“مردم در سکوت می میرند”: کانون مهاجران اروپا که احتمالاً درباره آن نمی دانید

تامز آنسیتیس، محقق مهاجرت در لتونی، به یورونیوز گفت: «ما حتی نمی دانیم سال گذشته چند نفر در مرز لتونی جان باختند، چه رسد به نام آنها.

“این وحشتناک است. و حتی وحشتناک تر این است که هیچ کس به آن در لتونی اهمیت نمی دهد. نه رسانه‌ها، نه سازمان‌های غیردولتی، نه جامعه مدنی.»

“مردم در سکوت می میرند.”

از سال 2021، بحران مهاجرت در شرقی ترین حاشیه اتحادیه اروپا با ده ها هزار مهاجر رو به رو شده است. به خطر انداختن جان و دست و پا از بلاروس وارد بلوک شود.

بیشتر آنها به سمت لهستان و لیتوانی رفته اند، اما لتونی به طور فزاینده ای به یک کانون تبدیل شده است.

در ماه نوامبر، مقامات این کشور کوچک بالتیک گفتند که وجود دارد بالا بردن در تلاش برای ورود مهاجران – عمدتاً از آسیا، آفریقا و خاورمیانه – اگرچه تعداد آنها نسبت به اوج خود کمتر است.

مهاجرت به لتونی تحت تأثیر یک اثر جابجایی قرار گرفته است.

لیتوانی و لهستان در تلاش برای دور نگه داشتن مردم، حصارهای بزرگ از سیم تیغ در امتداد مرزهای خود برپا کرده اند و پلیس را تشدید کرده اند.

ناظران می گویند، با این حال، این به جای اینکه مردم را بازدارد، آنها را مجبور به رفتن به لتونی کرده است.

آنسیتیس به یورونیوز گفت: «این در همه جای اروپا اتفاق می افتد. شما حصاری می سازید که آن را بسیار خطرناک تر می کند. سپس قاچاقچیان و مردم سازگار می شوند.»

«این یک عمل نمادین است. عکس ها و فیلم های سیم خاردار به مردم احساس امنیت می دهد و سیاستمداران در حال ارائه آن هستند. اما در هیچ کجای اروپا حصاری مانع مهاجرت نشده است.»

خطر مرگ وجود دارد. واقعی است’

برخلاف لهستان و لیتوانی، یک مسئله این است که تعداد کمی از ناظران آنچه را که در مرز می گذرد مستند می کنند، در حالی که تعداد سازمان های بشردوستانه در حال کاهش است.

در ماه دسامبر، داروهای بدون مرز (MSF) بیرون کشیده شده کشور، با اشاره به نگرانی ها در مورد رفاه مهاجران.

در میان این سیاه‌چاله، آنسیتیس ادعا می‌کند که مهاجران مرتباً در مرز می‌میرند – منطقه‌ای عمدتاً جنگلی که به دلیل شرایط سرد و وحشیانه زمستانی بدنام است.

او پیشنهاد کرد که این رقم می تواند به سه نفر در ماه برسد، اگرچه یورونیوز نمی تواند این را تایید کند.

آنسیتیس می گوید که اکثر قربانیان احتمالاً اتباع ایرانی هستند.

داوطلبان در لیتوانی همسایه نگرانی های مشابهی را در مورد این موضوع مطرح کرده اند مهاجرانی که مفقود شده اند در منطقه غیرشفاف مرزی، در حالی که آنها به شدت بیمارستان ها و سردخانه ها را برای کسب اطلاعات جستجو می کنند.

ثابت شده است که نیروهای بلاروسی به مهاجران نیازمند غذا می فروشند و همزمان با خشونت از بازگشت آنها جلوگیری می کنند.

اما این یک طرفه نیست.

با اعلام وضعیت اضطراری در سال 2021، که حق پناهندگی را به حالت تعلیق درآورد، نیروهای مرزی لتونی نیز به زور مردم را به عقب راندند – گاهی اوقات یک فرد چندین بار در روز.

به گفته پزشکان بدون مرز، لتونی در سال 2022 4000 پس‌بوک انجام داد که معادل 11 بار در روز است.

این وضعیتی را به وجود آورده است که در آن مهاجران در یک سرزمین موثر به دام افتاده اند و برای چندین ماه در شرایط یخبندان در مرز 172 کیلومتری با بلاروس کمپ می کنند.

یک گزارش عفو بین‌الملل، نیروهای ویژه لتونی را متهم کرد که به زور افراد را در چادرهای تحت کنترل در مکان‌های نامشخص بازداشت می‌کنند و آنها را در معرض ارعاب، آزار کلامی و خشونت فیزیکی از جمله قرار می‌دهند. ضرب و شتم و شوک الکتریکی.

سازمان حقوق بشر ادعا کرد که این یک شکنجه است.

مقامات لتونی گزارش 67 صفحه ای را – با عنوان “به خانه برگرد یا هرگز جنگل را ترک نکن” – به عنوان “جعلی” محکوم کردند.

خبرگزاری آسوشیتدپرس به نقل از وزارت کشور لتونی اعلام کرد که «هیچ موردی» از سوء استفاده مقامات لتونی از مهاجران شناسایی نشده است.

یک مرد افغان بر اثر هیپوترمی فوت کرد پس از عبور از بلاروس به لتونی در ماه دسامبر. در همین حال چندین مهاجر پاهای خود را بر اثر سرمازدگی از دست داده اند در لیتوانی سال گذشته، به دنبال قرار گرفتن طولانی مدت در شرایط مرطوب و سرد.

ایوا روبیسکو از سازمان غیردولتی لتونی “من می خواهم به پناهندگان کمک کنم” به یورونیوز گفت: “وضعیت اضطراری رنج بسیار زیادی ایجاد کرده و منجر به رفتار غیرانسانی با افرادی شده است که حقوق آنها باید رعایت شود.”

“حتی اگر در نظر گرفته شود که آنها نیازی به پناهندگی ندارند، این باید در رویه مناسب انجام شود.”

“این راهی برای رفتار با یک انسان نیست”

ریگا وضعیت اضطراری را – که چندین بار تمدید کرده است – با ادعای اینکه بلاروس مهاجران را برای به راه انداختن “جنگ هیبریدی” علیه لتونی و اتحادیه اروپا مسلح می کند، توجیه کرد.

این وضعیت فوق‌العاده به این کشور اجازه داد تا حق پناهندگی را در چهار منطقه مرزی، علیرغم نقض قوانین اتحادیه اروپا، تعلیق کند.

با این حال، Ancitis چنین استدلال هایی را به چالش کشید.

او گفت: «قاچاقچیانی که این کار را سازماندهی می کنند، بازیگران خصوصی هستند. «دولت به نحوی به آنها اجازه انجام این کار را می دهد. اما من فکر نمی‌کنم که این موضوع خیلی دقیق سازماندهی شده باشد و هدف مشخصی داشته باشد.»

مقامات لتونی همچنین ادعا کرده اند که عبور مهاجران از بلاروس یک خطر امنیتی است، علیرغم شواهد کمی که این موضوع را تایید می کند.

تنها استدلال مقامات همیشه امنیت و ایمنی بوده است. این امر بذر ترس را در جامعه می کارد.

“من بیشتر از کاری که آنها در مرز انجام می دهند می ترسم.”

گراسمانیس گفت که وضعیت در مرز در نهایت سوالات عمیقی را در مورد خود لتونی ایجاد کرد.

سوال بزرگ این است: آیا ما واقعا کشوری هستیم که از حقوق بشر و ارزش‌های دموکراسی دفاع می‌کند یا نه؟

او می گوید قبل از جنگ اوکراین، لتونی فاقد ظرفیت و منابع لازم برای مقابله با پناهندگان بود.

اما همکاری بزرگ جامعه، سازمان‌های غیردولتی و نهادهای ما در مورد اوکراینی‌ها نشان داد که می‌توانیم با حجم زیادی از پناهندگان مقابله کنیم.

تنها چیزی که نیاز دارد اراده سیاسی است.»

لتونی از زمان حمله روسیه در ماه فوریه، بیش از 46000 پناهنده از اوکراین را پذیرفته است.

بخش قابل توجهی از مهاجرانی که از بلاروس عبور می کنند، از سوریه، یمن یا افغانستان هستند – کشورهایی که سال ها در اثر خونریزی از هم جدا شده اند.

وزارت کشور لتونی و آژانس مرزی دولتی برای اظهار نظر تماس گرفته اند.