چرا دانشگاه های استرالیا دوره های آموزشی را به ارائه دهندگان انتفاعی برون سپاری می کنند | دانشگاه های استرالیا

تحقیقات آبان نیوز نشان می‌دهد که دانشگاه‌های استرالیا به طور چشمگیری استفاده از شرکت‌های ثالث و انتفاعی را برای ارائه دوره‌ها افزایش داده‌اند.

این شرکت‌ها که به عنوان مدیران برنامه آنلاین یا OPM شناخته می‌شوند، خدمات مختلفی را ارائه می‌کنند – از پلتفرم‌های دیجیتال برای ارائه دوره‌ها تا مدیریت و پشتیبانی دوره‌های کامل.

در برخی موارد، آنها نقش محوری در طراحی مواد درسی، تدریس، علامت گذاری، بازاریابی و جذب دانشجویان، ایجاد نگرانی در مورد شفافیت، کیفیت مدارک تحصیلی و غیر عادی سازی بیشتر نیروی کار آموزش عالی بر عهده گرفته اند.

تحقیقات پروفسور محمود شاه، رئیس دانشگاه صنعتی سوینبرن سیدنی، نشان داده است که 33 دانشگاه از 42 دانشگاه استرالیا تا آوریل 2022 با OPM ها ارتباط داشتند و بیش از 850 دوره آنلاین را از طریق این مشارکت ها ارائه می کردند.

رشد یادگیری آنلاین تقریباً دو دهه پیش با توسعه دانشگاه‌های آزاد استرالیا، پلتفرمی که مدارک تحصیلی آنلاین ارائه می‌کرد، آغاز شد. اما در طول همه گیری کووید منفجر شد. برخی از دانشگاه ها که ناگهان مجبور به ترک تدریس حضوری شدند، دوره های خود را به زوم بردند. دیگران به OPM ها روی آوردند که پلتفرم های سفارشی را اجرا می کنند و تخصص و نرم افزار را برای ارائه دوره های آنلاین داشتند.

تصمیم دولت موریسون مبنی بر تزریق 32.5 میلیون دلار به یک طرح آزمایشی اعتبار خرد در اواخر سال 2021 باعث شد تا دانشگاه ها از سرمایه گذاری های مشترک استقبال کنند.

دانشگاه ها برای به دست آوردن سهمی از بودجه فدرال که با هدف ایجاد بازاری فراساحلی برای آموزش مستقر در استرالیا و همچنین تقویت آموزش های داخلی در زمینه بهداشت، فناوری و مهندسی است، عجله کردند.

بسیاری از پیشنهادات جدید دانشگاه ها به صورت آنلاین و از طریق OPM ها اجرا می شوند.

در نوامبر، وزیر آموزش کار، جیسون کلر، 18.5 میلیون دلار دیگر برای دانشگاه ها برای توسعه و ارائه دوره های کوتاه مدت اعلام کرد.

شاه گفت: «مشارکت با OPM ها به دانشگاه ها این امکان را داده است که به طور کارآمد و با صرفه جویی در مقیاس به بازارهای آنلاین گسترش پیدا کنند.

دوره‌های آنلاین اغلب ارزان‌تر و کوتاه‌تر از دوره‌های آموزشی در دانشگاه هستند و به ویژه برای دانش‌آموزان مسن‌تر با تعهدات خانوادگی جذاب هستند.

اما دبیر کل اتحادیه ملی آموزش عالی، دیمین کیهیل، گفت که افزایش OPM ها نگرانی های جدی را در مورد کیفیت آموزش ارائه شده و شفافیت ترتیبات بین دانشگاه ها و ارائه دهندگان ایجاد می کند.

کیهیل گفت: «من فکر می‌کنم که واقعاً غیرصادقانه است که دانشگاه‌ها با اشخاص ثالث قرارداد می‌بندند تا این خدمات را ارائه دهند، اما آن را با نام تجاری خود نشان می‌دهند.

“این چیزی نیست که آنها در مطالب تبلیغاتی خود در مورد مزایای تحصیل در دانشگاه خود بگنجانند. در واقع این چیزی است که آنها فعالانه سعی در پنهان کردن آن دارند.

این برخلاف شفافیت و مغایر با پاسخگویی است.»

OPM ها چه کسانی هستند و چه کار می کنند؟

هیچ داده رسمی در مورد OPM ها از هیچ یک از نهادهای نظارتی برای بخش سوم در دسترس نیست، اما شاه گفت با جستجو در وب سایت ها و اطلاعیه های مطبوعاتی 14 ارائه دهنده شخص ثالث را شناسایی کرده است که با دانشگاه های استرالیا برای ارائه دوره های کاملا آنلاین همکاری کرده اند.

آنها عبارتند از FutureLearn، Edx، UpGrad، Coursera، 2U، خدمات آموزش آنلاین، آموزش Keypath، مطالعه آنلاین استرالیا، Ducere، Didasko و IT Masters.

بسیاری از آنها شرکت های چندملیتی بزرگی هستند، مانند 2U و EdX (که اخیراً ادغام شده اند). سایرین از جمله آموزش و پرورش Keypath، که در بورس اوراق بهادار استرالیا فهرست شده است، و خدمات آموزش آنلاین، سرمایه گذاری مشترک بین Swinburne و سایت شغلی Seek هستند.

خدمات آنها از ارائه پلتفرم فناوری آنلاین و کمک به تولید مواد درسی به روشی جذاب دیجیتالی تا ارائه تقریباً کل دوره، از جمله تهیه پیش نویس مطالب دوره، تأمین معلمان، ارائه پشتیبانی از دانش آموزان، علامت گذاری، جذب دوره و بازاریابی را شامل می شود.

بیشتر ترتیبات OPM شامل طراحی مجدد منابع یادگیری و ارزیابی‌ها متناسب با تحویل آنلاین، بر اساس برنامه درسی ارائه شده توسط دانشگاه شریک است.

به عنوان مثال کارشناسی ارشد آنلاین در مدیریت پروژه و برنامه در دانشگاه سیدنی را در نظر بگیرید. دانشگاه در فوریه 2022 اعلام کرد که این دوره با مشارکت 2U، یکی از بزرگترین OPM ها در ایالات متحده ارائه خواهد شد، اما دانشگاه “کنترل کامل آکادمیک را حفظ خواهد کرد … تعیین محتوای برنامه درسی و استانداردهای پذیرش، با توسعه و آموزش همه واحدها. توسط هیات علمی دانشگاه انجام می شود.

2U پلت فرم فناوری، طراحی و تولید آموزشی، پشتیبانی از دانشجویان و اساتید، و خدمات بازاریابی و استخدام را ارائه خواهد کرد.

در هیچ کجای صفحه وب دوره، دانشگاه افشا نمی کند که شخص ثالثی درگیر خواهد شد، یا اینکه چه نقشی را بر عهده خواهد گرفت.

سخنگوی این دانشگاه گفت که دانش‌آموزان در سنین بزرگسالی که از نظر زمان ضعیف هستند اغلب دوره‌های آنلاین را برای تحصیلات تکمیلی ترجیح می‌دهند.

از تبلیغات قبلی خبرنامه رد شوید

پس از ارتقاء خبرنامه

سخنگوی گفت: “این همکاری با 2U راهی به موقع برای ما فراهم می کند تا به این نیاز با یک پیشنهاد با کیفیت بالا که مطابق با بهترین عملکرد جهان است پاسخ دهیم.”

“دوره ها توسط هیئت علمی ما تایید شده اند و تابع فرآیندهای تضمین کیفیت ما خواهند بود.”

شاه گفت که ترتیبات مالی چنین مشارکت هایی معمولاً جنبه تجاری دارد، اما اغلب تقسیم هزینه ها نشان دهنده سهم نسبی هر یک از طرفین است، به طوری که برخی از دانشگاه ها 60 درصد یا حتی 70 درصد از هزینه دوره را به OPMs پرداخت می کنند.

دانشگاه سیدنی گفت که قراردادش با 2U محرمانه است، اما جزئیات رویکرد تجاری 2U برای مشارکت با دانشگاه‌های غیرانتفاعی در گزارش‌های سالانه 2U موجود است.

در برخی موارد، OPM ها کارکنان آموزشی و پشتیبانی، از جمله کسانی که در خارج از استرالیا زندگی می کنند، درگیر می کنند.

شاه گفت: “من دانشگاهی را دیده ام که دوره ای را با OPM ارائه می دهد که در آن کارکنان آموزشی در شبه قاره مستقر هستند.” دانشگاه ها به طور معمول برای یک دانشیار 170000 دلار می پردازند، اما شما می توانید 20 کارمند را از آن کشور استخدام کنید. [for that].

«اگر چه اینها [offshore academics] ممکن است تجربه زیادی در کشور خود داشته باشند، چه کسی می‌داند مدرک تحصیلی آنها چیست و آیا با چارچوب صلاحیت‌های استرالیا مطابقت دارد، که برای تدریس در مقطع کارشناسی به مدرک کارشناسی ارشد و برای تدریس دوره‌های کارشناسی ارشد نیاز به مدرک دکترا دارد.

جستجو در سایت شغلی Seek، آگهی های متعددی را برای مشاوران و هماهنگ کننده های یادگیری آنلاین برای دوره های ارائه شده توسط دانشگاه موناش، QUT، Swinburne و Western Sydney، که توسط خدمات آموزش آنلاین، یکی از بزرگترین OPM های مستقر در استرالیا، اداره می شود، نشان داد.

به نظر می رسد که آنها از متقاضیان می خواهند که تجربه میدانی و مدارک تحصیلی داشته باشند، اما نه لزوماً تجربه تدریس در سطح عالی. متقاضیان موفق به یک دوره سه هفته ای رایگان در مورد یک معلم موثر فرستاده می شوند و می توانند 100٪ در خانه کار کنند.

چه کسی مسئول کیفیت است؟

سازمان استانداردهای کیفیت آموزش عالی (Teqsa) مسئول تضمین این است که دانشگاه ها و کالج های خصوصی دوره هایی را که وعده داده اند و با استاندارد کافی ارائه می دهند. اما OPM ها نیازی به ثبت نام به عنوان ارائه دهندگان آموزش عالی ندارند، و بنابراین Teqsa هیچ نقشی در نظارت بر آنچه که آنها به دانش آموزان ارائه می دهند ندارد.

سخنگوی تکسا گفت که ارائه دهندگان آموزش عالی مسئول اطمینان از رعایت استانداردها در ارائه دوره های خود توسط اشخاص ثالث هستند.

Teqsa از ارائه‌دهندگان انتظار دارد که هنگام ورود به ترتیبات شخص ثالث برای ارائه دوره‌ها، به ما اطلاع دهند. در صورتی که تشخیص داده شود که ارائه یک دوره توسط شخص ثالث با استانداردها مطابقت ندارد، تکسا اقدامات نظارتی متناسبی را علیه ارائه‌دهنده آموزش عالی طرف قرارداد انجام خواهد داد.

تکسا انتظار دارد که ارائه دهندگان آموزش عالی هنگام ارائه پیشنهادات و هزینه های آموزشی خود دقیق باشند و گمراه کننده نباشند، چه یک دوره به طور مستقیم یا از طریق اشخاص ثالث ارائه شود.

دانشگاه های استرالیا، سازمان چتر بخش دانشگاه، گفت: “تصمیم گیری در مورد نحوه ارائه دوره ها به موسسات جداگانه بستگی دارد”.

پروفسور Gwilym Croucher از مرکز مطالعات آموزش عالی دانشگاه ملبورن نیز گفت که این بر عهده دانشگاه هاست که کیفیت را از طریق هیئت علمی خود و سایر مکانیسم هایی که بر استانداردها نظارت می کنند، تضمین کنند.

او گفت: «هیچ مشکلی ذاتاً در OPM و ترتیبات شخص ثالث مشابه وجود ندارد.

“چه یک ترتیبات شخص ثالث وجود داشته باشد یا نه، دانشگاه ها مسئول تضمین کیفیت – کیفیت تدریس و کیفیت تجربه دانشجویان – هستند و آنها باید سیستم های قوی برای انجام این کار داشته باشند.”