اوهایو با یک فاجعه شیمیایی روبرو است. بایدن باید وضعیت فوق العاده اعلام کند | استیون دونزیگر

Eاوایل ماه جاری، قطاری حامل مواد شیمیایی سمی در شرق اوهایو از ریل خارج شد و در شعله های آتش منفجر شد و دود شیمیایی در شهر کوچک فلسطین شرقی منتشر شد. محموله قطار شامل وینیل کلرید، یک ماده شیمیایی شناخته شده برای ایجاد سرطان کبد و سایر بیماری ها بود.

در پاسخ، مقامات دولتی و راه‌آهن تصمیم گرفتند وینیل کلرید را «سوزانند» – طبق یک دادخواست جدید، عملاً 1.1 میلیون پوند از این ماده شیمیایی را به جامعه محلی تخلیه کردند. مقامات گفتند که این کار را برای جلوگیری از انفجار وینیل کلرید انجام دادند. در مقابل، یک وکیل دادخواست گفته است که این تصمیم ارزان، ناامن بوده و بیشتر به بازگرداندن خدمات قطار و جلب رضایت سهامداران راه آهن نسبت به حمایت از ساکنان محلی علاقه دارد.

ساکنان فلسطین شرقی از سردرد، گلودرد و سوزش چشم گزارش می دهند. حیوانات خانگی و مرغ مرده؛ و هزاران جسد ماهی در آبراهه های مجاور. اداره منابع طبیعی اوهایو گفته است که تقریباً 3500 ماهی از 12 گونه مختلف در طول 7.5 مایلی مرده اند.

به عبارت دیگر، “سوختگی کنترل شده” نورفولک ساترن ممکن است باعث پخش شدن ابر قارچی سم در شرق اوهایو شده باشد. این وضعیت مستلزم اقدام فوری رئیس جمهور بایدن است. بدون آن، هزاران نفر – از جمله کودکان و افراد مسن – و حیوانات در معرض خطر مرگ زودرس خواهند بود. بایدن باید وضعیت اضطراری اعلام کند و یک کارگروه مستقل ایجاد کند تا بتواند این فاجعه زیست محیطی را جبران کند.

یک تکنسین سابق hazmat به یک رسانه محلی گفت: نورفولک ساوترن اساساً یک شهر را با مواد شیمیایی بمباران کرد تا «راه آهن باز شود». مطمئناً به نظر می رسد شرکتی با ارزش بازار 55 میلیارد دلاری تصمیم گرفت سلامت هزاران نفر را قربانی کند تا سود خود را در جریان نگه دارد.

ما باید تلاش کنیم تا بفهمیم چگونه این اتفاق افتاد.

برای یک چیز، حتی خروج اولیه از ریل لزوماً فقط یک «تصادف» نبود. این تابعی از فرهنگ شرکتی خارج از کنترل ما در ایالات متحده بود که نظارت مؤثر دولت بر فعالیت های خطرناک – از جمله حمل و نقل ریلی مواد شیمیایی بسیار قابل اشتعال و سرطان زا را خنثی کرد. پاسخ EPA تاکنون ارسال الف بوده است نامه بی عیب به نورفولک ساترن و درخواست پرداخت برای پاکسازی.

که آن را قطع نمی کند. ما باید بهتر کار انجام دهیم.

از نظر مقدار بسیار زیاد مواد شیمیایی سرطان زا که در منطقه ای به طول صدها مایل منتشر می شود، فاجعه در اوهایو یک بحران بهداشت عمومی بزرگ و بی سابقه است. بایدن باید علناً آن را به رسمیت بشناسد و برای محافظت از افرادی که در منطقه آسیب دیده زندگی می کنند، اقدام کند. این امر مستلزم یک واکنش سریع و همه جانبه دولتی است که نه توسط EPA بلکه توسط دانشمندان مستقل و مدیران وظیفه نظارت می شود که از فشار صنعت مصون خواهند بود. این نوع از گروه ضربت باید مایل باشد در صورت عدم همکاری نورفولک ساوترن را به تعلیق یا حتی ملی شدن تهدید کند.

پس از مبارزه با یک شرکت نفتی بر سر تخلیه زباله های سمی در آمازون، می توانم با اطمینان بگویم که پاسخ نورفولک به این بحران تاکنون از یک استراتژی شرکتی آزمایش شده ناشی شده است: مدیریت وضعیت به عنوان یک چالش روابط عمومی و نه بشردوستانه. و فاجعه زیست محیطی که آن است. رهبری نورفولک این هفته از جلسه شهرداری خارج شد و خطرات امنیتی را مقصر دانست و از رویارویی با ساکنان برای پاسخ به سؤالات خودداری کرد.

این قطعاً بزدلی است. اما این نیز تابعی از این واقعیت است که صنعت به قدرت دولت برای تنظیم آن احترام نمی گذارد. دولت قرار است از ما در برابر افراط و تفریط در صنعت محافظت کند. در عوض اغلب مانند شریک خود عمل می کند.

اگر پیامدهای عدم حضور شامل تهدید کافی برای درآمد او بود، آلن شاو، مدیرعامل نورفولک جنوبی – که سالانه 4.5 میلیون دلار درآمد دارد – احتمالاً در تالار شهر بود. و اگر دولت در وهله اول کار خود را انجام می داد، احتمال زیادی وجود داشت که این حادثه رخ نمی داد. در طول دولت ترامپ، نورفولک با موفقیت برای لغو قانون ایمنی که به ترمزهای الکترونیکی جدید نیاز داشت، لابی کرد. قطار همچنین به طور خطرناکی طولانی بود – تنها با دو خدمه و یک کارآموز که بر طول 1.7 مایلی آن نظارت می کرد.

من دانشمند نیستم اما من مقدار زیادی در مورد سم شناسی و اینکه چگونه آلاینده های جهان از کتاب بازی اختراع شده توسط شرکت های حقوقی و مشاوران برای کم اهمیت جلوه دادن تأثیر بلایای بزرگ و کاهش مسئولیت قانونی خود استفاده می کنند، می دانم. مقامات محلی و ایالتی – که ممکن است تحت فشار شدید این صنایع در قالب کمک های مالی کمپین قرار بگیرند – اغلب در کنار آلاینده ها برای “مدیریت” پیامدهای سیاسی بلایای طبیعی کار می کنند.

این یک یا دو مشت سوء مدیریت فاجعه است که اکنون در اوهایو در حال انجام است و عواقب بدی برای مردم و کره زمین دارد. در اینجا سه ​​نکته در مورد آنچه واقعاً اتفاق می افتد و آنچه باید انجام شود آورده شده است:

نسبت به ادعاهای مقامات مبنی بر “ایمن” بودن بازگشت به منطقه شک داشته باشید. سازمان حفاظت محیط زیست و مقامات محیط زیست ایالتی درباره اینکه چه مواد شیمیایی و با چه روش هایی آزمایش می شوند، شفاف نبوده اند و گزارش های خبری تاکنون هیچ برنامه ای را برای هر نوع احیای محیطی نشان نداده اند. ما همچنین نمی دانیم که سوختگی به اصطلاح “کنترل شده” چه ترکیبات شیمیایی جدیدی ایجاد کرده است و آیا آزمایشاتی برای آن مواد شیمیایی انجام شده است یا خیر. در واقع، نتایج آزمایش حتی به صورت عمومی منتشر نشده است.

خط آخر: هیچ مبنای علمی یا بهداشت عمومی شفافی برای اعلام امن منطقه وجود ندارد. تا زمانی که وجود نداشته باشد، من به محل فاجعه نزدیک نمی شوم.

EPA می تواند کمک کند، اما نمی تواند بر پاکسازی نظارت کند. لابی شرکتی در سال های اخیر توانایی EPA را برای تنظیم صنعت تضعیف کرده است. تحت دولت ترامپ، لابی‌های شیمیایی مشاغل مهمی را در داخل به عهده گرفتند و آژانس به شدت کمبود کارکنان دارد. علاوه بر این، EPA توسط کنگره موظف است تا نیازهای صنعت را با ایمنی عمومی «تعادل» کند. صرفاً بر حفاظت از جامعه متمرکز نیست. نامه ای به نورفولک ارسال کرد و از آن خواست تا هزینه پاکسازی را بپردازد. یک دولت واقعی یک تیم مدیریت بلایای طبیعی را به اوهایو می فرستاد تا مسئولیت را در دست بگیرد.

در درازمدت، صنعت راه آهن نیاز به نوسازی دارد. ما سیستم های ترمز دوران جنگ داخلی را در قطارهای حامل مواد شیمیایی مرگبار در جوامع خود داریم. اتحادیه های راه آهن و افشاگران بارها نگرانی های ایمنی را مطرح کرده اند که نادیده گرفته شده است. یک مفهوم صنعتی جدید به نام «زمان‌بندی دقیق» قطارها و کارگران را به نقطه شکست رسانده تا سود بیشتری برای سهامداران به دست آورند که شامل برخی از بزرگترین صندوق‌های تامینی در وال استریت می‌شود.

نهادهای دولتی ما به شکلی که در حال حاضر تشکیل شده اند قادر نیستند یا نمی خواهند به طور مؤثر به بلایای صنعتی واکنش نشان دهند. برای هر کشور ظاهراً پیشرفته ای مضحک است که اجازه دهد یک آلوده کننده شیمیایی عظیم چنین آشفتگی را با شرایط خودش و بدون نظارت مؤثر پاک کند. این یک اتفاق جداگانه نیست. تا زمانی که ما خواستار پاسخگویی نباشیم، دوباره این اتفاق خواهد افتاد.

پرزیدنت بایدن: توپ در زمین شماست.

• استیون دونزیگر وکیل حقوق بشر و محیط زیست، ستون نویس آبان نیوز ایالات متحده و خالق خبرنامه Substack Donziger on Justice است.