به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
ریشی سوناک آخرین ساکن خیابان داونینگ است که مجموعه وایت هال را به هم ریخته است به این امید که سازماندهی مجدد ماشین آلات دولتی به رشد اقتصادی سریعتر منجر شود. تاریخ نشان می دهد که او آخرین نفر نخواهد بود.
از زمانی که ادوارد هیث در سال 1970 وزارت تجارت و صنعت را به عنوان یکی از “ابر وزارتخانه” جدید خود ایجاد کرد، این روند تقریباً دائمی برای دپارتمانی که به تجارت رسیدگی می کند، تغییر کرده است. مسئولیتها اضافه شده و از عهده سیاستمدارانی برداشته شده است که به سختی فرصت پیدا کردن پای خود را قبل از انتقال مجدد پیدا کردهاند.
کیمی بادنوچ، وزیر تجارت و تجارت جدید، هفتمین دارنده این پست در کمتر از هفت سال است. بخش او مسئولیت تجارت را پس می گیرد اما انرژی خود را از دست می دهد. یک بخش کاملاً جدید از علم، نوآوری و فناوری – که به چشم انداز “گرمای سفید” هارولد ویلسون در دهه 1960 از بریتانیای مدرن بازمی گردد – ایجاد شده است.
مانند تمام تغییرات قبلی، سوناک با بالاترین جاه طلبی ها شروع می شود. نخست وزیر اصرار داشت که تیم های وزیران جدید به ساختن آینده ای بهتر برای «فرزندان و نوه های ما» کمک خواهند کرد.
منشی های تجاری سابق می توانند ببینند که چرا – پس از 15 سال فعالیت کند – در داونینگ استریت میل به انجام بهتر وجود دارد. با این حال، آنها تردید دارند که آیا این سازماندهی مجدد آخرین کار را انجام دهد یا خیر.
مایکل هسلتین، وزیر تجارت و صنعت محافظهکار در دوران جان میجر در دهه 1990، گفت: «سازمانی که من اداره میکردم ساختار درستی داشت: صنعت، تجارت و انرژی با وزیر دولت برای هر یک از سه بخش.»
لرد هسلتین، که اکنون یک همتای غیروابسته است، گفت که فکر نمیکند انتقال انرژی به یک بخش جداگانه ایده خوبی باشد، با این استدلال که تامین انرژی برای صنعت مهم است. او گفت: «اگر میخواهیم یک استراتژی صنعتی داشته باشیم – که باید داشته باشیم – باید به این مولفهها به عنوان یک کل نگاه کنید.
«داشتن دو وزیر و دو مجموعه از مقامات به معنای هماهنگی کلی دشوار است. مثل داشتن دو رئیس است.»
وینس کیبل که بین سالهای 2010 تا 2015 وزیر بازرگانی در دولت ائتلافی محافظهکار-لیبرال دموکرات بود، گفت که این تغییر و تحول “به موقع و نادرست” بوده است.
کیبل گفت که بازگرداندن تجارت و تجارت منطقی است اما گفت که اشکال جدید انرژی برای استراتژی صنعتی بسیار مهم است. او گفت: “به نظر می رسد زمان عجیبی برای جدا کردن آنها وجود داشته باشد.” حرکت در اطراف مبلمان وایت هال دستاورد بسیار کمی دارد.
به طور سنتی، سه دلیل برای ادغام یا تقسیم ادارات دولتی که با تجارت سروکار دارند وجود دارد: افزایش بهرهوری و سرمایهگذاری، ایجاد مجموعهای قابل توجه برای یک «جانور بزرگ» سیاسی، یا کوتاه کردن بالهای خزانهداری با ایجاد یک رقیب. پایگاه قدرت اقتصادی
آخرین مورد از آن انگیزه ها را می توان این بار رد کرد. سوناک صدراعظم سابق است و میخواهد بخش قدیمیاش در کاهش استقراض عمومی عجله کند. او هیچ تمایلی به خنثی کردن خزانه ندارد.
شایعاتی وجود داشت – که توسط داونینگ استریت تکذیب نشد – مبنی بر اینکه مایکل گوو برای تصدی مجموعه جدید علم، نوآوری و فناوری در صف قرار گرفته بود، اما ترجیح داد در شغل فعلی خود به عنوان منشی تراز باقی بماند.
پیتر ماندلسون، وزیر سابق صنعت کارگری، گفت که به نظر می رسد این تغییر و تحول بر اساس ایجاد شغل برای یک “جانور بزرگ” بوده است. او تردید داشت که آیا این امر می تواند چشم انداز رشد بریتانیا را افزایش دهد یا خیر.
من میتوانم درک کنم که چرا سوناک میخواهد کل دولت را تقویت کند و تجارت، صنعت، علم و فناوری، و انرژی را پشت سر اهداف رشد اقتصاد قرار دهد. لرد ماندلسون گفت، اما بهنظر میرسد که او به جای گالوانیزه کردن، این تلاش را شکست میدهد.
وی افزود که نتیجه این خواهد بود که احساسات سرمایه گذاران تضعیف می شود و چشم انداز رشد اقتصاد مختل می شود. من نمی توانم ببینم که چگونه دولت در نتیجه این امر تقویت می شود.
سه منشی تجاری آخر – کواسی کوارتنگ، جیکوب ریس-موگ و گرانت شاپس – کمتر از دو سال بین آنها خدمت کردند و باعث شد صنعت مشتاق یک دوره ثبات باشد.
استفان فیپسون، مدیر اجرایی Make UK، که نماینده تولیدکنندگان است، گفت که او میخواهد برنامهای بلندمدت ببیند که به شرکتهای انگلیسی اجازه دهد تا به طور مؤثرتری در سطح بینالمللی رقابت کنند.
تاکید مستمر بر علم و نوآوری نشاندهنده تعهد دولت به تضمین باقی ماندن بریتانیا به عنوان یک ابرقدرت علمی است، اما بسیار مهم است که به افزایش نوآوری در کسبوکارهای بریتانیا ادامه دهیم تا رشد را تقویت کنیم و با مشکلات طولانی مدت بریتانیا با سرمایهگذاری کم و کمسرمایهگذاری مقابله کنیم. بهره وری.”
اما در کمتر از دو سال تا انتخابات عمومی بعدی، شانس تیم جدید – Badenoch، Shapps در انرژی و Michelle Donelan در علم، نوآوری و فناوری – برای ارائه چشمانداز بلندمدت فیپسون کم به نظر میرسد.
در این میان، کسانی هستند که می گویند قبلاً همه چیز را دیده اند. نیک مکفرسون، نارنگی برتر سابق وزارت خزانه داری، می گوید: «برای دانش آموزان صندلی های عرشه چیده شده، این به طور عجیبی یادآور دیدگاه گوردون براون در سال 2007 است: وزارت انرژی و تغییرات آب و هوا، دپارتمان نوآوری، دانشگاه ها و مهارت ها، و دپارتمان تجارت. اصلاحات سازمانی و نظارتی.»
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.