دیور به دهه 1950 باز می گردد که هفته مد پاریس افتتاح می شود | دیور

دهه 1950 بسیار سردتر از آن چیزی بود که فکر می کنید. این پیامی بود که هفته مد پاریس با نمایش دیور آغاز شد که تصویر رتروگراد آن دهه را تغییر داد. به جای ژاکت های پاستلی و میلک شیک، این زیبایی شناسی ژولیت گرکو و جامعه کافه های پاریس بود. از بانک خارج شد (کرانه سمت چپ) – قهوه سیاه قوی و لباس های مشکی کوچک مناسب.

او در پشت صحنه نمایش گفت، طراح، ماریا گرازیا چیوری، تصمیم گرفت دهه 1950 را برای فرانسه بازپس گیرد، زیرا آنها در حافظه عمومی در انحصار ایالات متحده قرار گرفته بودند. او با اشاره به تصاویر رمانتیک عکاس ریچارد آودون و همچنین فیلم های هالیوودی گفت: «من متوجه شدم که مانند بسیاری از خارجی ها، بسیاری از تصویر من از فرانسه توسط پاریس شکل گرفته است که از لنز آمریکایی دیده می شود.

چیوری در جستجوی داستان زنانه فرانسوی دهه 50، کاترین دیور، گرکو و ادیت پیاف را به عنوان موزه‌های فصل انتخاب کرد که «زندگی‌های بسیار متفاوتی داشتند، اما حس شورش را به اشتراک می‌گذاشتند – و عاشق پوشیدن سیاه بودند». کاترین دیور، خواهر بنیانگذار خانه، کریستین، یکی از اعضای مقاومت فرانسه بود که اطلاعاتی را در مورد تحرکات سربازان و کشتی های جنگی آلمانی با نام رمز “کارو” جمع آوری می کرد. او که توسط گشتاپو دستگیر شد، قبل از فرار در سال 1945 به اردوگاه کار اجباری راونسبروک فرستاده شد و بعداً به لژیون دونور فرانسه اعطا شد. شکل نحیف و شخصیت آسیب دیده او یک کاتالیزور کلیدی برای برادرش بود، که ظاهر جدید او پس از جنگ تا حدودی تلاشی برای هدیه دادن امید و خوش بینی به زنانی مانند خواهرش بود که در طول جنگ رنج کشیده بودند.

نمایش با مدلی آغاز شد که پیراهنی سفید به تن داشت، دکمه‌های جذابی به تن داشت، با دامن ساده مشکی و مستقیم، با اشاره به روحیه آزاد گرکو، مشتری دیور در دهه 1950. یک کیف دستی مشکی زنانه از دستکش اپرا تاب می خورد. پیاف، که بسیاری از دستاوردهایش شامل شکستن ایالات متحده یک دهه قبل از گروه بیتلز در حالی که در فرانسه آواز می خواند، در اینجا با روحیه، با کلاه سیاه و در یک کلاهک بود. من از هیچ چیز پشیمان نیستم تی شرت شعاری، پوشیده شده با خط چشم سرمه و گوشواره های نامتجانس. این مجموعه یک چشم انداز بد خلق و تاریک از دهه 50 بود که در آن می توان ابرهای طوفانی دهه بعد را در افق دید.

این سیلوئت دارای خطوط منظم و ظرافت نازکی بود که دیور در نیمه دوم دهه 1950 تجسم یافت، زمانی که درخشندگی اولیه نمای جدید تمام حاشیه جای خود را به خطوط گرافیکی بیشتری داد. سادگی لباس «نیویورک»، یک ست دو تکه از ژاکت جعبه ای مشکی و دامن راسته طراحی شده توسط ایو سن لورن، که دستیار کریستین دیور بود و پس از مرگ دیور در سال 1957، خانه را به دست گرفت، در سادگی جوهر بازتاب یافت. دامن و کت. تفاوت اساسی در نگرش با استفاده از پارچه‌های مدرن به‌جای بازآفرینی از آرشیو به دست آمد: در جایی که لباس‌های دهه 1950 سفت بودند، نسخه‌های 2023 حجم بزرگ خود را به آرامی می‌پوشیدند. چیوری گفت: «راهی که اکنون می توانم لباس بسازم کمتر شبیه مجسمه سازی است. «این کمتر دقیق است، کمتر در مورد کمال است. من آن را بیشتر دوست دارم، گرمای بیشتری دارد.»