به گزارش دپارتمان اخبار اقتصادی پایگاه خبری آبان نیوز ،
نگاهی گذرا به سال 2022 نشان می دهد که اقتصاد بهتر از آنچه برخی پیش بینی ها انتظار داشتند، حفظ شده است. بانک انگلستان از جمله بسیاری بود که انتظار داشت نیمه دوم سال گذشته شاهد شروع رکود اقتصادی باشد که تا سال 2023 ادامه خواهد داشت.
همانطور که هست، اکنون انتظار میرود که وقتی آنها در روز جمعه منتشر میشوند، ارقام رسمی تولید ناخالص داخلی (GDP) در سه ماه آخر سال 2022 نشان دهند که از این امر بهدقت اجتناب شده است.
بانک در یک چشم انداز به شدت تجدید نظر شده منتشر شده برای همراهی با تصمیم خود برای افزایش نیم درصدی نرخ بهره به 4 درصد، گفت که رکود در عوض امسال آغاز می شود و تا بهار 2024 ادامه می یابد، که نشان دهنده رکود کوتاه تر و کم عمق تر از پیش بینی آن است. نوامبر.
تحلیلگران شهری اکثراً موافق هستند که بریتانیا از رکود اقتصادی – که به عنوان دو فصل متوالی انقباض تعریف می شود – در پایان سال گذشته اجتناب کرد. Investec هفته گذشته گفت که کاهش بسیار ملایم ماهانه تولید از نوامبر تا دسامبر همچنان تولید ناخالص داخلی را 0.1 درصد در سه ماهه چهارم در مقایسه با سومین فصل که تولید ناخالص داخلی 0.3 درصد کاهش یافت، افزایش می دهد.
پیشبینی تولید ناخالص داخلی در طول همهگیری دشوار بود. ماهیت توقف-شروع فعالیت اقتصادی باعث کاهش و افزایش چشمگیر تولید شد. هنگامی که همه گیری همه گیر شد، جشن ملکه در ماه ژوئن و تشییع جنازه او سه ماه بعد اوج و فرودهای غیرمنتظره بیشتری را ایجاد کرد.
برای نشان دادن، احتمالاً هر کسی که دیگها و بخاریهای خود را در هوای سرد روشن کرده باشد، تولید ناخالص داخلی دسامبر را از سقوط عمیق نجات میدهد، نه یک چرخش در تولید یا خبرهای خوب دیگر.
همانطور که فیلیپ شاو، اقتصاددان Investec در یادداشتی گفت: “در حالی که اعتصابات در طول ماه تشدید شدند، ما قضاوت می کنیم که محرک اصلی این خواهد بود که یک ماه سرد منجر به افزایش تولید آب و برق شده است.”
نگاهی به سه سال گذشته، حتی دهه گذشته، نشان می دهد که روند رشد متوسط است و رشد دستمزد تقریباً ثابت است. این بدان معناست که تا سال 2026، تولید ناخالص داخلی تقریباً به اوج خود در سال 2019 خواهد رسید.
این یک تصویر تلخ است و بانک مرکزی انگلیس معتقد است که تا پایان دهه 2020 ادامه خواهد داشت.
بنیاد رزولوشن میگوید در حالی که بانک انگلستان ممکن است چشمانداز اقتصادی خود را ارتقا داده باشد، با رکودی کوتاهتر و کمعمقتر از آنچه که در نوامبر گذشته پیشبینی کرده بود، همچنین نشان داد که بریتانیا «در میانه ضعیفترین دوره ۲۰ ساله رشد از زمان خود قرار دارد». 1938».
تورستن بل، مدیر اجرایی اندیشکده، میگوید که این امر بریتانیا را در مسیری به سمت «رکود دائمی» قرار میدهد و در معرض خطر «افت طولانیمدت و بسیار عمیقتر استانداردهای زندگی» بیش از آنچه قبلاً تصور میشد، قرار میگیرد.
اندرو بیلی، رئیس بانک انگلستان، افزایش نرخ بهره را برای دهمین بار به 4 درصد توجیه کرد تا حدی به این دلیل که او گفت این سناریو نسبتاً خوش خیم است. او گفت که خطرات بازگشت تورم و بالا ماندن نرخهای بهره بالاست و ریسک بازگشت به تورم فزاینده بالاترین در تاریخ 25 ساله کمیته سیاست پولی است.
گوش دادن به بیلی مانند تنظیم رساله ای بود از استاد اقتصاد دانشگاه نیویورک، نوریل روبینی، که زمانی که در مورد شرط بندی فاجعه بار موسسات مالی قبل از سقوط مالی سال 2008 سر و صدا به پا کرد، لقب دکتر دووم را به خود گرفت.
روبینی پیشبینی کرده است که تورم بالاتر از آنچه همه بانکهای مرکزی انتظار دارند باقی میماند، عمدتاً به این دلیل که جنگ اوکراین اولین جنگ در صف طولانی مناقشات جهانی است که به تجارت و زنجیرههای عرضه آسیب میزند و قیمتها را بالا میبرد.
بانک انگلستان بازگشت قیمت های بالای گاز و کالاها را یک تهدید می داند، اما چیزی که بیش از همه از آن می ترسد کمبود افرادی است که مایل و قادر به کار هستند. و اگر کارگر کافی وجود نداشته باشد، کارفرمایان همچنان به افزایش دستمزدها ادامه میدهند، که به افزایش قیمتها در سال آینده و سال بعد منجر خواهد شد.
با این حال، حتی اگر هیچکدام از این دو محقق نشود، بریتانیا همچنان با سرمایهگذاری کم، رشد دستمزد پایین و تولید ناخالص داخلی ثابت باقی میماند. این یک چشم انداز اشتها آور نیست.
این خبر از خبرگزاری های بین المللی معتبر گردآوری شده است و سایت اخبار امروز آبان نیوز صرفا نمایش دهنده است. آبان نیوز در راستای موازین و قوانین جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند لذا چنانچه این خبر را شایسته ویرایش و یا حذف میدانید، در صفحه تماس با ما گزارش کنید.