بار سابق اندلس به عنوان کنیسه گمشده قرون وسطایی تایید شد | اسپانیا

باستان شناسان در شهر اوتررا در اندلس یک کنیسه حیرت انگیز قرون وسطایی اسپانیایی را کشف کردند که بعدها در طول هفت قرن به عنوان همه چیز از بیمارستان و خانه کودکان رها شده تا رستوران و میخانه دیسکو مورد استفاده قرار گرفت.

این کشف که روز سه شنبه اعلام شد، ساختمان قرن چهاردهمی را به یکی از تعداد انگشت شماری از کنیسه های گرانبهای قرون وسطایی تبدیل می کند که پس از اخراج یهودیان اسپانیا در سال 1492 جان سالم به در برده است.

ارجاع به معبد گمشده به بیش از 400 سال قبل بازمی گردد. رودریگو کارو، کشیش، مورخ و شاعر محلی، در تاریخ اوتررا در سال 1604، ناحیه‌ای از مرکز شهر را مانند قرن‌های قبل توصیف می‌کند و می‌نویسد: «در آن مکان، فقط مردم خارجی و یهودی وجود داشتند… کنیسه آنها جایی که بیمارستان د لا میسریکوردیا اکنون در آن قرار دارد.

ادعای کارو در پایان سال گذشته زمانی که تیمی به رهبری باستان شناس میگوئل آنجل د دیوس منطقه کشتی تورات و نمازخانه را کشف کردند تأیید شد.

«مثل شکستن هیروگلیف بود. وقتی آن کلید را داشتیم، همه چیز جمع شد.»

خوزه ماریا ویلالوبوس، شهردار اوتررا، در یک کنفرانس مطبوعاتی در محل صبح روز سه‌شنبه، گفت که جستجوی دو ساله به این معنی است که «اکنون می‌توانیم از نظر علمی مطمئن باشیم که در حال حاضر در کنیسه قرون وسطایی ایستاده‌ایم».

او گفت که اهمیت این یافته “فوق العاده” به سختی قابل اغراق است.

او گفت: «تاکنون تنها چهار ساختمان از این قبیل در کل اسپانیا وجود داشت – دو ساختمان در تولدو، یکی در سگویا و یکی در کوردوبا. این یک ساختمان استثنایی است که به مدت 700 سال بخشی از Utrera و بخشی از زندگی ساکنان آن بوده است. این بنا در دهه 1300 متولد شد و تا قرن بیست و یکم راه یافت.

او افزود که یکی از دلایل اصلی بقای آن، این واقعیت است که همیشه برای یک هدف مورد استفاده قرار می گرفته است.

او گفت که این کشف تصمیم نه همیشه محبوب شورای شهر برای خرید این ملک به قیمت 460000 یورو (410000 پوند) در چهار سال پیش را تایید کرده است و این “فرصتی برای ما برای بازیابی تاریخ خود” و جذب محققان و گردشگران است. .

این طرح به موازات ادامه کارهای باستان شناسی برای بازدید عموم باز خواهد شد. به گفته د دیوس، اگرچه منطقه زنان و حمام آیینی هنوز کشف نشده است، اما این مکان می‌تواند اسرار بیشتری را کنار بگذارد. مرحله بعدی تحقیق به دنبال این است که ببینیم آیا خانه خاخام ها در نزدیکی و شاید یک مدرسه مذهبی وجود دارد یا خیر.

او گفت اما اهمیت این یافته بیشتر از جنبه معماری صرف است.

جدا از ارزش میراث – این یک ساختمان با تاریخ مهم است که زمانی کنیسه بوده است – چیزی که من را خوشحال می‌کند این است که می‌دانم می‌توانیم بخش بسیار بسیار مهمی از نه تنها تاریخ اوتررا، بلکه تاریخ را نیز به دست آوریم. از شبه جزیره ایبری است. داستان یهودیان سفاردی عملاً برای مدت طولانی پاک یا پنهان شده بود.

در حالی که مردم اسپانیای اسلامی را به لطف میراث‌های فرهنگی، زبانی، خوراک‌شناسی و معماری بی‌شمار آن می‌دانند، داستان یهودیانی که زمانی شبه جزیره را خانه می‌نامیدند، بسیار کمتر آشناست.

تنها در سال 2015 بود که دولت اسپانیا قانونی را تصویب کرد که به نوادگان یهودیانی که در سال 1492 اخراج شده بودند، شهروندی ارائه می‌کرد تا در تلاشی برای جبران اشتباهی که دولت آن زمان آن را یک اشتباه تاریخی می‌خواند. بیش از 130000 نفر برای شهروندی تحت این طرح قبل از پایان آن در سال 2019 درخواست دادند.

De Dios امیدوار است که کشف کنیسه-cum-hospital-cum-children’s home-cum-bar به اسپانیایی ها کمک کند تا به گذشته و حال خود فکر کنند.

او گفت: «این مثل یک پنجره یا مثل یک مگافون است که یهودیان سفاردی می توانند از طریق آن با ما صحبت کنند.

«اگر ما اینقدر متفکر باشیم، می‌توانیم گوش کنیم و چیزهای زیادی در مورد اینکه چه کسی هستیم و چرا در جایی که هستیم، بیاموزیم. این فرصتی است تا به این فکر کنیم که دیاسپورای سفاردی اکنون کجاست. این یک فرصت منحصر به فرد است و ما نباید زیاد به ساختمان و چهار دیواری آن آویزان شویم.»