پس از تقریباً یک سال جنگ، ظرفیت‌های نظامی روسیه و اوکراین چگونه مقایسه می‌شود؟

پس از تقریبا یک سال جنگ پس از تهاجم روسیه به اوکراین، ظرفیت های نظامی دو کشور چگونه قابل مقایسه است؟ به‌طور قابل‌توجهی به‌دست آوردن ارقام دقیق و اطلاعات دقیق دشوار است، اما ما می‌دانیم که قدرت‌های غربی تسلیحات سنگینی را در اختیار اوکراین قرار می‌دهند. اخیراً، بر اساس اظهاراتی که در 9 فوریه در بروکسل انجام شد، اوکراین از چندین شریک غربی درخواست جت های جنگنده کرده است. این به دنبال توافق تاریخی برای تامین تانک های مدرن توسط آلمان، بریتانیا و ایالات متحده آمریکا با تسلیحات سبک تر از فرانسه، لهستان و سایر اعضای ناتو در اروپا است.

آیا روسیه قادر به تولید و خرید تسلیحات کافی برای ادامه تجاوزات مداوم خود یا حتی دفاع از سرزمین های اشغالی خواهد بود؟

آیا توان نظامی اوکراین برای بازپس گیری سرزمین های اشغالی و یکجانبه الحاق شده کافی است یا وظیفه اصلی امروز مقاومت در برابر پیشرفت روسیه است؟

“اوکراین به شدت به منابع غربی وابسته است”

به گفته دیوید جندلمن، مفسر نظامی مستقر در اسرائیل، روسیه حملات خود را مهار نمی کند. در حال حاضر، روسیه در تسلیحات، عمدتاً در توپخانه بشکه‌ای و جت و همچنین هوانوردی، برتری دارد و صنعت نظامی روسیه امکان جنگیدن با ظرفیت فعلی را فراهم می‌کند. مصرف روسیه از مهمات توپخانه به طور قابل توجهی در مقایسه با فصل بهار کاهش یافته است. فصل تابستان، و این سرعت روسیه را کاهش می دهد. با این حال، او می‌گوید که نیروهای روسی به آرامی اما مطمئناً در حال پیشروی هستند. با این وجود، پیشرفت، هرچند آهسته و در بخش‌های باریک جبهه، در حال انجام است.»

جندلمن خاطرنشان می کند که ارتش اوکراین تا حد زیادی به تدارکات تسلیحات مدرن غربی وابسته است.

اوکراین به شدت به تدارکات غربی وابسته است. در حال حاضر وظیفه اصلی نیروهای اوکراینی دفاع است. فکر کردن به ضدحمله های مهم فراتر از ضدحمله های محلی تنها با دریافت مقادیر قابل توجهی از تسلیحات غربی امکان پذیر است که وعده داده شده است، اما هنوز نه. تحویل داده شده.”

تلاش مسکو برای به تعویق انداختن شکست اجتناب ناپذیر خود

در ماه‌های پس از تهاجم روسیه، جهان شاهد تلفات سنگین سخت‌افزار نظامی روسیه بود که در میدان نبرد آسیب دیده و رها شد. به نظر می‌رسد کرملین برای واقعیت‌های نبرد تمام عیار آماده نیست: ظاهراً الحاق سریع سرزمین‌ها توسط مسکو برنامه‌ریزی شده بود. روزگواردیا، نیروهای گارد ملی، انتظار داشتند که در هفته های اول تهاجم، امنیت ارضی و عمومی را در زمین تضمین کنند.

به گفته پاول لوزین، کارشناس آمریکایی در سیاست خارجی و دفاعی روسیه، اما این چیزی نیست که اتفاق افتاده است و حمله ممکن است به نیروهای مسلح روسیه آسیب وارد کرده باشد که ترمیم آن زمان زیادی طول خواهد کشید.

احیای پتانسیل نظامی روسیه غیرممکن است. ارتش در سال های 2020-2021 در اوج قدرت خود بود و به آنجا بازنخواهد گشت. اما تلاش می کند عذاب خود را گسترش دهد. داعش را در نظر بگیرید: بدون هوانوردی و با حداقل ها از نظر زره و توپ، دولت اسلامی توانست تقریباً چهار سال در برابر ائتلاف بین‌المللی برتر مقاومت کند. به این ترتیب مسکو تلاش می‌کند تا شکست اجتناب‌ناپذیر خود را به تعویق بیندازد.”

تقویت تدارکات اوکراین در دو حوزه اصلی: خودروهای زرهی و توپخانه

نیل ملوین، مدیر مطالعات امنیت بین‌المللی در موسسه رویال خدمات متحد (RUSI) پیشنهاد می‌کند که اوکراین به آرامی کنترل اوضاع را به دست می‌آورد، به‌ویژه با ورود تسلیحات مدرن ارائه‌شده توسط شرکای غربی:

«جنگ واقعاً از سال 2014 ادامه داشته است [and the Russian annexation of Crimea]. با ورود به این دور جدید نبرد (که در فوریه 2022 آغاز شد) هر دو طرف از قبل به خوبی مجهز شده اند: روسیه طیف گسترده ای از قابلیت ها و اوکراین دارای قابلیت های مهمی بود، اما فاقد تسلیحات کلیدی در مناطق خاص بود.

در مرحله اول جنگ، زمانی که اوکراین موفق شد حمله روسیه را ابتدا به کیف خنثی کند و سپس به تدریج حرکت روسیه را از طریق دونتسک خنثی کند، مقدار زیادی از تجهیزات روسی دستگیر و تغییر کاربری داده شد.

«اوکراینی‌ها کنترل را به دست گرفته‌اند و سپس مقدار زیادی از این تجهیزات روسی را دوباره رنگ‌آمیزی کرده و دوباره مسلح کردند، که البته آنها با آن بسیار آشنا هستند. آنها اکنون دفاع هوایی بسیار خوبی دارند، که در زمان ورود به جنگ واقعاً بسیار نازک بودند: عمدتاً چند سیستم نسبتاً قدیمی شوروی. آنها اکنون برخی از مدرن‌ترین نمونه‌های غربی را در اختیار دارند که در از بین بردن پهپادها و موشک‌های روسی کاملاً مؤثر بوده‌اند، اگرچه تعداد کمی از آنها هنوز موفق شده‌اند.

وضعیت از زمان شروع اولیه تنش ها در سال 2014 چگونه تغییر کرده است؟

«آنچه اکنون می‌بینیم، فشاری است برای ارائه خودروهای زرهی مدرن به اوکراین و ارائه توپخانه و نیروهای موشکی مدرن به اوکراین. آنها توپخانه بسیار زیادی دارند. در واقع، یکی از بزرگترین نیروهای توپخانه در اروپا از سال 2014 در درجه اول ایجاد شد.

با گذشت چهار ماه از جنگ، بمباران ماریوپل و جنایات بوچا (نزدیک کیف)، ایالات متحده برای مقابله با حملات روسیه اعلام کرد که سیستم‌های دوربرد HIMARS را تامین می‌کند.

برد اینها به ویژه با اهدای توپخانه مدرن و سامانه های هویتزر افزایش یافته است. و اخیراً ایالات متحده با اصلاح سیستم های شناخته شده HIMARS که قبلاً عرضه شده بود، توپخانه را با برد حدود 150 کیلومتر تقویت کرده است.

با این موشک‌های جدید، نیروهای اوکراینی از خطوط کنونی خود می‌توانند تقریباً در تمام اوکراین اشغالی، نه جنوب و شرق کریمه و نه شرقی‌ترین بخش منطقه دونتسک، نیروهای روسیه را هدف قرار دهند. هر جای دیگری در محدوده خواهد بود.

اما آنها هنوز فاقد موشک‌های برد بلندتر، تا برد 300 کیلومتر هستند، ایالات متحده درخواست‌ها را برای تامین این موشک‌ها رد می‌کند و اوکراینی‌ها جت‌های جنگنده مدرن استاندارد ناتو را ندارند. آنها هنوز از دوره شوروی، روسیه استفاده می کنند. اینها هنوز اساساً فناوری دوران شوروی هستند.

از تابستان گذشته ده‌ها کشور کمک‌های نظامی در قالب سیستم‌های تسلیحاتی مدرن و حمایت مالی به اوکراین اختصاص داده‌اند. ملوین افزود:

«چالش برای اوکراینی‌ها این است که در واقع از همه این‌ها به روشی هماهنگ برای شکستن خطوط روسیه در آنچه که عملیات تسلیحات ترکیبی نامیده می‌شود استفاده کنند: همه آنها را به هم پیوند بزنند. این چالش است.»

روسیه با کمبود تجهیزات پیشرفته مواجه است

به گفته ملوین، در طرف روسیه، ظرفیت نظامی نیز تکامل یافته است، اگرچه به همین شکل نیست.

«روسیه با نیروهای مسلح عظیم در تعداد زیادی وارد جنگ شد. تجهیزات زیادی را از دست دادند. آنها مردان زیادی را از دست دادند. اما آنها از زمستان برای بازسازی مجدد نیروهای مسلح خود استفاده کرده اند.

کرملین از سپتامبر سال گذشته یک بسیج 300000 نفری داشت که اکنون در محل حاضر هستند.

آنها تجهیزات دوران شوروی زیادی دارند: زمانی که اتحاد جماهیر شوروی فروپاشید، انبارهای عظیمی وجود داشت. آنها گلوله های توپخانه زیادی دارند، تانک ها و خودروهای زرهی زیادی دارند، نه لزوماً مدرن ترین، بلکه به تعداد زیاد. بعید به نظر می‌رسد که تجهیزات اولیه آنها تمام شود.

رئیس جمهور پوتین از زمان اعلام مونیخ خود علیه گسترش ناتو به اروپای شرقی در سال 2007، غرب را با نوآوری های نظامی روسیه تهدید می کند: در سال 2018، ما حتی انیمیشنی از یک موشک مخفی جدید را دیدیم که به نظر می رسید به خاک ایالات متحده حمله کند. با این حال، این سیستم های پیشرفته جدید، علیرغم آنچه پیشنهاد شده است، در جنگ اوکراین حضور ندارند. آنها عمدتاً مدل های آزمایشگاهی یا فناوری های مجازی و نه پیاده سازی شده باقی می مانند.

ملوین می‌گوید: «آنجا که روس‌ها دچار کمبود هستند، سیستم‌های پیشرفته‌تر موشک‌ها و خودروهای زرهی پیشرفته‌تر پس از شوروی است.

بنابراین، من فکر می‌کنم که نبرد اساساً به این موضوع ختم می‌شود که روسیه تلاش می‌کند تا از منابع عظیم خود، به‌ویژه نیروی انسانی‌اش، برای شکستن خطوط اوکراین استفاده کند، بدون اینکه لزوماً پیچیدگی زیادی در پیوند دادن بخش‌های مختلف نیروهای مسلح داشته باشد. “