در جنگ اشتباه پوتین، ناتو خطر و فرصت را می بیند

بروکسل – همزمان با ورود پرزیدنت بایدن و 29 رهبر دیگر ناتو به مقر گسترده این ائتلاف در بروکسل، صبح پنجشنبه، از کنار بقایای دیوار برلین که با گرافیتی پاشیده شده بود، گذشتند، که یادگاری برای باور اروپا به پیروزی دائمی بر سلاح هسته‌ای است. دشمنی اقتدارگرا که در طول جنگ سرد غرب را به چالش کشید.

اکنون، دقیقاً یک ماه از تهاجم روسیه به اوکراین می گذرد، حال و هوای حاکم بر نشست فوق العاده ناتو ترکیبی از ترس و فرصت بود.

ترس این است که پیامدهای تهاجم به سرعت اروپا را بار دیگر به دو اردوگاه مسلح تبدیل کرده است، اگرچه این بار پرده آهنین بسیار متفاوت به نظر می رسد. فرصت این است که پس از گذشت 30 روز از یک جنگ نادرست، روسیه آنقدر اشتباه کرده است که برخی از رهبران ناتو بر این باورند که اگر غرب مرحله بعدی را درست بازی کند، ولادیمیر وی. پوتین رئیس جمهور روسیه ممکن است در هدف ظاهری خود شکست بخورد. گرفتن تمام اوکراین

این بدان معنا نیست که اوکراینی ها پیروز خواهند شد. کشور آنها متلاشی شده است، میلیون ها نفر پراکنده و بی خانمان هستند، و در میان رهبرانی که در بروکسل گرد هم آمده بودند این حس پیش بینی وجود داشت که صحنه های ویرانی و خشونت ممکن است ماه ها یا سال ها ادامه داشته باشد. هیچ کس نتیجه ای را ندید که در آن آقای پوتین عقب نشینی کند. در عوض، این نگرانی وجود داشت که او می تواند دو برابر شود و به سلاح های شیمیایی یا حتی تاکتیکی هسته ای دست یابد.

اما سرسختی شگفت‌انگیز در مورد مقابله با آقای پوتین وجود داشت – حسی که تا زمان شروع تهاجم در سراسر اروپا وجود نداشت و از آن زمان تشدید شد.

روبرتا متسولا، رئیس پارلمان اروپا، در حالی که آقای بایدن از مقر ناتو به مقر اتحادیه اروپا در نشست های اضطراری خود در روز حرکت می کرد، گفت: “فکر نمی کنم ما چاره ای داشته باشیم.” ما می دانیم که هر گونه بلاتکلیفی یا هر گونه اختلافی توسط پوتین و متحدانش مورد سوء استفاده قرار خواهد گرفت.

دو بار در طول سلسله جلسات، ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین از پست فرماندهی خود در کیف به بیرون آمد و به دیگران گفت که مهم نیست که چقدر به نحوه ایستادگی در مقابل آقای پوتین افتخار می‌کنند، به اندازه کافی انجام نداده‌اند. او پیشنهاد کرد که اوکراین در حال جنگیدن برای اروپا است – و جنگی که اروپایی‌ها، به اندازه اوکراینی‌ها، نمی‌توانستند از دست بدهند، زیرا آقای پوتین در مرزهای اوکراین توقف نمی‌کرد.

آقای زلنسکی به آنها یادآوری کرد که یک ماه پیش – تا به امروز – «من با یک درخواست کاملاً واضح و منطقی برای کمک به بستن آسمانمان خطاب به شما کردم. در هر قالبی. از مردم ما در برابر بمب‌ها و موشک‌های روسیه محافظت کنید.»

او گفت، اما «ما پاسخ روشنی نشنیدیم»، بدون اینکه انتقاد خود را به‌حساب بکشد. و شما عواقب آن را امروز می بینید – چند نفر کشته شدند، چه تعداد شهر آرام ویران شدند.

این جلسه ایده آقای بایدن بود و برخی از دیپلمات های اروپایی را غافلگیر کرد، زیرا آنها باید به سرعت ابتکاراتی را طراحی می کردند – از تحریم های جدید گرفته تا اعلامیه ارائه تجهیزات حفاظت شیمیایی و بیولوژیکی به اوکراین – تا نشان دهند که آنها فقط این کار را نمی کنند. در مورد یک مشکل صحبت کنید

آقای بایدن که بعداً با خبرنگاران صحبت کرد، گفت که هدف واقعی او این است که اطمینان حاصل کند فشاری که علیه روسیه ایجاد کرده از بین نمی رود.

آقای بایدن گفت: «ببینید، اگر پوتین هستید و فکر می‌کنید که اروپا ظرف یک ماه، یا شش هفته، دو ماه دیگر شکست خواهد خورد، آنها می‌توانند برای یک ماه دیگر هر کاری را تحمل کنند.» اما او گفت: “دلیل درخواست من برای ملاقات این است که ما باید به طور کامل، کاملاً و کامل بمانیم” بر روی فشار مداوم توافق کرد.

او حتی پیشنهاد اخراج روسیه از گروه 20 اقتصادهای صنعتی را داد، سازمانی که چین را در بر می گیرد و دموکراسی ها و دولت های اقتدارگرا را در هم می آمیزد. او پیشنهاد کرد که حتی اگر روسیه نمی تواند حذف شود، اوکراین باید به جلسات اضافه شود، اقدامی که باعث عصبانیت آقای پوتین می شود.

با این حال، موفقیت اولیه آن کمپین فشار است که خطر را نیز ایجاد می کند.

در حالی که هدف ظاهری تحریم ها وادار کردن آقای پوتین به عقب نشینی از اوکراین است، هیچ یک از رهبرانی که در حاشیه نشست صحبت کردند به نظر نمی رسید که اطمینان زیادی وجود داشته باشد که این اتفاق خواهد افتاد. کاملاً برعکس: نگرانی ناتو این است که سرخوردگی، انزوا و انتقادات بین‌المللی آقای پوتین را به تشدید جنگ وادار کند.

به همین دلیل است که زمان زیادی در مقر ناتو صرف بحث در مورد چگونگی واکنش ناتو به تشدید تنش شد – به ویژه استفاده از سلاح های شیمیایی، شاید برای مجبور کردن آقای زلنسکی به ترک کیف، پایتخت. آقای بایدن که پس از جلسه مکرراً در مورد این پاسخ سؤال شد، از این سؤال طفره رفت.

ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، طی دو روز گذشته نیاز فوری به تهیه تجهیزات حفاظتی برای اوکراینی‌ها را تشریح کرده و گفته است که کشورهای ناتو برای هرگونه سیگنال جوی مبنی بر انتشار سلاح‌های شیمیایی در حالت آماده‌باش قرار خواهند گرفت.

آقای استولتنبرگ با اشاره به ژنرال تاد ولترز، فرمانده عالی نیروهای متحد ناتو در اروپا، به خبرنگاران گفت: ژنرال ولترز، فرمانده ارشد نظامی ما، عناصر دفاع شیمیایی، بیولوژیکی، رادیولوژیکی و هسته‌ای ناتو را فعال کرده است. پدافند شیمیایی و بیولوژیکی و هسته ای.» کارشناسان نظامی می گویند که چنین چیزی در حافظه مدرن در این مقیاس اتفاق نیفتاده است.

مقامات نمی گویند چه اطلاعاتی زیربنای این هشدارها است که آقای پوتین ممکن است اکنون به سلاح های غیر متعارف روی بیاورد – غیر از واقعیتی که قبلاً علیه جاسوسان و مخالفان تبعیدی انجام داده است. و این امکان در انظار عمومی مورد بحث قرار می گیرد تا آقای پوتین را از فعالیت بازدارند.

تعداد کمی این خطر را فقط یک ماه پیش پیش بینی می کردند. سپس، بیشتر فرضیات مربوط به اواسط فوریه از بین رفته اند.

قبل از تهاجم، مقامات ناتو تصور می‌کردند که روس‌ها غیرقابل توقف هستند، که طبق نقشه جنگی خود، در عرض 30 روز در سراسر اوکراین موج خواهند زد و جنوب شرق و پایتخت را تصرف خواهند کرد. اکنون، در حالی که تعداد کمی بر این باورند که نیروهای اوکراینی می توانند پیروز شوند، این فرض گسترده وجود دارد که آنها ممکن است با روسیه تا بن بست بجنگند – جلوی پیشروی های این کشور در اطراف پایتخت را بگیرند.

خرد پذیرفته شده قبل از تهاجم در واشنگتن و برخی از پایتخت های اروپایی این بود که آقای پوتین یک تاکتیک دان چیره دست بود و اقتصاد خود را «تحریم» کرده بود. امروز واضح است که او خود را به شدت آسیب پذیر کرده است و با یک جریان درآمد اصلی زنده می ماند: اعتیاد اروپا به سوخت فسیلی روسیه، وارداتی که قاره تاکنون از مسدود کردن آن خودداری کرده است.

یک ماه پیش صحبت های پرزیدنت بایدن در مورد غلبه دموکراسی بر استبداد مانند یک درخشش ایدئولوژیک مبهم پیرامون برنامه های او برای مقابله با چین به نظر می رسید. امروز، زمانی که آقای بایدن رهبران را مجبور کرد تا برنامه جدیدی را برای تقویت سایر کشورهای دموکراتیک شکننده که نگران هستند در تیررس آقای پوتین باشند، تأیید کنند، معنای دیگری دارد.

مری کی بروکس به تحقیق کمک کرد.