لتونی پایگاهی برای روزنامه نگاران مستقل روسی در تبعید فراهم می کند

مقامات روسیه سال‌هاست که مطبوعات آزاد را سرکوب می‌کنند، اما پس از حمله به اوکراین، این مبارزه شدید و سریع شد. طبق قوانینی که در آنجا وضع شده است، هر کسی که آنچه در اوکراین اتفاق می‌افتد را جنگ می‌خواند، باید مسئولیت کیفری داشته باشد.

دنیس کمالیاگین، سردبیر Pskovskaya Gubernia به یاد می آورد: “در اوایل ماه مارس، در اولین روزهای پس از معرفی سانسور نظامی، پلیس به ما مراجعه کرد.” اومون با اسلحه آمد و همه کارآموزان من را که در آن لحظه در تحریریه بودند ترساند. آنها را تهدید کردند که فردای آن روز به جبهه می فرستند. کارآموزها جوان هستند و سن نظامی دارند.

دنیس کمالیاگین به کار خود در مرکز رسانه ای مستقر در ریگا ادامه می دهد، که از آغاز جنگ به بیش از 500 کارمند رسانه از اوکراین، بلاروس، اما عمدتا از روسیه کمک کرده است.

در ماه های اول جنگ، روزنامه نگاران شاغل در روسیه توسط وزیر امور خارجه لتونی دعوت شدند تا به ریگا بروند. دویچه ول و سرویس های روسی بی بی سی، واشنگتن پست و دیگران دفاتری در لتونی افتتاح کرده اند. رسانه های اپوزیسیون پیشرو روسیه مانند مدوزا، نوایا گازتا، تلویزیون Current Times و رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی نیز اکنون در ریگا مستقر هستند.

المارس سوکیس، رئیس دفتر رادیو اروپای آزاد/رادیو آزادی، می‌گوید: «ما ریگا را یک مکان استراتژیک می‌بینیم که از آنجا می‌توانیم نظرات روس‌ها را بشنویم، از جمله روس‌هایی که در تبعید هستند. ما هنوز به برخی از اطلاعات خود دسترسی داریم. روزنامه‌نگاران و همکارانی که تحت خطر جدی روسیه به کار خود ادامه می‌دهند. و همچنین مخاطبان روسی زبان در روسیه، کشورهای مستقل مشترک المنافع و همچنین در اتحادیه اروپا را هدف قرار داده ایم.

راستی‌آزمایی و روزنامه‌نگاری تحقیقی

واقعیت‌سنجی برای رد پیام‌های تبلیغاتی روسیه و همچنین روزنامه‌نگاری تحقیقی به ژانرهای حیاتی تبدیل شده‌اند.

روزنامه نگاران برای برقراری ارتباط با همکاران و خبرچینان در روسیه از ابزارهای ارتباطی ناشناس و شبکه های اجتماعی استفاده می کنند.

تیموفی روژانسکی، روزنامه نگار Current Time می گوید: «صداهایی از روسیه شنیده می شود. “و بسیار لازم است که آنها شنیده شوند. و البته، به یک معنا، ما می توانیم صدای افرادی شویم که در روسیه مانده اند و با آنچه در حال وقوع است موافق نیستند.”

اگرچه روسیه فعالانه دسترسی به رسانه‌های مستقل را محدود می‌کند و کسانی را که این نشریات را می‌خوانند یا مشاهده می‌کنند تهدید می‌کند، روزنامه‌نگاران مطمئن هستند که محتوایی که تولید می‌کنند به مخاطبان میلیون‌ها نفر در روسیه می‌رسد.

کریل مارتینوف، سردبیر نوایا گازتا اروپا می‌گوید: «ما این را در سال گذشته می‌دانیم. “در ابتدای جنگ و در زمان اعلام بسیج در سپتامبر 2022، همه رسانه های مستقل رکورددار تعداد بیننده بودند. مردم بسیار مشتاق بودند که بفهمند، بفهمند واقعا چه خبر است.”

برای بسیاری از روزنامه نگاران، حرکت از روسیه به ریگا یک راه حل موقتی بود که عجولانه اتخاذ شد. با این حال، آنها از قبل احساس می کنند که این راه حل موقت می تواند برای مدت بسیار طولانی، اگر نه برای همیشه، ادامه داشته باشد.