آبان نیوز انتشار آخرین خبرهای سیاسی اقتصادی اجتماعی ورزشی فناوری در آبان نیوز
به گزارش دپارتمان اخبارسیاسی پایگاه خبری آبان نیوز ،
در مقایسه با ناراحتی هواپیماهای جنگنده چینی که بر فراز تنگه تایوان یا بن بست های دریایی در دریای چین جنوبی شناور بودند، بالون غول پیکر چینی که هفته گذشته بر فراز ایالات متحده شناور بود، برای بسیاری در آسیا مانند یک چیز کوچک پف کرده به نظر می رسید.
اما از آنجایی که مقامات آمریکایی به فشار بر این موضوع ادامه می دهند و ادعا می کنند که بالن های جاسوسی چین بخشی از ناوگان جاسوسی جهانی هستند، جدا کردن این اختلاف از نگرانی های جدی منطقه ای غیرممکن شده است.
بیهاری کاوسیکان، وزیر خارجه سابق سنگاپور، در تشریح گفتگوهای خود با رهبران و کارشناسان سیاست خارجی در سراسر منطقه، گفت: «کاملا واضح است که نگرانی وجود دارد. او افزود: «این بالونی نیست که بر فراز آمریکا و دیگر کشورها می‌رود، بلکه آنچه ممکن است مثلاً در تنگه تایوان اتفاق بیفتد».
در سرتاسر آسیا، به نظر می‌رسد که مقامات فعلی و سابق هنوز با ناراحتی سر خود را تکان می‌دهند. چین و ایالات متحده به تازگی شروع به اصلاح روابط خود با دیدار بالی بین رئیس جمهور بایدن و شی جین پینگ، رهبر چین، قبل از نشست گروه 20 در ماه نوامبر کرده بودند.
سپس یک بالون سفید بزرگ – چین گفت که برای تحقیقات آب و هوا است. مقامات ایالات متحده آن را یک کاردستی جاسوسی نامیدند – هر دو کشور را به فاصله دیپلماتیک بازگرداند و موج دیگری از ناامیدی و ترس را برای منطقه ای به ارمغان آورد که امنیت و رفاه آن به ویژه در برابر شعله ور شدن آتش بین دو ابرقدرت آسیب پذیر است.
بسیاری از محافل سیاست آسیایی این حادثه تورم را نشانگر لحظه می دانند. آنها استدلال می کنند که ثبات و صلح باید به طرز وحشتناکی شکننده باشند، اگر یک گوی بادگیر بتواند ناسیونالیسم جنگ طلب را تحریک کند و گفت و گوهای سطح بالا را در مورد موضوعاتی مانند سلاح های هسته ای، تغییرات آب و هوا و تجارت متوقف کند. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که با توجه به نوسانات اعتماد به این دو غول بزرگ در سال‌های اخیر در سراسر آسیا، نبرد بالن و پیامدهای آن تنها ممکن است باعث تشدید نگرانی در مورد اینکه چگونه رقابت آنها تصمیم‌هایی را که بر جهان تأثیر می‌گذارد، بیشتر کند.
بک شریمپتون، یک مقام سابق دفاعی و امور خارجه استرالیا با دو دهه تجربه در سراسر جهان، گفت: «واکنش‌های هر دو طرف نشان داده است که بلوغ، عدم آرامش وجود دارد.
او افزود: «این کاملاً فقط یک بالون احمقانه نیست. این به چالش‌ها و مشکلات واقعی پیش رو اشاره میکند.»
آسیا، یا آنچه که به طور فزاینده ای هند و اقیانوسیه نامیده می شود، از هیمالیا تا اقیانوس جنوبی، مدت هاست که انجمنی است که مشکلات (و ثروت) واشنگتن و پکن بیشترین تأثیر را داشته است. این منطقه ای با دیدگاه های متناقض است که در آن ایالات متحده به عنوان منبع امنیت و زخم هایی از جنگ جهانی دوم، جنگ کره و ویتنام در نظر گرفته می شود، در حالی که چین به عنوان منبع ثروت و همچنین یک متجاوز بالقوه در نظر گرفته می شود.
تردیدها در مورد ایالات متحده حول محور این است که آیا این کشور تعامل مداوم را حفظ خواهد کرد یا خیر. در مورد چین، نگرانی ها در جهت مخالف می چرخد: آیا پکن متعهد به خویشتن داری خواهد بود؟
زمانی که این دو کشور با هم کار کردند، آسیا رونق گرفت: کمونیست ها و سرمایه داران پس از پیوستن چین به سازمان تجارت جهانی در سال 2001، اقتصاد منطقه را دوباره سیم کشی کردند و کشورهای بزرگ و کوچک را تا حدی به هم متصل کردند که هیچ منطقه دیگری نمی تواند با آن برابری کند.
چین بزرگترین شریک تجاری برای بسیاری از همسایگان خود، از جمله متحدان آمریکایی مانند ژاپن، کره جنوبی و استرالیا است، در حالی که ایالات متحده با سرمایه گذاری و واردات، رشد را تقویت می کند. بسیاری از محصولات، از داروسازی هندی گرفته تا لوازم الکترونیکی کره ای، با قطعات چینی خریداری شده توسط شرکت هایی با تامین مالی وال استریت شروع می شوند و با سود حاصل از مشتریان در آمریکا خاتمه می یابند.
اما با عمیق‌تر شدن تنش‌های رقابتی – به‌ویژه با تاکتیک‌های تجاری تهاجمی چین و تعرفه‌های اعمال شده توسط رئیس‌جمهور دونالد جی. ترامپ در سال 2018 – منطقه مجبور شده است که انتظارات را مجدداً تنظیم کند. هزینه های نظامی در بسیاری از کشورها افزایش یافته است. سرمایه گذاری خارجی در چین به دلیل نفوذ ریسک ژئوپلیتیکی در تحلیل های خام هزینه-فایده کاهش یافته است.
آقای کاوسیکان، مقام سابق سنگاپور، گفت: «ثبات رابطه را نباید بدیهی تلقی کرد. او گفت: «برای چندین دهه، ما آن را مسلم می‌پنداشتیم، احتمالاً به اشتباه، اما دیگر نمی‌توان آن را مسلم دانست، نه توسط هیچ شخص ثالثی و نه توسط دو مدیر. هم آمریکا و هم چین باید روی ثبات کار کنند – این وضعیت طبیعی نیست.
این بالون ممکن است یک علامت تعجب برای سخنرانی اخیر آقای کاوسیکان در هند با عنوان “آینده عدم قطعیت جهانی” باشد.
برخی از تحلیلگران این مناقشه بالن را مسخره اما مهم خواندند و بر گسترش آنچه بسیاری از کشورها به عنوان نقض حاکمیت چین در آسیا توصیف می کنند، تاکید کردند.
چون این بوم گفت: «فقط مکان از دریای چین جنوبی و تنگه‌های تایوان تغییر کرده است. یک ژنرال بازنشسته ارتش کره جنوبی. “اکنون آن بر فراز قاره ایالات متحده است، که بسیار شگفت انگیز است. این نشان می‌دهد که چقدر ممکن است همه چیز اشتباه پیش برود.»
در ژاپن، یک مقام دفاعی، سوگیو تاکاهاشی، این انتقاد را تکرار کرد. او در توییتر گفت بدون توجه به هدف بالون، “نقض حریم هوایی نقض حریم هوایی است.” برخی از روزنامه‌های مهم ژاپن نیز سرمقاله‌هایی را منتشر کردند که در آن از شکست گفت‌وگو و انتقاد از ارتش چین ابراز تاسف کردند.
انواع مشابهی از بالون ها در سال 2020 بر فراز ژاپن ظاهر شدند. آنها سرنگون نشدند، اما پس از تایید مقامات آمریکایی مبنی بر اینکه بالن های جاسوسی چینی نیز علیه متحدان ایالات متحده در اقیانوس آرام مستقر شده اند، حزب حاکم ژاپن شروع به بحث در مورد اینکه آیا در صورت ظاهر شدن بالون دیگری این کار را انجام دهد یا خیر.
کونی میاکه، یک دیپلمات سابق ژاپنی می‌گوید: «اگر الان اتفاق می‌افتد، ممکن بود اوضاع کاملاً متفاوت باشد. با این حال، او افزود: “در مقایسه با ژاپن، ایالات متحده بسیار نگران، هیجان زده و نگران بود.”
هیو وایت، یک مقام دفاعی سابق استرالیا، گفت که به نظر می‌رسد چین و ایالات متحده در چرخه‌ای از تجاوز و واکنش‌های هوس‌بازانه گرفتار شده‌اند، که پرسش‌هایی را درباره توانایی آنها برای مدیریت روابط پیچیده ایجاد میکند.
آقای وایت گفت: «از طرف پکن، درک اینکه چگونه چینی‌ها می‌توانستند آنقدر نابخردانه باشند که چنین بالونی را به حریم هوایی ایالات متحده بفرستند، جایی که قرار بود شناسایی شود، دشوار است.
او افزود: «از طرف واشنگتن، به نظر می‌رسد که دولت بایدن در واکنش اشتباه خود، ابتدا واکنش کم و سپس بیش از حد واکنش نشان داده است.»
او گفت اولین اشتباه واشنگتن عدم اعلام علنی و اعتراض به نفوذ به حریم هوایی آمریکا در زمان وقوع آن بود. سپس، پس از تشخیص اینکه بالون یک تهدید بزرگ نیست، گفت: “به همان اندازه اشتباه بود که پیشرفت در روابط را از مسیر خارج کنیم” با لغو سفر آنتونی جی. بلینکن وزیر امور خارجه به پکن و شلیک بالون در چنین شرایطی. یک مد تئاتری
خانم شریمپتون، مدیر مؤسسه سیاست استراتژیک استرالیا، گفت که این بالون یا تحمل چین را در برابر رفتارهای بی پروا نشان می دهد، یا نشان می دهد که رهبری نظامی و سیاسی این کشور با هم هماهنگ نیستند – یک چشم انداز بالقوه خطرناک تر.
بهارات کارناد، استاد بازنشسته در مطالعات امنیت ملی در مرکز تحقیقات سیاست، یک اتاق فکر در دهلی نو، گفت که به نظر می رسد پکن به هیچ وجه به خطر رویارویی در حریم هوایی ایالات متحده فکر نمی کند. به گفته او، این نشان می‌دهد که «در به کارگیری ابزارهای قهری علیه دولت‌ها در حیاط خلوت خود تردیدهای کمتری خواهد داشت».
وی افزود در همان زمان، ایالات متحده با تردید اولیه پاسخ داد که نگرانی را کاهش نداد.
او گفت: «اگر ایالات متحده به راحتی از واکنش بالقوه چین بترسد، بی میلی آن برای کمک به شرکای استراتژیک و متحدان خود در آسیا در بحرانی که چین به راه انداخته است چقدر بیشتر خواهد بود؟»
به سختی می توان گفت که آیا چنین سوالاتی باقی خواهند ماند. در این بین بادکنک تبدیل به منبع طنز شده است. یک سایت خبری طنز استرالیایی به نام The Betoota Advocate به شوخی گزارش داد که این بالون در واقع بخشی از فاش کردن جنسیت اشتباه بوده است. سرکنسول چین در ایرلند شمالی در توییتر پرسید: “آیا کس دیگری این شکست بالون را چیزی جز یک مشت هوای گرم می داند؟”
کسانی که بعید هستند بخندند: افرادی که تجارت و زندگی آنها وابسته به ایالات متحده و چین است که راه هایی برای رقابت مسالمت آمیز پیدا کنند.
آروپ رها، اقتصاددان ارشد آسیا برای آکسفورد اکونومیکس، یک شرکت تحقیقاتی جهانی، گفت که به ویژه در محافل تجاری آسیایی، مردم از دیدن یک دشمنی به دنبال دیگری خسته شده اند.
او گفت: “احتمالا همه آنها فقط چشمان خود را می چرخانند و می گویند: “اوه، نه، یک حادثه دیگر.”
سپس او نیز در مورد آمریکا و چین جدی شد.
او گفت: «ما واقعاً دوست داریم که آنها با هم کنار بیایند. “اگر آنها بخواهند کمک بزرگی خواهد بود.”
روز کومار و موتوکو ریچ گزارش کمک کرد
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز ایران و جهان آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.
