آیا سکه تریلیون دلاری می تواند بحران سقف بدهی را حل کند؟

واشنگتن – بن‌بست محدودیت بدهی بین جمهوری‌خواهان و دموکرات‌ها سؤالات مربوط به راه‌حل‌های خلاقانه برای جلوگیری از بحران را افزایش داده است، از جمله راه‌حل‌هایی که در ابتدا ممکن است غیرقابل تصور به نظر برسد: آیا ضرب یک سکه پلاتین 1 تریلیون دلاری می‌تواند کل مشکل را برطرف کند؟

چیزی که زمانی یک ایده حاشیه ای بود، اکنون به عنوان یک راه حل جدی به سیاستگذاران ارشد اقتصادی ارائه می شود.

جروم اچ پاول، رئیس فدرال رزرو، روز چهارشنبه در پاسخ به این سوال که اگر کنگره نتواند سقف استقراض را بردارد، ممکن است گزینه دیگری وجود داشته باشد، گفت که وجود ندارد.

آقای پاول گفت: «در اینجا تنها یک راه وجود دارد و آن این است که کنگره سقف بدهی را افزایش دهد تا دولت ایالات متحده بتواند تمام تعهدات خود را در زمان مقرر پرداخت کند». “هر گونه انحراف از این مسیر بسیار خطرناک خواهد بود.”

جانت ال. یلن، وزیر خزانه داری، نتوانست از بروز بحران محدودیت بدهی در ایالات متحده جلوگیری کند، زیرا او هفته گذشته از آفریقا عبور کرد و سؤالاتی در مورد سکه مطرح کرد، که او آن را “حیله” رد کرد.

در عوض، خانم یلن دو نامه سختگیرانه به کوین مک کارتی رئیس مجلس فرستاد و در آن “اقدامات خارق العاده” را که برای اطمینان از اینکه ایالات متحده می تواند به پرداخت صورتحساب های خود ادامه دهد، تشریح کرد و از کنگره خواست که “به سرعت عمل کند” تا از ایمان و اعتبار کامل کشور با برداشتن آن حمایت کند. حد بدهی

پرزیدنت بایدن روز چهارشنبه به آقای مک کارتی گفت که در حالی که جای بحث در مورد رسیدگی به کسری بودجه وجود دارد، کنگره باید بدون هیچ گونه محدودیتی برای جلوگیری از یک فاجعه مالی، افزایش سقف بدهی را تصویب کند. آقای بایدن و آقای مک کارتی برای بیش از یک ساعت در کاخ سفید با یکدیگر گفتگو کردند که خطرات زیادی را به همراه داشت و دولت فدرال قرار است توانایی خود را برای پرداخت به موقع صورتحساب‌های خود در اوایل ژوئن به پایان برساند.

اما ایده سکه هنوز هم طرفداران خود را دارد و آنها دست از تلاش بر نمی دارند.

با تشدید بن‌بست سیاسی بر سر سقف وام‌گیری، این تصور که وزیر خزانه‌داری می‌تواند با قدرت ضرب‌کردن ارز خود، معضل محدودیت بدهی‌ها را خنثی کند، از جمله در توییتر، جایی که هشتگ #MintTheCoin دوباره سر و صدا می‌کند، دوباره ظاهر شد.

با این حال، امکان جلوگیری از بحران بدهی آمریکا با ضرب یک قطعه ارز با ارزش چندان روشن نیست. در اینجا نگاهی به منشا سکه، نحوه استفاده از آن و عواقب بالقوه آن است.

فوق العاده ترین اقدام

اگر کنگره نتواند تا اوایل ژوئن به توافقی برای افزایش سقف بدهی دست یابد، که در اواخر سال 2021 به 31.4 تریلیون دلار محدود شد، توانایی خانم یلن برای استفاده از ابزارهای حسابداری دولتی برای به تعویق انداختن نکول به زودی از بین می رود و ایالات متحده نمی تواند. تا تمام قبوض خود را به موقع پرداخت کند.

این می تواند باعث رکود عمیق و به طور بالقوه یک بحران مالی شود و بخش های بزرگی از اقتصاد را تعطیل کند و از دریافت پول توسط ذینفعان تامین اجتماعی و مدیکر جلوگیری کند. اگرچه خانم یلن قدرت جابه‌جایی وجوه در حساب‌های دولتی را برای به تأخیر انداختن نکول دارد، اما در نهایت خزانه دولت بدون توانایی جمع‌آوری درآمد مالیاتی بیشتر یا وام گرفتن پول بیشتر خشک می‌شود.

طرفداران این ایده معتقدند که خانم یلن می‌تواند از اختیارات خود استفاده کند تا به ضرابخانه ایالات متحده دستور دهد تا یک سکه پلاتین به ارزش 1 تریلیون دلار تولید کند – یا یک ارزش بزرگ دیگر – و آن را نزد فدرال رزرو، بانکدار دولت، سپرده گذاری کند. ، که “حساب عمومی” وزارت خزانه داری را مدیریت می کند.

حامیان سکه می گویند که این به دولت فدرال اجازه می دهد تا در صورت نیاز از منابع مالی استفاده کند و به پرداخت صورتحساب های خود تا رسیدن به توافق یا تا زمانی که یک تریلیون دلار خرج شود و سکه دیگری باید ضرب شود، ادامه دهد.

متولد از یک خلأ قانونی

مفهوم سکه تریلیون دلاری برای اولین بار در سال 2010 قبل از اولین مبارزه بزرگ سقف بدهی دوران اوباما ظاهر شد. تامل در نظرات یک وبلاگ محبوب در زمینه اقتصاد و امور مالی در مورد قابلیت ضرب چنین سکه ای برای ایجاد پول و جلوگیری از نکول باعث ایجاد بحث در مورد راه های خلاقانه برای جلوگیری از یک فاجعه اقتصادی شد.

منطق این است که زبان قانون سال 1997 که کنگره برای کمک به ضرابخانه ایالات متحده برای کسب درآمد بیشتر از فروش شمش به تصویب رساند، به وزیر خزانه داری اختیار گسترده ای برای ضرب سکه های پلاتین با هر ارزشی داد. طرفداران این ایده می‌گویند که این قدرت راهی به وزیر می‌دهد تا بتواند به تعهدات مالی کشور ادامه دهد، حتی اگر توانایی دولت برای ادامه استقراض متوقف شده باشد.

این ایده تخیل دانشگاهیان و صاحب نظران را به طور یکسان به خود جلب کرد، و منجر به درخواست‌هایی در رسانه‌های اجتماعی برای ضرب سکه و تأیید ستون‌هایی از جمله جو وایزنتال، نویسنده و مجری پادکست بلومبرگ، و پل کروگمن، ستون‌نویس نیویورک تایمز شد. در سال 2013 اعلام کرد که اگر همه چیز شکست خورد، “سکه لعنتی را ضرب کنید.”

این روزها این ایده به طور گسترده ای مورد توجه طرفداران نظریه پولی مدرن است، یک فلسفه اقتصادی که استدلال می کند که کسری بودجه نباید محدودیتی برای مخارج دولت باشد. همچنین در میان برخی از محققان حقوقی مانند روهان گری از کالج حقوق دانشگاه ویلامت، که به طور منظم با منتقدان سکه در توییتر می‌جنگد و استدلال می‌کند که این مفهوم کمتر دیوانه‌کننده‌تر از اجازه دادن به ایالات متحده برای نکول است، حمایت پیدا کرده است.

آقای گری درباره این سکه گفت: «حداقل گزینه یک صخره فاجعه بار از روی میز حذف شده است.

بحران جلوگیری شد یا ملتهب؟

روشن نیست که چنین گامبی بازارهای جهانی را آرام کند یا رتبه اعتباری آمریکا را که پس از بن بست محدودیت بدهی در سال 2011 دچار تنزل رتبه شد، حفظ کند.

آقای گری پیشنهاد کرد که چنین اقدام یکجانبه ای به احتمال زیاد در دادگاه عالی به چالش کشیده خواهد شد و اذعان داشت که بازارهای اوراق قرضه ممکن است در مورد هزینه های کسری بدون انتشار اوراق قرضه جدید دچار آشفتگی شوند. (در آن صورت، او پیشنهاد می کند، فدرال رزرو ممکن است بخواهد اوراق قرضه بیشتری را که در پرتفوی خود دارد بفروشد.)

برای برخی، این تصور که سکه یک سوپاپ اطمینان است، بن بست محدودیت بدهی را حتی خطرناک تر می کند.

جیکوب جی لو، که از سال 2013 تا 2017 در دوران دولت اوباما وزیر خزانه داری بود، در جریان بن بست محدودیت بدهی در سال 2021 به نیویورک تایمز گفت: «این مضر است که این حس را ایجاد کنیم که چیزی وجود دارد در حالی که وجود ندارد. امکان تصادف را باز کنید.»

آقای لو گفت زمانی که او وزیر خزانه داری بود، وکلای دولت درباره گزینه های جایگزین برای دور زدن محدودیت بدهی در جریان بن بست با کنگره بحث کردند، اما آنها به این نتیجه رسیدند که هیچ یک از این گزینه ها قابل اجرا نیست. او هشدار داد که اگر کنگره در نهایت سقف بدهی را افزایش یا تعلیق نکند، به مشکلات آبشاری و آشفتگی مالی منجر خواهد شد.

آیا سکه می تواند در نهایت پیروز شود؟

برجسته ترین شکاک وزیر فعلی خزانه داری است. خانم یلن بارها استدلال کرده است که ایده ضرب یک سکه تریلیون دلاری نیاز به بررسی جدی ندارد. در سال 2021 در پاسخ به سوالی درباره آن، او همچنین هشدار داد که چنین اقدامی به استقلال فدرال رزرو تجاوز خواهد کرد.

خانم یلن در مصاحبه ای با وال استریت ژورنال پیشنهاد کرد که فدرال رزرو حتی ممکن است این سکه را نپذیرد.

او گفت: «واقعاً به هیچ وجه نمی‌توان این کار را از سوی فدرال رزرو انجام داد. فدرال رزرو ملزم به پذیرش آن نیست. هیچ الزامی از طرف فدرال رزرو وجود ندارد.»

با این حال، کسانی که فکر می‌کنند باید سکه را جدی گرفت، از این واقعیت که خانم یلن قانونی بودن مانور را زیر سوال نمی‌برد، دلگرم شدند.

فیلیپ ان. دیهل، که از سال 1994 تا 2000 مدیر ضرابخانه ایالات متحده بود، گفت که پاسخ های خانم یلن قابل پیش بینی بود زیرا سکه روش ترجیحی برای مقابله با محدودیت بدهی نیست. با این حال، او گفت که او عاقلانه خواهد بود که ذهن خود را باز نگه دارد.

آقای دیهل که همچنین رئیس کارکنان وزارت خزانه داری بود، گفت: “به عنوان وزیر خزانه داری، می خواهم راه حلی را در جیب عقب خود داشته باشم که بتوانم آن را برای جلوگیری از نکول خارج کنم.” دولت کلینتون

آقای دیهل در دهه 1990 به نگارش قانونی کمک کرد که در نهایت به وزیر قدرت ضرب سکه را داد. او معتقد است که این یک راه حل قابل اجرا است، اما گفت که امیدوار است هرگز مورد آزمایش قرار نگیرد.

او گفت: “امیدوارم سلامت عقل حاکم شود.”