تکذیب منچستریونایتد با گل تساوی رافینیا برای بارسلونا | لیگ اروپا

لوک شاو گفته بود که این به منچستریونایتد نشان می دهد که آنها در کجا هستند و احیای آنها چقدر واقعی است و بارسلونا نیز تقریباً همین احساس را داشت. شاید پاسخ هنوز قطعی نباشد و آنها باید یک هفته منتظر بمانند تا ببینند آیا حتی در لیگ اروپا حضور دارند یا نه، اما حداقل پنجشنبه شب روشن بود: جایی خوب. هنگامی که رونالد آرائوخو در تیرک دورتر جهش کرد و آخرین فرصت را به ثمر رساند، این سی و پنجمین تلاش روی دروازه بود که شبی باز، لذت بخش و غیرمنتظره وحشیانه را رقم زد. چهار نفر از آنها وارد شدند و بسیار سرگرم کننده بود.

مارکوس آلونسو گل اول را به ثمر رساند و سپس مارکوس راشفورد گل دوم را در شبی به ثمر رساند که هر بار که به راه افتاد کل ورزشگاه را می ترساند، قبل از اینکه گل به خودی ژول کونده به نظر می رسید یونایتد را با برتری به بازی برگشت بفرستد. برای مدتی، در واقع، به نظر می رسید که ممکن است آنها را به پایان برساند. بارسلونا شکست خورده به نظر می رسید. اما پس از آن دوباره متولد شدند، ارسال رافینیا به یک شوت تبدیل شد و این ورزشگاه به خانه دیوانه تبدیل شد، دقایق پایانی بیشتر متعلق به بارسلونا بود.

در نهایت با نتیجه 2-2 به پایان رسید. هفته آینده تصمیم گیری خواهد شد و زمانی که تحلیل ها انجام شود، ممکن است دیده شود که این برتری متعلق به یونایتد است: آنها به اولدترافورد باز می گردند، جایی که بارسلونا باید بدون گاوی، که محروم خواهد شد، یا پدری، که از اینجا حذف شد، برود. با این حال، در حال حاضر، این فقط نشان می دهد که این باشگاه ها حداقل می توانند نمایشی را ارائه دهند، که شکل داخلی آنها چیزی است. نه اینکه همین طور بود.

بارسلونا تنها یک بار در هفت بازی اخیر خود در تمامی رقابت ها و هفت بار در تمام فصل در لالیگا گل خورده بود، اما آنها می دانستند که این متفاوت خواهد بود. و اگر شکی وجود داشت، خیلی زود یادآوری شد، توپ برونو فرناندز تنها پس از 15 ثانیه در محوطه شش قدم چشمک زد. با شیرجه رفتن، فرد نتوانست به آنجا برسد. یونایتد به زودی بازخواهد گشت، آلونسو و کونده باید برای مقابله با تایرل مالاسیا و جیدون سانچو واکنش نشان دهند.

اینکه بارسلونا می‌دانست که یونایتد نوع دیگری از تهدید را ایجاد می‌کند، با تغییر تاکتیکی آنها نشان داده شد، رونالد آرائوخو به سمت راست حرکت کرد تا راشفورد را مدیریت کند. فقط یک نقص در آن طرح وجود داشت. یا شاید دو نفر بودند: راشفورد در سمت چپ نبود، حداقل نه همیشه. سانچو بود. اگر مشکلی نبود – هنگامی که آرائوخو در همان ابتدای بازی به سمت سانچو پرواز کرد، تشویق شدیدی به وجود آمد – این واقعیت بود که ژول کونده به دفاع میانی منتقل شد.

گاهی اوقات او در آنجا راحت به نظر می رسید و بهای زیادی برای اشتباهاتش پرداخت می شد، به خصوص در مورد توپ – اگرچه این مهار او بود که بارسلونا را در بازی برگشت نگه داشت. راشفورد هم وارد فضا شد: او اولین فرصت تیراندازی را به کار برد. این یک افتتاحیه خوب برای یونایتد بود، اما ارائوخو باعث خروجی شد که باعث شد روبرت لواندوفسکی یک سیو تیز از داوید دخیا و بارسلونا را وارد بازی کند. آرائوخو ضربه ای از کنار دروازه زد، آلونسو یک ضربه ایستگاهی را به بیرون زد، و پدری با والی به بیرون رفت. گاوی پاس را برای او گرفته بود و همه جا بود و با هر چیزی که حرکت می کرد مقابله می کرد.

یک پاس نرم و سریع فرنکی دی یونگ باید پاسخ بهتری از لواندوفسکی می گرفت، تنها در میانه منطقه و در کنار شاو بازی می کرد، اما اولین لمس او به طرز وحشتناکی سنگین بود. و دوباره نوبت به یونایتد رسید. شوت منحرف شده سانچو درست از کنار یک تیرک چرخید، مارک آندره تر اشتگن با پاس عالی فرناندز، ووت وهورست را مهار کرد و دروازه بان سپس ضربه سر کازمیرو را دید که مستقیماً به سمت او آمد. یک ضربه ایستگاهی هوشمندانه سپس بارسلونا را بیرون آورد، رشفورد در محوطه تنها بود، اما نتیجه ای حاصل نشد.

با این حال، بهترین فرصت با پاس آزاد دیگری از کونده به دست آمد. راشفورد کنترل کرد و یکی را چرخاند، با ظرافت حرکت کرد، بدنش را باز کرد و آن را به سمت تیرک دور کرد. تراشتگن به چپ شیرجه زد و با دست راستش آن را کنار زد. لحظه ای بعد، آرائوخو مجبور شد یک توپ را متوقف کند. سمت راست یونایتد داستان دو مدافع کناری هجومی بود، آرون وان بیساکا که اغلب فضا را برای پیشرفت و تاثیرات عالی پیدا می‌کرد، اما همچنین چرت زدن زمانی که جوردی آلبا از کنار او گذشت و ضربه‌ای نزدیک به تیر را زد که دخیا مجبور شد آن را دفع کند. همانطور که آلبا اجازه پرواز داد، وان بیساکا در حال پرواز بود، این چالش خطرناک بود اما مجازات نشد.

وان بیساکا اولین موقعیت نیمه دوم را نیز ایجاد کرد، سانچو با فاصله از او فاصله گرفت. اما این بارسلونا بود که اول شد. آلونسو از گوشه ای به بیرون پرید و با اشاره به آسمان به افتخار پدرش، بازیکن سابق بارسلونا با همین نام که هفته گذشته درگذشت، جشن گرفت. فقط این نبود که سرب دوام نیاورد. این بود که انگار هرگز اتفاق نیفتاده بود، بازی تقریباً به محض اینکه آن را در دست داشتند از بین رفت.

دو دقیقه بعد، پاس فرد، رشفورد را بین دفاع چپ و مدافع میانی آزاد کرد و او توپ را به سختی و پایین در تیرک نزدیک کوبید. بلافاصله بعد از آن، راشفورد رافینیا را جدا کرد و به داخل منطقه رفت تا توپ را فراهم کند که در نهایت از کونده خارج شد. بارسلونا روی طناب بود، نمی توانست کنترل را به دست بگیرد، یا توپ را هم نمی توانست جلوی موج را بگیرد، و یونایتد این را می دانست. راشفورد مطمئناً این کار را کرد: هر بار که می‌دوید، این مکان از بدترین اتفاق می‌ترسید. لحظه بعدی او منجر به شوت وان-بیساکا شد، و بعد از آن با ضربه زدن کونده به او درخواست های بلندی برای پنالتی جلب کرد.

و با این حال این بارسلونا بود که گل بعدی را زد. به نظر می رسید که یونایتد از پرس خارج شود اما پاس نهایی ضعیف بود. کازمیرو تا آن زمان به شدت تحت تاثیر قرار می‌داد و یک تکل کلیدی را جشن می‌گرفت، اما حالا این پاس او بود که به بارسلونا اجازه بازگشت. کونده وارد شد و رافینه را در سمت راست پیدا کرد. توپ پرتاب برزیلی از مسیر لواندوفسکی عبور کرد و بدون اینکه لهستانی تماسی بگیرد، به گوشه ای دور رفت.

ناگهان به نوعی این ورزشگاه زنده شد و آنها هم همینطور. راشفورد در یک انتها و رافینیا در سمت دیگر هر کدام می توانستند در یک دقیقه گل بزنند، زیرا به سمت یک فینال گیج کننده پیش می رفت. کریستنسن به تیرک دروازه برخورد کرد، توپ از خط خارج شد و دخیا فرصت آنسو فاتی را دفع کرد تا اینکه آرائوخو آخرین جهش را در دقیقه 94 انجام داد، اما مهار شد. به اولدترافورد و موارد دیگر. بله لطفا.