بعد از اینکه شان لانگستاف ساوتهمپتون را غرق کرد، نیوکاسل به فینال جام کارابائو رسید جام کارابائو

هنگامی که نیوکاسل برای اولین بار در یک فینال بزرگ در قرن حاضر ظاهر شد، ساکنان ومبلی می‌توانند منتظر اجرای هیجان‌انگیز مسابقات بلیدون باشند.

شاید به درستی این یک پسر محلی، شان لانگستاف، بود که دو گل بازی برگشت را به ثمر رساند که باعث جشن های دیوانه وار در تاین ساید شد. تقریباً 24 سال پس از باخت در فینال جام حذفی 1999 به منچستریونایتد، نیوکاسل سرانجام این فرصت را پیدا کرد تا اولین جام خود را پس از جام نمایشگاه ها در سال 1969 به دست آورد.

برونو گیمارش تقریباً به طور قطع فینال را آغاز خواهد کرد، اما کاتالیزور خط میانی سه بازی بعدی لیگ برتر را پس از دریافت کارت قرمز به دلیل ضربه زدن به مچ پای سام ادوزی در نیمه دوم از دست خواهد داد.

در حالی که سرمربی ساوتهمپتون، ناتان جونز، خوشبینانه به نیوکاسل هشدار داده بود که برتری 1-0 آنها از بازی اول نشان دهنده یک “پیشبرد دشوار” است، ادی هاو به بازیکنانش هشدار داد که در عمق زمین قرار نگیرند و به “حالت محافظت” بروند. طولی نکشید که مشخص شد آنها گوش داده اند.

سرمربی نیوکاسل همان ترکیب اصلی را نام برد که هفته گذشته 1-0 در ساحل جنوبی پیروز شده بود اما جونز چهار تغییر را انجام داد. مهاجم سابق نیوکاسل، آدام آرمسترانگ، به همراه چه آدامز، یان بدنارک و جیمز بری، مهاجم جدید نیوکاسل وارد میدان شدند. مدافع سابق بریستول سیتی پس از دویدن به بیرون برای استقبال از یک دیوار پر سر و صدا، مطمئنا اولین بازی خود را در پست دفاع راست برای لغزش جونز با عجله فراموش نخواهد کرد.

در عرض پنج دقیقه، پس از اینکه شوت کاملاً زاویه دار لانگستاف از گاوین بازونو و به گوشه پایینی عبور کرد، موسیقی متن به «ما به ومبلی می رویم» تغییر کرد. اغراق نیست اگر بگوییم که گل افتتاحیه سنت جیمز پارک را وحشی کرد.

خوشبختانه برای عزت نفس بری، مدافع وین چپ ساوتهمپتون، کایل واکر-پیترز، مدافعی بود که قادر به جلوگیری از عبور کایران تریپیه قبل از اینکه لانگستاف را پشت سر بگذارد، نداشت. این یک گل فوق‌العاده بود که زمانی شروع شد که رقص پای گیمارش او را فراتر از چند بازیکن خط میانی کاملاً گیج کرد.

ساوتهمپتون بهای ناکامی در برخورد دیرهنگام لانگستاف را پرداخت کرده بود. این واقعیت که واکر-پیترز در حمله به مراتب بهتر از دفاع است و هر زمان که تریپیر از دفاع راست به جلو هل می‌داد، به مشکل عمیقی نگاه می‌کرد، به دلیل جونز کمکی نکرد.

زمانی که پاس معکوس زیبای گیمارش به لانگستاف رسید، بازونو دلیلی برای تسکین داشت، اما این بار، ضربه پای چپ این هافبک از شش یارد دور شد.

این یک مهلت کاملاً موقتی بود. زمانی که لیانکو نتوانست پیشروی جو ویلاک را بررسی کند و او باهوش ترین بازی یک و دو را با جولینتون انجام داد، ویلاک توپ را به میگل آلمیرون داد. او با سرعت کم و با سرعت، مستقیماً وارد مسیر لانگ استافی شد که به سرعت وارد مسیر شد، که با شلیک کم، و بدون خطا به گوشه پایینی، اشتباه قبلی را جبران کرد.

در آن زمان درک اینکه چرا میهمان در انتهای لیگ برتر و نیوکاسل در رده سوم قرار دارند بسیار آسان بود، اما زمانی که ویلوک برای لحظه ای تمرکز خود را از دست داد، ساوتهمپتون همه را به یاد تیمی انداخت که بازی رفت را به یک رقابت فشرده تبدیل کرده بود.

آرمسترانگ و آدامز وظیفه داشتند به کلین شیت های فوق العاده نیک پوپ پایان دهند. او 10 بازی متوالی را در شروع بازی حفظ کرده بود، اما آدامز اطمینان حاصل کرد که این سکانس زمانی به پایان می رسد که با قطع پاس اسلپدش ویلاک، او یک تماس ثابت گرفت و توپ را از فاصله 25 یاردی به خوبی از کنار دروازه بان عبور داد.

ساوتهمپتون تا آن مرحله تقریباً چیزی خلق نکرده بود، اگرچه نیوکاسل در کاهش قدرت، نیروی تقریباً مقاومت ناپذیری را نشان داده بود. جای تعجب است که آنتونی گوردون که به تازگی هاو را به خدمت گرفته است، با لبخند از جایگاه اصلی تماشا می کرد، در حالی که جانجو شلوی، هافبک ناتینگهام فارست، به نظر می رسید که در حالی که در نیمه اول بازی خداحافظی می کند، جلوی اشک هایش را می گیرد.

در واقع، این برای بازدیدکنندگان به اندازه کافی آسیب زا بود که واکر-پیترز ممکن است به طور کامل دلشکسته نشده باشد، وقتی که او در حال پرستاری مشکوک به کشیدن همسترینگ بود.

جونز در ابتدای نیمه دوم به یک دفاع چهار تبدیل شد. در آن زمان جونز دیگر آلن شیهان را در کنار خود نداشت، مربی تیم اصلی در پی تبادل بین دو نیمکت کارت قرمز دریافت کرد.

گالوانیزه با معرفی رومئو لاویا و رومن پراد ساوتهمپتون بهبود یافت. آرمسترانگ باید در شب بعد از تریپیه به تساوی می رسید، به طور غیر معمول تمرکز خود را از دست داد، اما در تلاش برای یک چیپ استادانه، به پوپ اجازه داد زمانی که باید شکست می خورد، بلاک کند.

تنها چیزی که باقی مانده بود این بود که یک بررسی VAR باعث شود کارت گیمارش از زرد به قرمز به دنبال یک چالش که می‌توانست مچ پای ادوزی را شکسته ارتقا دهد.