به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
اما برخی از رهبران سابق اتحادیه محافظهکاران آمریکا میگویند که آقای شلاپ این رویداد را از طیف گستردهای از بحثهای محافظهکاران به حاشیههای ترامپیسم متمرکز کرد. از آنجایی که حامیان اصلی شرکتهای بزرگ مانند گوگل و فیسبوک از این رویداد دور شدند، آقای شلاپ از شرکتهایی که بیشتر با برند سیاسی آقای ترامپ در ارتباط هستند، خوششما شد.
چهره هایی که زمانی از این رویداد منع شده بودند – از جمله جک پوزوبیک، مفسر راست افراطی که به دلیل ترویج تئوری توطئه PizzaGate شناخته می شود – در جایگاه های سخنرانی برجسته قرار گرفتند. و کنفرانس گسترش یافت و در چندین رویداد در طول سال، در بیش از یک ایالت و در کشورهای دیگر، از جمله کشورهایی با رهبران خودکامه، مانند مجارستان و برزیل، صادر شد.
آل کاردناس، سلف آقای شلاپ در اتحادیه محافظهکاران آمریکا، گفت که او به سختی سازمانی را که زمانی رهبری میکرد، تشخیص میدهد.
آقای کاردناس گفت: “در هیئت مدیره یک انتقال قابل توجه به دور از محافظه کاران صورت گرفته است.” “ناامیدی من در مورد CPAC آنقدر بزرگ بود که من آن را به خاک سپرده بودم.”
CPAC که در سال 1974 تأسیس شد، طی دههها از یک گردهمایی کوچک متفکران محافظهکار به جذب هزاران فعال، رهبران حزب و مقامات منتخب تبدیل شد. این کنفرانس که اغلب «وودستاک برای محافظهکاران» نامیده میشود، با بحثهای پرشور در مورد سیاست خارجی، مالیاتها، هزینهها، حقوق سقط جنین، مهاجرت و سایر موضوعات کلیدی سیاستگذاری، هدف آن جلب روحیه پایگاه جمهوریخواهان بود. آنجا جایی بود که سیاستمداران حاکمیتی برای تقویت احکام راستگرایانه خود رفتند و محافظهکاران برای تبدیل شدن به ستاره ظاهر شدند.
CPAC زمانی در مورد اعتبار محافظهکاران آنقدر سختگیر بود که در سال 2007 این سازمان از دعوت از رودولف دبلیو جولیانی که در آن زمان نامزد ریاست جمهوری بود و در نظرسنجیهای اولیه عملکرد خوبی داشت، خودداری کرد، زیرا از حقوق سقط جنین حمایت میکرد. زمانی که آقای رامنی در مقابل فعالان در سال 2012 سخنرانی کرد، رکورد خود را به عنوان یک فرماندار “به شدت محافظه کار” افزایش داد. این عبارت در آن زمان مورد تمسخر قرار می گرفت، اما تبدیل به خلاصه ای برای تلاش های فرماندار سابق ماساچوست برای متقاعد کردن این پایگاه شد که به اندازه کافی محافظه کار است تا نامزد ریاست جمهوری آنها باشد.
کریگ شرلی، زندگی نامه نویس ریگان که در دهه 1970 شروع به حضور در CPAC کرد، گفت: “ما ریگان، گینگریچ، بوش و کمپ را دریافت کردیم.” «در آن زمان، بر خلاف اکنون، آن مکان ضروری بود. برای یک هفته، مرکز جهان محافظه کار بود.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.