیاد از طریق موسسات آموزشی آمریکایی به دست می آید.”

اما در مواجهه با چالش های قانونی، این وزارتخانه تمام تلاش خود را کرده است تا آسیبی را که منتقدان می گویند به حداقل برساند. این دپارتمان در حال حاضر در حال بازنویسی این مقررات است، از جمله تغییرات پیشنهادی در مورد “چگونگی در نظر گرفتن متقاضیانی که به زبان مادری خود مهارت دارند.”

در پاسخ به شکایت دیگری که سال گذشته توسط اتحاد آزادی‌های مدنی به نمایندگی از دو متقاضی از دانشگاه جورج تاون که به عنوان سخنرانان «میراث» معرفی شدند، ارائه شد، این بخش مجازات را علیه همه متقاضیانی که در آن سال شناسایی کرده بودند، لغو کرد.

سمر احمد، یکی از متقاضیان سخنران “میراث” که توسط اتحاد نمایندگی می شود، در ابتدا امتیاز خود را در درخواست خود برای انجام تحقیقات به زبان عربی از دست داده بود، زیرا او با این زبان بزرگ شده بود. پس از تغییر رشته به او کمک هزینه تحصیلی اعطا شد.

خانم احمد در مصاحبه ای از اردن، جایی که در حال آماده شدن برای شروع کمک هزینه تحصیلی فولبرایت هیز در کشوری است که والدینش در طول جنگ خلیج فارس در سال 1991 به آنجا گریختند، خانم احمد گفت که از این تصور که مزیت ناعادلانه ای نسبت به سایر نامزدها دارد – مانند به عنوان دانش‌آموزان سفیدپوستی که به دلیل گذراندن کلاس‌ها، تحصیل در خارج از کشور یا سفرهای بین‌المللی توانستند به یک زبان مسلط شوند.

این جوان 36 ساله که در حال حاضر سال چهارم دکترای تاریخ است. کاندیدای دانشگاه جورج تاون، متولد کویت، از 10 سالگی شهروند ایالات متحده بوده و عمدتاً در مدارس انگلیسی زبان تحصیل کرده است. او با صحبت کردن به زبان عربی بزرگ شد، اما آن را در مدرسه، از جمله در جورج تاون، آموخت تا بتواند پروژه تاریخ شفاهی را که برای فولبرایت پیشنهاد کرده بود، تکمیل کند.

خانم احمد گفت که از اینکه در نهایت این کمک هزینه تحصیلی را دریافت کرد، سپاسگزار است، اما از اینکه یک استثنا باشد متنفر است. خانم احمد گفت: “آنها فقط باید سیستم را به کلی تغییر دهند، زیرا این تبعیض 101 است.”

در پاسخ به شکایت خانم گونزالس، این دپارتمان ماه گذشته به طور ناگهانی اعلام کرد که امسال تنها یک امتیاز را به معیارهای مهارت زبان اختصاص می دهد.

وزارت آموزش و پرورش در یک پرونده قانونی استدلال کرد که سیستم امتیازی جدید مجازات متقاضیان امسال را کاهش می دهد. اما این وزارتخانه همچنین استدلال کرده است که حذف کامل این مجازات برنامه‌های آن برای بازنویسی مقررات را تضعیف می‌کند.

تغییر معیارها در سال جاری کمک چندانی به بازگرداندن ایمان خانم گونزالس به این فرآیند نکرده است و امتیاز درخواست سال گذشته وی را تغییر نداده است. این وزارتخانه گفته است که او می‌تواند مجددا درخواست دهد، اما وکلای او از قاضی می‌خواهند که درخواست او در سال 2022 را بدون جریمه مجدد ارزیابی کند.

خانم گونزالس گفت: “به من، آنها می گویند، “ما به تبعیض ادامه خواهیم داد، اما امیدواریم شما متوجه نشوید.”

در همین حال، خانم گونزالس گفت که او همچنان در حال تصمیم گیری برای درخواست مجدد است، با احتیاط از خط سرنوشت ساز در هر دو بررسی خود: “متقاضی یک زبان مادری اسپانیایی است و بنابراین واجد شرایط دریافت امتیاز در این دسته نیست.”

او گفت: «اگر بازبین‌ها پروژه را دریافت نمی‌کردند، یا فکر می‌کردند که نیاز به کار دارد، به تابلوی نقاشی برمی‌گشتم و متوجه می‌شدم که باید چه چیزی را اصلاح کنم. “اما من نمی توانم تعیین کنم که چه کسی هستم.”