برنده چند جایزه اسکار هشدار داد که برش های “هولناک” خلاقیت را در هنرهای بریتانیا می کشد | تئاتر

سندی پاول، طراح صحنه و لباس انگلیسی برنده چند جایزه اسکار، که در این ماه با پذیرش یک بورسیه معتبر بفتا، تاریخ سینما را رقم خواهد زد، از نبود اجرای زنده تجربی که در بریتانیا روی صحنه می رود، “هراسان” است.

پاول یکی از برجسته ترین استعدادهای فیلم است که به طور منظم با مارتین اسکورسیزی کار می کند، اما اکنون می ترسد که ارتباط بین صحنه پررونق تئاتر جایگزین و دنیای تجاری سرگرمی های جمعی قطع شده باشد.

“این یک وضعیت ناامید کننده است و به این معنی است که ما انواع خلاقیت های فرمولی را به دست خواهیم آورد. بسیاری از کارهای حاشیه‌ای تئاتر دیگر وجود ندارند، زیرا مسیرهای قدیمی بودجه از بین رفته‌اند، و همیشه ارزش ریسک‌های هنری را یاد می‌گرفتید.» مشاهده کننده.

«وقتی جوان بودم، هر هفته نمایش‌های آوانگارد در شهر برگزار می‌شد. من را می ترساند که این اتفاق افتاده است. نمی دانم چه کار می توانیم بکنیم. چیزی که من به دولت می گویم این است که کار در هنر واقعاً شغل مناسبی است و به خصوص در مواقع سخت، سرگرمی چیزی است که مردم می خواهند.»

پاول 62 ساله در بریکستون در جنوب لندن بزرگ شد و برای عروسک هایش لباس می دوخت و سپس در مدرسه هنر و طراحی سنت مارتین تحصیل کرد. همکاری اولیه با درک جارمن منجر به همکاری با کارگردانان پیشگام دیگر از جمله سالی پاتر، نیل جردن، تاد هاینز و یورگوس لانتیموس در فیلم های تحسین شده ای مانند اورلاندو، بازی گریه، کارول، و مورد علاقهو همچنین با اسکورسیزی در مجموعه ای از موفقیت های منتقدانه از سال 2002 باندهای نیویورک. او اولین جایزه از سه اسکار را برای طراحی هایش برای جان مدن دریافت کرد شکسپیر عاشق. تندیس دوم و سوم او برایش آمد هوانورد و ویکتوریا جوان.

پاول با سه بفتای دیگر به نام خود، شناخته شده ترین و نامزدترین طراح لباس پس از ادیت هد است، زنی که دید پر زرق و برقش بر دوران طلایی هالیوود مسلط بود. پاول حرفه درخشان خود را به تجربیات اولیه در تئاتر حاشیه ای خلاصه می کند. “همه چیز با آن شروع شد. من در آن زمان طراحی های آوانگارد و تجربی زیادی انجام می دادم، زیرا بودجه ای برای این گروه ها وجود داشت. من هم اکنون کار اصلی را انجام می‌دهم، اما برای حفظ تعادل، آن طرف کارها را دنبال می‌کنم. من پروژه های ریسک پذیر را دوست دارم.»

او از جمله‌ای سخن گفتن از اسکورسیزی نقل می‌کند که اغلب می‌گوید «فیلم‌های هنری با بودجه کلان» می‌سازد: «تماشاگری زیادی در کار او وجود دارد، و من مطمئناً به آن پاسخ می‌دهم. او همیشه می داند که چه می خواهد و به گزینه هایی که من ارائه می دهم سریع واکنش نشان می دهد. من معمولاً یک پالت رنگ در ذهن دارم.»

لباس برای صحنه در درام حماسی اسکورسیزی بسیار مهم بود ایرلندیپاول، جایی که شخصیت استیون گراهام با حضور در یک جلسه با پیراهن آستین کوتاه و شلوارک به اوباش «بی احترامی» می‌کند، پاول به یاد می‌آورد: «فیلمنامه فقط می‌گفت که او باید شلوارک بپوشد، بنابراین ما به 50 نوع نگاه کردیم. شما می دانید که چه زمانی درست است.»

کار با هاینز در کارول، اقتباس شده از رمان پاتریشیا هایسمیت در سال 1952 قیمت نمکپاول گفت که از “رنگ های ملایم و خاموش” برای ایجاد “فضای دوره ای پیچیده” استفاده کرده است.

او برخلاف هد، طراح استودیوی پارامونت که به گمان پاول، «تا حد زیادی آنچه را که به او گفته شده بود» انجام می‌داد، به تنوع می‌بالد. در عوض، پاول به عنوان یک طرفدار جوان دیوید بووی، از لیندسی کمپ، رقصنده عجیب و غریب بریتانیایی که با خواننده کار کرده بود، الهام گرفت.

او گفت: «نکته کلیدی سازگاری است. «تصور غلط در مورد کار فیلم این است که پر زرق و برق است، اما من با دوستان بازیگر سر و کار ندارم. من سر صحنه با ناامنی های آن ها برخورد می کنم و این طبیعی است. آنها باید احساس کنند که درست عمل می کنند، و مثل من عصبی می شوند. همیشه قبل از یک پروژه جدید اضطراب وجود دارد، اما من به اسلحه‌ام پایبند بوده‌ام.»

پاول در حال صحبت با مشاهده کننده قبل از اعلام این که او اولین طراح صحنه و لباس است که با کمک هزینه تحصیلی تجلیل می شود، جایزه برتر بفتا که قبلاً به آلفرد هیچکاک، استنلی کوبریک، دیوید لین و مایک لی تعلق گرفته است.

مدیر اجرایی بافتا، جین میلیچیپ، به استعداد داستان سرایی پاول و مهارت های طراحی او ستایش می کند: «لباس های او در زیبایی خود مسحورکننده هستند، اما روایت را نیز به طرز درخشانی تفسیر می کنند و زیرساخت هایی را برای شخصیت فراهم می کنند. برای بیش از سه دهه، سندی آگاهی را برای هنر طراحی صحنه و لباس در فیلم افزایش داده است و مرکز توجه طراحان را در زمینه فیلمسازی فراهم کرده است.

در مواجهه با فرصت‌های محدود کنونی در تئاتر حاشیه‌ای، توصیه پاول به همه طراحان لباس جوان و امیدوار بریتانیایی این است که به همه چیز «بله» بگویند: «آنگاه می‌توانید پای خود را پیدا کنید و سلیقه خود را توسعه دهید».