صدای پارلمان: گروه‌های مهاجر و پناهجو پیشنهاد «تفرقه‌انگیز» را رد می‌کنند. صدای بومیان به مجلس

هیئت اوج کشور که نماینده جوامع متنوع فرهنگی است، از فشار هیچ کمپینی برای به رسمیت شناختن مهاجران از طریق قانون اساسی به عنوان “توهین آمیز” و “تفرقه آمیز” انتقاد کرده و گفته است که آنها هرگز چنین امکانی را نخواسته اند یا در مورد آن صحبت نکرده اند.

وارن موندین، یکی از سازمان‌دهندگان برجسته کمپین نه، روز یکشنبه گفت که این کمپین به رسمیت شناختن نمادین قانون اساسی مردم بومی و مهاجران را از طریق مقدمه‌ای جدید و از طریق همه‌پرسی دیگر پیشنهاد می‌کند. این رویکرد قبلاً توسط دورهای متعدد مشورتی از جمله بیانیه اولورو در سال 2017 از صمیم قلب رد شده بود که خواستار ارائه صدایی به پارلمان بود.

موندین گفت: “ما با جامعه مهاجر نیز صحبت می کنیم… این در مورد به رسمیت شناختن همه افرادی است که به استرالیا آمده اند، کسانی که ابتدا اینجا بوده اند و چگونه این کشور بزرگ خود را ساخته ایم.”

اما کارلو کارلی، رئیس فدراسیون شوراهای جوامع قومی استرالیا (فکا)، اوج نهادی که نماینده مردمی با پیشینه‌های فرهنگی و زبانی متنوع است، گفت که به رسمیت شناختن قانون اساسی برای مهاجران مفهوم جالبی است اما در این زمینه «شاه قرمزی» است. او با “قرار دادن جوامع قومی در برابر مردم ملل اول ما” مخالفت خواهد کرد.

کارلی گفت که فکا از این صدا و بیانیه اولورو حمایت کرد و پیشنهاد Mundine را “غافلگیر کننده” خواند.

او گفت: “ما سال گذشته یک کنفرانس بزرگ داشتیم، 800 نماینده از جوامع قومی در سراسر کشور، و تایید برای صدا بود.” «هیچ چیزی در مورد اضافه کردن مهاجران به قانون اساسی وجود نداشت.

ما به عضویت خود رفته ایم و هیچ مخالفتی در اینجا وجود ندارد. همه دوست دارند این اتفاق بیفتد. ما به عنوان یک سازمان، متحدان تغییر قانون اساسی هستیم.»

او گفت که فکا در کمپین های آموزشی و اطلاع رسانی برای صدا مشارکت خواهد کرد تا مهاجران را از زمینه های مربوط به همه پرسی و به رسمیت شناختن قانون اساسی بومی آگاه کند.

کارلی گفت: “من یک خطر سیاسی می بینم که بسیاری از تازه واردان از شرایط و تاریخچه حقوق ملل اول در این کشور و نیاز به انجام این بحث در این زمینه آگاه نیستند.”

خطر این نیست که مردم مخالف باشند، اما از زمینه آگاه نیستند و می‌توانند به سوراخ‌های خرگوش‌هایی که مرتبط نیستند و باعث حواس‌پرتی می‌شوند منحرف شوند.»

سازمان اصلی کمپین بله، از قلب، از اظهار نظر خودداری کرد.

محمد الخفاجی، رئیس اجرایی فکا، در توییتی نوشت: ما هرگز نخواستیم که مهاجران در قانون اساسی به رسمیت شناخته شوند.

تلاش برای گوه زدن جوامع مهاجر در رفراندوم با استفاده از آن به عنوان یک استدلال، نه تنها کارساز نخواهد بود، بلکه برای اطلاعات جامعه ما توهین آمیز است.

این کار با حسن نیت انجام نمی شود و باعث تفرقه می شود.»

مدیر اجرایی مرکز منابع پناهجویان و یکی از مدافعان پناهندگی، کن کاراپاناژوتیدیس، گفت که سازمان او قویا از این صدا حمایت می کند.

او گفت: «من هرگز از تلاش برای چتر انداختن مهاجران و پناهندگان به یک گفتگوی واقعاً مهم، جایی که ما باید توسط افراد ملل اول هدایت شویم، درباره عدالت، به رسمیت شناختن، و اینکه چگونه معاهده می تواند باشد، حمایت نمی کنم.

“این را نباید با مسائل پناهندگان و مهاجران در هم آمیخت، من متوجه می شوم که بی احترامی و بدبین … مهاجران و پناهندگان بسیار متحدان مردم ملل اول هستند.”

کن وایات، وزیر سابق ائتلاف بومیان استرالیا، پیشنهاد به رسمیت شناختن نمادین را در سال 2019 ارائه کرد. پروفسور مگان دیویس، رئیس مشترک گفتگوی اولورو در سال 2020 نوشت که “به رسمیت شناختن نمادین کافی نیست” و “ضعیف است زیرا وضعیت موجود را تغییر نمی دهد”.

آن توومی، کارشناس قانون اساسی در دانشگاه سیدنی و عضو گروه مشورتی همه پرسی، گفت که مقدمه به دلایل متعدد «مشکل ساز» است، و به رد مداوم بومیان استرالیا اشاره کرد، اما همچنین بعید است که نتایج را برای مردم ملل اول تغییر دهد. – که انتقاد کلیدی از صدای مخالفان بوده است.

«عجیب است [the no campaign] تومی گفت که می‌گوید چیزی نمادین در قانون اساسی وارد کنید، اما همچنین گفتن نمادگرایی کافی نیست و این صدا مشکلات زندگی بومیان استرالیا را حل نخواهد کرد.

«یک تناقض در کمپین نه وجود دارد که می‌گوید آنها فقط به رسمیت شناختن نمادین می‌خواهند، اما همچنین می‌گویند که پاسخ‌های اساسی می‌خواهند و نه نمادگرایی. آشتی دادن با آن سخت است.»