نوادگان قربانیان نسل کشی نامیبیا از آلمان می خواهند که از پنهان شدن دست بردارد | توسعه جهانی

نوادگان قربانیان نسل‌کشی در نامیبیا از آلمان خواسته‌اند تا از مخفی‌شدن دست بردارد و مستقیماً در مورد غرامت با آنها گفتگو کند، زیرا آنها دولت خود را به دلیل انجام معامله بدون تأیید آنها به دادگاه می‌کشند.

مردم هررو و ناما به دادگاه عالی نامیبیا رفته اند و عذرخواهی را که در سال 2021 پس از سال ها گفتگو بین نامیبیا و آلمان انجام شده بود، رد کردند، که به گفته آنها کفاره نسل کشی 1904 تا 1908، اولین قرن بیستم نیست.

ما در هیچ مرحله ای درگیر نبودیم. دولت دستور کار را تعیین کرد، درباره چیزهایی که بحث کرد بحث کرد و هرگز آن را فاش نکرد تا اینکه سال گذشته اعلامیه مشترکی را دیدیم.»

این بیانیه شامل تعهد آلمان به مبلغ 1.1 میلیارد یورو (980 میلیون پوند) در پروژه های توسعه طی 30 سال بود، اما کتجیوا گفت که قبایل خواهان غرامت مستقیم برای رسیدگی به فقر و حاشیه نشینی ناشی از نسل کشی هستند.

«این بسیار مهم است زیرا ما بدون هیچ شکی می دانیم که در این کشور دولتی داریم که منابع را سوء استفاده می کند. دولتی که در تمام این سال ها وجود هرروس و ناماس را انکار کرده است [subject to genocide] – حالا به آنها اعتماد دارید که این را مدیریت کنند؟ گفت: Ktjiua.

امپراتوری آلمان پس از اینکه قبایل حکومت استعماری را در سال 1904 رد کردند، کارزار کشتار و شکنجه را به راه انداخت. تخمین زده می شود که 80٪ از کل مردم هررو و 50٪ از ناما کشته شدند. برآوردها بین 34000 تا 100000 نفر متفاوت است. آنها در حال حاضر اقلیت های سیاسی در نامیبیا به حاشیه رانده شده اند.

پاتریک کائوتا، وکیل هررو، استدلال کرد که این بیانیه مشترک، درخواست پارلمان نامیبیا در سال 2006 برای دریافت غرامت از آلمان را نقض می کند.

گائوب یوهانس ایزاک، رئیس انجمن رهبران سنتی نما، گفت که غرامت برای رسیدگی به از دست دادن 80 درصد از زمین های اجدادی ناما – که بیشتر آن اکنون توسط کشاورزان آلمانی تبار اشغال شده است – و همچنین آسیب نسلی به معیشت و هویت نیاز است.

ایزاک گفت: «غرامت ها عزت، عزت نفس را باز می گرداند و نقش معناداری در توسعه و آموزش ما برای مردم نامیبایی ایفا می کند تا بتوانیم به طور برابر در منابع نامیبیا سهیم باشیم.

برای ما، موضوع سیاست نیست، ما می خواهیم دولت نامیبیا در مقابل آلمان در کنار ما باشد. این در مورد پول نیست – اعلامیه مشترک نیازهای ما را برآورده نمی کند. بگذارید روشن شود: ما می خواهیم مستقیماً برای خون اجدادمان مذاکره کنیم. اجازه دهید دو دولت از پنهان شدن در پشت مسئله دولت به دولت دست بردارند [negotiations]”

بیانیه مشترک “یک تعهد اخلاقی، تاریخی و سیاسی برای عذرخواهی برای این نسل کشی” را پذیرفت و پذیرفت که کشتارها “از دیدگاه امروز” به معنای نسل کشی است.

کارینا تیورر، مشاور وکلای نامیبیا، با اشاره به موقعیت قانونی تاریخی زمانی که قدرت‌های اروپایی بین «ملت‌های متمدن و ملت‌های وحشی یا وحشی» تمایز قائل شدند، گفت آلمان علیه مسئولیت‌پذیری استدلال می‌کند.

او گفت: «امروز نمی‌توانید بر چنین تمایز نژادپرستانه تکیه کنید و استدلال‌های حقوقی خود را استوار کنید.» و افزود که این پرونده می‌تواند «دریچه‌های سیل» را برای دیگر مستعمرات سابق باز کند تا از قدرت‌های اشغالگر غرامت بخواهند.

ما واقعاً فکر می‌کنیم که دعوای داخلی ما استدلال‌های حقوقی دارد که می‌تواند توسط دیگران در جستجوی غرامت مورد استفاده قرار گیرد و به همین دلیل است که از منظر بین‌المللی نیز اهمیت دارد. این واقعاً می تواند یک نقطه عطف تاریخی باشد وقتی صحبت از آن تلاش برای غرامت در سراسر جهان می شود.»

هنینگ ملبر، رئیس انجمن اروپایی مؤسسات توسعه، گفت که این اعلامیه باید لغو شود. یکی از رسواترین بخش‌های کل بیانیه مشترک برای من، فقط پول نیست، این است که می‌گوید آلمان از نامیبیاها عذرخواهی خواهد کرد و سپس همچنان می‌گوید نامیبیاها عذرخواهی آنها را می‌پذیرند.

“بیا دیگه. آیا می تواند به عنوان یک توافق بیشتر استعماری باشد؟ حتی به آنها فرصت رد عذرخواهی داده نمی شود.»