تصادف راه آهن اوهایو: نگرانی از آلودگی به دلیل سرازیر شدن زباله های سمی به سایت های دفع | اخبار آمریکا

تأسیسات دفع زباله های خطرناک در نزدیکی هیوستون و دیترویت در حال برنامه ریزی برای دریافت بیشتر آب و خاک آلوده از محل غرق شدن قطار فلسطین شرقی هستند که این خطر را افزایش می دهد که برخی از مواد شیمیایی خطرناک ریخته شده در اوهایو ممکن است به محیط زیست در جاهای دیگر ختم شود.

افشای مقصد آب آلوده این هفته خشم متروی هیوستون را برانگیخت. ساکنان و مقاماتی که از امنیت جوامع خود می ترسند. اما نگرانی برایان پاراس، که بخشی از برنامه جوامع سالم ساحل خلیج فارس کلاب سیرا است، گفت: “چرا اینجا می آید؟” نیست.

“اگر برخی از این مواد شیمیایی آنقدر بد هستند که تنها راه خلاص شدن از شر آنها، دفن آنها در یک سوراخ عمیق است، پس چرا در وهله اول این مواد شیمیایی را تولید می کنیم؟” او درخواست کرد.

یک قطار نورفولک جنوبی حامل وینیل کلرید که برای تولید پلاستیک PVC استفاده می‌شد، در روز 3 فوریه در شهر کوچک صنعتی 4700 نفری، واقع در لبه تپه‌های آپالاچی در اوهایو از ریل خارج شد. دفع باقی مانده آب و خاک آلوده سؤالات جدیدی را در مورد چرخه زندگی مواد شیمیایی سمی ایجاد می کند، زیرا زباله ها به سمت تأسیساتی با سابقه مشکلات می روند.

آزمایش آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA) تایید کرده است که مواد شیمیایی موجود در خاک و آب شامل وینیل کلرید، فسفن، بنزن و طیف وسیعی از دیگر ترکیبات آلی فرار – معروف به VOCs – و ذرات معلق است.

EPA شنبه اعلام کرد به گفته لیندزی میلز، گزارشگر خبری اوهایو، باید طرح های دفع زباله در ارتباط با خروج باران نورفولک جنوبی از ریل را تصویب کند. این اعلامیه نشان داد که آژانس دفع زباله از نورفولک جنوبی را به عهده گرفته است.

کارشناسان مستقل بهداشت عمومی می‌گویند که آب و خاک احتمالاً به دیوکسین‌ها، هیدروکربن‌های آروماتیک چند حلقه‌ای (PAHs)، مواد پرفلوئوروآلکیل و پلی فلوروآلکیل (PFAS) و سایر ترکیبات خطرناک مشابه آلوده هستند. اما EPA تاکنون در برابر درخواست آنها و سناتورهای آمریکایی اوهایو برای آزمایش این مواد شیمیایی مقاومت کرده است.

این خاک قرار است به محل دفن زباله اکولوژی ایالات متحده در بلویل، میشیگان، که در لبه مترو دیترویت و فقط چند مایلی از آن آربور، دو منطقه پرجمعیت ایالت، قرار دارد، برود. قرار است آب آلوده به یک مرکز تزریق چاه عمیق مولکولی تگزاس در پارک دیر، در همان شهرستان هیوستون، چهارمین شهر پرجمعیت ایالات متحده ارسال شود.

محتمل‌ترین آلاینده‌ای که در آینده نزدیک در محیط میشیگان منتشر می‌شود PFAs است، یک کلاس بسیار سمی از مواد شیمیایی که به طور گسترده در فوم آتش‌نشانی استفاده می‌شود و کارشناسان می‌گویند احتمالاً در شرق فلسطین مستقر شده است. همچنین به طور گسترده در سایر محصولات صنعتی استفاده می شود و ممکن است در تانکرهای قطار نیز وجود داشته باشد.

به گفته EPA، محل دفن زباله اکولوژی ایالات متحده زباله های سمی را از سراسر کشور دریافت، تصفیه و ذخیره می کند، و چنین تأسیساتی “واحدهایی هستند که به دقت ساخته شده اند تا از منابع آب های زیرزمینی و سطحی محافظت کنند”.

با این حال، محل دفن زباله اکولوژی ایالات متحده دارای سابقه نشت و نقض ایمنی است، اگرچه یکی از معدود مکان‌هایی است که در شرق رودخانه می‌سی‌سی‌پی می‌تواند خطرناک‌ترین زباله‌های سمی را به خود اختصاص دهد. همچنین نزدیک یک مسیر متعلق به نورفولک جنوبی است که هفته گذشته یک قطار باری از ریل خارج شد.

اگر خاک آلوده به تاسیسات فرستاده شود، احتمالاً مواد شیمیایی در شیرابه ملک که هنگام فیلتر کردن آب باران از پسماندهای محل دفن زباله تشکیل می شود، ختم می شود. Denise Trabbic-Pointer، متخصص سموم و پاکسازی در Sierra Club Michigan که تجربه مدیریت پسماندهای خطرناک را دارد، گفت: برخی از مواد شیمیایی توسط یک تصفیه خانه فاضلاب در محل از شیرابه حذف می شوند، اما این تاسیسات تنها موظف است تخلیه آن را به صورت فصلی آزمایش کند.

همچنین مشخص نیست که آیا اکولوژی ایالات متحده باید مواد شیمیایی موجود در خاک فلسطین شرقی را بررسی و حذف کند یا خیر. سوابق ایالتی نشان می‌دهد که شرکت سطوح بالایی از PFA را به یک سیستم فاضلاب محلی می‌ریزد که در آن مواد شیمیایی می‌توانند در آبراه‌های محلی ختم شوند.

الین الیوت، مدیر کلاب سیرا از میشیگان، گفت که فلسطین شرقی و بلویل به “مناطق قربانی برای مضرترین زباله های کشور ما تبدیل شده اند.”

قرار است حدود 2 میلیون گالن آب آلوده حدود 1300 مایل با کامیون و راه آهن از محل حادثه به مولکول تگزاس ارسال شود، خبری که این هفته مقامات محلی را غافلگیر کرد. بیش از 150000 چاه تزریق چاه عمیق در سراسر کشور وجود دارد و بحث برانگیز هستند زیرا مستعد نشت زباله های سمی به آب های زیرزمینی هستند و تصور می شود که باعث زلزله می شوند.

مقامات محلی این سوال را مطرح کرده اند که چرا این زباله ها تاکنون ارسال شده است. Trabbic-Pointer گفت، نهادهایی که نیاز به دفع زباله های سمی دارند، باید امکانات ذخیره سازی با مشخصات سمی زباله های خود را فراهم کنند و در برخی موارد زباله ها باید آزمایش شوند. اما نهادها می‌توانند زباله‌ها را در هر تأسیساتی که به طور قانونی آن را بپذیرند، دفع کنند.

پاراس گفت که سایت مولکولی تگزاس در محله ای کم درآمد است که اکثر ساکنان آن اقلیت های نژادی هستند. او افزود که حمل زباله در چنین مسافت طولانی خطرناک است و همچنین ذخیره آن در زمین خطرناک است.

پاراس گفت: «این کارها به پول و زمان زیادی نیاز دارد و این سؤال را مطرح می‌کند که چرا چنین کارهای خطرناکی انجام می‌دهند که میلیون‌ها نفر را بدون پاسخگویی در معرض خطر قرار می‌دهند؟» به همین دلیل است که ما در وضعیتی هستیم که در حال حاضر در آن هستیم.»