جونیور فیرپو ساوتهمپتون را غرق کرد تا جاوی گراسیا شروعی پیروزمندانه در لیدز داشته باشد لیگ برتر

در حالی که منتظر معرفی تیم ها بودند، هواداران لیدز در مورد اینکه آیا سرمربی جدیدشان، جاوی گراسیا، جونیور فیرپو را کنار بگذارد، بحث کردند.

وقتی جانشین جسی مارش تصمیم گرفت به دفاع چپ بچسبد، همه خوشحال نشدند، اما در دقیقه 77، زمانی که فیرپو اولین گل خود را در لیگ برتر به ثمر رساند، ایمان گراسیا پاداش گرفت.

این یک پایان خوب بود اما گراسیا، پس از هشت ماه تعطیلی پس از اخراجش توسط قهرمان قطر، السد، به بخش فنی بازگشت، همچنین شایسته تقدیر برای معرفی متحول کننده بازی کریسنسیو سامرویل است که به ایجاد ضربه ارزشمند فیرپو کمک کرد.

جای تعجب نیست که اسپانیایی لبخند بزند. او پس از اینکه تیمش اولین برد در 11 بازی لیگ را کسب کرد و از منطقه سقوط خارج شد، گفت: “من واقعاً احساس خوبی دارم، واقعاً خوشحالم.” این یک قدم بود اما یک قدم مهم. بازی سختی بود، بازی بسیار نزدیکی بود، اما تعادل خوبی پیدا کردیم. ما منتظر لحظه خود بودیم و آن را گرفتیم. ما هم کلین شیت داشتیم. این مهم است و راهی است که ما برای رشد نیاز داریم. من بسیار افتخار می کنم.»

گراسیا پیشنهاد کرده بود که او آماده است تا بازی تهاجمی، با شدت و فشار زیاد لیدز را که تحت رهبری مارسلو بیلسا اتخاذ کرده بود و توسط مارش حفظ شده بود، تغییر دهد و مطمئناً، آنها با سرعت کمی آهسته تر و رویکردی سنجیده تر بازی کردند.

بازیکنان Gracia تغییرات سریع سرعت را با حملات طولانی مدت پاس‌های بیمار در هم آمیختند. به طور قابل توجهی، آنها همچنین از کناره ها کمی بیشتر از مارش استفاده کردند که تیم های آن بسیار باریک بودند.

نه اینکه این تغییرات در ابتدا موفقیت زیادی را در برابر ساوتهمپتون عمیق و سازمان یافته ای که خوشحال بود میانه میدان را به میدان نبرد فرسایشی تبدیل می کرد، به ارمغان آورد.

شاگردان روبن سلس در 45 دقیقه ابتدایی تنها یک موقعیت واقعی ایجاد کردند – یک ضربه ضد حمله از پل اونواچو که به خوبی توسط ایلان مسلیر دفع شد، اما آنها موفق شدند لیدز را به نصف موقعیت محدود کنند.

گاوین بازونو – با 21 سالگی جوانترین دروازه بان لیگ برتر – فقط یک بار در نیمه اول با مشکل جدی روبرو شد که پس از قضاوت نادرست یک سانتر، خودش را به گل نشسته بود، با دیدن ضربه والی وستون مک کنی که از هدف منحرف شد، خیالش راحت شد.

به غیر از این، لحظه ای که ضربه سر برندن آرونسون با صورت هم تیمی اش جک هریسون منحرف شد، نزدیک ترین لحظه ای بود که لیدز توانست برتری خود را از نظر مالکیت توپ را به برتری در جدول امتیازات تبدیل کند.

به همان اندازه که ویلفرد گنونتو با استعداد در سمت چپ حمله خانگی کار کرد، موقعیت ساوتهمپتون به قدری کارآمد بود که پاتریک بامفورد، مهاجم مرکزی لیدز، به همان اندازه، خود را بدون دویدن دید.

ساوتهمپتون از 4-4-2 به 4-2-3-1 تغییر آرایش داد و در وقت استراحت شروع به تهدید کرد. گراسیا با این تصمیم جسورانه پاسخ داد

سامرویل را جایگزین Gnonto کنید. اگر کایل واکر-پیترز که خودش به عنوان بازیکن جانشین حضور داشت، مانعی اساسی برای رد گل سامرویل نمی کرد، آن سوئیچ سودهای سریعی را به همراه داشت.

کمی بعد، فیرپو دروازه را باز کرد که پاس هوشمندانه سامرویل با پای اشتباه دو مدافع را به همراه داشت و هریسون را قادر ساخت تا با زیباترین پاشنه پشتی با فیرپو بازی کند. فیرپو هنوز کارهای زیادی برای انجام داشت، اما ثابت کرد که با چالش برابری می‌کند، و با گرفتن یک تماس ثابت، قبل از زدن یک شوت پایین از زیر Bazunu از زاویه‌ای ناخوشایند، بهترین استفاده را از برخی دفاع‌های سرسره برد. پس از شکست در جلوگیری از خطر. یان بدنارک، به ویژه، از مرور تکرارها لذت نخواهد برد.

این اولین بازی سلس را پس از پیشنهاد به ساوتهمپتون تضمین کرد تا اینکه حداقل ژوئن پایان یافت و تیمش همچنان در انتهای لیگ برتر ماندگار شد.

سلز گفت: «ما سعی کردیم خیلی مستقیم رفتار کنیم. ما به مالکیت بیشتر، کنترل بیشتر و گلزنی نیاز داریم. تقصیر من است. من باید راه حل هایی پیدا کنم.»