چگونه یک مسکن مواد افیونی دسترسی بیماران را به داروهای ADHD و سایر داروها مانع می‌شود؟

نزدیک به یک سال پس از اینکه یک شهرک سازی گسترده مواد افیونی الزامات جدیدی را بر شرکت هایی که دارو را به داروخانه ها ارائه می دهند تحمیل کرد، بیماران در سراسر ایالات متحده در تهیه دارو برای درمان بسیاری از بیماری ها، از جمله اضطراب، اختلال کمبود توجه و بیش فعالی و اعتیاد با مشکل مواجه هستند.

تسویه حساب 21 میلیارد دلاری که میان سه شرکت بزرگ توزیع کننده داروی آمریکایی و دادستان های کل 46 ایالت انجام شد، تا حدی برای اصلاح اقداماتی طراحی شد که کشور را با مسکن های تجویزی پر کرده بود و به بحران مواد افیونی کشور کمک می کرد. توزیع کنندگان محدودیت های سخت گیرانه تری برای عرضه دارو به داروخانه های فردی وضع می کنند و فعالیت های توزیع آنها را به شدت مورد بررسی قرار می دهند.

اما این نظارت به مواد افیونی محدود نمی شود: این نظارت در مورد مجموعه ای از داروهای شناخته شده به عنوان مواد کنترل شده اعمال می شود که دارای پتانسیل اعتیاد آور یا ایجاد عادت هستند، مانند شل کننده های عضلانی یا داروهایی مانند زاناکس، که برای درمان اختلالات اضطراب و هراس استفاده می شوند.

در نتیجه، ده‌ها هزار سفارش دارو لغو شده‌اند و جریان دارو در سراسر کشور را مختل کرده است، زیرا توزیع‌کنندگان – عمده‌فروشان قدرتمند اما کمتر شناخته شده – خط بین اجرای پادمان‌ها و در دسترس قرار دادن داروهای ضروری را طی می‌کنند.

ایلیسا برنشتاین، مدیر اجرایی انجمن داروسازان آمریکا، گفت که این کنترل ها که در ماه ژوئیه اعمال شد، برای برخی داروخانه ها “ویرانی” ایجاد کرده است.

خانم برنشتاین گفت: «آن‌ها بیمارانی دارند که برای دریافت دارو مراجعه می‌کنند، و نمی‌توانند آن را داشته باشند. “این مراقبت از بیمار را مختل می کند.”

توزیع کنندگان از الگوریتم هایی استفاده می کنند که مقدار مواد کنترل شده ای را که داروخانه می تواند در یک ماه بفروشد محدود می کند. داروسازان گفتند که قبل از تسویه حساب، آنها می توانند دلیل افزایش تقاضا را به یک توزیع کننده توضیح دهند و همچنان داروها را از حد مجاز دریافت کنند. اکنون کلاه ها سفت تر به نظر می رسند: داروها بدون اطلاع قبلی یا مراجعه سریع قطع می شوند. به عنوان شرط تسویه، توزیع کنندگان نمی توانند به داروخانه ها بگویند که آستانه ها چقدر است.

توزیع‌کنندگان همچنین بر سفارش‌هایی نظارت می‌کنند که به نظر می‌رسد منعکس‌کننده شیوه‌های کارخانه‌های قرص‌هایی است که کشور را با مواد افیونی پوشانده‌اند، از جمله توزیع ترکیب‌های خاصی از داروها – مانند مواد افیونی و آرام‌بخش – یا پر کردن سفارش‌ها برای افرادی که در دور زندگی می‌کنند. دادستان های کل که مذاکرات حل و فصل را رهبری می کردند، توزیع کنندگان را متهم کرده بودند که سوالات کمی می پرسند و سود زیادی می بردند، زیرا میلیاردها قرص مرگبار را به جوامعی که در اثر مصرف بیش از حد ویران شده بودند ارسال می کردند.

اما برخی از پزشکان می‌گویند که نسخه‌های مشروع در حال گیر افتادن است، در حالی که داروسازان می‌گویند از ترس ایجاد محرک‌ها از تجویز برخی داروها خودداری می‌کنند.

توزیع کنندگان می توانند در صورت رضایت از توضیحات داروخانه، بررسی و رفع علائم قرمز را انجام دهند، اما همچنین می توانند به طور کلی عرضه داروهای کنترل شده را به آنها متوقف کنند.

دانشجویان دور از خانه که سعی می‌کنند نسخه‌های Adderall خود را پر کنند، بیماران در مناطق روستایی که در آن‌ها مرسوم است برای مراقبت‌های پزشکی در مسافت‌های طولانی رانندگی می‌کنند، و ارائه‌دهندگان آسایشگاه‌هایی که برای مواد کنترل‌شده به داروخانه‌های محلی به جای داروهای تخصصی متکی هستند، تحت بررسی قرار گرفته‌اند. تایمز دریافت که تامین کننده ای که از محدودیت ها مستثنی می شود.

محدودیت ها بر روی مواد کنترل شده قبلاً برای سال ها افزایش یافته بود، زیرا نگرانی ها در مورد سوء مصرف در طول همه گیری مواد افیونی افزایش یافت. اخیراً، کمبود برخی داروها، مانند Adderall، که برای درمان ADHD استفاده می شود، دریافت آن داروها را سخت کرده است. به نظر می‌رسد توافق با توزیع‌کنندگان باعث تنگ‌تر شدن عرضه‌ها شده است.

روانپزشکان در کالیفرنیا به قدری از داستان های بیماران در مورد نسخه های تکمیل نشده نگران شدند که در ماه دسامبر نظرسنجی را برای همکاران ارسال کردند. دکتر امیلی وود، رئیس کمیته امور دولتی انجمن روانپزشکان ایالت کالیفرنیا، گفت که آنها گزارش ده ها مورد از این قبیل را دریافت کردند.

دکتر وود گفت که بیمارانی که یک محرک برای ADHD مصرف می‌کنند، گاهی اوقات برای خواب شبانه به قرص‌های ضد اضطراب یا آرام‌بخش نیاز دارند – اما اکنون داروسازان به آنها می‌گویند که نمی‌توانند این ترکیب را مصرف کنند.

دکتر وود گفت: «داروسازان با پزشکان تماس نمی‌گیرند تا آن را حل کنند. “آنها فقط نسخه ها را پر نمی کنند.”

سخنگوی یکی از توزیع کنندگان اصلی درگیر در حل و فصل، AmerisourceBergen، گفت که این شرکت “عمقاً از تأثیر بیماران و خانواده های آنها در صورت قطع دسترسی به درمان ها آگاه است.”

تلاش برای مسئول دانستن شرکت‌ها برای نقششان در بحران مواد افیونی ادامه دارد: در ماه دسامبر، دادستان‌های فدرال AmerisourceBergen را متهم کردند که به‌طور سیستماتیک سفارش‌های مشکوک را علامت‌گذاری نمی‌کند و گفتند که توزیع‌کننده ممکن است با میلیاردها مجازات دیگر روبرو شود. در پاسخ، AmerisourceBergen مقامات فدرال را متهم کرد که بار پلیس داروخانه ها را به شرکت های خصوصی منتقل می کنند.

AmerisourceBergen به داروخانه‌ها در وب‌سایت خود هشدار داده است که انتظار داشته باشند سفارش‌های بیشتری توسط سیستم نظارت شرکت علامت‌گذاری شود و گفت که آنها به طور خودکار لغو و گزارش می‌شوند.

در بیانیه ای، این شرکت اعلام کرد که به دنبال راهنمایی از سازمان های دولتی در مورد چگونگی جلوگیری از سوء استفاده از این داروها بدون دخالت در تصمیمات بالینی با حسن نیت پزشکان است.

سایر توزیع کنندگان در حل و فصل، Cardinal Health و McKesson، به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.

اگرچه محدودیت های شدیدتر از ماه ها قبل اعمال شده است، اما دولت درمان کمی برای بیماران ارائه کرده است.

دو گروه تجاری – انجمن ملی داروسازان جامعه و انجمن ملی هیئت‌های داروسازی – گفتند که درباره مشکلات دسترسی به مواد کنترل‌شده با اداره مبارزه با مواد مخدر تماس گرفته‌اند. DEA از اظهار نظر خودداری کرد، اما در ژانویه این آژانس دستورالعملی صادر کرد و گفت که توزیع کنندگان مسئول تعیین محدودیت هستند.

سخنگوی دفتر دادستان کل کارولینای شمالی، یکی از مذاکره کنندگان اصلی توافق، گفت که هیچ تلاشی برای تغییر توافق صورت نگرفته است و دفاتر سه دادستان کل ایالت دیگر به درخواست ها برای اظهار نظر پاسخ ندادند.

با این حال، امسال قانونگذاران در آرکانزاس لایحه ای را ارائه کردند که قدرت توزیع کنندگان را برای قطع کردن مواد کنترل شده به داروخانه ها محدود می کند.

دو بزرگ‌ترین داروخانه زنجیره‌ای این کشور، Walgreens و CVS Health، از اظهار نظر در مورد تأثیر این توافق بر فروشگاه‌های خود خودداری کردند.

اما داده‌های ارائه‌شده توسط پنج ایالت نشان داد که از تابستان گذشته، ده‌ها هزار تحویل داروخانه‌ها به دلیل سفارش‌های مشکوک، از جمله افزایش سقف ماهانه، متوقف شده‌اند. توزیع کنندگان هر یک از این موارد را به DEA و در بیشتر موارد به تنظیم کننده های ایالتی گزارش می دهند.

سخنگوی دفتر دادستان کل گفت که ایلینوی از ماه سپتامبر 3300 گزارش دستور مشکوک دریافت کرده است. (این ایالت حدود 2400 داروخانه دارد که مواد کنترل شده را توزیع می کنند.) دفتر دادستان کل تگزاس گفت که از ژوئن 5000 گزارش از این قبیل دریافت کرده است. میشیگان بیش از 10000 گزارش از زمان اجرایی شدن توافق دریافت کرده است، اگرچه یک سخنگوی می گوید ممکن است برخی از آنها تکراری باشند.

چگونگی مقایسه این اعداد با سال های گذشته مشخص نیست. چندین ایالت گفتند که دریافت داده ها را تنها پس از تسویه حساب آغاز کرده اند. DEA و توزیع کنندگان از اظهار نظر در مورد تعداد سفارشات گزارش شده در ماه های اخیر خودداری کردند.

در حالی که برخی از داروسازان برای تهیه لوازم پشتیبان به تکاپو افتاده اند و برخی از پزشکان ساعت ها با تلفن برای کمک به بیماران در گذر از موانع جدید تلاش کرده اند، بسیاری از بیماران دیگر دستشان خالی مانده است.

چاریتی بنفیلد، 42 ساله، در مرکز پرتو درمانی سرطان در شمال غربی آرکانزاس بود و با یک سری جراحی مواجه بود که AmerisourceBergen داروخانه او را از خرید داروهای کنترل شده در نوامبر مسدود کرد. خانم بنفیلد سعی کرد داروخانه محلی دیگری پیدا کند تا نسخه های خود را برای درد و اضطراب پر کند. او گفت که حداقل چهار نفر رد کردند.

روزهایی که قرص کافی نداشت، از درد استفراغ می کرد. در نهایت، انکولوژیست او با یک داروخانه زنجیره ای اوکلاهاما سیتی تماس گرفت و موافقت کرد که نسخه های او را پر کند – در مکانی 90 دقیقه از خانه او.

AmerisourceBergen داروخانه معمول خود، Super Sav Drug را به خاطر یک سری از داروهایی که پرچم قرمز تلقی می شدند، قطع کرده بود. مالک داروخانه، مارک مانس، به دنبال حکم دادگاه بود تا به او اجازه دهد به توزیع مواد کنترل شده ادامه دهد، اما در ابتدا پس از اینکه نتوانست ثابت کند صدمات جبران ناپذیری را متحمل شده بود، رد شد: او تنها حدود 15 درصد از تجارت خود را از دست داده بود.

با این حال، قاضی فدرال ناظر بر این پرونده ماه گذشته در نظری نوشت که AmerisourceBergen “سفتی بوروکراتیک” نشان داده است، در حالی که داروخانه از قضاوت درستی استفاده کرده است.

در حالی که داروسازان می توانند برای افزایش محدودیت های دارویی خود درخواست کنند، توزیع کنندگان باید هر درخواست را به طور کامل بررسی کنند، که می تواند یک فرآیند طولانی باشد. یک داروساز در ایالت واشنگتن، که نمی‌خواست به‌عنوان داروی ضد درد قوی معرفی شود، گفت که عرضه مورفین او قبل از پایان یک ماه قطع شده بود و تقریباً مانع از انجام یک قرارداد بزرگ با یک آسایشگاه محلی شد. او منبع دیگری برای آن سفارش پیدا کرد، اما شش هفته پس از درخواست از توزیع کننده خود برای افزایش آستانه، او هنوز پاسخی دریافت نکرده است.

جنی آرنولد، مدیر اجرایی انجمن داروسازی ایالت واشنگتن، گفت: “داروخانه مستقلی وجود ندارد که من با آن صحبت کرده باشم که با عدم ارسال دارو مشکلی نداشته باشد، زیرا آنها به آستانه ای رسیده اند و از آن اطلاعی ندارند.” .

به نظر می‌رسد این محدودیت‌ها در تلاش‌ها برای کمک به افراد معتاد تداخل داشته باشد. این شهرک به عنوان پرچم قرمز برخی از توزیع بوپرنورفین را که به طور معمول برای درمان اختلال مصرف مواد افیونی استفاده می شود، مشخص می کند. این دارو به کاهش علائم ترک و میل به مواد افیونی کمک می کند و ابزاری کلیدی در مبارزه با اعتیاد محسوب می شود.

وسلی هیکمن، صاحب یک داروخانه در لیلند، NC، گفت که تقریباً هر دو ساعت یک بار از کسی که به دنبال بوپرنورفین است، تماسی دریافت می‌کند. او هر ماه به حد مجاز دارو می رسد و مجبور است بیماران را از خود دور کند، از جمله برخی که پس از اتمام CVS یا Walgreens محلی به او مراجعه می کنند. (اگرچه داروخانه دکتر هیکمن از توزیع کننده کوچکتری استفاده می کند که بخشی از شهرک نیست، شرکت محدودیت هایی را نیز وضع کرده است.) او خاطرنشان کرد که جنوب شرقی کارولینای شمالی دارای نرخ های نامتناسب بالایی از مصرف بیش از حد مواد افیونی است.

محدودیت های تشدید شده زمانی ایجاد می شود که کنگره به دنبال گسترش دسترسی به بوپرنورفین است. سال گذشته، قانونگذاران به پزشکان بیشتری اجازه دادند تا این دارو را تجویز کنند تا مردم از خرید مواد افیونی در خیابان جلوگیری کنند، جایی که خطر مصرف بیش از حد فنتانیل همچنان بالاست.

دکتر هیکمن گفت: “من مردم را دور می کنم.” “احساس وحشتناکی است.”