شیاطین تاسمانی جمعیت پوسوم های دم قلم مو را که جزیره کوچکی را «غرق» کرده اند بریده می کنند | شیاطین تاسمانیایی

بر اساس تحقیقات جدید که نشان می‌دهد بازگرداندن شکارچیان برتر به اکوسیستم‌ها می‌تواند به محدود کردن تعداد طعمه‌های فراوان کمک کند، ورود شیاطین تاسمانی به جزیره ماریا، جمعیت پوسوم‌های دم برس را به نصف کاهش داد.

در سال 2012، کیسه‌داران گوشتخوار به جزیره‌ای در سواحل شرقی تاسمانی معرفی شدند تا جمعیت بیمه‌ای جدا شده از نظر جغرافیایی و عاری از بیماری تومور صورت شیطان ایجاد کنند.

محققان استرالیایی تأثیر این معرفی را بر روی پاسوم‌های دم برس دم برس ردیابی کرده‌اند و دریافتند که «فراوانی پوسوم در کل جزیره ماریا بیش از 50 درصد کاهش یافته است».

به گفته پروفسور کریستوفر جانسون، یکی از نویسندگان این مطالعه، پروفسور کریستوفر جانسون از دانشگاه دانشگاه، پیش از معرفی شیاطین، پوسوم های دم برس – که در دهه 1950 به جزیره معرفی شده بودند- فراتر از زیستگاه معمول خود گسترش یافته و به “یک شکارچی بسیار مهم تبدیل شده اند”. تاسمانی.

«این مکان به نوعی مملو از حشرات بود. جانسون گفت: آنها در علفزارهای باز و دور از درختان زندگی می کردند. “آنها پرندگان دریایی را شکار می کردند – در واقع، علف هایی بودند که در لانه های پرندگان دریایی زندگی می کردند و شب ها بیرون می آمدند … و می کشیدند. [short-tailed shearwater] جوجه ها را بیرون می آورد و آنها را می کشد.»

جانسون گفت که پوسوم های دم برس گونه همه چیزخوار در نظر گرفته می شوند، اما در بیشتر مناطق جغرافیایی خود عمدتاً شاخ و برگ می خورند. آنها در سوراخ درختان فرو می روند و در تاج درخت تغذیه می کنند… آنها برای تغذیه به زمین می آیند اما معمولاً از درخت دور نمی شوند.

جمعیتی متشکل از 28 شیاطین تاسمانی در سال‌های 2012 و 2013 در جزیره ماریا رها شدند و تا سال 2016 به 100 حیوان افزایش یافت – حداکثر ظرفیت پیش‌بینی‌شده جزیره.

محققان با ترکیب داده‌های حاصل از بررسی‌های جمعیتی و ردیابی GPS تک تک پوسوم‌ها، دریافتند که شیاطین باعث ناپدید شدن تقریباً کامل posums از مراتع باز و کاهش جمعیت در مناطق جنگلی خشک شده‌اند. جمعیت های پوسوم “در جنگل های مرطوب پایدار ماندند”.

تیم تحقیقاتی دریافتند طی پنج سال پس از معرفی شیاطین، پوسوم‌های زنده‌مانده به زیستگاه‌های جنگلی و استفاده از حفره‌های درختان به‌عنوان مکان‌های لانه محدود شدند.

جانسون گفت: «از یک جهت، این داستان کاری است که شیاطین با posums انجام می دهند. اما این همچنین نمونه ای از یک داستان بزرگتر در مورد اینکه چگونه شکارچیان می توانند جایگاهی را که توسط گونه های دیگر اشغال شده است کنترل کنند.

“معرفی شکارچیان هنوز هم چیزهای کمیاب هستند و از آنجا که اثرات زیست محیطی شکارچیان در بیشتر موارد در دوره های زمانی طولانی آشکار می شود، واقعاً نمونه های زیادی مانند این وجود ندارد.”

جانسون جزیره ماریا را به عنوان یک مورد آزمایشی برای معرفی دیگر شیطان توصیف کرد. او گفت: “اگر کسی در مورد معرفی شیاطین به سرزمین اصلی استرالیا، جایی که قبلا وجود داشت، جدی شود، به داده های بسیار خوبی در مورد تأثیرات شیاطین بر اکوسیستم نیاز خواهید داشت.”

ما واقعاً در این مورد ثابت کرده‌ایم… که اگر مدیریت posums هدف بود، می‌توانیم بگوییم که کارساز بوده و می‌توانیم دوباره آن را انجام دهیم.»

در سال 2021، نظرسنجی BirdLife تاسمانی نشان داد که شیاطین معرفی شده پنگوئن‌های کوچک را از جزیره ماریا که یک دهه قبل خانه 3000 جفت پرنده بدون پرواز بوده، از بین برده‌اند. تحقیقات قبلی که توسط دانشمندان دانشگاه تاسمانی انجام شده بود همچنین نشان می‌داد که شیاطین مستعمرات آب‌های برشی دم کوتاه جزیره را نابود کردند.

این مطالعه در مجله Proceedings of the Royal Society B منتشر شد.