“بزرگ است”: آتش سوزی در مرکز غرب نیوساوت ولز جوامع روستایی را در معرض خطر قرار می دهد | آتش سوزی های جنگلی

آتش‌سوزی غیرقابل کنترل در غرب مرکزی نیو ساوت ولز در میان املاک و بوته‌های سوخته شعله‌ور شده است و سرویس آتش‌نشانی روستایی NSW هشدار داده است که ممکن است برای هفته‌ها در حال سوختن باشد.

به گفته دین نارامور، کارشناس ارشد هواشناسی در اداره هواشناسی، از روز یکشنبه ده‌ها آتش سوزی در سراسر نیوساوت ولز شعله‌ور شده است، زیرا بادهای تند و رشد گیاهی ناشی از بارندگی زیاد سال گذشته، شعله‌های آتش را آسان‌تر کرده است.

RFS با آتش‌نشانی و نجات NSW، پلیس، پارک‌های ملی، شورا و خدمات زمین محلی برای مبارزه با آتش‌سوزی شمال هیل اند در روز پنجشنبه کار می‌کند.

نارامور گفت که انتظار می رود باد تا اوایل هفته آینده کاهش یابد و رگبارها در شمال و شرق نیوساوت ولز پیش بینی می شود.

اما آنجلا بورفورد، افسر ارتباطات در RFS، گفت که شرایط گرم و باد بر روی یک منظره خشک، «دو روز گذشته را بسیار دشوار کرده است» و آتش‌نشانان در طول شب کار می‌کنند.

برفورد که در Mudgee مستقر است، گفت: “این بسیار بزرگ، ترسناک و طاقت فرسا است، حتی برای افرادی که کیلومترها از جبهه آتش دور هستند.”

او گفت: “این فقط پادوهای مسطح نیستند.” واقعاً شیب تپه‌ای است.

اگر گسترش آن ادامه یابد و راهبردهای مهار را زیر پا بگذارد، آتش ممکن است برای هفته ها شعله ور شود.

کارلا کامستیگ با همسرش در گرین ولی نهر نزدیک هیل اند زندگی می کند و روز سه شنبه آتش در اموال آنها جاری شد.

او گفت: “ما این تندبادهای باورنکردنی را داشتیم که می آمدند و باد و آتش را به هر جهت می وزیدند.”

“در یک نقطه، ما توسط آتش محاصره شدیم.

«آتش به پشت خانه ما رسید. پشت اموال و خودروهای قدیمی ما سوختند.»

کامستیگ گفت که دود غلیظ بود و او نمی توانست راه های دور را ببیند یا به خوبی نفس بکشد.

او گفت: «گرم، دود آلود و هولناک بود. “وقتی در وسط چنین چیزی قرار می گیرید، برای پس انداز آنچه دارید، بیش از حد تلاش می کنید.”

برق این منطقه از بعدازظهر دوشنبه قطع شده است. او گفت: «اکنون نمی‌توانیم آب را پمپاژ کنیم و باید مراقب باشیم که چه آبی داریم، در صورتی که آتش برگردد و برگردد.

او در چنین منطقه باز و روستایی گفت: «سخت است که بدانی در محل همسایه‌ات چه اتفاقی می‌افتد» یا آتش سوزی چه چیزی است.

او گفت: “من در یک سیل بوده ام و در آتش سوزی بوده ام و ترجیح می دهم سیل باشد.” «آب می‌دانی به کجا می‌رود. اما آتش نمی‌دانی چه می‌خواهد بکند. شما هرگز نمی دانید.»

کامستگ گفت که او و همسرش «فقط منتظر بودند» و از اینکه هنوز در ایوان خودشان ایستاده بودند سپاسگزار بودند.

“در یک نقطه ما جمع و جور شدیم تا اگر مجبور شدیم آن را ترک کنیم. هنوز بسته‌بندی را باز نکرده‌ام.»