بی خانمان ها در استارباکس: چرا قهوه های زنجیره ای مددکاران اجتماعی را وارد می کند | اخبار آمریکا

Oدر صبح سرد اخیر، مشتریان داخل یک استارباکس در مرکز شهر نیویورک همان کاری را انجام می دادند که انتظارش را دارید: خرید قهوه، گرم کردن، گپ زدن. اما یک نفر با هدف دیگری در مغازه حرکت می کرد: او ابتدا به زنی نزدیک شد که نزدیک در ایستاده بود و سپس مرد دیگری با یک فنجان قهوه نشسته بود، سلام کرد، حال آنها را جویا شد و به آنها دستکش، کلاه و گرمکن تعارف کرد.

این یک کارگر به نام Thashana Jacobs بود و این فروشگاه اولین ایستگاه روز او بود. سازمانی که او در آن کار می‌کند، یک سازمان غیرانتفاعی مسکن و بی‌خانمان‌ها، با استارباکس قرارداد بسته است تا با مسئله‌ای برخورد کند که شرکت احساس می‌کند نمی‌تواند نادیده بگیرد: تعداد افراد بی‌خانمان که به دنبال مکانی برای نشستن به فروشگاه می‌آیند، استراحت کنید و از سرویس بهداشتی استفاده کنید.

این برنامه نشان می دهد که چگونه شرکت های خصوصی ممکن است خود را در حال پر کردن حفره های شبکه امنیت اجتماعی ایالات متحده بیابند. و همچنین فشار را از باریستاهای استارباکس که ممکن است فاقد تخصص رسمی مورد نیاز برای مقابله با مشتریانی باشند که دچار بحران هستند، می گیرد.

جیکوبز در طول مسیر خود به چهره ای آشنا تبدیل شده است. هنگامی که از کافه خارج شد، او یکی از همسایگان همسایه را با دوچرخه او دید. او خود را کنار کشید و در حالی که آن دو با هم صحبت می کردند، جیکوبز از او خواست که به یک مرکز محلی در مرکز شهر برود – طوفانی در راه بود، و قول داد که دماهای انجمادی بیاورد. او آدرس و اینکه آیا او آنجا خواهد بود یا نه، پرسید و گفت که بعداً می‌رود. جیکوبز به سراغ Starbucks بعدی رفت.

جاکوبز با سر زدن به گردشگران و خانواده هایی که برای آب و هوا جمع شده بودند، این را نشانه خوبی دانست که این مشتری از او در مورد مرکز پذیرش سوال پرسید. در روزهای دیگر، او از این پیشنهاد خودداری کرده است. اما جیکوبز گفت: “اگر مردم به اندازه کافی سرد شوند، می گویند “گوش کن، من آماده ام.”

در شهر نیویورک، واضح است که چرا استارباکس مکان جذابی برای گذراندن زمان است. برخی از افرادی که بی خانمانی را تجربه می کنند می گویند خیابان ها را به پناهگاه های بی خانمان های شهر ترجیح می دهند، برخی از آنها قوانین سختگیرانه ای مانند منع رفت و آمد و مکان های خواب مشترک دارند.

روند به دست آوردن مسکن دائمی می تواند طولانی و بیش از حد بوروکراتیک باشد. افسر ارشد مسکن شهر آن را رویکرد «اول کار کاغذی» نامیده است. بسیاری از منابع دیگر در شهر وجود دارد، مانند مسکن انتقالی، اما برای افراد بدون مسکن، فضاهای خرده فروشی مانند استارباکس نیز یک پناهگاه روزمره را ارائه می دهند. این بدان معناست که باریستاها، صندوقدارها و سایر کارکنان خدمات غذایی اغلب نقش غیررسمی مددکار اجتماعی را در محل کار بازی می کنند.

استارباکس در سال 2020 شروع به آوردن کارگران آموزش دیده به فروشگاه های خود کرد و این برنامه در هشت شهر ایالات متحده از جمله لس آنجلس، فیلادلفیا، شیکاگو و سیاتل فعال است. نرخ بی خانمانی در همه این شهرها بالا یا در حال رشد است. به عنوان مثال، در نیویورک، تعداد افرادی که در پناهگاه ها می خوابند، در اکتبر گذشته به 66000 نفر رسید. و نرخ ملی بی خانمانی همچنان سرسختانه بالاست.

سخنگوی استارباکس این برنامه را یکی از راه‌هایی توصیف کرد که غول قهوه به دنبال آن است تا از جوامع اطراف فروشگاه‌های خود حمایت و تقویت کند و کارکنان را برای مقابله با چالش‌های شغلی خود تجهیز کند. به گفته سخنگوی استارباکس، به طور خاص با این برنامه، استارباکس “می خواست بخشی از راه حل” در کنار سازمان های غیرانتفاعی با تجربه در این زمینه باشد.

جیکوبز برای Breaking Ground، سازمان غیرانتفاعی که با خرده فروش قهوه در نیویورک شریک است، کار می کند و بخشی از تیمی است که تقریباً 15 فروشگاه در شهر را بررسی می کند.

جیکوبز و همکارانش برای ایجاد روابط بلندمدت با مشتریان خود تلاش می کنند تا به آنها در تامین مسکن کمک کنند. اما او همچنین به مشکلات فوری آنها پاسخ می دهد، چه با هدایت آنها به سمت سایر خدمات اجتماعی مانند سوپ آشپزی یا صرفاً ارائه یک جفت جوراب جدید به آنها.

جیکوبز که تنها دو سال در بریکینگ گراند حضور داشته است، هم سطح و خونگرم است. با قدم زدن در کنار تئاترها و رستوران‌های برادوی، به نظر می‌رسد که او دید اشعه ایکس دارد، و به مکان‌های غیرمنتظره‌ای اشاره می‌کند که به مکان‌های فرار برای افراد بی‌خانمان تبدیل شده‌اند – مانند بخش مبلمان در یک فروشگاه بزرگ – و مکان‌های منابعی که می‌توانند به آنها دسترسی داشته باشند. یک ایستگاه شارژ در میدان تایمز وجود دارد که مردم می‌توانند یک فنجان قهوه بخورند و تلفن خود را برق بدهند، و یک ون پزشکی خیابانی در میدان هرالد وجود دارد.

شکستن قراردادهای خصوصی با خرده فروشی هایی مانند استارباکس به جیکوبز و همکارانش اجازه می دهد تا جایی که شهر اغلب نمی تواند بروند: در شهر نیویورک، اداره خدمات بی خانمان ها در مکان های عمومی مانند مترو و خیابان ها کار می کند.

آن روز، جیکوبز چندین وسیله را در کوله پشتی خود حمل کرد. یک تلفن تیمی وجود داشت که او از آن برای یادداشت برداری در طول روز و به اشتراک گذاری گزارش های شیفت کاری با همکاران استفاده می کند، و کارکنان و مشتریان استارباکس نیز می توانند از آن برای تماس با او استفاده کنند. برای مشتریانش، او لباس‌های گرم به تن می‌کرد و یک کلاسور با کد رنگی از منابع داشت، مانند یک پیجر که فهرستی از آشپزخانه‌های سوپ‌پز، مراکز نگهداری، مراکز پزشکی و مکان‌هایی که دوش ارائه می‌دادند.

جیکوبز می گوید که به ندرت «داستان های منفی» در مورد مشتریانش می شنود. یکی از سخنگویان Breaking Ground می‌گوید که افراد بدون خانه بیشتر قربانی جنایت می‌شوند تا مجرم. با این حال، گاهی اوقات افراد بی خانمان در توضیح علت تعطیلی شعبه های خاص استارباکس دخیل هستند.

سخنگوی شرکت به سی‌بی‌اس نیوز گفت، سال گذشته تصمیم این شرکت برای بستن 16 فروشگاه در تعدادی از شهرها پس از بررسی شکایات کارکنان در مورد ایمنی فروشگاه‌ها اتخاذ شد و تا حدی به «مسائل مزمن بی‌خانمان‌ها، سوء مصرف مواد و ناآرامی‌های اجتماعی» مربوط بود. یکی از سخنگویان استارباکس به آبان نیوز گفت که این شرکت به‌عنوان بخشی از شیوه‌های تجاری استاندارد خود، به طور مرتب فروشگاه‌ها را باز و بسته می‌کند – اما از ماه جولای تاکنون در مجموع 35 فروشگاه ایالات متحده را به دلیل آنچه که به عنوان نگرانی‌های امنیتی توصیف می‌کند، بسته است.

استفاده از حمام نیز یکی از مشکلات مهم بوده است. استارباکس در سال 2018 پس از اختلاف در یکی از استارباکس های فیلادلفیا بین یک کارمند و دو مرد سیاهپوست بر سر اینکه آیا آنها می توانند قبل از خرید از سرویس بهداشتی استفاده کنند یا خیر، حمام های خود را به روی عموم باز کرد که منجر به دستگیری این افراد شد.

“[W]ما نمی‌خواهیم به یک حمام عمومی تبدیل شویم، اما 100% مواقع تصمیم درستی می‌گیریم و کلید را به مردم می‌دهیم. اخیراً، شولتز در یک انجمن صنعتی صحبت کرد و به نظر می‌رسید که شرکت در حال تجدید نظر در سیاست حمام باز به دلایل ایمنی است. (در پاسخ به سوال، سخنگوی استارباکس گفت: “ما هیچ تغییری در خط مشی حمام خود به اشتراک نگذاشته ایم.”)

برای کارکنان در سراسر صنعت خرده فروشی و خدمات غذایی، مدیریت بحران به طور فزاینده ای به بخشی از کار تبدیل شده است. الکس ریچیو، یک سازمان‌دهنده ملی در کمپین سازمان‌دهی کارگران استارباکس، می‌گوید که کارگران استارباکس آموزش‌های کاهش تنش را می‌بینند و برخی در استفاده از Narcan، دارویی که می‌تواند مصرف بیش از حد مواد مخدر کشنده را معکوس کند، آموزش دیده‌اند.

به نظر او، کارگران استارباکس “مجبور هستند که عملاً به مددکار اجتماعی تبدیل شوند”. (سخنگوی استارباکس گفت که ساعات آموزشی برای کارمندانش در سال گذشته افزایش یافته است و شرکای غیرانتفاعی آن نیز استراتژی هایی را در مورد سلامت روان، بی خانمانی و مراقبت های آگاهانه از آسیب ارائه می دهند.)

به همین دلیل است که برنامه کمک رسانی به بی خانمان ها برای ریچیو – که می خواهد شاهد گسترش برنامه فراتر از هشت شهر اولیه آن باشد – و دیگران جذاب به نظر می رسد. سی جی توثمن، که در یک استارباکس که اخیراً در بروکلین اتحادیه تشکیل شده است، کار می کند، گفت که “کاملا” مایل است آن را در فروشگاه خود اجرا کند.

این می توانست به حل یک درگیری اخیر کمک کند که در آن، همانطور که او آن را توصیف کرد، یک مشتری که اخیراً اخراج شده بود و بی خانمانی را تجربه می کرد از فروشگاه منع شد – تصمیمی که او و همکارانش با آن مخالف بودند. او گفت: “از صداهای برنامه، همانطور که من متوجه شدم، چیزی شبیه چیزی است که شاید می توانست از ممنوعیت این مشتری عزیز و افزایش آن به آن نقطه جلوگیری کند.” برای تعطیلات، Toothman و همکارانش یک کارت کریسمس و مقداری پول برای مشتری تهیه کردند.

چائو گوئو، استاد مدیریت غیرانتفاعی در مدرسه سیاست عمومی دانشگاه پنسیلوانیا، گفت که به نظر او «جالب» است که استارباکس نقش یک سرویس ارجاع را بر عهده می‌گیرد – مکانی که افراد نیازمند را می‌توان برای هدایت به آن راهنمایی کرد. خدمات اجتماعی قوی تر – با توجه به اینکه این رویکردها معمولاً در بخش غیرانتفاعی یافت می شوند، نه بخش خصوصی. وی همچنین گفت: به نظر من این تلاش بزرگی برای کمک به جامعه است.

استارباکس تنها شرکت خصوصی است که فروشگاه‌ها در آن به مکان‌های غیررسمی پناهگاه تبدیل می‌شوند. در هنگ کنگ، یک نظرسنجی در سال 2018 نشان داد که بیش از 300 نفر در مک دونالد 24 ساعته این شهر می خوابند، اگرچه CNN گزارش داد که اکثر پاسخ دهندگان “گفتند که مکان های دیگری برای خواب دارند”. از سال 2010، پانرا تعداد کمی فروشگاه غیرانتفاعی را با این ایده که برخی از مشتریان برای یارانه دادن به اقلام غذایی ارزان‌تر یا رایگان برای دیگران پرداخت می‌کنند، افتتاح کرد. اما این مفهوم جواب نداد و همه فروشگاه ها تعطیل شدند.

در شهر نیویورک، میسی با Breaking Ground نیز همکاری می‌کند تا به نیازهای افراد بی‌خانمان که به‌طور مرتب به فروشگاه بزرگ می‌آیند، مکانی نسبتاً راحت و خصوصی برای نشستن یا استفاده از سرویس بهداشتی می‌آیند.

به گفته یک شرکت، تا به امروز، برنامه استارباکس، که در 125 فروشگاه در سراسر کشور فعال است، منجر به ثبت نام بیش از 4000 نفر از افراد بی خانمان در یک “برنامه تثبیت کننده” شده است که می تواند شامل مسکن انتقالی، منابع سلامت روان یا مدیریت پرونده باشد. سخنگو بیست و سه هزار مورد با یک منبع یا خدمات مرتبط شده اند.

جیکوبز می گوید این کار به صبر و پشتکار و توانایی خواندن زبان بدن افراد نیاز دارد.

او گفت: “شما باید به نه شنیدن عادت کنید.” گاهی اوقات افراد بی‌خانمان هنگام سلام کردن، او را نادیده می‌گیرند. او گفت: “من در ارتباط چشمی بسیار خوب هستم.” اگر متوجه نشود، یک قدم به عقب برمی‌گردد.

جیکوبز می گوید یکی از بزرگترین تصورات غلط در مورد بی خانمانی در شهر نیویورک این است که هیچ کاری انجام نمی شود. و مطمئناً تعداد افرادی که جایی برای زندگی ندارند نشان می‌دهد که شهر فقط پیشرفت محدودی داشته است. اما برای مشتریانش، جیکوبز فوراً قابل تشخیص است.

برخلاف کارکنان بخش خدمات بی خانمان ها، که لباس های بیرونی نارنجی روشن در میدان می پوشند، جیکوبز و همکارانش پیراهن و ژاکت سبز به تن دارند. وقتی مشتریان و سایر مشتریان عادی جیکوبز را در طول مسیرش می‌بینند که در حال غوطه‌ور شدن در مکان‌های استارباکس است، گاهی اوقات فریاد می‌زنند: “این سبزی وجود دارد!”